Με αφορμή ένα σκυμμένο προπονητή

Το ποδόσφαιρο δεν είναι απλά ένα σπορ. Είναι ένας καμβάς πάνω στον οποίο ιχνογραφείται η ιδιοσυγκρασία ενός λαού. Κι αν κρίνει κανείς από τον εθνικό μας καμβά, ο έλληνας διαπρέπει και στη ζωγραφική! Από μικρό παιδί αναθρέφεται με ζαχαρούχα γάλατα. Υπερβουτυρωμένες δόξες και διακρίσεις παχαίνουν και παραμορφώνουν το εγώ του. Το παιδάκι μαθαίνει ότι η νίκη είναι το παν. Πριν μάθει να κλωτσά το τόπι έχει μάθει ότι είναι Ολυμπιακός, ΠΑΟ ή ΑΕΚ. Ίσως έχει ήδη ως βρέφος αποκτήσει το πρωτοσέλιδό του σε οπαδικό φύλλο φασκιωμένος με τα ποδοσφαιρικά κασκόλ και τη βλακεία του πατέρα του. Γαλουχημένος με δόξες και γιρλάντες, ο νεοφώτιστος οπαδός θα μάθει να "αποθεώνει" (ω θεέ μου τι σκυλευμένο ρήμα) και να δικάζει. Τα οπαδόχαρτα θα του διδάξουν ότι ο οπαδός έχει πάντα δίκιο, ότι έχει το αλάθητο ένστικτο και το δικαίωμα όχι μόνο να επικρίνει αλλά και να προπηλακίζει. Αυτοανακυρήσσονται σε αθλητικούς εισαγγελείς και εν ονόματι του οπαδού όχλου απαιτούν απολύσεις, συγνώμες, τιμωρίες και εκδικήσεις.
Πόσο διεφθαρμένη νοοτροπία έχουμε τελικά; Δεν μας αρκεί η κριτική επί παντός κινούμενου ή ακίνητου στόχου. Θέλουμε να νιώθουμε πάντα νικητές κι όταν κάποιος μας στερήσει το "δικαίωμα" αυτό οφείλει να το πληρώσει με τίμημα δυσανάλογο. Αυτός ο γελοίος βαυκαλισμός περί φιλοτίμου της φυλής λιώνει σαν καραμελίτσα και κολλά στα εθνικά μας μουστάκια μέσα από τον δημόσιο και πάνδημο ηθικό προπηλακισμό του "ενόχου" προπονητή ή ποδοσφαιριστή. Κι όλα αυτά, όπως όλα άλλωστε, με αφορμή μια σφαίρα που κυλά.

update 5.11.08
Οι φυλλάδες σήμερα είναι σε mode "αποθέωσης". Ο άχρηστος "βοηθός" μετατράπηκε δια κωλοτούμπας άνευ φοράς σε ημίθεο. Κι αν το θυμικό του οπαδού δικαιολογείται να κάνει στιγμιαίους κύκλους, ο τύπος δεν έχει την δικαιολογία της αυθόρμητης αντίδρασης. Πρόκειται για κωλοτούμπες κατ' επάγγελμα.

Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Μετά από το τέλος του 4ου φεστιβάλ Θεσσαλονίκης τα ερωτήματα που με βασανίζουν είναι τα εξής:
1. Πως ξεφύτρωσαν ταυτόχρονα 3-4 πραγματικά ωραία τραγούδια στο 2ο φεστιβάλ;
2. Γιατί δεν μπορεί να βγει ούτε ένα αξιοπρεπές τραγουδάκι από τότε;
3. Θα γίνει και 5ο φεστιβάλ;

Τα τραγούδια του φετινού φεστιβάλ αποτελούν τρανταχτά επιχειρήματα στα χέρια όσων ισχυρίζονται ότι το ελληνικό τραγούδι βουλιάζει σε λιμνάζοντα νερά. Δεν είχαν μόνο άνευρες και αμήχανες μελωδίες αλλά, το χειρότερο, κοινότοπους έως σαχλούς στίχους.

Τέλος, καταγγέλω τον στιχουργό του τραγουδιού "Ο επιζήσας" για λογοκλοπή. Ο στίχος του "Η επόμενη μέρα ήταν νύχτα κι όχι μέρα" είναι ασφαλώς κλεμμένο από ατάκα της κόρης μου όταν ήταν 2,5 ετών: "Μπαμπά θα πάμε στον παιδόποτο αύριο τη μέρα που θά' ναι νύχτα;".

Οικονομικό δελτίο θυέλλης

Το οικονομικό τιμ του Στρατολάτη, προβληματισμένο από την διαφαινόμενη οικονομική κρίση και μετά από τις ικεσίες των εγκλωβισμένων ιστολογίων Κλειστοφοβιτσιάρης, Η τσατσάρα του Χριστοπαναγιώτη και Σοφοκλαψομούνης, αποφάσισε να προβεί σε βαρυσήμαντη ανάλυση των δεδομένων της αγοράς και σε προτάσεις διεξόδου από την επαπειλούσα καταστροφή. Στα πλαίσια αυτά συντάχτηκε το παρακάτω οικονομικό δελτίο:

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΗΣ 9/10/2008
Μεγάλη αύξηση αναμένεται στην μετοχή της εταιρείας παιχνιδιών Χάσμπρο. Φήμες από το ΥΠ.ΟΙ.Ο. μιλούν για ενδεχόμενη παραγγελία 100.000 τεμαχίων Μονόπολης από το Ελληνικό Δημόσιο με αντάλλαγμα τη λεωφόρο Τατοΐου και τα περιστέρια της πλατείας Συντάγματος. Απόφαση που θα κυκλοφορήσει τις αμέσως επόμενες της ψήφισης του σχεδίου νόμου για την προστασία των καταθέσεων μέχρι 100.000,00€ μέρες θα καθορίζει την ισοτιμία ευρώ και δολαρίου Μονόπολης.
Προηγήθηκε την περασμένη Παρασκευή η εκτίναξη της τιμής του παστουρμά σε αδικαιολόγητα για την εποχή επίπεδα. Η νευρική αντίδραση των αγορών οδήγησε τον παπά του μετοχίου της μονής οσίου Σοφοκλέους να βγάλει δυο φορές δίσκο την Κυριακή. Τη Δευτέρα πάντως η μείωση της τιμής του χρυσού κατά 0,025% γέννησε ελπίδες για την συγκράτηση της τιμής της τουλούμπας στο χρηματιστήριο εμπορευμάτων της Κουφάλα Τζιμπούρ.
Χρηματιστηριακοί και εκκλησιαστικοί κύκλοι άφησαν να διαρρεύσει πως σχεδιάζεται επιθετική εξαγορά του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως από την Εκκλησία της Ελλάδος μέσω της αγοράς των μητροπόλεων των Νέων Χωρών. Ο συνεργάτης μας στο Άγιο Όρος, μοναχός Χαρτοφυλάκιος, αποδίδει την κίνηση αυτή στη μεγάλη πτώση των χρυσοβούλων στο χρηματιστήριο παραγώγων των Κατσιγιαννέϊκων.
Τέλος, θεαματική πτώση της τιμής διαπραγμάτευσης της μετοχής της Πυροσβεστικής αναμένεται τις προσεχείς ημέρες. Οικονομικοί κύκλοι αποδίδουν το αρνητικό κλίμα στην αναθεώρηση προς τα κάτω των προβλέψεων απεγκλωβισμών του δ’ τριμήνου του τρέχοντος έτους. Ο υπεύθυνος τύπου της Πυροσβεστικής κος Πυροφάνης Καψόρχις δήλωσε σιβυλλικά: «Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες» και δεν απάντησε σε καμία από τις ερωτήσεις των συνεργατών του Στρατολάτη.
Αυτά για σήμερα. Καλές επενδύσεις.

Τα ζόμπι δεν είναι χορτοφάγα

Να κάνω την αυτοκριτική μου:

Είμαι χαιρέκακος, εκδικητικός και μισάνθρωπος.

Πολιορκήθηκε το νέο πολυκατάστημα ηλεκτρονικών στη Συγγρού. Από τις 6 το πρωΐ ουρές καθυστερημένων τηλεθεατών σπρωχνόταν για να προλάβουν να μπουν και να ψωνίσουν πριν να εξαντηθούν τα ποθητά αποθέματα των 80ιντσων τηλεοράσεων. Η ηλιθιότητα του όχλου οδήγησε απολύτως φυσικά στην απώλεια του ελέγχου, στα σπρωξίματα, στους διαπληκτισμούς και τελικά στο ποδοπάτημα της εμπροσθοφυλακής από την οπισθοφυλακή. Το κοπάδι των προβάτων μπαίνει στο μαντρί συντεταγμένο. Το κοπάδι των λοβοτομημένων καταναλωτών μπαίνει μόνο με γιουρούσι. Ποδοπατήθηκαν; Λιποθύμησαν; Καλά να πάθουν.

Η γιατρίνα μου είπε χτες να κόψω το τσιγάρο. Ποικίλων ειδικοτήτων γιατροί συνιστούν το κόψιμο του τσιγάρου, του ποτού, της κόκα-κόλα, των λιπαρών φαγητών, του άγχους, των ναρκωτικών, της χαρτοπαιξίας, της μαλακίας, της πεολειξίας και της ουρολαγνείας.

Ο σωματικός αυνανισμός, δεν ξέρω, ίσως και να κόβεται. Ο πνευματικός όμως, αυτός που διενεργείται με την κατανάλωση δεν κόβεται με τίποτα.

Δώσε το μπέναλντι ρε @#%$!

Δε χορταίνω να βλέπω τα οπαδόχαρτα να ωρύονται για τα "διαιτητικά εγκλήματα" εις βάρος των ΠΑΕ που τα θρέφουν.
Παρακολουθώ με δέος τις ενδοζάππιες στιγμές που γραβατοφόροι πρώην διαιτητές και ποδοσφαιριστές διαγνώσκουν με θυμό και ιερή αγανάκτηση την πρεσβυωπία του επόπτη και την αχρωματοψία του διαιτητή.
Γαργαλιέμαι όταν ακούω τη λέξη "διαιτησία", χρωματισμένη με έναν τρόπο που σου δίνει την αίσθηση ότι καθίζεις τον γυμνό ποπό σου σε μια λεκάνη γεμάτη φρουΐ-ζελέ κεράσι.

Ο "Αδικημένος" είναι ο εθνικός ανίατος ασθενής∙ τον συναντάς παντού, είσαι και ο ίδιος. Ίσως πρόκειται για ιθαγενή γονιδιακή μετάλλαξη ή πάλι μπορεί να φταίει η φέτα, ο Καζαντζίδης και ο Βασιλάκης Καΐλας.

Λύθηκαν τα προβλήματα!

Δόξα τω θεώ, η απεργία των τελωνειακών έληξε! Το πρώτο μου πρόβλημα λύθηκε. Τι τις πληρώνω τις 72 δόσεις των 400€ αν δεν μπορώ να μοστράρω το 4Χ4 με τα 165 άλογα;
Αν φέρει και νέο απόθεμα τηλεοράσεων το Saturn θα λυθεί και το έτερο. Θα στηθώ τρεισήμισι ώρες στην ουρά για να αγοράσω την 80ιντση τηλεόραση μόνο με 399,99€. Θα φυλάω καραούλι μην τολμήσει κανας έξυπνος και χωθεί απ' το πλάϊ για να μου φάει τη σειρά. Τέτοιες προκλήσεις δεν τις σηκώνω! Το 4Χ4 σαλόνι μου θα λάμψει. Η μπάλα θα φαίνεται μεγάλη σαν 20ιντσο ζαντολάστιχο και το τσακίρικο χαμόγελο του Θέμου θα απλώνεται σε άλλες 30 ίντσες. Άσε το ντεκολτέ της Τζούλιας. Όλα θα τα βλέπω μεγάλα. Μεγάλα σαν το κλούβιο Εγώ μου, το ατομικό και το εθνικό.

e-κβιαστές ηλιθίων

Κάποτε τα έβρισκες στο γραμματοκιβώτιο της πολυκατοικίας. Ήταν πάντα σε φάκελο χωρίς στοιχεία. Ξεδίπλωνες το χαρτί και διάβαζες: "Άγιε Νεκτάριε και θαυματουργέ....", "Η κυρα-Ζαμπέτα το πέταξε και έχασε τον άντρα της", "Η κυρά-Τσαμπίκα το έσκισε και η γάτα έφαγε το καναρίνι της". Ένα ψυχοπαθολογικό παραλήρημα που σε συνδυασμό με την άγνοια και τον μεταφυσικό τρέμουλο των νοικοκυρούλων οδηγούσε στον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των ανώνυμων φακέλων με το άρρωστο περιεχόμενο.

Πάνε χρόνια που είχα να δω τέτοια πονήματα. Σήμερα όμως με τη συνδρομή της διαδικτυακής τεχνολογίας έλαβα ένα αντίστοιχης ψυχοπαθολογίας, διαφορετικής ωστόσο αισθητικής (ψηφιακό γαρ) γράμμα. Το mail ξεκινούσε με την ιστορία της Ψ που δεν προώθησε το chain letter. Έτσι απλά και ντετερμινιστικά, τον καλό της αρραβωνιαστικό, ο οποίος μόλις το ίδιο πρωί της είχε κάνει ρομαντική πρόταση γάμου, τον πάτησε το τρένο. Αν τολμάς μην προωθείς το mail σε 10 παραλήπτες κατέληγε το κείμενο, αφού πρώτα παρέθετε μπόλικα ακόμα παραδείγματα τιμωριών των ανυπάκουων ληπτών του.

Το internet είναι γεμάτο σκουπίδια. Ο χρήστης έχει το ελεύθερο να επιλέγει που θα πάει και τι θα δει. Βέβαια αν αρπάξεις καναν ιό ή κανα dialer καταργείται η ελευθερία της επιλογής αυτής. Όταν πάντως σερφάρω στο τσοντοσάϊτ το κάνω γνωρίζοντας ότι ο ανωτέρω κίνδυνος είναι υπαρκτός. Τα chain letters, όμως, έρχονται απρόσκλητα στην πόρτα σου κουβαλώντας ποικιλία σκουπιδαριού. Από γελοία μυθεύματα που κάποιος μπουμπούνας ανακάλυψε μετά από δεκαετίες ανακύκλωσής τους και στα πασάρει με τη χαρά της παρθένας που ανακαλύπτει την τσουτσού, μέχρι εμετικούς εκβιασμούς σαν τον παραπάνω που απλώνουν τα βρωμερά τους πλοκάμια στον φόβο του καθενός για τους οικείους του. Αυτόν τον ίδιο φόβο που ψυχαναγκάζει τον άθεο να σταυροκοπιέται και τον πραγματιστή να χτυπά ξύλο.

Η μόνη πρέπουσα αντίδραση στην λήψη ενός τέτοιου mail είναι το ξεχέσιμο του αποστολέα του. Αν δε μπορεί να ξεπεράσει το φόβο του -δυσφημισμένου- Αγίου Νεκταρίου ας ανοίξει 10 διαφορετικά προσωπικά γραμματοκιβώτια να τον στέλνει εκεί.

Στον απόπατο κι η Κοινή Γνώμη

Το οικονομικό ιερατείο της κυβέρνησης θορυβήθηκε από τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας και αναγκάστηκε να καταφύγει σε νέα μέτρα. Το σχέδιο νόμου με τον τσαχπίνικο τίτλο «ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ, ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ, ΜΕΤΡΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ» τα έχει όλα. "Διαφάνεια", "'Ελεγχο", "Δικαιοσύνη" και λοιπές ευρωπαϊκές αρετές. Το ζουμί βέβαια βρίσκεται στην παράγραφο 2 του άρθρου 14: "Ο φορολογικός συντελεστής του πρώτου κλιμακίου της κλίμακας (β) ορίζεται σε ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) για τους φορολογούμενους που ο φόρος υπολογίζεται με την κλίμακα αυτή και αποκτούν εισοδήματα από υπηρεσίες ελευθερίων επαγγελμάτων της παραγράφου 1 του άρθρου 48 ή από ατομική εμπορική επιχείρηση ή και από τις δύο κατηγορίες εισοδήματος". Είσαι ελεύθερος επαγγελματίας και βγάζεις 10.000,00€ το χρόνο; Θα πληρώσεις 1.000,00€ φόρο στο κράτος.

Το νομοσχέδιο, κατά την επιχειρηματολογία των κυβερνητικών στελεχών, δεν στρέφεται κατά των χαμηλών εισοδηματικά τάξεων, αφού στο άρθρο 18 προβλέπει επιπλέον την παρακράτηση φόρου 10% στα μερίσματα από ημεδαπές Α.Ε. Έτσι ο ελεύθερος επαγγελματίας των 10.000,00€ μπορεί να νιώθει δικαιωμένος αφού ο συντελεστής φορολόγησης των εισοδημάτων του ταυτίζεται με αυτό της φορολόγησης των δικαιούχων μερισμάτων. Κι αν ο υποτιθέμενος στόχος, αυτός που φοροδιαφεύγει μη εκδίδοντας φορολογικά παραστατικά για τα εισοδήματά του θα συνεχίσει, προφανώς και ασφαλώς, να κάνει το ίδιο, θα την πληρώσει ο μπουμπούνας που εκδίδει.

Σε όλα αυτά τα χαριτωμένα αντιδρά σύσσωμη η αντιπολίτευση και το συνδικαλιστικό κίνημα αλλά και κάμποσοι κυβερνητικοί, για τους δικούς του λόγους ο καθένας, όχι πάντα ωθούμενοι από φιλολαϊκά ελατήρια. Ποιός όμως έρχεται να προσγειώσει τους διαφωνούντες και να δικαιώσει το σχέδιο νόμου; Η ιερή και πάνσοφη Κοινή Γνώμη. Σε κλασσική δημοσκόπηση της Κάπα Research, παραγγελία του "Βήματος της Κυριακής", για την πρόθεση ψήφου του "Κυρίαρχου Λαού" τέθηκε παραπλεύρως -με τον γνωστό στους δημοσκόπους χρωματισμένο τόνο- το ερώτημα αν "συμφωνείτε με τον πρόσθετο φόρο σε ελεύθερους επαγγελματίες ως μέτρο δικαιοσύνης". Οι ερωτώμενοι σε ποσοστό 57,6% δήλωσαν ότι «συμφωνούν» ή «μάλλον συμφωνούν» με το μέτρο. Μετά από αυτή τη νέα επίδειξη κραυγαλέας μαλακίας και μαζοχισμού του πολυτραγουδισμένου λαού, μετά την πολλοστή επιβεβαίωση του ατομικισμού, της αδιαφορίας για ότι δεν αγγίζει την ατομική πορτοφόλα, της ηδονικής αδράνειας στην ταπείνωση του σταμπαρισμένου ως ρετιρούχου, μένει μόνο ένα συμπέρασμα. Καλά σου κάνουν και σε γαμούν μίζερε "κυρίαρχε λαέ".

Σουσάμι

Τα "τραγούδια του μήνα" πήγαν περίπατο αλλά ας όψονται οι πολιτικές προστασίας από την πειρατεία και τους αιμοσταγείς χατζαροφόρους της, σαν εμένα. Η e-snips έχει σταματήσει τις τελευταίες απόπειρές μου αντιγραφής από cd. Με τσάκωσαν. Τουλάχιστον δεν θα με κρεμάσουν -ελπίζω- από τον παπαφίγκο. Το πολύ-πολύ από τον κοντραφλόκο.

Τραγούδια μπορεί -μέχρι νεωτέρας- να μην μπορώ να κατεβάσω, μπορώ όμως να αναφερθώ σε ένα. Όταν έχεις μια καταπληκτική δισκοθήκη σαν τη δική μου (τρομάρα μου) το να ανακαλύπτεις ένα τραγούδι που δεν το ήξερες, ή δεν το είχες προσέξει όσο του αξίζει, είναι κάτι που προκαλεί μια μικρή συγκίνηση, από αυτές που νοστιμίζουν τη ζωή. Τουλάχιστον αυτό συμβαίνει σ' εμένα. Στις φετινές διακοπές μου άκουσα ένα τέτοιο τραγούδι. Σχεδόν τυχαία μάλιστα, αφού η μετάδοσή του ξεκίνησε την ώρα που ετοιμαζόμουν να βγω απ' το αυτοκίνητο. Η πρώτη λέξη απ' τη φωνή του Κώστα Θωμαΐδη με κράτησε τελικά μέσα στο λιοπυρωμένο όχημα. Επιστρέφοντας στην όμορφη και φιλόξενη πόλη μας, με την πρώτη ευκαιρία το αναζήτησα στο google και κατόπιν στο πολύ ενδιαφέρον stihoi.info, αφού το μόνο που θυμόμουν -ένεκα της φτωχής μου μνήμης αλλά και της εμπειρίας του σιγοψησίματος- ήταν μιάμιση στροφή του ρεφρέν: "Στον ουρανό έχω χάσει τα κλειδιά / κι η μάνα μου τα φταίει...". Ούτε τι τα φταίει δεν θυμόμουν. Καθώς μάλιστα η αναζήτησή μου δεν είχε αποτέλεσμα αναγκάστηκα να καταφύγω στην μέθοδο της ζητιανιάς η οποία αποδείχτηκε επιτυχημένη.

Το τραγούδι "Σουσάμι" προέρχεται από τον δίσκο "Της φαντασίας ταξίδια". Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1992 και όπως πολλοί αξιόλογοι δίσκοι δεν κυκλοφορεί πλέον (αν κανείς έχει αντίθετη πληροφόρηση παρακαλώ θερμά να με ενημερώσει). Την μουσική έγραψε ο Κώστας Θωμαΐδης, που τραγουδά με την υπέροχη φωνή του τα 16 τραγούδια του δίσκου. Οι όμορφοι στίχοι του "Σουσαμιού" είναι του Γιώργου Κρητικού. Για τον στιχουργό των υπολοίπων τραγουδιών δεν ορκίζομαι, ίσως είναι ο ίδιος.

Το κακό είναι ότι δεν ζήτησα άδεια για να ανεβάσω το τραγούδι (εκμεταλλευόμενος κι άλλο την μοναδική ευγένεια του καλλιτέχνη) αλλά μάλλον κάποια στιγμή θα ζητήσω.

Κοιμηθείτε ήσυχοι

Μπορεί να κάηκαν ζωντανοί οκτώ εργαζόμενοι και να τραυματίστηκαν άλλοι τέσσερις.

Το αμπάρι που τους κατάπιε ήταν πάντως σε πλοίο βαφτισμένο σε μια Ιδέα:

"F R I E N D S H I P G A S"

Τι αξίζουν τα μέτρα ασφαλείας μπροστά σε μια Ιδέα;

Τι να μετρήσει η ζωή μπροστά στην Αρετή της οικονομίας;

Ο Γερμανός ξανάρχεται (και θα ματαξαναέρθει)

Επειδή πρέπει κάπως να δικαιολογήσω την (ακούσια αν και όχι ανεπιθύμητη) παράθεση του μπλογκ μου στον κατάλογο των Red Blogs, και για να μη μείνει ο Ιούλιος αποστάριστος και ρίξει κανα 45άρη καύσωνα απ' το κακό του,

επειδή η Αυριανή - ελλείψει πρωτοσέλιδων τσοντών - δεν πουλάει πια, άρα δεν κερδίζει εύκολα τις παλιές καλές της εργολαβίες,

επειδή το ελληνικό πολιτικό σύστημα επενδύει κατά προτίμηση στη λαϊκή δεξιά και όχι στην ακροδεξιά,

επειδή το ΛΑΟΣ μετακινείται με ευκολία ανάμεσα στα δύο αυτά -κοντινά- όρια,

επειδή εργολάβοι αποκλειστικής απασχόλησης εξακολουθούν να υπάρχουν πολλοί,

επειδή τα αδιέξοδα του ΠΑΣΟΚ ξεπλένονται καθ' έξιν με μηχανισμούς εκτοξευόμενης λάσπης,

επειδή η ΝΔ ψάχνεται να δει από που θα της πεταχτεί ο νέος Συμπιλίδης, χωρίς να έχει έτοιμο το νέο Κατσίκη,

επειδή η μνήμη δεν ευδοκιμεί στη χώρα και η τηλεόραση διαμορφώνει με ευκολία την άποψη μεγάλου μέρους του "κυρίαρχου λαού",

επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μοντέρνος και εξελίσσεται στον απουσιολόγο της τάξης,

επειδή το ΚΚΕ είναι εύκολος στόχος -ντεμοντέ γαρ- και δεν αναλαμβάνει εργολαβίες,

επειδή η Αλέκα τολμά και στέλνει την κόρη της σε ιδιωτικό κολέγιο, δίνοντας το δικαίωμα κατοχύρωσης της πατέντας της άλιωτης καραμέλας,

επειδή ο κάθε ανόητος τηλεχάχας και το πιστό κοπάδι του θεωρεί αυτονόητο δικαίωμά του να διατυπώνει κατηγορητήρια και να καλεί σε απολογία τον επιλεγμένο κατηγορούμενο,

έχω να πω ως καλούμενος κι εγώ σε απολογία -ως συγκατηγορούμενος ψηφοφόρος μάλλον- από διάφορα πρόβατα του κοπαδιού τα εξής:

α. Ο κατήγορος και όχι ο κατηγορούμενος οφείλει να αποδείξει τους ισχυρισμούς του,

β. Τα 50 ευρώ που δίνω το χρόνο στο ΚΚΕ τα δίνω επειδή έτσι μου αρέσει, κι αν μπορούσα και μ' άρεσε θα έδινα 50.000 χωρίς να χρωστώ εξήγηση σε κανένα,

γ. Την κόρη μου θα τη στείλω σε όποιο παιδικό σταθμό μου γουστάρει. Δε θα προσκυνήσω καμιά τσούλα αντιδήμαρχο για να χωρέσει πλαγίως στον δημόσιο. Κι αν μου αρέσει θα τη στείλω και στο ΜΙΤ.

Υ.Γ. Η κόρη μου είναι 2,5 χρόνων. Σήμερα με πήρε τηλέφωνο από το νησί για να μου πεί ότι θα πήγαινε για μπάνιο και ότι έβαλε "αντηλαϊκό"!

Κομμουνισμός vs Φασισμός με λιθουανό διαιτητή

Το κοινοβούλιο της Λιθουανίας ψήφισε νόμο ο οποίος εξομοιώνει κομμουνισμό με φασιμό και σφυροδρέπανο με σβάστικα. Δεν είναι βέβαια κάτι το καινούργιο από τη βαλτική δημοκρατία αφού αποτελεί ένα ακόμα επεισόδιο στον μακρόχρονο αγώνα της με τη συγκεκριμένη στοχοπροσήλωση. Πέρα από την άποψη που μπορεί κανείς να έχει για την εξομοίωση αυτή, σημειώνω μερικά -ενδιαφέροντα κατά την άποψή μου- σημεία που δείχνουν ότι η σπουδή των Λιθουανών έχει αρκετά στοιχεία υστερίας (με τη φροϋδική έννοια).
1. Η σβάστικα είναι αρχαίο σύμβολο, χρησιμοποιημένο σε ποικίλες εκδοχές ήδη από τη Νεολιθική εποχή, χρησιμοποιούμενο ακόμα και σήμερα σε θρησκευτικά ή γεωμετρικά μοτίβα.
2. Η σβάστικα χρησιμοποιήθηκε ως σύμβολο της αρχαίας σκανδιναβικής θεότητας του κεραυνού, του Θωρ. Ο Θωρ στην περιοχή της Βαλτικής λατρευόταν με το όνομα Περκούνας.
3. Οι Λιθουανοί τίμησαν τον αρχαίο θεό τους χρησιμοποιώντας το σύμβολό του στην αεροπορία τους ήδη από το 1919, αρκετά πριν το χρησιμοποιήσουν οι Ναζί.
Τα παραπάνω δείχνουν νομίζω ότι οι Λιθουανοί θα έπρεπε να έχουν αποενοχοποιήσει τη χρήση της σβάστικας σε σχέση με τη μετέπειτα χρήση της. Ωστόσο, ο ρόλος του λιθουανικού κράτους μετά τη ναζιστική κατοχή, ιδίως όσον αφορά την τύχη των Λιθουανών εβραίων αλλά και τα επιτεύγματα της λιθουανικής λεγεώνας των Waffen-SS, τους φόρτωσε μάλλον με κάποιες ενοχές. Ωστόσο, ακόμα και σήμερα υπάρχουν φωνές, εκτός απ' τη Ρωσσία, που εγκαλούν τη Λιθουανία και τις άλλες 2 βαλτικές δημοκρατίες για υποκρισία.
Φαίνεται ότι στόχος της λιθουανίας στον "ανένδοτό" της είναι μάλλον ο κομμουνισμός και όχι ο φασισμός.

Βοήθεια στη "Βοήθεια στο σπίτι"

Το πρόγραμμα "Βοήθεια στο σπίτι" εξαγγέλθηκε το 1996 και ξεκίνησε το 1997 με σκοπό την παροχή κατ' οίκον βοήθειας σε άτομα ηλικιωμένα ή με αναπηρίες. Στα ίδια πλαίσια το πρόγραμμα απασχολεί και ανέργους για την επάνδρωση των υπηρεσιών υγείας και φροντίδας. Όλο το προσωπικό του προγράμματος ανέρχεται σε 3.800 άτομα, τα οποία απασχολούνται σε Δημοτικές ή Διαδημοτικές Επιχειρήσεις είτε σε Δήμους και Κοινότητες που είναι οι φορείς υλοποίησης, 100 περίπου μονάδες συνολικά. Παρέχεται συγκεκριμένα ψυχολογική, συμβουλευτική και κοινωνική υποστήριξη, είτε στο σπίτι είτε στα κατά τόπους γραφεία του προγράμματος και νοσηλευτική μέριμνα ως προς τη φαρμακευτική αγωγή, αιμοληψία, έλεγχος αρτηριακής πίεσης και σακχάρου στο σπίτι. Όποιος έχει ηλικιωμένους συγγενείς που δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν, γνωρίζει από πρώτο χέρι την σημασία που έχει η εύρυθμη λειτουργία του προγράμματος για την ποιότητα ζωής της ομάδας στόχου του. Πόσο μάλλον που η ομάδα αυτή ξεπερνά τα 100.000 άτομα.
Η χρηματοδότηση του προγράμματος παρατάθηκε μέχρι τις 31/8/2008 στα πλαίσια του Γ' ΚΠΣ, προβλέπεται δε η συνέχισή της μέχρι τις 31/12/2010 στα πλαίσια πλέον της Δ’ Προγραμματικής Περιόδου 2007-2013. Ωστόσο η πρόβλεψη παράτασης δεν έχει ακόμα γίνει βεβαιότητα, καθώς ο υπουργός Εσωτερικών δεν έχει ακόμα υπογράψει την σχετική υπουργική απόφαση. Το προσωπικό εξακολουθεί να αμοίβεται με μισθούς 450 ευρώ, συχνά παραμένει απλήρωτο για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Τα σωματεία προσωπικού εξήγγειλαν 48 απεργία διεκδικώντας κρατική δωρεάν «Βοήθεια στο Σπίτι», μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους και οριστική λύση στις παλινωδίες παρατάσεων και κόντρα παρατάσεων του ορίζοντα υλοποίησης του προγράμματος.

Οχετόσφαιρα

Σε παρόμοιες περιπτώσεις πατώ μηχανικά το delete. Καθημερινά, αρκετά μηνύματα, ενδιαφέροντα κατά τους μαζικούς αποστολείς τους γεμίζουν τα ταχυδρομικά κουτιά με την πραμάτεια τους. Χαριτωμένα βιντεάκια και ανεκδοτάκια, αποκαλύψεις συνομωσιών και εκκλήσεις για τρίωρο μποϋκοτάζ της κατανάλωσης λαχανακίων Βρυξελλών στοιβάζονται με υποδειγματική τάξη μέχρι που τα κατασπαράσσει η λήθη του delete. Πολλά από αυτά γυροφέρνουν στο διαδίκτυο επί χρόνια, κάποιος πάντα εντυπωσιάζεται και τα ξαναπροωθεί για να μου δίνει την ευκαιρία να γίνομαι ο σπασίκλας: "Ε, καλά, αυτή η δικτυοαρβύλα κυκλοφορεί τώρα 5 χρόνια".
Σήμερα όμως το μήνυμα είχε τον πιασάρικο τίτλο: "FW: Fw: Αυτοί είναι οι 21 που κατηγορούνται για την παιδοφιλία". Ακολουθούσε το path του μπλόγκερ που έκανε τη δημοσίευση, ένας κατάλογος ονομάτων, ηλικιών και επαγγελμάτων και στο τέλος η ακόλουθη παράγραφος (το μπολντάρισμα δικό μου):

"...όλος ο κόσμος ζητάει να μάθει τα ονόματα τους. Πάρτε τα όχι για να τους λιντσάρεται, αλλά ίσως να τους λυπηθείτε. Κανείς δεν μπορεί να μπει σε μια άβυσσος όπως είναι η ψυχή ενός ανθρώπου. Δεν μπορεί να βάλουμε για όλους το χέρι μας στην φωτιά ότι ήταν...τέρατα αλλά η δικαιοσύνη θα κρίνει. Μπορεί κάποιοι να είναι αθώοι., Αυτοί κατηγορούνται. Τους αποκάλυψε σήμερα η espressο και οι δημοσιογράφοι Γ.Καρράς-Στ. Χίος"

Αυτό το τρωκτικό που έκανε τη δημοσίευση καθώς και οι αυτουργοί της πρωτογενούς "αποκάλυψης", με ένα "μπορεί" καταργούν το τεκμήριο της αθωότητας μέχρι αποδείξεως της ενοχής. Δίνουν στη δημοσιότητα ονόματα καταστρέφοντας ανθρώπους που "μπορεί να είναι αθώοι". Αρπάζουν την φήμη περί κακοποίησης "ακόμα και βρεφών" που φυσικά βοηθά να γυρίσουν τ' άντερα του επίσης οσιοπάρθενου αναγνώστη και την εκτοξεύουν στα "τέρατα" του καταλόγου των 21. Ο ανακριτής δεν χρειάζεται πια, η κοινή γνώμη έβγαλε το πόρισμα.

Όλα αυτά τα έρποντα ασπόνδυλα της espresso και της μπλογκόσφαιρας δεν γυρίζουν να κοιτάξουν ένα πεταχτό 15χρονο με μίνι στο δρόμο γιατί είναι ανήλικο. Δεν αναζητούν τσόντες barely legal γιατί τη βρίσκουν μόνο με το ιεραποστολικό. Δεν θεωρούν σεξουαλικό έγκλημα αυτό που συνοδεύεται από χρήση σωματικής ή ψυχολογικής βίας αλλά αυτό που λειτουργεί εμπορευόμενο ως κολυμπήθρα των κάθε λογής καταπιεσμένων σεξουαλικών επιθυμιών του αναγνώστη τους, ο οποίος απολυτρωμένος θα ομολογήσει (στον εαυτό του, όχι στο πανελλήνιο): "Εγώ κατά βάθος καυλώνω με παρτούζες με 15χρονους ινδονήσιους τρανσέξουαλ αλλά ευτυχώς όχι με βιασμούς μωρών".
Αθώος, αθώος.

Μπλογκομαθηματικά

Εν μέσω πανελληνίων εξετάσεων και ως ένδειξη συμπαράστασης στους δοκιμαζόμενους υποψηφίους, ιδού ένα μπλογκ με θέματα sos στα μαθηματικά.

Σόλοικος λόγος, κλεφτές ματιές

Μουντός καιρός μα δεν κρύβεται
πως η εποχή των ποθητών οστών μπήκε για τα καλά
των αστραγάλων και των λαγώνων

Merging cells

Η ματιά μένει βυθισμένη στους πιξελωτούς αριθμούς και τα κελιά τους

Σπασμένο παρμπρίζ
Κλεμμένες πινακίδες
Άδειο ρεζερβουάρ

Με το φεγγάρι τα βγάζουμε, με τον φεγγάρι τα μπάζουμε, τί έχουνε τα έρμα και ψοφάνε;

Ο βήχας και η κιτρινίλα δεν κρύβεται

Η σημερινή Καθημερινή είναι σφόδρα ενοχλημένη από τους κακομαθημένους συνδικαλιστές των ΜΜΜ. Το υπέρτατο αγαθό της σημερινής εποχής, η μακαριότητα του επιβατικού κοινού, δέχτηκε βάναυση επίθεση από τους απεργούς, με αποτέλεσμα η συνήθης ειδυλλιακή εικόνα των άδειων λεωφόρων της πόλης να δώσει τη θέση της σε μια πρωτοφανή κυκλοφοριακή συμφόρηση. Αιτία η απόλυση 2 οδηγών των τραμ και η απεργία σε συμπαράστασή τους. Η Καθημερινή μας πληροφορεί ότι ο ένας οδηγός μετά από θανατηφόρο τροχαίο στο οποίο ενεπλάκη, αντί να αυτοεξοριστεί στο Δρομοκαΐτειο, εξακολούθησε να οδηγεί συρμούς τραμ με συνοδεία τη μαμά του. Όμως αυτό αντιβαίνει τις διατάξεις της παραγράφου 247 του άρθρου 427β' του κεφαλαίου Γ' του Ν.1821/1453, σύμφωνα με τις οποίες "απαγορεύεται πας οδηγός καρότσας φέρουσας πλέον των 8 τροχών να συνεπιβιβάζει συγγενή του έως και του βαθμού συγγενείας που αντιστοιχεί στο πλήθος των τροχών της καρότσας, εάν αυτός δεν έχει πρώτα κάνει σουνέτι". Η μαμά του οδηγού δεν είχε κάνει σουνέτι και ο οδηγός απολύθηκε. Ο έτερος οδηγός (αφού μιλάμε για ΜΜΜ χρησιμοποιώ φρασεολογία ταξί, χώρια που μ' αρέσει η λέξη έτερος) απολύθηκε γιατί αρνήθηκε να υποβληθεί σε εξετάσεις αίματος ένα βράδυ που δεν αισθανόταν καλά. Η στάση του κρίθηκε ως λίαν ύποπτη αφού είναι γνωστό ότι όταν κάποιος εργαζόμενος δεν αισθάνεται καλά πρέπει άμεσα να κάνει εξετάσεις αίματος για να αποκλειστεί η περίπτωση να έχει αρπάξει τίποτα αιμορροΐδες και τις κολλήσει στους συναδέλφους του - πόσο μάλλον στους επιβάτες. Η δημοσιογράφος που υπογράφει το σχετικό άρθρο δεν ανέχεται τα μαμόθρεφτα και τους αιμορροϊδικούς και το αποτυπώνει ξεκάθαρα. Αυτό που μέχρι σήμερα δεν φαινόταν τόσο ξεκάθαρα - τουλάχιστον σε μένα - είναι ο κιτρινισμός της Καθημερινής.

Ο Τσάβες των Βαλκανίων

-Δημήτρη, απ' την ώρα που άσκησα το βέτο νιώθω νά'χω ψηλώσει δέκα πόντους.
-Πρόεδρε, οι κόκκινες γόβες δεν ταιριάζουν με γαλάζια γραβάτα.


Σύμφωνα (και) με αντιπολιτευτικά ΜΜΕ η επικείμενη επίσκεψη του Κ.Καραμανλή στη Μόσχα γίνεται "για καθαρά πολιτικούς λόγους και κυρίως για να δείξει ότι δεν φοβάται τα πολιτικά αντίποινα της Ουάσιγκτον, ακόμη και μετά τη σύγκρουση του Βουκουρεστίου".


Επειδή δυσκολεύομαι να φανταστώ τον πρωθυπουργό της Ελλάδας ως τον νεοφώτιστο Τσάβες των Βαλκανίων, αναρωτιέμαι ποιές παραχωρήσεις έχει υπογείως δρομολογήσει η ελληνική κυβέρνηση και σε ποιά θέματα; Ετοιμάζεται κάποια νέα "αγορά του αιώνα" ή απλώς υπάρχει καμιά non-paper δέσμευση για στήριξη ενός ανανήψαντος σχεδίου Ανάν;

Λευτεριά στους Θιβετιανούς (και τους Ντόνγκ και τους Γι και τους Χουί)

Το παγκόσμιο κίνημα του προσκοπισμού δημιουργήθηκε το 1907 από το Λόρδο Ρόμπερτ Στίβενσεν Σμιθ Μπέηντεν Πάουελ. Στην Ελλάδα το κίνημα έφτασε ήδη το 1910. Ο πρόσκοπος ήταν ένα παιδί πάντα έτοιμο να βοηθάει τους άλλους και να κάνει μια καλή πράξη κάθε μέρα Σήμερα πια το προσκοπικό κίνημα έχει χάσει την παλιά αίγλη του και οι γριούλες δυσκολεύονται να βρουν ένα καλό παιδί να τις περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο. Όλα τα καλοχτενισμένα καλόπαιδα αποκτήσαν γρήγορη σύνδεση στο ίντερνετ και οργανώνονται σε μη κυβερνητικές οργανώσεις. Ο σύγχρονος πρόσκοπος ονομάζεται ακτιβιστής και δεν αρκείται σε μια καλή πράξη τη μέρα. Θέλει να λύσει τα παγκόσμια προβλήματα, να κατατροπώσει τους κακούς και να σώσει τον πλανήτη από την επικείμενη καταστροφή.

Πολλοί από αυτούς τους ακτιβιστές ασχολούνται αυτή την εποχή με το θιβετιανό ζήτημα. Μέχρι πριν από λίγο καιρό κανείς δεν ασχολούταν με το ζήτημα αυτό αφού δεν ξέραμε καν ότι είναι ζήτημα. Όποιος άκουγε για Θιβέτ, ο νους του πήγαινε στον πανοσιολογιότατο Δαλάϊ Λάμα (που είναι μετεμψύχωση των προηγούμενων Λάμα) και το εξαγώγιμο προϊόν του οποίου είναι γενικός αντιπρόσωπος, τους γκουρού και τους γιόγκι. Όλοι αυτοί πάλι, δεν ξέρουμε τι είναι αλλά για να τους θαυμάζουν οι σταρς του Χόλιγουντ κάτι θα ξέρουν. Σίγουρα πάντως είναι καλοί γιατί είναι βουδιστές και βουδιστής είναι κι ο Ρίτσαρντ Γκιρ. Ο Δαλάϊ Λάμα είναι ο αρχηγός των βουδιστών και επικεφαλής της Εξόριστης Διοίκησης του Θιβέτ και ζητά από την Κίνα την παραχώρηση εκτεταμένης αυτονομίας στη χώρα του, στα πρότυπα του Χονγκ-Κονγκ. Το Θιβέτ είχε –ντε φάκτο- ανεξαρτητοποιηθεί μετά την κατάρρευση της κινέζικης δυναστείας των Κίνγκ αλλά το 1949, η νεοπαγείσα κινεζική λαϊκή δημοκρατία εισέβαλε στα εδάφη του για να το επαναπροσαρτήσει. Η επικράτεια της Κίνας έχει ιστορικά αυξομειωθεί περισσότερο κι απ’ την ελληνική –είναι και κάπως μεγαλύτερη βέβαια. Στην Κίνα υπάρχει και έχει υπάρξει απροσδιόριστος αριθμός εθνοτήτων και ημιαυτόνομων περιοχών. Η συμφωνία των 17 σημείων που υπογράφηκε το 1951 από την Κίνα και την κυβέρνηση του Δαλάϊ Λάμα παρείχε κάποια αυτονομία στο Θιβέτ. Το 1959 ο τελευταίος αποκήρυξε τη συνθήκη και αυτοεξορίστηκε με την κυβέρνησή του στην Ινδία.

Το προσεχές καλοκαίρι διοργανώνονται στη Κίνα οι Ολυμπιακοί αγώνες. Η Κίνα είναι μια αγορά ενός και πλέον δισεκατομμυρίων καταναλωτών και αυτό δεν γινόταν παρά να συγκινήσει τους χορηγούς που επηρεάζουν παρόμοιες αποφάσεις ανάθεσης. Η Κίνα είναι ισχυρός εμπορικός εταίρος της δύσης και προσφέρει στις δυτικές εταιρείες την ευκαιρία για πάμφθηνο εργατικό δυναμικό. Ταυτόχρονα η Κίνα είναι το αντίπαλο οικονομικό δέος και αναδυόμενη στρατιωτική υπερδύναμη. Ο καπιταλισμός γουστάρει τις μπίζνες αλλά όχι και τους τσαμπουκάδες.

Οι ακτιβιστές δεν θα μπορούσαν να μείνουν ασυγκίνητοι. Έτσι κι ακούσουν για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αλύτρωτες πατρίδες, οι καλοχτενισμένοι προστάτες της ελευθερίας τα παίρνουν στο κρανίο και προτάσσουν τα δασύτριχα στήθη τους. Γνωστά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι καταπατητές σε Ιρακ, Αφγανιστάν, Παλαιστίνη, Κύπρο και αλλού (αν τα ξέρει κανείς να μου τα πει και εμένα). Ειδικά οι «δημοσιογράφοι χωρίς σύνορα» που είναι ακτιβιστές με βαριά μπαλάκια έχουν αποδείξει πολλές φορές την προσήλωσή τους στα ανθρώπινα δικαιώματα κατακεραυνώνοντας κατά εμφανή προτίμηση την Κούβα, τη Βενεζουέλα την Κίνα τη Σερβία και τη Λευκορωσία. Κάποιοι κακόβουλοι υπερτόνισαν το γεγονός ότι οι ως άνω ακτιβιστές χρηματοδοτούνται –μεταξύ άλλων- και από αμερικανικές κυβερνητικές υπηρεσίες. Καλός ο ακτιβισμός και τα καραγκιοζιλίκια με την ολυμπιακή φλόγα, καλό και το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των λαών, αλλά τελικά ποιος θα περάσει τις γιαγιάδες στο απέναντι πεζοδρόμιο;

Συμβιβασμός της τελευταίας στιγμής

Σύμφωνα με έγκυρες διπλωματικές πηγές, η κυβέρνηση δεν πρόκειται τελικά να σταθεί εμπόδιο στην είσοδο της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και δεν θα κάνει χρήση του βέτο, αν και περιέρεε η φημολογία για το αντίθετο. Στα πλαίσια της σύνοδου του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι οι πυρετώδεις διαπραγματεύσεις της τελευταίας στιγμής, υπό την υψηλή εποπτεία των αμερικανών επιτετραμμένων, κατέληξαν σε έναν πρώτο συμβιβασμό από τη μέχρι σήμερα αδιάλλακτη ηγεσία της ΠΓΔΜ. Η Ελλάς δεν θα εμποδίσει την είσοδο της γείτονος στο ΝΑΤΟ και τα Σκόπια δεν θα διεκδικήσουν την καταγωγή του Μεγαλέφαντου.

Στη φωτογραφία ο Μεγαλέφαντος, εμφανώς ανακουφισμένος από την ελληνική διπλωματική επιτυχία.

Έσβησες ρε το διακόπτη;

Ο μπαμπούλας του θερμοκηπίου δεν αισθάνεται καλά τελευταία. Πλήθη αφυπνισμένων καταναλωτών έκλεισαν τα desktop (τι τα χρυσοπληρώνουμε τα laptop;) και τα σεσουάρ τους για μια ώρα, ενώ 20.424 εταιρείες έκαναν συσκότιση στα κτίριά τους (αλλά πάμφωτη δωρεάν διαφήμιση). Οι αγελάδες και τα γουρούνια, σε περιβαλλοντική εγρήγορση, διέκοψαν την παραγωγή πρωτοξειδίου του αζώτου. Τρέμε μπαμπούλα, από τώρα για του χρόνου!

Η Wikipedia παραθέτει στοιχεία σχετικά με την ανθρωπογενή προέλευση των αερίων του θερμοκηπίου, την εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα ανά χώρα και κατά κεφαλή. Νομίζω ότι τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η προσωπική ευαισθητοποίηση, αν και απαραίτητη, δεν μπορεί να ανατρέψει τον ρου που χαράζει το κέρδος. Προσωπική μου άποψη είναι ότι οι πρωτοβουλίες τύπου "ώρα της γής" είναι αμερικανικής αισθητικής αποπροσανατολιστικές χαζοφιεστούλες με γυαλιστερό διαφημιστικό περιτύλιγμα.

Συσκοτίστηκα από σήμερα

Η "Ώρα της Γης" καλεί σε συσκότιση το Σάββατο 29 Μαρτίου από τις 8 ως τις 9 το βράδυ. Η πρωτοβουλία εντάσσεται στην παγκόσμια προσπάθεια σωτηρίας της γης από τις προφητείες του Νοστράδαμου και του Τσακ Νόρις.

Επειδή είμαι πολύ ευαισθητοποιημένος σε περιβαλλοντικά θέματα προτίθεμαι άμεσα, και μέχρι το Σάββατο, να κλείσω τα 6 εργοστάσια λιθάνθρακα και λιπασμάτων, τα 4 ορυχεία μου, τις 18 πετρελαιοπηγές μου και τις 2 νεοαποκτηθείσες αυτοκινητοβιομηχανίες μου ώστε να αντισταθμίσω τουλάχιστον την μόλυνση που προκαλεί ο καπνός των πούρων Cohiba Behike που προτιμώ τελευταία.

Ελπίζω να ακολουθήσουν και άλλοι το φωτεινό μου παράδειγα.

Παιδότοπος "Η Βουλή"

Όλοι εμείς οι γονείς μικρών παιδιών τραβάμε τα πάνδεινα για να βελτιώσουμε τις συνθήκες μέσα στις οποίες μεγαλώνουν τα παιδιά μας. Ελεύθερο χρόνο οι ίδιοι διαθέτουμε ελάχιστο. Αφού λοιπόν ελεύθεροι χώροι υπάρχουν λιγοστοί, μια βολική, αν και τσουχτερή, λύση είναι οι παιδότοποι. Σ’ αυτούς μαζεύονται τα παιδάκια και χοροπηδάνε μέχρι αποφορτίσεως των Ντούρασελ.

Χτες είχαμε τα εγκαίνια ενός νέου παιδότοπου, μεγάλης χωρητικότητας, στο κτίριο της Βουλής στο Σύνταγμα. Τα παιδάκια μαζεύτηκαν και έπαιξαν κυνηγητό, μακριά γαϊδούρα, δημοψήφισμα, πρόταση μομφής και πετροπόλεμο. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Κωστάκης κι ο Γιωργάκης που είναι δύο φίλοι που τρώνε το σταφύλι, τσακώθηκαν γιατί ο Γιωργάκης είπε τον Κωστάκη μπουμπούνα κι αυτός δε σηκώνει τέτοια αφού ο θείος του είναι πιο δυνατός από τον μπαμπά του Γιωργάκη. Ο Θοδωρής που είναι ο νταής της τάξης μπήκε κι αυτός στον καυγά. Ο μικρός Αλέκος που είναι κι αυτός νταής είπε στο Βαγγελάκη ότι θα βαρέσει όλα τα παιδάκια κι αυτός τσαντίστηκε γιατί είχε μπει στο αυτί του μαλλί της γριάς και παράκουσε. Ο Βαγγελάκης δεν αστειεύεται ποτέ με τα παϊδάκια. Η μικρή Αλέκα έκλαιγε που κάποιος της σούφρωσε τη Μπίμπι-μπο κι ο Γιωργάκης ο Βουκέφαλος μαδούσε τα λουλουδάκια.
Μετά τον καυγά, ο Κωστάκης πήρε την παρέα του και πήγαν να παίξουν μόνοι τους. Είναι μεγάλη παρέα αλλά, όλα για όλα, όταν παίζουν μόνοι τους δεν καυγαδίζουν ποτέ γιατί παίζουν τους καουμπόϊδες από το Μεξικό. Χτες έπαιξαν κι άλλα παιχνίδια και στο τέλος έφυγαν όλοι μαζί αγκαλιασμένοι τραγουδώντας το εξής παιδικό τραγουδάκι από τα ‘Ζουζούνια’:

Μακεδονία ξακουστή
του Αλεξάνδρου η χώρα,
σε βρώμισαν οι σκοπιανοί
μα καθαρίζει η Ντόρα
Ήσουν και θα’σαι ελληνική,
Ελλήνων το καμάρι,
Μα μπήκε η Σαρακοστή
Και τρώμε καλαμάρι
Οι Μακεδόνες δεν μπορούν
να ζούνε σκλαβωμένοι,
Αν χάσουνε και το όνομα,
Τους μένει μόνο ο Μπένι
Το διαμαντένιο στέμμα σου
για βάλε στο κεφάλι
για να μη δουν οι σκοπιανοί
πως λείπουν οι εγκεφάλοι

Απεργίες κι απορίες

Αν είσαι εργαζόμενος σε ιδιωτική επιχείρηση στην οποία δεν υπάρχει σωματείο και φοβάσαι να απεργήσεις για το ασφαλιστικό, έχεις σοβαρό κώλυμα, σε καταλαβαίνω.
Αν έχεις οικονομικά προβλήματα και δεν αντέχεις την απώλεια εισοδήματος από μια μέρα απεργία, έχεις τις ιεραρχήσεις σου, σε καταλαβαίνω.
Αν είσαι εργαζόμενος με οποιαδήποτε σύμβαση και συμφωνείς με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, μάλλον δεν θα το έχεις διαβάσει. Αν το έχεις διαβάσει και εξακολουθείς να συμφωνείς, κάποιο λόγο θα έχεις, σε καταλαβαίνω.
Αν είσαι νεοδημοκράτης και φοβάσαι ότι τυχόν απόρριψη του νομοσχεδίου θα ρίξει την κυβέρνησή "σου", σε τσούζει, σε καταλαβαίνω.
Αν είσαι βενιζελικός και φοβάσαι ότι τυχόν απόρριψη του νομοσχεδίου θα ανεβάσει στην κυβέρνηση το Γιωργάκη, εσένα κι αν σε καταλαβαίνω.
Αν είσαι εργαζόμενος που έχεις φάει την επιτυχημένη επικοινωνιακή φόλα των "ρετιρέ" και την δικαιοσύνης δια της ισότητας προς τα κάτω, αμβλύνθηκε η (όποια) κρίση σου, σε καταλαβαίνω.
Αν είσαι εργαζόμενος που έχεις μάθει, μετά από μακροχρόνια επικοινωνιακή πλύση εγκεφάλου, να κοιτάς μόνο το τομάρι σου, είσαι προϊόν επιστημονικά σχεδιασμένης προσπάθειας, σε καταλαβαίνω.

Γαμώτο, τι κατανόηση που έχω, έχω μια δικαιολογία για όλους. Αν είχα και λίγο περισσότερο μυαλό ίσως να καταλάβαινα πως θεωρούμε ως αυτονόητη την ασυλία των επενδυτών των αποθεματικών των ταμείων στο χρηματιστήριο με τις γνωστές συνέπειες.
Ίσως να καταλάβαινα την ασυλία των μεγαλοοφειλετών του ΙΚΑ.
Ίσως να καταλάβαινα την τύχη των οφειλών του Δημοσίου στα ταμεία.
Ίσως να καταλάβαινα τους λόγους της "επικείμενης κατάρρευσης" των ταμείων παρά την εισαγωγή στην ασφάλιση κατά την τελευταία 15ετία εκατοντάδων χιλιάδων νέων (και ηλικιακά) αλλοδαπών, οι οποίοι θα αιμοδοτούν δι' εισφορών για αρκετές δεκαετίες μέχρι να θεμελιώσουν δικαίωμα σύνταξης.
Ίσως να καταλάβαινα τους λόγους της ελεγκτικής ανυπαρξίας των αρμόδιων δημοσίων θεσμών.
Ίσως να καταλάβαινα τους λόγους της γενικότερης έλλειψης πολιτικής βούλησης ελέγχου της εισφοροδιαφυγής.

Θα στίψω το μυαλό μου να το καταλάβω. Έχω λίγο καιρό μέχρι να μπει στο στόχαστρο των κυβερνήσεων η επόμενη δέσμη κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, όπως κατ' αρχή τα επιδόματα εορτών Πάσχα και Χριστουγέννων. Πάντως και τότε θα φροντίσω να έχω πλήρη κατανόηση για τους βραδυκίνητους καστροφύλακες.

Πέσε πίτα να σε φάω

Είναι ωραίο πράγμα να κάθεσαι και να δουλεύουν άλλοι για σένα. Βλέπω τις δημοσκοπήσεις που καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών αντιτίθεται στο υπό ψήφιση ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Μια αντίστοιχη πλειοψηφία είναι δυσαρεστημένη από τις απεργίες της ΔΕΗ, των ΟΤΑ των ΜΜΜ κλπ. Οι συνιστώντες τις πλειοψηφίες αυτές -μοιραία- ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό, έχοντας προφανώς τη βεβαιότητα ότι η κυβέρνηση τελικά θα φιλοτιμηθεί και ως μετανιωμένη Μαγδαληνή θα αποσύρει το νομοσχέδιο. Μοιραία κι εγώ θα καταφύγω στο ένδοξο δημοσκοπικό παρελθόν όπου ο κυρίαρχος λαός απαιτούσε κυβέρνηση ΝΔ με Σημίτη πρωθυπουργό...

Διεθνείς συνωμοσίες εις βάρος μας

Ξεσαλωμένοι από το Σκοπιομακεδονικό ζήτημα και την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου, οι πολυάριθμοι εχθροί της πατρίδας οργανώνουν τα καταχθόνια σχέδιά τους με λεία την ελληνική επικράτεια. Ευτυχώς για τον τόπο, οι ερευνητές του "στρατολάτη" αγρυπνούν και αποκαλύπτουν στο λαό τις ύπουλες προθέσεις τους.

Μέσα στον εσμό αυτών που μας καταδιώκουν και θέλουν το κακό μας προστέθηκαν εσχάτως και οι ρουμάνοι που μαζί με τους προαιώνιους εχθρούς μας, τους βούλγαρους, έβαλαν στο μάτι τα ιερά χώματα της πατρίδας μας. Το άθλιο σχέδιό τους προβλέπει το μοίρασμα της χώρας μας ως εξής. Το ανατολικό τμήμα θα περιέρθει στη Μεγάλη Ρουμανία (μαζί και η Τουρκία) και το δυτικό στη Μεγάλη Βουλγαρία. Την ίδια τη χώρα τους, που είναι χάλια και τριγυρνά και το φάντασμα του Τσαουσέσκου και τους κάνει "μπου", οι ρουμάνοι δεν την θέλουν και όπως φαίνεται και στον αλυτρωτικό χάρτη τους σκοπεύουν να την παρατήσουν άδεια.

Εξάλλου ακόμα ένα προκλητικό σχέδιο, το βάθος του οποίου μέχρι στιγμής μόνο ο "στρατολάτης" έχει εντοπίσει και καταγγείλει είναι στα σκαριά σε συνεργασία των προαιώνιων εχθρών μας, των Βέλγων και των Ντουμπαϊανών. Ο ορκισμένος ανθέλληνας και πράκτορας των σκοπιανομασόνων, βαρώνος Jean van Gysel de Meise θα ξεκινήσει τον προσεχή Δεκέμβριο τη δημιουργία της «Ελλάδας», ενός συμπλέγματος τεχνητών νησιών με σχήμα φοινικιάς στις ακτές του εμιράτου του Ντουμπάι. Το νησί, που θα λάβει την ονομασία της χώρας μας θα έχει -τάχα μου- τον χαρακτήρα ενός πολυτελούς παραθεριστικού θερέτρου. Θα περιλαμβάνει 65 κατοικίες αξίας 170 εκατ. δολαρίων, ενώ οι πωλήσεις τους αναμένεται να αποφέρουν περί τα 200 εκατ. δολάρια. Οι άθλιοι επιβουλευτές της πατρίδας μας θα χρησιμοποιήσουν τα έσοδα αυτά για να προλειάνουν το δρόμο για την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας των τεχνητών νήσων με κάποια σύνθετη ονομασία, όπως "Νέα Ελλάδα" ή ακόμα και σκέτο Ελλάδα εκμεταλλευόμενοι τη δική μας σύνθετη ονομασία Greece-Hellas.

Συνέλληνες γρηγορείτε!

Censored

Έπεσε το μάτι μου σε μία από αυτές τις γελοίες έρευνες που απεικονίζουν υποτίθεται την ερωτικότητα των λαών, λες κι ο ερωτισμός είναι χύμα όσπρια στο ζύγι. Αποδείχτηκε φυσικά για μια ακόμα φορά ότι ο έλληνας βαυκαλίζεται - εκτός όλων των άλλων - με το μύθο του νταρβαντισμένου loverboy, πάσχων από πριαπισμό του ατομικού και εθνικού εγώ.
Γεγονός είναι ότι στους καιρούς που ζούμε φυσά πολύ, ο θεός Έρωτας με τα μικρά φτερά του δυσκολεύεται να ισορροπήσει για να τοξεύσει, αντίθετα η θεά Στύση τα πάει καλά σ' αυτόν τον τομέα. Πως μπορώ όμως να μην κραυγάσω - κι ας πάρει τη φωνή μου ο άνεμος - όταν βλέπω μερικά από τα πιο φτηνά βέλη της στύσης;

Κοινοί τραμπούκοι

Η μεγαλύτερη πολεμική μηχανή της ανατολικής Μεσογείου (και βάλε) απειλεί δι' αρμοδίων εκπροσώπων της με ολοκαύτωμα τους Παλαιστινίους της Λωρίδας της Γάζας. Φαίνεται ότι οι ναζί ήταν δάσκαλοι με εντυπωσιακή μεταδοτικότητα. Αλλά και οι μαθητές τους μπορεί να υπέφεραν από τη διδασκαλία, σήμερα όμως διαπρέπουν στην επιστήμη που διδάχτηκαν.

Τα τραγούδια του Φλεβάρη

Τον Φεβρουάριο του 1999 υπηρετούσα τη μαμά πατρίδα, δόκιμος σε μονάδα του Έβρου. Χωρίς cd-player ή mp3, μόνο με ένα μισοχαλασμένο κασετόφωνο και ελάχιστες κασέτες, κάθε δέμα με μια νέα κασέτα από την Αθήνα ήταν πολυτιμότερο απ’ ότι ακούγεται. Έλαβα από το Χρήστο ένα δεματάκι, μέσα ήταν ένα δεκαχίλιαρο και μια κασέτα χωρίς διακριτικά. Το απόγευμα που είχα υπηρεσία θα άκουγα την κασέτα. Μια άλλη μέρα θα «έτρωγα» και το δεκαχίλιαρο.
Μαζί με δυο κληρωτούς λοχίες καθόμασταν στο 4ο γραφείο του διοικητηρίου, έβαλα την κασέτα στο κασετόφωνο με προσμονή. Τι ήταν αυτό πάλι; Ροκ, τζαζ, ή κάτι τέτοιο θύμιζε η εισαγωγή. Μα, στέλνεις στον διψασμένο για καθαρό νεράκι μπύρες και κοκακόλες ή έστω σαμπάνιες; Όχι, το περίφημο μουσικό θέμα σχηματίστηκε ξαφνικά μέσα στην τζαζορόκ εισαγωγή, μια συγκίνηση μοναδική, ένεκα και της «δίψας».
Η εισαγωγή:

artist - Track 1.m...

Hosted by eSnips

Πρώτη συνάντηση – κάλλιο αργά παρά ποτέ – με το ολοκληρωμένο έργο. Την ίδια ακριβώς εποχή, ο Δήμος Μούτσης έγραφε το σημείωμα της επανακυκλοφορίας του κορυφαίου έργου του, του «Αγίου Φεβρουαρίου» για την Universal. Αξιοσημείωτο επίσης ότι το Φεβρουάριο του 1972 ο στρατιώτης Δημήτρης Μητροπάνος κλήθηκε από τη μονάδα του για να ηχογραφήσει σε μόλις 4 ημέρες τον δίσκο μαζί με την Πετρή Σαλπέα.

Τους στίχους για τον Άγιο Φεβρουάριο έγραψε ο Μάνος Ελευθερίου, ανάμεσα στο 1968 και το 1970. Πηγή έμπνευσής του αποτέλεσε η γενικότερη έρευνά του, αρχικά για την Μικρασιατική εκστρατεία και τη ζωή του Ελληνισμού της Σμύρνης και περαιτέρω για σχετικό υλικό (καρτ ποστάλ, φωτογραφίες, κείμενα κ.α.). Γράφτηκαν περίπου 30 τραγούδια σχετικά με το θέμα και τελικά επελέγησαν 9. Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1972 σε μουσική, ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας από το Δήμο Μούτση.

Το 10ο τραγούδι του δίσκου: "Η σούστα πήγαινε μπροστά".

artist - Track 10....

Hosted by eSnips

Το 10λεπτο της δημοσιότητας

Μια μικρή αποστροφή ενός άρθρου στη σημερινή Καθημερινή. Το άρθρο αναφέρεται σε ένα CD που ο κομιστής του παρέδωσε έναντι αδρού τιμήματος στις γερμανικές αρχές και το οποίο περιείχε στοιχεία για Γερμανούς φοροφυγάδες. Αντιγράφω, άνευ άλλου σχολίου:

"Ολα άρχισαν να έρχονται στο φως την περασμένη εβδομάδα, καθώς η εισαγγελία του Μπόχουμ επιφύλαξε μία δυσάρεστη έκπληξη στον επικεφαλής των γερμανικών ταχυδρομείων, Κλάους Τσουμβίνκελ με την ευκαιρία του Αγίου Βαλεντίνου: αντί για σοκολατάκια ή τριαντάφυλλα έστειλε στον στενό φίλο της καγκελαρίου, Ανγκελα Μέρκελ,... άνδρες της αστυνομίας, οι οποίοι τον συνέλαβαν και ερεύνησαν το γραφείο του στη Βόννη, αλλά και τη βίλα του στην Κολωνία. Η επιχείρηση έγινε μάλιστα σε απευθείας μετάδοση με το δεύτερο κανάλι της κρατικής τηλεόρασης, γεγονός ασυνήθιστο για τα γερμανικά δεδομένα. Στη διάρκεια των ανακρίσεων ο Τσουμβίνκελ ομολόγησε αμέσως την ενοχή του και το κουβάρι άρχισε σιγά σιγά να ξετυλίγεται. Αναλυτές εικάζουν ότι η δημόσια διαπόμπευση του στελέχους των ταχυδρομείων είχε στόχο να συνετιστούν και άλλοι φοροφυγάδες και να παραδοθούν οικειοθελώς στις αρχές."

Αλλαγή φρουράς στην Κούβα

-Έλα Αλέκα, αληθεύει ότι αποχωρείς από την ηγεσία του ΚΚΕ;

Σημαιοστολισμοί

Μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου πολλοί ήταν αυτοί που δήλωσαν την έκπληξή τους και την επιλογή της σημαίας του αυτοανακηρυχθέντος κράτους. Πολλοί περίμεναν αυτή ή αυτή .

Η τελική επιλογή κρύβει έναν υπόγειο και πονηρό σκοπό που ο 'στρατολάτης', μετά από ενδελεχή έρευνα των άριστα εκπαιδευμένων κατασκόπων του, αποκαλύπτει σήμερα κατ' αποκλειστικότητα. Η επιλεχθείσα σημαία του Κοσόβου μοιάζει επίτηδες με σημαία πολιτείας των ΗΠΑ. Απώτερος σκοπός είναι να γεμίσουν τα Βαλκάνια με αλβανόφωνα κρατίδια τα οποία θα ενωθούν υπό τις Η.Π.Αλβανίας, με σημαία αυτή .

Η μόνη αντίδραση στον αλβανικό επεκτατισμό είναι η Ελλάδα να προλάβει την Αλβανία και να εφαρμόσει πρώτη το αμερικανικό μοντέλο. Έτσι για παράδειγμα μπορεί να κηρυχτεί η ανεξαρτησία της Παγουρίας με σημαία αυτή και να ακολουθήσει η ανεξαρτητοποίηση της Γκατζολίας με σημαία αυτή , και ούτω καθ' εξής. Με αυτό τον τρόπο η Ελλάς θα ελέγξει τις εξελίξεις και σύντομα θα μετατραπεί σε περιφερειακή Υπερδύναμη.

Πρόωρη συνταξιοδότηση

Στα 33 πρόεδρος του Συνασπισμού.

Στα 39 πρόεδρος της κυβέρνησης συνεργασίας.

Στα 45 πρόεδρος της Κομισιόν.

Στα 51 πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Και τι διάολο θα κάνω τώρα;

Η ζωή εν κάδω

Το βρέφος που βρέθηκε ζωντανό στα σκουπίδια δεν είναι ένα ακόμα σημείο των καιρών. Η ανθρώπινη ζωή σήμερα, στον οικονομικά ανεπτυγμένο κόσμο τουλάχιστον, έχει μεγαλύτερη αξία από ότι πριν από 50 χρόνια. Τουλάχιστον για τους έχοντες τη ευχέρεια να αποτιμούν την αξία της με το στομάχι τους γεμάτο. Το νεογέννητο πετάχτηκε στον κάδο από κάποια μετανάστρια, απελπισμένη απ' την ανέχεια, με το στομάχι της άδειο και το νου της σαλεμένο. Ο καθένας μπορεί να κρίνει και να κατακρίνει με ευκολία κρίνοντας εκ του οίκου του τα αλλότρια.
Πριν λίγα χρόνια είχα βρει στον κάδο της γειτονιάς μου, τυλιγμένα σε μια σακούλα σκουπιδιών τέσσερα νεογέννητα γατάκια. Οι σπαρακτικές κραυγές τους δεν αντήχησαν σε κανένα δελτίο ειδήσεων. Δίνουν όμως το στίγμα της πραγματικής αποτίμησης της αξίας της ζωής. Αξία έχει μόνο ότι καλύπτει κάποια ανάγκη μας.

Η Τέχνη πάσχει από μεγαλοκαρδία

Τελικά η Τέχνη δεν έχει σύνορα, ούτε περιορισμούς. Δεκάδες πολύχρωμες καρδιές γέμισαν την Αθήνα, σκορπώντας αισιοδοξία και χαμόγελο στους ανέμελους περιπατητές του Κέντρου. Ήδη οι κάτοικοι της Αθήνας έχουν μεταμορφωθεί. Πριν την έκθεση η μούντζα στα φανάρια και τις διαβάσεις έπεφτε σύννεφο. Τώρα στο κέντρο επικρατεί κυκλοφοριακό χάος, αφού οδηγοί και πεζοί με το χαμόγελο στα χείλη δεν κουνάνε ρούπι αν δεν δεχτεί ο άλλος την προτεραιότητα. Ήχος κόρνας δεν ακούγεται και οι τροχονόμοι αντί κλήσεων μοιράζουν σοκοφρέτες. Μικρή αλλά χαριτωμένη παραφωνία αποτελούν τα πιτσιρίκια που βλέποντας τις καρδιές ζητούν από τους μπαμπάδες τους να τους αγοράσουν ένα τεράστιο μπαλόνι Μπόμπ Σφουγγαράκη, αλλιώς θα τσιρίζουν μισή ώρα και θα τους κάνουν ρεζίλι. Οι ανθοπώλες τρίβουν τα χέρια τους καθώς πλησιάζει η γιορτή του Προστάτη τους, του Αγίου Βαλεντίνου και είναι σίγουρο ότι οι εκτιθόμενες καρδιές θα κάνουν τις καρδιές των ερωτευμένων να χτυπούν σαν τρελές∙ όλη η παραγωγή τριαντάφυλλων του Ισπαχάν δεν θα φτάσει για τη ζήτηση που αναμένεται. Ο Δήμος Αθηναίων καλά θα κάνει να φρουρεί επί 24ώρου βάσης τα πολυάριθμα παρτέρια του.

Χριστιανοδημοκρατικές διαδικασίες

Η επικαιρότητα είναι μια πεταχτή σουρλουλού που όσο εύκολα ξελογιάζει άλλο τόσο εύκολα βαριέται. Τις τελευταίες ημέρες έχει ρίξει τα δίχτυα της στους πανοσιολογιοτάτους μητροπολίτες που ονειρεύονται να θερμάνουν τους σεπτούς ποπούς τους στην αρχιεπισκοπική μπρεζέρα. Από κει θα μπορούν να θωπεύουν επί μακρόν την πυγή της επικαιρότητας. Σ' αυτή την εκλογική διαδικασία η πανιερότατη ομήγυρις αποτελείται - εξ' ορισμού - από Χριστιανούς Ορθόδοξους υποψηφίους.

Στο έτερο εκλογικό φλερτ της επικαιρότητας, τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, οι τέσσερις υποψήφιοι είναι: μια Μεθοδίστρια, ένας Προτεστάντης, ένας της Επισκοπικής Εκκλησίας και ένας Μορμόνος. Ήδη έχουν αποσυρθεί από την κούρσα δύο Βαπτιστές και ένας Καθολικός. Με πολιτειακά κριτήρια η αμερικανική δημοκρατία είναι ανέκδοτο αλλά με θρησκειοδογματικά είναι πραγματική όαση (έστω κι αν υπάρχουν περί τα 300 χριστιανικά δόγματα στις ΗΠΑ).

Γενετήσια παρατήρηση: Οι δύο ρεπουμπλικάνοι υποψήφιοι έχουν αθροιστικά 12 τέκνα (9 γιούς και 3 κόρες) ενώ οι δύο δημοκρατικοί μόλις 3 κόρες. Φαίνεται ότι οι ρεπουμπλικάνοι γαμούν καλύτερα...

Μετρό, "Κοινωνία των Πολιτών" και άλλες χαριτωμένες παπαριές

Διάβαζα σε διάφορα μπλογκς για τη διαμάχη μεταξύ σωματείου εργαζομένων στο Μετρό και ΟΑΣΑ σχετικά με την πιλοτική επέκταση του ωραρίου λειτουργίας Μετρό και ΗΣΑΠ. Διάβασα επίσης την παρέμβαση ενός μπλογκοχώρου υψηλής επισκεψιμότητας με την ετικέτα "η γενιά των 700 ευρώ", κατά της αντίδρασης του σωματείου εργαζομένων. Μπορεί να είμαι ένας φτωχός στρατολάτης των 10 επισκέψεων τη μέρα, αλλά όταν διαολίζομαι τα βάζω και με τη γενιά των 7000 ευρώ. Το σχετικό ποστ είναι κατακλυσμένο από συγκεκριμένα πολυχρησιμοποιημένα κλισέ. Σταχυολογώ και σχολιάζω:

1. Το σωματείο των εργαζομένων αντιδρά ..... αποφασίζει και διατάζει τη μη-εφαρμογή της....... επιχειρεί να επιβάλει αυταρχικά την άποψή της σε ολόκληρη την κοινωνία.

Ποιός ακριβώς πρέπει να είναι ο ρόλος ενός σωματείου αν όχι αυτός της υπεράσπισης των στοιχειωδών δικαιωμάτων των μελών του; Η χρήση αποστροφών του είδους "αποφασίζει και διατάζει" είναι εξόφθαλμα λαϊκίστικη, χρωματίζει αρνητικά και προδιαθέτει ανάλογα ενάντια σε ένα κατοχυρωμένο συνταγματικό και δημοκρατικό δικαίωμα.

2. Η Κοινωνία των Πολιτών δε μπορεί να μένει απαθής και αδρανής μπροστά σε αυτήν την πρόκληση

Ποια είναι αυτή η περιθρύλητη "Κοινωνία των Πολιτών" που η ιερότητά της απεικονίζεται με τα κεφαλαία Κ και Π; Πως μπορώ να γίνω μέλος της, να έχω κι εγώ ένα πρόσωπο στην κοινωνία;

3. Λέμε ΟΧΙ στην αντίληψη που θέλει τα δημόσια αγαθά, τις υπηρεσίες και τις υποδομές της χώρας έρμαιο στα χέρια των συνδικαλιστών.

Η δαιμονοποίηση του συνδικαλισμού δεν είναι νέο φρούτο. Καλλιεργείται συστηματικά από πολλούς εθελοντές και σε αντίθεση με τον "εθελοντισμό" δεν χαίρει καμίας εκτίμησης από τα ΜΜΕ. Ο κλισεϊκός συνδικαλιστής είναι ένας χοντρός άσχημος και βρωμύλος μουσάτος που μπήκε με μέσο στο δημόσιο, κοπροσκυλιάζει όλη μέρα, ταλαιπωρεί τον άτυχο Πολίτη, θέλει να αυγατίσει τα "κεκτημένα" του και φυσικά τον "πληρώνουμε όλοι μας". Αντίθετα το μέλος της Κοινωνίας των Πολιτών είναι νέος, όμορφος, φτύνει στα μούτρα τους εμπόρους θέσεων στο δημόσιο, δουλεύει σαν το σκύλο, είναι κοινωνός του εθελοντισμού, περνά τις γριούλες απέναντι και δεν χρωστά σε κανένα.

4. *ΔΙΕΥΚΡΙΝIΣΗ
Η ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΩΡΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ, ΚΑΤΑ ΔΥΟ ΩΡΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΣΑΒΒΑΤΟΥ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΔΥΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΣΤΗΡΗ ΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Το κερασάκι της τούρτας φαίνεται- ή παριστάνει - οτι αγνοεί τις διατάξεις του ισχύοντος εργατικού νόμου 3385/2005 σχετικά και το καθεστώς υπερωριών και κυρίως "διευθέτησης του χρόνου εργασίας". Δεν είναι πάντως καθόλου δύσκολο να τις βρει κανείς.

Όλη αυτή η φιλολογία δεν είναι ούτε αθώα ούτε αυθόρμητη. Στόχος είναι πάντα η διαίρεση των εργαζομένων. Στα ίδια πλαίσια κατά καιρούς ακούμε για "βολεμένους" και "ρετιρέ" και την απαίτηση της κοινωνίας για κατάργηση των προνομίων και την εξομοίωση όλων (προς τα κάτω). Τα "κεκτημένα" είναι αγκυλώσεις του παρελθόντος, το ιδανικό είναι να ενταχθούν όλοι στη "γενιά των 700 ευρώ". Το "διαίρει και βασίλευε" ήταν πάντα επιτυχημένη μέθοδος, σε συνδυασμό δε με τον "εθελοντισμό" φτιάχνει άκρως επιτυχημένο κοκτέϊλ. Η συλλογικότητα είναι στο απόσπασμα. Το μοντέλο που προωθεί έντεχνα και ύπουλα τον ατομισμό δημιουργεί γενίτσαρους της τάξης τους. Κακοπληρωμένους εργαζόμενους που αντί να αναζητούν τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους στη συλλογική προσπάθεια, την αναζητούν στη στοχοποίηση των υπολοίπων που έχουν απλώς καλύτερες συνθήκες - το αυτονόητο δηλαδή. Ίσως βέβαια έτσι η γενιά των 700 ευρώ καταφέρει να γίνει γενιά των 728 ευρώ.

Το τραγούδι του Γενάρη

Στις 29 Αυγούστου του 1959 το Θέατρο Τέχνης παρουσίασε τους Όρνιθες του Αριστοφάνη στο Ηρώδειο, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών. Η σκηνοθεσία ήταν του Καρόλου Κουν, η διασκευή του κειμένου από τον Βασίλη Ρώτα, τα σκηνικά και κοστούμια του Γιάννη Τσαρούχη, η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι και η χορογραφία της Ραλλούς Μάνου. Η παράσταση σημαδεύτηκε από τις έντονες αντιδράσεις που προκάλεσε, τόσο εντός του Ηρωδείου – ούτε πρώτη φορά ούτε τελευταία - όσο και σε υπουργικά κλιμάκια! Πηγή του «κακού» ήταν η εξής: ο πρωταγωνιστής του έργου, ο Πεισθέτερος (Δ.Χατζημάρκος) θυσιάζει έναν τράγο στους θεούς. Το τελετουργικό επενδύεται από μια δοξολογία στους θεούς, την οποία ο σκηνοθέτης απέδωσε χρωματισμένη με βυζαντινότροπες πινελιές. Καθώς το θεατρικό κοίλον δεν φιλοξενεί πάντα ώριμους θεατές, πολλοί εξ αυτών εξερράγησαν διαμαρτυρόμενοι, έτοιμοι να υπερασπίσουν τα προσβαλλόμενα - κατά το λίγο νου τους - θρησκευτικά τους αισθήματα. Το κωμικοτραγικό σκηνικό ολοκληρώθηκε όταν ο υπουργός Προεδρίας Κωνσταντίνος Τσάτσος προέβη στην απαγόρευση των υπολοίπων τριών παρατάσεων που είχαν προγραμματιστεί στα πλαίσια πάντα του Φεστιβάλ Αθηνών.

Κάτι τέτοιο βέβαια δεν θα γινόταν ποτέ στην Νεφελοκοκκυγία, την ιδανική πολιτεία μεταξύ Ουρανού και Γης, των Ορνιθών!

Η παράσταση ανέβηκε πάλι το επόμενο καλοκαίρι, στο Θέατρο Χατζίσκου – αυτό το ίδιο του οποίου την έκταση 28 χρόνια μετά η πολιτεία παραχώρησε στον Πανελλήνιο ΓΣ ξεσηκώνοντας πολλές αντιδράσεις. Η νέα παράσταση είχε μεγάλη επιτυχία, ίσως τα θρησκευτικά αισθήματα να είχαν στο μεταξύ αμβλυνθεί!
Το 1962 το έργο ανέβηκε για τρίτη φορά με χορογραφίες πλέον της Ζουζούς Νικολούδη, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία ακόμα και εις Παρισίους. Έκτοτε ακολούθησαν φυσικά δεκάδες παραστάσεις.

Το 1964 ο Χατζιδάκις ολοκλήρωσε την τρίτη μουσική επεξεργασία του έργου δίνοντάς του μορφή καντάτας-μπαλέτου για μικτή και παιδική χορωδία, ορχήστρα και τέσσερις σολίστες τραγουδιστές. Από την ηχογράφηση του ίδιου έτους, το υπέροχο τραγούδι «Ω καλή μου ξανθιά» με τον σπουδαίο τραγουδιστή – αδικημένο από τη συμμετοχή του μετέπειτα σε χαμηλού επιπέδου ταινίες για βιοποριστικούς λόγους – Γιώργο Μούτσιο.

OKaliMouXanthia.mp...

Hosted by eSnips

Σαββατοκύριακο

Τι ωραίο είναι το Σαββατοκύριακο!

Όλη μέρα με την καλή μου και τα παιδιά και το σπίτι να μοσχοβολά φρεσκοκομμένο σέλινο.

Ελιές, χαρούπια και ζωγραφιές στην άσφαλτο

Στη γειτονιά μου κάποιος πριν από χρόνια φύτεψε σε δεντροστοιχίες ελιές αντί για νεραντζιές ή άλλα καλλωπιστικά δέντρα. Σήμερα τα δέντρα αυτά είναι περίπου 20-25 ετών. Κατά την άνοιξη που ανθίζουν απλώνεται στο οδόστρωμα, τα πεζοδρόμια και τα καπό των αυτοκινήτων ένα λεπτόρρευστο ασπροκίτρινο σεντόνι από τα ανθάκια και τη γύρη τους. Είναι εντυπωσιακή η ανθοφορία, αλλά και η καρποφορία των ελαιόδεντρων στην πόλη, στα λιοστάσια στην επαρχία ποτέ δεν είδα τέτοια. Αυτή την εποχή είναι φορτωμένα με τον καρπό τους αφού σπάνιο είναι να ασχοληθεί κανείς με τη συγκομιδή του. Μέσα στην πόλη εξάλλου τέτοιες δραστηριότητες μπορεί εύκολα να κακοχαρακτηριστούν από αδαείς και ολιγόνοους γειτόνους.
Σήμερα το πρωί προχωρούσα κατά μήκος του πεζοδρομίου, αποφεύγοντας μηχανικά να πατήσω τις πεσμένες ελιές – χούϊ από την εποχή που συμμετείχα κι εγώ στη συγκομιδή της «καλαμών». Συνειδητοποιώντας την ακούσια σπουδή, πήδηξε ο νους μου ελεύθερα στην ανάμνηση μιας χαρουπιάς. Ήταν αυτή η ίδια, κάτω από την οποία πρωτάκουσα, πριν από ίσως 25 χρόνια, για το σωτήριο ρόλο που είχε το δέντρο στην περίοδο της μεγάλης πείνας της Κατοχής. Είναι μάλλον ευρέως γνωστό ότι ο ξυλώδης αλλά γλυκός καρπός της χαρουπιάς έσωσε πολύ κόσμο που αναζητούσε απεγνωσμένα τροφή τότε που αυτή ήταν απολύτως δυσεύρετη. Η πληροφορία που αποκόμισα τότε είχε προφανώς παιδαγωγικό προσανατολισμό αφού υποψιάζομαι – δεν θυμάμαι καθαρά – ότι ακολούθησε κάποιο αβασάνιστο σχόλιό μου για την γεύση του καρπού. Η «Βοτανική-ζωολογία» του δημοτικού σχολείου εξάλλου με είχε προκαταβάλει ότι το χαρούπι είναι ζωοτροφή. Σήμερα είμαι σε θέση – κοτζάμ μαντράχαλαλος – να αναγνωρίζω την ιερότητα του καρπού και του δέντρου και να το εκτιμώ μέσα μου ξεχωριστά.
Το άλμα της σκέψης απ’ την ελιά στη χαρουπιά, ήταν μεν ακούσιο όχι όμως τυχαίο. Οι τσαλαπατημένοι καρποί του πιο ιερού δέντρου, της ελιάς, ζωγραφίζουν με το σκουρόχρωμο χυμό τους πάνω στην άσφαλτο την αδιαφορία του κατοίκου της πόλης για κάποιες σημαντικές, τουλάχιστο για έναν έλληνα, αξίες.

Μπιπ-μπιπ

Γήινοι, γεια σας

Είμαι, όπως είναι προφανές, ένας εξωγήινος επισκέπτης. Το όνομά μου δεν έχει σημασία, εξάλλου δεν θα μπορούσατε να το προφέρετε. Σας αρκεί να γνωρίζετε ότι έρχομαι από τον πλανήτη ΑΧΒΑΧ-5116 του αστερισμού Γκουζ-Γκούνη 69 και αποστολή μου είναι να ανακαλύψω νέους πλανήτες για αποικισμό. Δυστυχώς, για λόγους συμβατότητας των συστημάτων μου με τα πρωτόγονα δικά σας, δεν μπορώ να επισυνάψω τη φωτογραφία μου. Καλύτερα κιόλας, γιατί όσοι κακομούτσουνοι μου φαίνεστε εσείς, άλλο τόσο θα σας φαίνομαι εγώ. Για του λόγου το αληθές, μάθετε ότι έχω 4 χέρια, καθόλου πόδια αφού αιωρούμαι, ένα μεγάλο κίτρινο μάτι στο τετράγωνο κεφάλι μου, ένα τεράστιο στόμα (για να σας φάω) και μια πολύχρωμη καλοχτενισμένη φουντωτή ουρά.
Η αποστολή μου, μετά από 550 γήινα χρόνια διαγαλαξιακής εξερεύνησης με έριξε στον πλανήτη σας. Βασικά δεν είχα σκοπό να προσγειωθώ στον ασήμαντο πλανητάκο σας αλλά 171 έτη φωτός από εδώ έμεινα από ποζιτρονική υδραζίνη του βοηθητικού βαρυτικού προωστήρα αντι-ύλης. Τι σας λέω τώρα, ας πούμε ότι έμεινα από βενζίνη. Κατέβηκα λοιπόν στον πλανήτη σας, συγκεκριμένα στη χώρα σας, που μπορώ να βρω άφθονη μουσταλευριά. Με κατάλληλη επεξεργασία της μουσταλευριάς μπορώ να παράγω το καύσιμο που χρειάζομαι και να πάω στη δουλειά μου. Άδραξα πάντως την ευκαιρία να κάνω μια βόλτα για να ετοιμάσω μια αναφορά για το ασήμαντο είδος σας. Με τη βοήθεια του κβαντικού φωτοσυμπυκνωτή κυκλοφόρησα αόρατος στο οπτικό σας φάσμα. Μπήκα και βγήκα σε πολλά σπίτια σας, δοκίμασα τα φαγητά σας, σας παρακολούθησα την ώρα που αναπαράγεστε –αηδία- τράβηξα μάλιστα με μια απαρχαιωμένη συσκευή και ένα βίντεο, το οποίο σημείωσε μεγάλη επιτυχία σε τηλεοράσεις και εφημερίδες. Αν ήμουν γήινος θα γινόμουν σκηνοθέτης και θα χεζόμουν στο τάλιρο. Έχετε πάντως πολλές περίεργες συνήθειες για να περνάτε την ώρα σας, γούστο σας - καπέλο σας.
Πάνω που ετοιμαζόμουν να απογειωθώ πληροφορήθηκα ότι 7.000 Αρειανοί κατέλαβαν ένα αεροδρόμιο στην πόλη Θεσσαλονίκη. Δεν το ήξερα ομολογουμένως ότι οι Αρειανοί είναι κίτρινοι, νόμιζα ότι είναι μικρά πράσινα ανθρωπάκια. Μαζεύτηκαν και χοροπηδούσαν για να υποδεχτούν έναν άνθρωπο που κλωτσάει μια στρογγυλή ασπρόμαυρη σφαίρα.
Τι να πω πια γήινοι; Το έχετε τελείως χαμένο, κι εσείς και όλο το ηλιακό σας σύστημα. Σας στέλνω ένα αποχαιρετιστήριο μήνυμα σε τυχαία συχνότητα, μπας και το βρει κανένας αργόσχολος, και σας χαιρετώ.

Για την αποκρυπτογράφηση από τα ΑΧΒΑΧ-5116ιανά,

Δώστε τσόντα στο λαό!

Η υπόθεση Ζαχόπουλου δεν με είχε απασχολήσει μέχρι σήμερα το πρωί, σχεδόν καθόλου. Η πολιτική της διάσταση έχει βέβαια ενδιαφέρον, αλλά σε ποιόν προκαλεί πια έκπληξη ο αποχαρακτηρισμός προστατευόμενων αρχαιολογικών ή δασικών εκτάσεων ή ευαίσθητων οικοσυστημάτων προς όφελος ιδιωτών; Ή ακόμα ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης δια ποικίλων μεθόδων;
Σήμερα το πρωί είδα κρεμασμένη σε περίπτερο εφημερίδα με πρωτοσέλιδη φωτογραφία-καρέ από το περιώνυμο DVD.
Ο ένας πρωταγωνιστής είναι στην εντατική, η φερόμενη ως πρωταγωνίστρια στη φυλακή και το ψηφιακό πόνημά τους σε κοινή θέα μέσω του πρωτοσέλιδου του «Θέματος». Η τηλεοπτική περσόνα και εκδότης, ο ίδιος που στο τηλεοπτικό του σόου πουλάει ανακυκλωμένες τηλεοπτικές χλαπάτσες, γαρνιρισμένες με καλοξυρισμένα αιδοία σταρλετιτσών που χαϊδεύονται ναζιάρικα μπροστά στο φακό, ο ίδιος που μέχρι πρότινος προσέφερε στο ξαναμμένο κοινό της εφημερίδας του ταινίες που πολλοί από αυτούς θα ντρέπονταν να τις ζητήσουν στο βίντεο κλαμπ, αυτός ο ίδιος προσφέρει σήμερα στο κοινό του ακόμα ένα προϊόν της κουλτούρας του. Δεν είναι η πρώτη φορά που η καυλοκουλτούρα κυριεύει πρωτοσέλιδο. Πριν από 11-12 χρόνια η «Αυριανή» δημοσίευε πρωτοσέλιδες φωτογραφίες της Δήμητρας-Λιάνη Παπανδρέου σε γαργαλιστικές πόζες. Η κυκλοφορία της είχε ακαριαία εκτοξευτεί από τα 2000 στα 60000 φύλλα! Ο εκδότης μπορεί να είναι ήσυχος. Η συνταγή του έχει σίγουρη επιτυχία, αφού η ζήτηση -από εμάς όλους- είναι εξασφαλισμένη. Καλού κακού όμως, όταν κάνουμε σεξ ας έχουμε τη βιντεοκάμερα κλειστή.

Επόμενη στάση: Β.Βενιζέλος

Διάβασα σήμερα το πρωί στον τύπο για την αποχώρηση του Μάκη Κοψίδη από το Συνασπισμό και την ενσωμάτωσή του στο «ρεύμα Βενιζέλου». Επ’ αυτού μερικές σκέψεις.

Ο καθένας έχει το δικαίωμα να ανήκει όπου του αρέσει. Σήμερα είμαι ΑΕΚτζής, αύριο μου τη σπάει η φάτσα του Αρουαμπαρένα και γίνομαι Ολυμπιακός γιατί μου αρέσουν τα ράστα του Μπελούσι. Η ελευθερία της βούλησης είναι αδιαπραγμάτευτη. Ο κάθε δημόσιος άνδρας κρίνεται από το ήθος του και όχι τόσο από τις ιδέες του. Μία κύρια διάσταση βέβαια του ήθους είναι η ειλικρίνεια. Το δρόμο που ακολούθησε χτες ο Κοψίδης χάραξαν και ακολούθησαν πολλοί άλλοι πριν απ’ αυτόν, δεν προκαλεί λοιπόν καμία έκπληξη η πορεία του, αντίθετα προοιωνιζόταν, τόσο αυτού, όσο και άλλων που δεν έχουν ακόμα κάνει το βήμα (μάλλον περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία που θα είναι η δημιουργία ενός νέου κομματικού σχηματισμού γεννηθέντος εκ των σπλάχνων του ΠΑΣΟΚ). Ελπίζω κάποια μέλη της ΚΕΔΑ να μη με δικαιώσουν.
Είναι διαπιστωμένο ότι η οδός των διακομματικών μετακινήσεων είναι μονόδρομος, η κίνηση επιτρέπεται μόνο από τα αριστερά προς τα δεξιά. Όσοι, ελάχιστοι, επιχείρησαν να μπουν κόντρα στο μονόδρομο έφαγαν κλήση από την Τροχαία (ΜΜΕ) και τους έφαγε η μαρμάγκα. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι μέχρι σήμερα εκτελείται μόνο το δρομολόγιο ΚΚΕ-Συνασπισμός-ΠΑΣΟΚ. Δεν ξέρω, ίσως κάποια στιγμή να γίνει καμιά επέκταση του δρόμου μέχρι τη ΝΔ ή και το ΛΑΟΣ.

Αφίσσικη αθλιότητα

Η ζωή είναι ένα δώρο που δίνεται σχεδόν σε όλους.
Άλλοι πιστεύουν ότι τους το έδωσε η μάνα κι ο πατέρας τους,
Άλλοι πιστεύουν ότι τους το έδωσε ο Θεός, ο Κομφούκιος ή ο Δαλάϊ Λάμα,
Άλλοι πιστεύουν ότι τους το έδωσε η φυσική εξέλιξη,
Άλλοι πιστεύουν ότι τους το έδωσαν οι εξωγήινοι,
Μπορεί κάποιοι να πιστεύουν ότι τους το έδωσε ο Τιραμόλα ή ο Μαραντόνα ή κάποιος άλλος.

Αυτά τα άθλια πλάσματα που κυκλοφόρησαν τις αφίσσες για την ασθένεια του Χριστόδουλου, σε ποιόν χρεώνουν το γεγονός ότι ζουν; Τι τους κάνει να πιστεύουν ότι οι ίδιοι είναι άτρωτοι; Ποιά πνευματική τρικυμία τους κάνει να ανακατεύουν την πολιτική με τον προσωπικό αγώνα για επιβίωση;

Είναι μάταιο να νομίζει κανείς ότι μπορεί ο κάθε αφισσοσυντάκτης να συναισθανθεί την ιερότητα της ζωής, ή να προσεγγίσει και να σεβαστεί το προσωπικό δράμα ενός ανθρώπου - οποιουδήποτε ανθρώπου - που παλεύει χωρίς ελπίδα να γαντζώσει λίγο παραπάνω το φθαρτό του σώμα στον άφθαρτο χρόνο.

Τελικά, αν μη τι άλλο, δεν φοβούνται (ή μήπως δεν πιστεύουν) τη Νέμεση;

X-Christmas tree, αυτοβιογραφούμενο

"Vanity" του Frank Cowper

Δεν έχω παράπονο. Ήξερα την μοίρα μου από την αρχή. Είχα προλάβει από πέρυσι, μικρό φιντανάκι ακόμα, να δω τα μεγαλύτερα φυντάνια, φρεσκοκομμένα, να φορτώνονται σε αγροτικά και να τραβούν για το άγνωστο. Φέτος ήταν η σειρά μου να τραβήξω προς τα κει. Με κάρφωσαν σ’ ένα μικρό σταυρό, για να στέκομαι όρθιο. Μια καλοστολισμένη κυρία με έδειξε στον βαριεστημένο κύριο που τη συνόδευε, αυτός έδωσε κάτι χρωματιστά χαρτιά στον άλλο κύριο - αυτόν που με κατέβασε στην πόλη και με σταύρωσε – και με φόρτωσε με τη σειρά του στο δικό του όχημα. Στριμώχτηκα λίγο όταν κλείσαν από πάνω μου την πίσω πόρτα αλλά μετά από λίγο με ανέβασαν σ’ ένα δωμάτιο γεμάτο μπιχλιμπίδια και με στήσαν δίπλα στο παράθυρο. Το ίδιο βράδυ η κυρία και τα φυντανάκια της με γέμισαν μ’ ένα πλήθος πολύχρωμα στολίδια, τόσα που με βάρυναν κάπως. Στο τέλος με τύλιξαν με ένα καλώδιο γεμάτο χρωματιστά λαμπάκια. Πρέπει να ήμουν πολύ όμορφο γιατί όλοι με κοίταζαν με πολύ θαυμασμό. Πέρασα καλά. Καμάρωνα τον εαυτό μου, τόσο που ξέχασα πείνα και δίψα, που μέρα τη μέρα με εξαντλούσαν. Ήξερα πως δε θα ζούσα για πολύ ακόμα, αλλά τι δοξασμένος τρόπος κι αυτός για να περάσεις τις τελευταίες σου ώρες. Δίπλα στο παράθυρο που στεκόμουν μπορούσα να ατενίζω τον ουρανό και τα σπίτια γύρω μου. Το βράδυ στραφτάλιζε όλη η γειτονιά. Από τα παράθυρα ξεχώριζαν κι άλλα φυντάνια, στολισμένα κι αυτά όπως εγώ. Η κυρία με τον κύριο και τα παιδάκια τους πέρασαν ώρες πολλές δίπλα μου, μπροστά σ’ ένα κουτί που έλαμπε μέρα-νύχτα μ’ ένα σωρό χρώματα. Άλλες φορές, πάλι, γύριζαν φορτωμένοι με σακούλες και κουτιά, τ’ άνοιγαν, τα έκλειναν, έβγαζαν από μέσα διάφορα φανταχτερά πράγματα και ήταν όλοι πολύ χαρούμενοι. Πρέπει να είναι πολύ σημαντικά όλα αυτά τα πολύχρωμα πράγματα για τη ζωή τους.
Χτες το βράδυ όμως κάτι άλλαξε. Η κυρία με ξεστόλισε γρήγορα-γρήγορα και μάζεψε τα στολίδια σ’ ένα μεγάλο κουτί. Μου έβγαλε και τα πολύχρωμα φωτάκια και μ’ άφησε έτσι γυμνό. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί. Μετά την είδα θυμωμένη γιατί ο χώρος γύρω μου γέμισε ξερές βελόνες από τα κλαδιά μου. Δεν φταίω εγώ γι αυτό. Είμαι τόσες μέρες διψασμένο και νηστικό, τα κλαδιά και οι βελόνες μου άρχισαν να ξεραίνονται. Σήμερα το πρωί ο κύριος με κατέβασε και με πέταξε σε μια γωνιά του δρόμου. Ούτε καν μ’ έστησε στο σταυρό μου αλλά με έριξε όπως-όπως, στο πλάϊ.
Τώρα περιμένω εδώ. Δεν θ’ αντέξω για πολύ ακόμα, ήδη άρχισα να ξεραίνομαι. Περιμένω να έρθει κάποια άλλη κυρία να με μαζέψει και να με βάλει στο δικό της σπίτι, να με στολίσει και να με καμαρώσει, όσο ακόμα έχω λίγη ζωή μέσα μου.

Αφιερωμένο στο πρώτο μεθεόρτιο X-Christmas tree που είδα σήμερα το πρωί να περιμένει τη σκουπιδιάρα.

Αντικαπνιστική εκστρατεία και υπερβολές

Η παγκόσμια εκστρατεία κατά του καπνίσματος εντείνεται και οι μέθοδοι περιορισμού του αγγίζουν σιγά-σιγά τα όρια του γκροτέσκ.

Στην κάτωθι εικόνα παρουσιάζεται γερμανός εστιάτορας και καπνιστής εν ώρα εξασκήσεως της συνήθειάς του.

Σε αυτή την φωτογραφία απεικονίζεται συκοφάντης του Μεσαίωνα τιμωρούμενος διά δημοσίας διαπόμπευσης.

Τυχόν ομοιότητες αρχίζουν να μην είναι τυχαίες...

Αμερικανικές εκλογές (λόγω συνδρόμου στέρησης)

Ο ένας και μοναδικός Τσακ Νόρις στηρίζει τον ρεπουμπλικανό υποψήφιο αμερικανό πρόεδρο Μάικ Χάκαμπι ενόψει των εκλογών του Νοεμβρίου 2008. Πέραν της γελοιότητας αυτής καθ' εαυτής της διαδικασίας μαλλιοτραβήγματος ομοστάβλων υποψηφίων, μου προκαλεί θετική εντύπωση η κριτική - έως σαρκαστική - αντιμετώπιση από σημαντικό κομμάτι της αμερικανικής κοινής γνώμης (όπως διαφαίνεται στα συνημμένα σχόλια του link), της προεκλογικής πασαρέλας. Από τέτοιου είδους καραγκιοζιλίκια είμαστε φυσικά και στην Ελλάδα μαθημένοι, Τσακ Νόρις μπορεί να μην έχουμε, έχουμε όμως μπόλικα φυντάνια.

Αλήθεια, ο Στήβεν Σίγκαλ κι ο Ζαν Κλόντ Βαν Νταμ ποιούς υποψηφίους να στηρίζουν; Δεν πιστεύω νά' χουμε κανα τσαμπουκά...

Καλή χρονιά!