Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

Μη δώτε το άνθιμον τοις γκεΐ *

* εκ του "μη δώτε το άγιον τοις κυσί" που χρησιμοποίησε ο σεβασμιότατος Άνθιμος.

Δεν είμαι βέβαιος αν η σεξουαλική ταυτότητα είναι λόγος για να είναι κανείς υπερήφανος. Μπορεί να είναι υπερήφανος για τις ιδέες του, ιδίως αν τις υπερασπίστηκε πληρώνοντας τιμήματα, για την έκβαση μιας κοπιώδους προσπάθειας, για τ'ότι έφαγε ένα ταψί γαλακτομπούρεκο και δεν λιγώθηκε, για τ' ότι έμεινε αμάραντος μετά από πολύωρες περιπτύξεις. Όλα αυτά είναι, τρόπον τινά, κατορθώματα που απαιτούν κόπο.
Μπορεί όμως να είναι υπερήφανος για τη μπύρα που προτιμά, για τα λουκούμια της πατρίδας του και για τις σεξουαλικές του προτιμήσεις; Μπορεί, αρκεί να πληρώνει κάποιο τίμημα για τα παραπάνω. Αν, για παράδειγμα, η κατανάλωση της μπύρας "Μπλουμ" τιμωρείται με φάλαγγα κι εσύ αναλαμβάνεις αυτό το ρίσκο, έχεις κάθε δικαίωμα να είσαι υπερήφανος. Ο συμμαθητής μου ο Κώστας που σακατεύτηκε στο εργαστήριο, δικαιούται να υπερηφανεύεται για τα λουκούμια του. Κι αν οι σεξουαλικές προτιμήσεις του τάδε διώκονται, μπορεί να είναι όσο περήφανος γουστάρει.

Υπάρχουν χώρες στις οποίες η ομοφυλοφιλία τιμωρείται σκληρά. Οι ομοφυλόφιλοι/ες της Νιγηρίας ίσως να είναι υπερήφανοι/ες που αναλαμβάνουν τα ρίσκα.
Ποιο είναι όμως το ρίσκο σε μια κοινωνία σαν την ελληνική;
Ένα ρίσκο είναι το να πάθουν αποπληξία ο μπαμπάς κι η μαμά. Είναι βέβαια πιθανόν οι ίδιοι να δημιούργησαν τις συνθήκες που διαμόρφωσαν τις σεξουαλικές σου προτιμήσεις, αλλά αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο (θα πάμε ανυπερθέτως και στους παπάδες). Ένα άλλο ρίσκο, αν είσαι και λίγο εκδηλωτικός, είναι να εισπράξεις μερικά στραβοκοιτάγματα, ή και καμιά καρπαζιά. Το τρίτο και τελευταίο ρίσκο (που μπορώ να σκεφτώ) είναι να σε περιλούσει ο Άνθιμος με πατρικές νουθεσίες. Άλλα ρίσκα δεν μπορώ να σκεφτώ, νομίζω ότι η ομοφυλοφιλία έχει σε μεγάλο βαθμό απενοχοποιηθεί, με μεγάλη συμβολή σε αυτό του Hollywood και της sexandthecity τηλεμόδας. Στις ημέρες του πανηδονισμού ίσως να υπάρχουν απομεινάρια ομοφοβίας. Ελάχιστοι όμως ποτέ ευαισθητοποιήθηκαν για την βιαιότητα της "ασχημο"φοβίας.

Κάποια ρίσκα, τέλος πάντων, υπάρχουν. Φαίνεται έτσι ότι δικαιώνεται η ανάγκη ενός ομοφυλόφιλου να διατρανώσει το pride του. Ο Άνθιμος και οι λοιποί πανοσιολογιότατοι, απ' την πλευρά τους, μπορούν να είναι υπερήφανοι για κάτι; Ασφαλώς όχι, οι άγιοι πατέρες οφείλουν πρωτίστως να είναι ταπεινοί. Θα μπορούσε ίσως να είναι υπερήφανος για την ταπεινοφροσύνη του, αν είχε λίγη. Έλεγε ο Άγιος Αθανάσιος "Ισχυρόν φάρμακον δια τη σωτηρίαν είναι η ταπεινοφροσύνη. Ο σατανάς δεν κατέπεσεν από τους Ουρανούς εξ' αιτίας της πορνείας ή μοιχείας ή κλοπής, αλλά η υπερηφάνεια τον έριξεν εις τα κατώτερα μέρη της αβύσσου" (δε σε βλέπω καλά Άνθιμε).

Η κορυφαία σκηνή της ταινίας American Beauty. Ο Άνθιμος έτοιμος να λυγίσει μπροστά στον Λέστερ Μπέρναμ.

Τα Gay Pride μου θυμίζουν ολίγον από πατρινό καρναβάλι, επομένως τα βρίσκω μάλλον κακόγουστα. Γενικώς βρίσκω κακόγουστες τις υπαίθριες διαχύσεις (με κάποιες εξαιρέσεις!).

Ίσως γι' αυτό αγάπησα τον Ντίνο Χριστιανόπουλο, όταν τον γνώρισα στο Μονόγραμμα, πολλά χρόνια πριν:



Διότι ο τσαλακωμένος Ντίνος Χριστιανόπουλος ξέρει πολύ καλύτερα από τους άνθιμους τι εστί ταπεινότητα (όσο και έπαρση!):

Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας
κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,
κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,
έστω και μια φορά;
Είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απεγνωσμένους;

αλλά:

Τώρα που βρήκα πια μιαν αγκαλιά,
καλύτερη κι απ' ό,τι λαχταρούσα,
τώρα που μού 'ρθαν όλα όπως τά 'θελα
κι αρχίζω να βολεύομαι μες στην κρυφή χαρά μου,
νιώθω πως κάτι μέσα μου σαπίζει.

Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

Fair enough

Όλως περιέργως, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι το δημόσιο μπορεί να κατάσχει χωρίς προειδοποίηση καταθέσεις οφειλετών του, ανατρέποντας προηγούμενη απόφαση που είχε κρίνει αντιθέτως.
Όλως περιέργως, ο Άρειος Πάγος δέχτηκε την αίτηση του υπουργείου Οικονομικών κατά των καθαριστριών, ανατρέποντας την απόφαση του Πρωτοδικείου η οποία διέτασσε την επαναπρόσληψή τους.
Όλως περιέργως,  το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε (με ανούσιους αστερίσκους) ότι οι δήμοι μπορούν να γεμίζουν τους δρόμους με παρκόμετρα, ανατρέποντας προηγούμενες αποφάσεις διοικητικών πρωτοδικείων.
Όλως περιέργως, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι ο όρος "φειδωλή εξόρυξη" που το ίδιο είχε διατυπώσει παλαιότερα, καλύπτει επαρκέστατα το ρημαδιό των Σκουριών.
Όλως τυχαίως, η δικαστική εξουσία κρίνει τελεσίδικα καταπώς προστάζουν οι ανάγκες της τάξης που κυβερνά. Ακριβώς όπως κάνουν οι έτερες εξουσίες, η εκτελεστική και η νομοθετική. Εξουσίες είναι αυτές και μάλιστα διακριτές. Ενδυματολογικά τουλάχιστον.

Ο δικαιοσύνος είναι μονόφθαλμος

Όλως περιέργως, υπάρχουν ακόμα φουκαράδες που εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε κάποια από τις αστικές εξουσίες. Συνήθως δε στη δικαστική. Περιμένουν δικαίωση από αυτούς που λαμβάνουν αποφάσεις και τις ανατρέπουν, ακόμα κι αν χρειαστεί να αλλάξουν επί τούτου οι άβολοι νόμοι. Τό 'να χέρι νίβει τ' άλλο, και τα δυο την αστική εξουσία.
Όλως περιέργως υπάρχουν ακόμα φουκαράδες που υπομένουν τον καπιταλισμό γιατί τουλάχιστον παρέχει ελευθερία. Την ελευθερία να τρέχεις στο δικαστήριο για να δικαιωθείς. Πρωτοδίκως.

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

Ο Τσακ Νόρις ξέρει πότε θά 'ρθει η "Ανάπτυξη"

Ο τροϊκανός Πωλ Τόμσεν, μεταξύ άλλων, εξέφρασε τον προβληματισμό του για το ότι οι ελληνικές εξαγωγές δεν είναι ισχυρές, παρά τη βελτιωμένη ανταγωνιστικότητα και επεσήμανε πως εάν δεν βελτιωθεί αυτός ο τομέας τότε θα έχει αντίκτυπο στην ανάκαμψη.

Ο πρόεδρος των εφοπλιστών Θόδωρος Βενιάμης ρωτήθηκε αν στην Ελλάδα μπορούν να γίνουν κατασκευές ή επισκευές σε ελληνικά ναυπηγεία. Απάντησε: "Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο για έναν απλό λόγο, ότι οι ίδιοι οι συνδικαλιστές έχουν καταστρέψει από μόνοι τους την οποιαδήποτε τόλμη συναδέλφων να έρθουν στην Ελλάδα για να κάνουν επισκευές. Κι αυτοί που βρίσκονται στην Ελλάδα έχουν τεράστια προβλήματα να επισκευάσουν ένα βαπόρι χωρίς την παρέμβαση του συνδικάτου, που είναι και ο βασικός λόγος που δεν έρχονται στην Ελλάδα βαπόρια".
Χαρακτήρισε δε υψηλό το κόστος εργασίας στα ελληνικά ναυπηγεία καθώς βρίσκεται στα 35 ευρώ την ώρα, την ίδια στιγμή που στην Τουρκία είναι κάτω από 5 δολάρια την ώρα και στη γειτονική Βουλγαρία ίσως και 3 ευρώ.

Τι λένε οι ειδικοί;
Λέει ο πρώτος:
  • Βελτιώθηκε η ανταγωνιστικότητα, τουτέστιν μειώθηκαν οι μισθοί.
  • Δεν θα υπάρξει ανάκαμψη, όμως ,αν δεν μειωθούν κι άλλο.
Διαφωνεί ελαφρά ο δεύτερος:
  • Σιγά μη μειώθηκαν οι μισθοί, οι ανταγωνιστές έχουν υποδεκαπλάσιους.
  • Δεν θα υπάρξει ανάπτυξη αν δεν μειωθούν οι μισθοί και δεν απαγορευτεί στους εργάτες ο συνδικαλισμός.
Γι' αυτό μ' αρέσουν οι γνήσιοι εκπρόσωποι του καπιταλισμού. Δεν ντρέπονται να πουν ότι ο καπιταλισμός διψάει για αίμα. Δεν τους ενδιαφέρουν οι λεκτικές τζιριτζάντζουλες. Κι ούτε καν κρύβουν το περιεχόμενο της "ανάπτυξης/ανάκαμψης". Ίσως επειδή γνωρίζουν ότι οι ηλίθιοι που τους ακούν περιορίζονται στο εύηχο των λέξεων.
Γι' αυτό με αηδιάζουν αυτοί που υπόσχονται στους ανωτέρω ηλιθίους ότι θα φορέσουν φίμωτρο στον καπιταλισμό. Ή θα τον μάθουν να νηστεύει.
Γι' αυτό δεν αντέχω όσους ξορκίζουν τη μαυρίλα ρουφώντας εύηχες διατυπώσεις. Είναι μιας μορφής πρέζα απ' την οποία δε γουστάρουν να απεξαρτηθούν.

Γι αυτό ο καπιταλισμός θα αργήσει ακόμα να τα τινάξει. Έχει ακόμα μεγάλα περιθώρια μείωσης του κόστους εργασίας. Κι άφθονα αποθέματα πρέζας που θα χρησιμεύσουν μέχρι να δώσει η τεχνολογία τα τελειωτικά χτυπήματα στην εργασία. Αλλά κι όταν η πρέζα τελειώσει, η τεχνολογία θα έχει αναγάγει την καταστολή σε μια απλούστατη και αναίμακτη υπόθεση.  

Η πορεία προς μια πλήρως ελεγχόμενη γκετοποίηση αργά ή γρήγορα δεν θα είναι αναστρέψιμη. Αλλά ποιος ζητά την ανατροπή του καπιταλισμού και δεν θεωρείται ήδη γραφικός;