Η πιο συγκλονιστική είδηση που διάβασα σήμερα στον τύπο δεν προέρχεται από το ρεπορτάζ. Είναι μια ειδησούλα, αμφιβόλου ίσως ακρίβειας, αναμφιβόλου ωστόσο τραγικότητας. Την παραθέτω αυτούσια από την "Καθημερινή":
"Τριακόσιες ογδόντα οκτώ περιττές κλήσεις στην Πυροσβεστική έκανε, στην προσπάθειά του να σκοτώσει τη μοναξιά, ένας Ιάπωνας ετών 58, ο οποίος τελικά συνελήφθη στην περιοχή Σαϊτάμα, βόρεια του Τόκιο, όπως ανέφερε χθες η καθημερινή εφημερίδα Γιομιούρι. Οι τηλεφωνικές φάρσες, που ανάγκασαν τους πυροσβέστες να σπεύσουν σπίτι του 388 φορές, έγιναν από τον Μάιο του 2006 έως τον Ιούλιο του 2007. Αλλά δεν έγιναν χωρίς λόγο, υποστηρίζει ο μοναχικός Ιάπωνας, ο οποίος εξήγησε στην εφημερίδα ότι η παρέα της Πυροσβεστικής είναι πράγματι πολύτιμη. «Ζω μόνος και ήμουν θλιμμένος. Ηθελα κάποιος να με προσέχει"...
Τετάρτη 29 Αυγούστου 2007
θλίψη και άλλα ανθρώπινα
Τα πυκνά μαύρα σύννεφα από τα μέτωπα των πυρκαγιών σκέπασαν τον ορίζοντα. Ένας στρατολάτης του μπαλκονιού στάθηκε και κοίταξε τη μαυρίλα. Πίσω της ο ήλιος έχανε τη δύναμή του, ήταν μια κοκκινωπή σφαίρα. Το ταπεινό ανθρώπινο πλάσμα μπορούσε να τον κοιτάξει κατάματα, αυθάδικα. Στράφηκε πάλι προς το δωμάτιο και την ανοιχτή τηλεόραση. Ένας κοστουμαρισμένος κύριος ανακοίνωνε με θλίψη τη νέα καταμέτρηση ανθρωπίνων απωλειών. Ο πρωθυπουργός εξέφραζε τη θλίψη του, το ίδιο και μερικές προτομές στα παράθυρα. Άλλαξε τέσσερα-πέντε κανάλια και ξαναβγήκε πάλι στο μπαλκόνι. Ήταν κι αυτός βαρύθυμος∙ ευκαιρία και δικαιολογία για ένα ακόμα τσιγάρο.
Πόσο ειλικρινής είναι η θλίψη που προκαλεί η τραγωδία κάποιων τρίτων; Όχι βέβαια η θλίψη-μάσκα που είναι ένα ευπώλητο προϊόν της τηλεοπτικής βιομηχανίας, αλλά η θλίψη του τηλεθεατή. Η απευθείας μετάδοση του δράματος εκτινάσσει την τηλεθέαση στα ύψη. Ο πόνος πουλάει. 6, 16, 34, 41, 56, 64 θύματα. Ενάμισι εκατομμύρια στρέμματα στάχτη. 60.000 αιγοπρόβατα κλπ. Σε κάθε νέα καταμέτρηση, ένα νέο κύμα συγκίνησης. Ένας αμφίδρομος Χορός που παραμιλά. Στο βάθος όμως; Στα ηφαίστεια της σκοτεινής λάβας της ψυχής, κάτι υποχθόνιο ψιθυρίζει. Δεν θα αυξηθούν άλλο τα θύματα; Δεν θα ακουστεί καμιά νέα τραγική ιστορία από το μέτωπο; Ένα ανικανοποίητο απαιτεί: κι άλλο αίμα, κι άλλο πόνο. Αρκεί να είναι απρόσωπος. Να είναι οι χίλιοι μανδαρίνοι του πατήματος ενός κουμπιού. Σαν μια ταινία του Χόλυγουντ, που μπορείς, αποστασιοποιημένος, να δακρύζεις για τα πάθη του πρωταγωνιστή και μετά το τέλος της ταινίας να τρως πακοτίνια σερφάροντας σε τσοντοσάϊτ με υπερφαλλοφόρους μαύρους και νυμφομανείς Ουζμπέκες.
Στο φιλόξενο περιβάλλον του σαλονιού μου τα δάκρυα δεν τα προκαλεί ο καπνός. Αυτά αναβλύζουν, κυλούν στα μάγουλα, προσφέρουν μια κάθαρση στους δακρυγόνους αδένες που αλλιώς θα βούλωναν. Ο ανθρώπινος οργανισμός απαιτεί τη χρήση κάθε οργάνου του, πόσο μάλλον όταν αυτό συνδέεται με καίριες λειτουργίες, όπως η όραση. Η θλίψη κάνει ντιφράγκμεντ στους νευρώνες, είναι εξάλλου ο Πακιστανός του εσωτερικού μας κόσμου∙ καθαρίζει τα τζάμια της συνείδησης.
Ίσως η μόνη ειλικρινής θλίψη είναι μάλλον αυτή που προκύπτει από την άμεση προσωπική απώλεια. Ενός ανθρώπου μέχρι ενός πακέτου με τσίχλες. Παίρνω ένα τηλέφωνο, προσφέρω μερικά ευρώ, είμαι κι εγώ ένας καθώς πρέπει φιλήσυχος και πονετικός στρατολάτης.
Πόσο ειλικρινής είναι η θλίψη που προκαλεί η τραγωδία κάποιων τρίτων; Όχι βέβαια η θλίψη-μάσκα που είναι ένα ευπώλητο προϊόν της τηλεοπτικής βιομηχανίας, αλλά η θλίψη του τηλεθεατή. Η απευθείας μετάδοση του δράματος εκτινάσσει την τηλεθέαση στα ύψη. Ο πόνος πουλάει. 6, 16, 34, 41, 56, 64 θύματα. Ενάμισι εκατομμύρια στρέμματα στάχτη. 60.000 αιγοπρόβατα κλπ. Σε κάθε νέα καταμέτρηση, ένα νέο κύμα συγκίνησης. Ένας αμφίδρομος Χορός που παραμιλά. Στο βάθος όμως; Στα ηφαίστεια της σκοτεινής λάβας της ψυχής, κάτι υποχθόνιο ψιθυρίζει. Δεν θα αυξηθούν άλλο τα θύματα; Δεν θα ακουστεί καμιά νέα τραγική ιστορία από το μέτωπο; Ένα ανικανοποίητο απαιτεί: κι άλλο αίμα, κι άλλο πόνο. Αρκεί να είναι απρόσωπος. Να είναι οι χίλιοι μανδαρίνοι του πατήματος ενός κουμπιού. Σαν μια ταινία του Χόλυγουντ, που μπορείς, αποστασιοποιημένος, να δακρύζεις για τα πάθη του πρωταγωνιστή και μετά το τέλος της ταινίας να τρως πακοτίνια σερφάροντας σε τσοντοσάϊτ με υπερφαλλοφόρους μαύρους και νυμφομανείς Ουζμπέκες.
Στο φιλόξενο περιβάλλον του σαλονιού μου τα δάκρυα δεν τα προκαλεί ο καπνός. Αυτά αναβλύζουν, κυλούν στα μάγουλα, προσφέρουν μια κάθαρση στους δακρυγόνους αδένες που αλλιώς θα βούλωναν. Ο ανθρώπινος οργανισμός απαιτεί τη χρήση κάθε οργάνου του, πόσο μάλλον όταν αυτό συνδέεται με καίριες λειτουργίες, όπως η όραση. Η θλίψη κάνει ντιφράγκμεντ στους νευρώνες, είναι εξάλλου ο Πακιστανός του εσωτερικού μας κόσμου∙ καθαρίζει τα τζάμια της συνείδησης.
Ίσως η μόνη ειλικρινής θλίψη είναι μάλλον αυτή που προκύπτει από την άμεση προσωπική απώλεια. Ενός ανθρώπου μέχρι ενός πακέτου με τσίχλες. Παίρνω ένα τηλέφωνο, προσφέρω μερικά ευρώ, είμαι κι εγώ ένας καθώς πρέπει φιλήσυχος και πονετικός στρατολάτης.
Πέμπτη 23 Αυγούστου 2007
Ελλείμματα και άλλα προς επάλειψη
Αντιγράφω από το "Εβδομαδιαίο Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων της 22 Αυγούστου 2007" της ALPHABANK, η οποία άλλωστε αναδημοσιεύεται στον σημερινό οικονομικό τύπο.:
"Με βάση τα ανωτέρω, το έλλειμμα του ΙΤΣ (ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών) αναμένεται να ξεπεράσει και πάλι το 10% του ΑΕΠ το 2007, από 10,8% του ΑΕΠ το 2006. Για τη μείωση του ελλείμματος αυτού απαιτείται αύξηση του ποσοστού της εγχώριας αποταμίευσης που διαμορφώθηκε στο 15% το 2006 στην Ελλάδα, έναντι 21,5% στη Ζώνη του Ευρώ. Ειδικότερα απαιτείται: α) άμεση μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού της γενικής κυβέρνησης και μετατροπή του σε πλεόνασμα και β) αύξηση της αποταμίευσης του ιδιωτικού τομέα, κυρίως δε της ιδιωτικής συνταξιοδοτικής αποταμίευσης μέσω της ουσιαστικής μεταρρύθμισης του συστήματος κοινωνικών ασφαλίσεων της χώρας."
Ο "στρατολάτης", παρακινημένος από την ανωτέρω δημοσίευση, κινήθηκε άμεσα και βρήκε τον αρμόδιο κοινοτικό επίτροπο κο Μπόμπ Σφουγγαράκη, ο οποίος παραθερίζει αυτήν την περίοδο στο παιδικό δωμάτιο. Ο κος Σφουγγαράκης είχε την ευγενή καλοσύνη να προβεί στην εξής αποκλειστική βαρυσήμαντη δήλωση:
"Είναι γεγονός ότι το έλλειμμα του ΙΤΣ της χώρας σας δεν επιτρέπει να αναλάβετε την διοργάνωση της Γιουροβίζιον Τζούνιορ. Το έλλειμμα πρέπει να μετατραπεί σε πλεόνασμα. Σε αυτό μπορεί να συνδράμει ο Χάρυ Πότερ με το μαγικό ραβδί του. Ωστόσο στα πλαίσια της εξάλειψης του ελλείμματος, απαραίτητη είναι μεταξύ άλλων και η αύξηση της ιδιωτικής αποταμίευσης. Οι έλληνες πρέπει να σταματήσετε τον έκλυτο βίο και να βάζετε κάνα φράγκο στην άκρη για τη σύνταξή σας. Κατανοώ βέβαια ότι αυτό -λόγω της κραιπαλαιωμένης νοοτροπίας σας- είναι δύσκολο. Η μόνη λύση είναι να δουλεύετε λίγα χρόνια παραπάνω, ώστε μόλις περάσετε στην τέταρτη ηλικία να συνταξιοδοτηθείτε και να απολαύσετε τους ζουμερούς καρπούς της προσπάθειάς σας."
"Με βάση τα ανωτέρω, το έλλειμμα του ΙΤΣ (ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών) αναμένεται να ξεπεράσει και πάλι το 10% του ΑΕΠ το 2007, από 10,8% του ΑΕΠ το 2006. Για τη μείωση του ελλείμματος αυτού απαιτείται αύξηση του ποσοστού της εγχώριας αποταμίευσης που διαμορφώθηκε στο 15% το 2006 στην Ελλάδα, έναντι 21,5% στη Ζώνη του Ευρώ. Ειδικότερα απαιτείται: α) άμεση μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού της γενικής κυβέρνησης και μετατροπή του σε πλεόνασμα και β) αύξηση της αποταμίευσης του ιδιωτικού τομέα, κυρίως δε της ιδιωτικής συνταξιοδοτικής αποταμίευσης μέσω της ουσιαστικής μεταρρύθμισης του συστήματος κοινωνικών ασφαλίσεων της χώρας."
Ο "στρατολάτης", παρακινημένος από την ανωτέρω δημοσίευση, κινήθηκε άμεσα και βρήκε τον αρμόδιο κοινοτικό επίτροπο κο Μπόμπ Σφουγγαράκη, ο οποίος παραθερίζει αυτήν την περίοδο στο παιδικό δωμάτιο. Ο κος Σφουγγαράκης είχε την ευγενή καλοσύνη να προβεί στην εξής αποκλειστική βαρυσήμαντη δήλωση:
"Είναι γεγονός ότι το έλλειμμα του ΙΤΣ της χώρας σας δεν επιτρέπει να αναλάβετε την διοργάνωση της Γιουροβίζιον Τζούνιορ. Το έλλειμμα πρέπει να μετατραπεί σε πλεόνασμα. Σε αυτό μπορεί να συνδράμει ο Χάρυ Πότερ με το μαγικό ραβδί του. Ωστόσο στα πλαίσια της εξάλειψης του ελλείμματος, απαραίτητη είναι μεταξύ άλλων και η αύξηση της ιδιωτικής αποταμίευσης. Οι έλληνες πρέπει να σταματήσετε τον έκλυτο βίο και να βάζετε κάνα φράγκο στην άκρη για τη σύνταξή σας. Κατανοώ βέβαια ότι αυτό -λόγω της κραιπαλαιωμένης νοοτροπίας σας- είναι δύσκολο. Η μόνη λύση είναι να δουλεύετε λίγα χρόνια παραπάνω, ώστε μόλις περάσετε στην τέταρτη ηλικία να συνταξιοδοτηθείτε και να απολαύσετε τους ζουμερούς καρπούς της προσπάθειάς σας."
Τετάρτη 22 Αυγούστου 2007
Υποψηφιότητες
Δημοσιεύτηκαν τα ποσά που επιτρέπεται να δαπανήσουν οι υποψήφιοι βουλευτές στα πλαίσια της προεκλογικής τους εκστρατείας. Η οροφή λοιπόν των νομίμων δαπανών καθορίζεται στις 18.000€ για τις μονοεδρικές περιφέρειες και φτάνει μέχρι τα 135.000€ στη Β’ Αθηνών. Εξάλλου απαγορεύεται η χρηματοδότηση να υπερβαίνει τα 3.000€ ανά μεμονωμένο χρηματοδότη. Σε αντίθετη περίπτωση ο γενναιόδωρος αλλά απερίσκεπτος χρηματοδότης τιμωρείται με 15.000€ πρόστιμο και φυλάκιση έως 1 έτος! Βέβαια προκύπτουν δύο ουσιώδη ερωτήματα. Πρώτον, ποιού βουλευτή (των δύο κομμάτων εξουσίας) το κόστος της προεκλογικής εκστρατείας περιορίζεται στα νόμιμα πλαίσια και δεύτερον, τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια της Βουλής;
‘Μπαμπά’, με ρώτησε η κόρη μου, ‘εσύ θα γίνεις βουλευτής;’
‘Για να γίνεις βουλευτής Ρηνιώ μου, πρέπει να σε ψηφίσει ο λαός’, απάντησα.
‘Θα σε ψηφίσει η μαμά’
‘Η μαμά μόνο δε φτάνει, πρέπει να σε ψηφίσουν πολλές μαμάδες’ είπα, (άσε που η μάνα σου θα ψηφίσει εκείνο τον ηθοποιό με το θεληματικό πηγούνι)
‘Ο θείος Φίφης όμως μπαμπά θα γίνει βουλευτής, μου το είπε η μαμά’ επέμεινε η μικρή.
‘Ο θείος Φίφης πούλησε δυο οικόπεδα για να μαζέψει τα λεφτά που χρειάζονται για την προεκλογική του εκστρατεία. Άσε που ο θείος Φίφης είναι και μέλος κόμματος (κομματόσκυλο ήθελα να πω) κι έχει γνωριμίες’
‘Γιατί μπαμπά; Πληρώνεις για να γίνεις βουλευτής;’
‘Πληρώνεις ενοίκια εκλογικού κέντρου, αφίσες, διαφημίσεις, κεράσματα και τέτοια’
‘Το ξέρω μπαμπά, είδα τη φωτογραφία του στην αθλητική εφημερίδα του παππού’, με πληροφόρησε η κόρη μου.
‘Με φόρμα ή με σορτσάκι;’
‘Τί λες βρε μπαμπά;’, με μάλωσε, ‘με κουστούμι και γραβάτα. Είχε αγκαλιά ένα παιδάκι και το φιλούσε’
‘Αγαπάει πολύ τα παιδάκια ο θείος Φίφης’ είπα
‘Μπαμπά, εγώ θα τον ψηφίσω τον θείο Φίφη’
Η κόρη μου, δεν έχει πάει ακόμα σχολείο. Εσύ αναγνώστη τι δικαιολογία έχεις που ψηφίζεις τον θείο Φίφη;
‘Μπαμπά’, με ρώτησε η κόρη μου, ‘εσύ θα γίνεις βουλευτής;’
‘Για να γίνεις βουλευτής Ρηνιώ μου, πρέπει να σε ψηφίσει ο λαός’, απάντησα.
‘Θα σε ψηφίσει η μαμά’
‘Η μαμά μόνο δε φτάνει, πρέπει να σε ψηφίσουν πολλές μαμάδες’ είπα, (άσε που η μάνα σου θα ψηφίσει εκείνο τον ηθοποιό με το θεληματικό πηγούνι)
‘Ο θείος Φίφης όμως μπαμπά θα γίνει βουλευτής, μου το είπε η μαμά’ επέμεινε η μικρή.
‘Ο θείος Φίφης πούλησε δυο οικόπεδα για να μαζέψει τα λεφτά που χρειάζονται για την προεκλογική του εκστρατεία. Άσε που ο θείος Φίφης είναι και μέλος κόμματος (κομματόσκυλο ήθελα να πω) κι έχει γνωριμίες’
‘Γιατί μπαμπά; Πληρώνεις για να γίνεις βουλευτής;’
‘Πληρώνεις ενοίκια εκλογικού κέντρου, αφίσες, διαφημίσεις, κεράσματα και τέτοια’
‘Το ξέρω μπαμπά, είδα τη φωτογραφία του στην αθλητική εφημερίδα του παππού’, με πληροφόρησε η κόρη μου.
‘Με φόρμα ή με σορτσάκι;’
‘Τί λες βρε μπαμπά;’, με μάλωσε, ‘με κουστούμι και γραβάτα. Είχε αγκαλιά ένα παιδάκι και το φιλούσε’
‘Αγαπάει πολύ τα παιδάκια ο θείος Φίφης’ είπα
‘Μπαμπά, εγώ θα τον ψηφίσω τον θείο Φίφη’
Η κόρη μου, δεν έχει πάει ακόμα σχολείο. Εσύ αναγνώστη τι δικαιολογία έχεις που ψηφίζεις τον θείο Φίφη;
Τρίτη 21 Αυγούστου 2007
Η νύμφη του Υμηττού
Ξημέρωνε γλυκά η 15η του Σεπτέμβρη του 2007. Οι πρώτες ακτίνες του ήλιου χάϊδεψαν τις ανατολικές πλαγιές του Υμηττού και τρύπωσαν ανάμεσα στο πυκνό δάσος των κεραιών που φύεται στον αυχένα του. Μέσα στη σιγαλιά, μια αέρινη μορφή ανατάραξε τις λεπτές φωτεινές λουρίδες που διασπούσαν την πολύτιμη χλωρίδα. Η δεκαοχτάχρονη βοσκοπούλα, η Τηλεοπτική Δημοκρατία, ξεπρόβαλε χαριέσσα και έριξε την ακαταμάχητη ματιά της στον κάμπο. Μέσα στο απέραντο αστικό μαντρί κοιμόταν ακόμα μακάριο το κοπάδι της.
Θα ήταν ήδη απομεσήμερο και το κοπάδι βοσκούσε ήσυχα στον κάμπο. Τα τσοπανόσκυλα, αντίθετα, ήταν πιο ανήσυχα απ’ ότι συνήθως. Τρέχαν δώθε κείθε να κουμαντάρουν τα ζωντανά, γαβγίζοντας –με ευγένεια ωστόσο καθώς είχαν και τρόπους-, άλλες φορές δάγκωναν μουλωχτά το ένα το άλλο, ρίχνοντας πάντα γοργές ματιές μην ενοχληθεί απ’ τη φασαρία η βοσκοπούλα. Αυτή τα κοιτούσε στοργικά. Είχε αδυναμία στα σκυλιά της∙ αυτά βγάζαν στο κάτω-κάτω όλη τη δουλειά. Αγαπούσε πολύ τα καθαρόαιμα Σταρβάϊλερ, τα Μεγκαντόγκ, τα Αντεννουά, τα Άλτερμαν και τα Αλφαντόρ και τα τάϊζε καλά. Ακόμα και κάτι μπάσταρδα που είχε, τους πέταγε κάνα κόκκαλο να ξελιμάξουν.
Νύχτωσε και το κοπάδι μαζεύτηκε στο μαντρί του και κοιμήθηκε ευχαριστημένο και χορτάτο. Η βοσκοπούλα ξαπλωμένη μετρούσε τα αστέρια. Εξάλλου δεν την έπιανε ύπνος. Κοιμόταν ελάχιστα. Είναι απορίας άξιο πως κρατιόταν έτσι φρέσκια με τόσο λίγο ύπνο. Εκείνο το βράδυ όμως είχε ένα ακόμα λόγο να ξενυχτά. Ξημέρωνε η μέρα των μεγαλύτερων καλλιστείων σκύλων της τετραετίας. Η βοσκοπούλα ήξερε ότι τα σκυλιά της θα σάρωναν τα βραβεία και κρυφογελούσε μονάχη της. Τα σκυλιά της ήταν καλά στη δουλειά τους αλλά ήταν και όμορφα. Γι’ αυτό αυτή τη φορά είχε στείλει περισσότερα στα καλλιστεία από κάθε άλλη φορά. Μια σκέψη και δυο χαριτωμένα λακκάκια φύτρωσαν στα ροδαλά μαγουλάκια της:
«Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο».
Θα ήταν ήδη απομεσήμερο και το κοπάδι βοσκούσε ήσυχα στον κάμπο. Τα τσοπανόσκυλα, αντίθετα, ήταν πιο ανήσυχα απ’ ότι συνήθως. Τρέχαν δώθε κείθε να κουμαντάρουν τα ζωντανά, γαβγίζοντας –με ευγένεια ωστόσο καθώς είχαν και τρόπους-, άλλες φορές δάγκωναν μουλωχτά το ένα το άλλο, ρίχνοντας πάντα γοργές ματιές μην ενοχληθεί απ’ τη φασαρία η βοσκοπούλα. Αυτή τα κοιτούσε στοργικά. Είχε αδυναμία στα σκυλιά της∙ αυτά βγάζαν στο κάτω-κάτω όλη τη δουλειά. Αγαπούσε πολύ τα καθαρόαιμα Σταρβάϊλερ, τα Μεγκαντόγκ, τα Αντεννουά, τα Άλτερμαν και τα Αλφαντόρ και τα τάϊζε καλά. Ακόμα και κάτι μπάσταρδα που είχε, τους πέταγε κάνα κόκκαλο να ξελιμάξουν.
Νύχτωσε και το κοπάδι μαζεύτηκε στο μαντρί του και κοιμήθηκε ευχαριστημένο και χορτάτο. Η βοσκοπούλα ξαπλωμένη μετρούσε τα αστέρια. Εξάλλου δεν την έπιανε ύπνος. Κοιμόταν ελάχιστα. Είναι απορίας άξιο πως κρατιόταν έτσι φρέσκια με τόσο λίγο ύπνο. Εκείνο το βράδυ όμως είχε ένα ακόμα λόγο να ξενυχτά. Ξημέρωνε η μέρα των μεγαλύτερων καλλιστείων σκύλων της τετραετίας. Η βοσκοπούλα ήξερε ότι τα σκυλιά της θα σάρωναν τα βραβεία και κρυφογελούσε μονάχη της. Τα σκυλιά της ήταν καλά στη δουλειά τους αλλά ήταν και όμορφα. Γι’ αυτό αυτή τη φορά είχε στείλει περισσότερα στα καλλιστεία από κάθε άλλη φορά. Μια σκέψη και δυο χαριτωμένα λακκάκια φύτρωσαν στα ροδαλά μαγουλάκια της:
«Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο».
Δευτέρα 20 Αυγούστου 2007
Εδώ τα καλά σταφύλια.... (γλυκά και ξεκουκούτσωτα)
Εκλογές στις 16 Σεπτεμβρίου.
Δημοσιεύτηκαν οι πρώτες λίστες υποψηφίων στο τεύχος του "TV ZAPPING". Μαζί με τα πρωτοκλασσάτα ονόματα που παραπέμπουν σε παλαιά τζάκια του τόπου (μάλλον στα κούτσουρα), προσφέρονται και τα ελκυστικότερα ονόματα τραγουδιστών, ηθοποιών, δημοσιογράφων-παρουσιαστών και λοιπών παρεμφερών επαγγελματιών, γνωστών για το κοινοφελές έργο που επιτελούν καθημερινά μέσω ραδιοκυμάτων και συνίσταται στο να κάνουν εύκολη και ευχάριστη στην κυρα Τασία του 1ου ορόφου τη διαδικασία επιλογής υποψηφίου. "-Μαρή Κική, το ξέρεις ότι η Χουάνα η Παρθένα κατεβαίνει με το ΠΑΣΟΚ;" "-Βρε Τασία, δεν είπαμε ότι θα ψηφίσουμε τη Λουτσία την ατίθαση καρδιά;"
Διάβασα τον κατάλογο των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ στις Α' και Β' Αθηνών και με ντροπή και φρίκη ομολογώ ότι γνωρίζω το 90% από αυτούς. Όταν βγάλει τον δικό της η ΝΔ, θα υπολογίσω το αντίστοιχο ποσοστό, το μεγαλύτερο θα βγάλει κυβέρνηση...
Δημοσιεύτηκαν οι πρώτες λίστες υποψηφίων στο τεύχος του "TV ZAPPING". Μαζί με τα πρωτοκλασσάτα ονόματα που παραπέμπουν σε παλαιά τζάκια του τόπου (μάλλον στα κούτσουρα), προσφέρονται και τα ελκυστικότερα ονόματα τραγουδιστών, ηθοποιών, δημοσιογράφων-παρουσιαστών και λοιπών παρεμφερών επαγγελματιών, γνωστών για το κοινοφελές έργο που επιτελούν καθημερινά μέσω ραδιοκυμάτων και συνίσταται στο να κάνουν εύκολη και ευχάριστη στην κυρα Τασία του 1ου ορόφου τη διαδικασία επιλογής υποψηφίου. "-Μαρή Κική, το ξέρεις ότι η Χουάνα η Παρθένα κατεβαίνει με το ΠΑΣΟΚ;" "-Βρε Τασία, δεν είπαμε ότι θα ψηφίσουμε τη Λουτσία την ατίθαση καρδιά;"
Διάβασα τον κατάλογο των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ στις Α' και Β' Αθηνών και με ντροπή και φρίκη ομολογώ ότι γνωρίζω το 90% από αυτούς. Όταν βγάλει τον δικό της η ΝΔ, θα υπολογίσω το αντίστοιχο ποσοστό, το μεγαλύτερο θα βγάλει κυβέρνηση...
Παρασκευή 3 Αυγούστου 2007
Αδηφαγία
Από την "Καθημερινή":
"Το 11% των θέσεων εργασίας που αντιστοιχεί σε περίπου 20.000 εργαζομένους της, σκοπεύει να περικόψει την επόμενη τετραετία η Unilever, η οποία παράγει προϊόντα που κυκλοφορούν στην αγορά με 400 διαφορετικά εμπορικά ονόματα, από το σαπούνι Dove μέχρι και τις σούπες Knorr.
Από τον κολοσσό, ο οποίος διατηρεί την έδρα του τόσο στο Λονδίνο όσο και στο Ρότερνταμ, ανακοινώθηκε επίσης χθες ότι τα κέρδη του αυξήθηκαν το δεύτερο τρίμηνο φέτος κατά 16%, κυρίως λόγω των αυξήσεων των τιμών των προϊόντων του αλλά και της αύξησης των πωλήσεων του παγωτού. Τα καθαρά κέρδη της Unilever ανήλθαν το δεύτερο τρίμηνο στα 1,14 δισ. ευρώ και ήταν κατά πολύ υψηλότερα από τα 1,06 δισ. που προέβλεπαν οι αναλυτές. Η τιμή της μετοχής της Unilever εκτινάχθηκε χθες κατά έως και 8,2%, σημειώνοντας τη μεγαλύτερη ημερήσια άνοδο από τον Μάρτιο του 2000. Το απόγευμα κυμαινόταν στα 22,68 ευρώ."
Η ανήθικη φύση του κυρίαρχου οικονομικού συστήματος, μια αφορμή για αγανάκτηση, μια απόφαση για αποχή από τα προϊόντα των εταιρειών που κερδοσκοπούν ξεδιάντροπα.
"Το 11% των θέσεων εργασίας που αντιστοιχεί σε περίπου 20.000 εργαζομένους της, σκοπεύει να περικόψει την επόμενη τετραετία η Unilever, η οποία παράγει προϊόντα που κυκλοφορούν στην αγορά με 400 διαφορετικά εμπορικά ονόματα, από το σαπούνι Dove μέχρι και τις σούπες Knorr.
Από τον κολοσσό, ο οποίος διατηρεί την έδρα του τόσο στο Λονδίνο όσο και στο Ρότερνταμ, ανακοινώθηκε επίσης χθες ότι τα κέρδη του αυξήθηκαν το δεύτερο τρίμηνο φέτος κατά 16%, κυρίως λόγω των αυξήσεων των τιμών των προϊόντων του αλλά και της αύξησης των πωλήσεων του παγωτού. Τα καθαρά κέρδη της Unilever ανήλθαν το δεύτερο τρίμηνο στα 1,14 δισ. ευρώ και ήταν κατά πολύ υψηλότερα από τα 1,06 δισ. που προέβλεπαν οι αναλυτές. Η τιμή της μετοχής της Unilever εκτινάχθηκε χθες κατά έως και 8,2%, σημειώνοντας τη μεγαλύτερη ημερήσια άνοδο από τον Μάρτιο του 2000. Το απόγευμα κυμαινόταν στα 22,68 ευρώ."
Η ανήθικη φύση του κυρίαρχου οικονομικού συστήματος, μια αφορμή για αγανάκτηση, μια απόφαση για αποχή από τα προϊόντα των εταιρειών που κερδοσκοπούν ξεδιάντροπα.
Τετάρτη 1 Αυγούστου 2007
Στα τρία χιλιόμετρα αριστερά είναι ένα σύδεντρο με κυπαρρίσια. Άφησε το αυτοκίνητό σου και περπάτα στο χωματόδρομο μέχρι τον αυχένα του λόφου. Πρόσεξε μόνο, ο χωματόδρομος είναι ανώμαλος κι αν επιχειρήσεις να τον οδηγήσεις θα γρατσουνίσεις το κάρτερ της τζιπάρας σου. Αν βαριέσαι το περπάτημα, πήγαινε καλύτερα παρακάτω.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)