Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016

Σκληρές εικόνες

Πάρε πάρεεεεεε, σκληρές εικόνες από εκτελέσεις ομήρων των τζιχαντιστών, διαφημίζει ο ένας.
Έχω πράμα που δε σαλεύει, σκληρές εικόνες από τους ξυλοδαρμούς των χουλιγκάνων, τσιρίζει ο άλλος.
Εδώωωωω οι πιο σκληρές εικόνες, από το φεστιβάλ κατανάλωσης σκυλίσιου κρέατος στην Κίνα, τάζει ο τρίτος.

Κρίμα είναι όλοι τούτοι οι έμποροι σκληρών εικόνων, υποφέρουν και ξεμένουν από κουράγιο (μπάτε με δικιά σας ευθύνη, εμείς κρέας δείχνουμε), μακάρι να μην ξανασκληρήνει τίποτα πάνω τους.

Έχω κι εγώ κάτι σκληρές εικόνες, να τις δείξω;
Είναι από το φεστιβάλ κατανάλωσης ανθρωπίνου κρέατος που γίνεται καθημερινά στην Ελλάδα, και αλλού:




Τι, δε σου φαίνονται αρκετά σκληρές;
Γιατί; Επειδή περισσεύουν τα χαμόγελα και οι γραβάτες; Επειδή μοιάζουν με διαφημίσεις από κάτι γραβατοψωραλέα κολλέγια που τάζουν διοικήσεις επιχειρήσεων και επιτυχημένες καριέρες;
Εκείνες κι αν είναι σκληρές.

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2016

Ρεκόρ

Είχα μια μικρή αμφιβολία ακόμα, που δεν έχω πια.
Έλεγα, δεν μπορεί, αυτοί δεν κρατούσαν τσεκούρια, δεν ήταν Ρέιντζερς, δεν πετούσαν νεράτζια με ξυραφάκια.
Κάποιοι από αυτούς ξεκίνησαν από την ΚΝΕ. Άλλοι ήταν Ρηγάδες. Όσο νά 'ναι, άλλο επίπεδο από ένα οννεδίτη. Τι στο διάολο, οπορτουνιστές ήταν, όχι νεοναζί, πως είναι δυνατόν να καταντήσουν έτσι;
(Το αναρωτιόμουν, αν και το έχω αποδείξει καραεπιστημονικά ότι γίνεται)

Δεν είναι τα μνημόνια που με έκαναν να ξεπεράσω αυτή τη μικρή αμφιβολία. Είναι κάτι τύπισσες σαν ετούνη:

Δελτίο Τύπου
Αθήνα, 15-06-2016
Ρεκόρ 15ετίας στις προσλήψεις στον ιδιωτικό τομέα
Με αφορμή τη σημερινή δημοσίευση των στοιχείων του πληροφοριακού συστήματος ΕΡΓΑΝΗ για τη μισθωτή απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα για τον μήνα Μάιο, σύμφωνα με τα οποία το ισοζύγιο των ροών μισθωτής απασχόλησης του πρώτου πενταμήνου του έτους 2016 αποτελεί την υψηλότερη επίδοση πρώτου πενταμήνου της τελευταίας 15ετίας, η Αναπληρώτρια Υπουργός Εργασίας, Ράνια Αντωνοπούλου, δήλωσε:
«Για άλλη μια φορά τα επίσημα στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ διαψεύδουν όλους εκείνους που από την αρχή του χρόνου φωνασκούν, τρομοκρατούν και παραπληροφορούν για βύθιση της οικονομίας και για απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας. Για τέταρτο συνεχόμενο μήνα το ισοζύγιο των ροών μισθωτής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα παραμένει θετικό και το πρώτο πεντάμηνο του έτους παρουσιάζει ρεκόρ 15ετίας στις προσλήψεις. Οι περισσότερες προσλήψεις έγιναν στα καταλύματα, σε δραστηριότητες υπηρεσιών εστίασης, ενοικίασης και εκμίσθωσης, στο λιανικό και χονδρικό εμπόριο, ενώ οι Περιφέρειες στις οποίες δημιουργήθηκαν οι 57.234 νέες θέσεις εργασίας σε σύνολο 76.591, είναι οι Νοτίου Αιγαίου, Κρήτης και Ιονίων Νήσων. Τα στοιχεία δείχνουν ότι ο κλάδος του Τουρισμού εξακολουθεί να είναι ο πρωταθλητής στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Παρά το γεγονός ότι τον Μάιο το ποσοστό των νέων θέσεων εργασίας πλήρους απασχόλησης αυξήθηκε στο 51,06% από 46.7% που ήταν τον περασμένο Ιανουάριο, στο Υπουργείο Εργασίας συνεχίζουμε να επιδιώκουμε τη δημιουργία θέσεων πλήρους απασχόλησης, ώστε να μπει φρένο στη μερική απασχόληση και στην εκ περιτροπής εργασία.»


Ούτε ο Σαμαράς δεν τόλμησε να μιλήσει για ρεκόρ. Ούτε η "ομάδα αληθείας" του Μουρούτη δεν τόλμησε να μιλήσει για "φωνασκίες, τρομοκρατία και παραπληροφόρηση για βύθιση της οικονομίας και για απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας".

Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασε ο,τι πιο σιχαμένο έχει βγάλει το αστικό πολιτικό σύστημα.
Όχι μόνο αποκρύπτει ότι η μεγάλη πλειοψηφία των προσλήψεων είναι προσλήψεις εκ περιτροπής ή μερικής απασχόλησης των διακοσίων ευρώ.
Όχι μόνο ξεπερνά ότι και οι θέσεις πλήρους απασχόλησης που σκαρφάλωσαν το Μάη στο δυσθεώρητο 51,06% αφορούν σε μισθούς των τετρακοσίων ευρώ.
Όχι μόνο ξεστομίζει ότι "συνεχίζει να επιδιώκει" τη δημιουργία θέσεων πλήρης απασχόλησης.
Όχι μόνο χαρακτηρίζει φωνασκίες, τρομοκρατία και παραπληροφόρηση αυτά που βλέπει ακόμα κι ένα νήπιο.
Αλλά πανηγυρίζει και για ρεκόρ δεκαπενταετίας.

Ρε σκουληκαντέρες, το πήρατε είδηση ότι σ' ενάμιση χρόνο γίνατε πιο σιχαμένοι κι απ' το Σαμαρά;
Αυτό κι αν είναι ρεκόρ.
Κουράγιο και φτάνετε το Μιχαλολιάκο.

Τρίτη 7 Ιουνίου 2016

μ και @ μ@

Έχει σήμερα ο Σαραντάκος ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα, την καταγωγή της λέξης "μαλάκας".
Ενδιαφέρον το ποστ αλλά ανεπίτρεπτο να χρησιμοποιείται έτσι χύμα η λέξη "μαλάκας".
Τόσες ευπρεπισμένες μορφές υπάρχουν, μπορείς να γράψεις "μαλ@κας" ή και "μ@λ@κ@ς" και πάλι να καταλάβει ο άλλος τι γράφεις, χωρίς να προσβληθεί η ηθική του οπτικού του νεύρου.
Μπορείς πάλι να γράψεις και "μακάκας", όρος που καθιερώθηκε με την προτροπή του εθνικού μας αρχιμαλάκα. Ή και "μαγάκας", όπως προφέρουν οι γαλλογερμανοί το μαλάκα.

Όπου και να γυρίσεις, όλοι οι Έλληνες αποκαλούν ο ένας τον άλλο μαλάκα, χωρίς να τον λένε μαλάκα. Με τον τρόπο αυτό διατηρείται η συνέχεια της ιεράς εθνικής μας γλώσσας, χωρίς να θίγεται βάναυσα η πάνσεπτος εθνική μας ηθική.

Μπαίνεις σ' ένα σάιτ να διαβάσεις για τις μεταγραφές της Αεκάρας και βλέπεις κώλους και βυζιά να ξεχειλίζουν από παντού. Ωραίο πράγμα οι κώλοι και τα βυζιά, δε λέω, αν και ενίοτε τις ρώγες τις έχουν σκεπασμένες με *. Σωστό είναι αυτό, διότι μια ξεσκέπαστη ρώγα ή θα σου βγάλει το μάτι ή θα σε διαφθείρει (το γύρω γύρω δε μετράει). Τουλάχιστον όμως δεν βλέπεις κανένα μαλάκα. Μόνο μερικούς μακάκες, κάμποσους μαλ@κες κι ίσως κανα μ@^@κ@.

Είναι πολύ σημαντικό να τους κρύβουμε τους μαλάκες πίσω από @, ^ και #. Διότι αν πάρει χαμπάρι η Ευρώπη ότι είμαστε μαλάκες, κομμένα τα €. Γι' αυτό χαίρομαι διπλά όταν βλέπω να προστατεύεται η καθαρότητα του γραπτού μας λόγου κι από άλλες χυδαιότητες, όπως τις πούτ$ε$, τα αρ*ί§ια, τους μ¶ουμ¶ούνε$ και τις σ@χλ@μ@ρε$.

Στο κάτω κάτω, τι τά 'χει το πληκτρολόγιο τόσα σύμβολα; Να τα εντάξουμε κι αυτά στο αλφάβητο, να ξεπεράσουμε τους ευρωπαίους, που όταν εμείς φτιάχναμε αλφάβητα αυτοί μιλούσαν με κραυγές και τώρα έχει ο καθένας από τριάντα γράμματα αλφάβητο. Αν ψάξουμε, δεν υπάρχει περίπτωση, ασφαλώς θα εντοπίσουμε την αρχαιοελληνική καταγωγή του @ και του #.

Μόνο που ίσως η ορθογραφία να γίνει λίγο πιο δύσκολη:
Κυρία! Το "σκατά" γράφεται με α ή με @;

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2016

Πως να ταπώνετε τους άλλους με τη βοήθεια προφητών και ηρώων του ΄21

Σε κάθε διάλογο, σε κάθε διαφωνία, σε κάθε σχόλιο που σκοπό έχει να αμφισβητήσει την άποψη κάποιου τρίτου, μεγάλη σημασία έχει η τακτική προσέγγιση. Εξίσου μεγάλη ή και μεγαλύτερη από τα ίδια τα επιχειρήματα.
Πως μπορούμε να ταπώσουμε τον άλλο; Πως μπορούμε να τραβήξουμε πάνω μας την προσοχή και να βγούμε αδιαφιλονίκητοι κυρίαρχοι στη μάχη των εντυπώσεων;
Μία αριστοτεχνική προσέγγιση του ζητήματος έκανε πριν από εννιά χρόνια και βάλε η Συκιά, στο ποστ "How to debate Greek style". Ο πεντάλογος της Συκιάς παρά την ηλικία του αποτελεί ένα πολύτιμο εργαλείο διαλεκτικής.

Θα ήθελα όμως να επικεντρωθώ ιδιαίτερα στην εκδοχή της πρώτης μεθόδου που αφορά σε ιστορικές αναφορές. Αυτό διότι η συγκεκριμένη μέθοδος χρησιμοποιείται συχνά στις διαφωνίες, κυρίως με τη χρήση ιστορικών φράσεων και αποφθεγμάτων που έχουν διατυπωθεί από σημαίνουσες προσωπικότητες. Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι κατά κανόνα τα αντλούμενα αποφθέγματα είναι "λόγια μεγάλων ανδρών"· για κάποιο λόγο τα "λόγια μεγάλων γυναικών" δεν είναι πολύ δημοφιλή στις διαφωνίες.
Γιατί όμως δεν αρκεί να πεις "τι μαλακίες είναι αυτές που μας λες;" και χρειάζεται να καταφύγεις στη βοήθεια του Σέξπιρ, του Ελύτη ή του Πλάτωνα; Είναι προφανές. Πρόκειται για ζήτημα διαμετρήματος. Ο αντίπαλός σου μπορεί εύκολα να σε αμφισβητήσει ή και να σε βρίσει, ιδίως όταν πρόκειται για ιντερνετικές διαφωνίες μεταξύ αγνώστων. Μπορεί όμως να αμφισβητήσει ή να βρίσει τον Σέξπιρ, τον Ελύτη και τον Πλάτωνα; Οι ανωτέρω θα σου δώσουν ένα συγκριτικό πλεονέκτημα, ακόμα και αν τα επιχειρήματά σου είναι φτωχά.

Προσοχή, καλό είναι να αποφεύγεις τα πασίγνωστα αποφθέγματα. Με ένα ψαγμένο απόφθεγμα, όχι μόνο θα εντυπωσιάσεις τους γύρω σου και θ' αποκτήσεις το πλεονέκτημα, αλλά θα αποφύγεις και τον κίνδυνο της κοινοτοπίας. Μην παραγνωρίζεις ότι και ο τελευταίος βλαξ γνωρίζει τη φερόμενη ως φράση του Αϊνστάιν περί σύμπαντος και ανθρώπινης βλακείας. Αν δεν θέλεις να φανείς βλάκας, προσοχή, μην χρησιμοποιήσεις αυτή τη φράση. Είναι γενικός κανόνας ότι οι βλάκες χρησιμοποιούν αποφθέγματα που περιέχουν τα λήμματα "βλακεία"/"ηλιθιότητα"/"ανοησία" κ.α., ακριβώς για να ετεροπροσδιοριστούν. Ο αντίπαλος θα σε καταλάβει αμέσως και θα γίνεις περίγελος, ιδίως αν δεν σου περισσεύει και το χιούμορ.

Αν δυσκολεύεσαι να βρεις κάτι ψαγμένο, φτιάξτο μόνος σου. Επικαλέσου μια λατινική φράση που είπε ένας Ρωμαίος φιλόσοφος ή μια φράση στα μεσαιωνικά αγγλικά που είπε ο Σέξπιρ. Το google είναι σύμμαχός σας.
Ενδεικτικός διάλογος:
Αντίπαλος: "Η υπερφορολόγηση που εφαρμόζει η κυβέρνηση είναι ο απόλυτος κρατικός παρεμβατισμός στην αγορά. Ο Τσίπρας είναι φανατικός αριστερός και μισεί την ελευθερία της αγοράς"
Εσύ: "Δεν ξέρετε τι σας γίνεται. Μάλλον εσάς είχε στο νου του ο Λούκιος Απουήλιος όταν έλεγε "Argumentum dicendi uni rei deditus aut versus non intellegunt""
Εννοείται ότι η "λατινική φράση" θα είναι προϊόν συρραφής από άσχετα εδάφια, ώστε να μην ανιχνεύεται αυτούσια με γκουγκλάρισμα. Έτσι, όχι μόνο θα ταπώσεις τον αντίπαλο αλλά θα τον βάλεις να ψάχνει με τις ώρες τι ακριβώς εννοούσε ο "Λούκιος Απουήλιος" και γιατί τον αφορά.

Αυτά όταν έχεις να κάνεις με κάποιον -έστω στοιχειωδώς- αξιόλογο αντίπαλο. Τι γίνεται όμως όταν έχεις να αντιμετωπίσεις έναν πανηλίθιο, π.χ. ένα χρυσαυγίτη ή έναν ποταμίσιο;
Στην περίπτωση αυτή ενδείκνυται ακόμα περισσότερο η δημιουργική αποφθεγματική, χωρίς να είναι απαραίτητο να μπλέξεις λατινικά ή άλλη νεκρή γλώσσα. Ίσως μόνο λίγα αρχαία ελληνικά που κάνουν γκελ στους εθνόπληκτους.

Εννοείται ότι χρειάζεται προσοχή στην επιλογή των κατάλληλων προσωπικοτήτων, ανάλογα με την περίσταση. Αν έχεις πέσει στο σχόλιο ενός νεοφιληλίθιου που διατυπώνει την άποψη ότι ο Τσίπρας είναι κομμούνι και έκανε την Ελλάδα Σοβιετία, είναι μοιραίο λάθος να απαντήσεις σοβαρά, πόσο μάλλον να επικαλεστείς τον Μάρξ ή το Λένιν. Αντίθετα, θα τον αποδομήσεις εκ των έσω, με την ακούσια βοήθεια κάποιου εκπροσώπου του τριπτύχου πατρίς-θρησκεία-οικογένεια.

Επειδή δεν έχεις το χρόνο να ψάχνεις στο ίντερνετ για το κατάλληλο απόφθεγμα, μπορείς να χρησιμοποιήσεις κάποια προσωπικότητα -αδιαμφισβήτητου κύρους- που να έχει γράψει εκτενή απομνημονεύματα, έτσι ώστε να είναι αδύνατο να είναι ολόκληρα ανεβασμένα στο διαδίκτυο.
Από πλευράς έθνους κατάλληλοι είναι οι ήρωες του '21, που ήταν και αθυρόστομοι. Επίσης όλοι οι αρχαίοι Έλληνες, από φιλοσόφους μέχρι μαγείρους.
Από πλευράς θρησκείας τα πράγματα είναι εύκολα και σίγουρα, αφού υπάρχει πλήθος γερόντων-προφητών από το οποίο μπορείς να αντλήσεις. Απόφυγε τον Παΐσιο και όσους επικαλούνται ο Λιακόπουλος και η Ελεύθερη Ώρα, εκτός αν ο αντίπαλός σου είναι ντιπ στουρνάρι.
Από πλευράς οικογένειας τα εξηγεί θαυμάσια η μέθοδος συναισθηματικής φόρτισης της Συκιάς. Προσοχή, μην πεις "η γιαγιά μου, που τη σκότωσαν οι Γερμανοί", σε χρυσαυγίτη ή νεοφιληλίθιο απευθύνεσαι. Πες "ο παππούς του κολλητού μου, που τον σκότωσαν οι Τούρκοι", ή κάτι τέτοιο.

Προσοχή στη γλώσσα στην οποία θα αποδώσεις την ιστορική φράση. Δεν μπορείς να βάλεις σε απόφθεγμα του Σωκράτη το χαρακτηρισμό "καραγκιόζης", ή σε προφητεία του γέροντα Βεζούβιου τη λέξη "μουνόπανο". Χτύπα τον αντίπαλό σου με τα όπλα του. Αν πεις τον χρυσαυγίτη "φασισταριό" δεν θα στενοχωρηθεί. Πες τον "ανθέλληνα" ή "πατριδοπνίχτη".
Ενδεικτικός διάλογος:
Χρυσαυγίτης: "Μας έκανε Βενεζουέλα ο Τσίπρας, τα κομμούνια θα εξαφανίσουν την Ελλάδα".
Εσύ: "Τι λες βρε προδότη ανθέλληνα που θα πεις την Ελλάδα μας Βενεζουέλα, καλά έλεγε ο Κολοκοτρώνης ότι "όποιος λέει ότι η Ελλάδα θα αφανιστεί είναι τουρκόσπορος και προσκυνημένος""

Το χειρότερο για ένα τέτοιο αντίπαλο είναι να του την βγεις από δεξιά. Αέρα!