Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008

Δώσε το μπέναλντι ρε @#%$!

Δε χορταίνω να βλέπω τα οπαδόχαρτα να ωρύονται για τα "διαιτητικά εγκλήματα" εις βάρος των ΠΑΕ που τα θρέφουν.
Παρακολουθώ με δέος τις ενδοζάππιες στιγμές που γραβατοφόροι πρώην διαιτητές και ποδοσφαιριστές διαγνώσκουν με θυμό και ιερή αγανάκτηση την πρεσβυωπία του επόπτη και την αχρωματοψία του διαιτητή.
Γαργαλιέμαι όταν ακούω τη λέξη "διαιτησία", χρωματισμένη με έναν τρόπο που σου δίνει την αίσθηση ότι καθίζεις τον γυμνό ποπό σου σε μια λεκάνη γεμάτη φρουΐ-ζελέ κεράσι.

Ο "Αδικημένος" είναι ο εθνικός ανίατος ασθενής∙ τον συναντάς παντού, είσαι και ο ίδιος. Ίσως πρόκειται για ιθαγενή γονιδιακή μετάλλαξη ή πάλι μπορεί να φταίει η φέτα, ο Καζαντζίδης και ο Βασιλάκης Καΐλας.

Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008

Λύθηκαν τα προβλήματα!

Δόξα τω θεώ, η απεργία των τελωνειακών έληξε! Το πρώτο μου πρόβλημα λύθηκε. Τι τις πληρώνω τις 72 δόσεις των 400€ αν δεν μπορώ να μοστράρω το 4Χ4 με τα 165 άλογα;
Αν φέρει και νέο απόθεμα τηλεοράσεων το Saturn θα λυθεί και το έτερο. Θα στηθώ τρεισήμισι ώρες στην ουρά για να αγοράσω την 80ιντση τηλεόραση μόνο με 399,99€. Θα φυλάω καραούλι μην τολμήσει κανας έξυπνος και χωθεί απ' το πλάϊ για να μου φάει τη σειρά. Τέτοιες προκλήσεις δεν τις σηκώνω! Το 4Χ4 σαλόνι μου θα λάμψει. Η μπάλα θα φαίνεται μεγάλη σαν 20ιντσο ζαντολάστιχο και το τσακίρικο χαμόγελο του Θέμου θα απλώνεται σε άλλες 30 ίντσες. Άσε το ντεκολτέ της Τζούλιας. Όλα θα τα βλέπω μεγάλα. Μεγάλα σαν το κλούβιο Εγώ μου, το ατομικό και το εθνικό.

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2008

e-κβιαστές ηλιθίων

Κάποτε τα έβρισκες στο γραμματοκιβώτιο της πολυκατοικίας. Ήταν πάντα σε φάκελο χωρίς στοιχεία. Ξεδίπλωνες το χαρτί και διάβαζες: "Άγιε Νεκτάριε και θαυματουργέ....", "Η κυρα-Ζαμπέτα το πέταξε και έχασε τον άντρα της", "Η κυρά-Τσαμπίκα το έσκισε και η γάτα έφαγε το καναρίνι της". Ένα ψυχοπαθολογικό παραλήρημα που σε συνδυασμό με την άγνοια και τον μεταφυσικό τρέμουλο των νοικοκυρούλων οδηγούσε στον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των ανώνυμων φακέλων με το άρρωστο περιεχόμενο.

Πάνε χρόνια που είχα να δω τέτοια πονήματα. Σήμερα όμως με τη συνδρομή της διαδικτυακής τεχνολογίας έλαβα ένα αντίστοιχης ψυχοπαθολογίας, διαφορετικής ωστόσο αισθητικής (ψηφιακό γαρ) γράμμα. Το mail ξεκινούσε με την ιστορία της Ψ που δεν προώθησε το chain letter. Έτσι απλά και ντετερμινιστικά, τον καλό της αρραβωνιαστικό, ο οποίος μόλις το ίδιο πρωί της είχε κάνει ρομαντική πρόταση γάμου, τον πάτησε το τρένο. Αν τολμάς μην προωθείς το mail σε 10 παραλήπτες κατέληγε το κείμενο, αφού πρώτα παρέθετε μπόλικα ακόμα παραδείγματα τιμωριών των ανυπάκουων ληπτών του.

Το internet είναι γεμάτο σκουπίδια. Ο χρήστης έχει το ελεύθερο να επιλέγει που θα πάει και τι θα δει. Βέβαια αν αρπάξεις καναν ιό ή κανα dialer καταργείται η ελευθερία της επιλογής αυτής. Όταν πάντως σερφάρω στο τσοντοσάϊτ το κάνω γνωρίζοντας ότι ο ανωτέρω κίνδυνος είναι υπαρκτός. Τα chain letters, όμως, έρχονται απρόσκλητα στην πόρτα σου κουβαλώντας ποικιλία σκουπιδαριού. Από γελοία μυθεύματα που κάποιος μπουμπούνας ανακάλυψε μετά από δεκαετίες ανακύκλωσής τους και στα πασάρει με τη χαρά της παρθένας που ανακαλύπτει την τσουτσού, μέχρι εμετικούς εκβιασμούς σαν τον παραπάνω που απλώνουν τα βρωμερά τους πλοκάμια στον φόβο του καθενός για τους οικείους του. Αυτόν τον ίδιο φόβο που ψυχαναγκάζει τον άθεο να σταυροκοπιέται και τον πραγματιστή να χτυπά ξύλο.

Η μόνη πρέπουσα αντίδραση στην λήψη ενός τέτοιου mail είναι το ξεχέσιμο του αποστολέα του. Αν δε μπορεί να ξεπεράσει το φόβο του -δυσφημισμένου- Αγίου Νεκταρίου ας ανοίξει 10 διαφορετικά προσωπικά γραμματοκιβώτια να τον στέλνει εκεί.

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2008

Στον απόπατο κι η Κοινή Γνώμη

Το οικονομικό ιερατείο της κυβέρνησης θορυβήθηκε από τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας και αναγκάστηκε να καταφύγει σε νέα μέτρα. Το σχέδιο νόμου με τον τσαχπίνικο τίτλο «ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ, ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ, ΜΕΤΡΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ» τα έχει όλα. "Διαφάνεια", "'Ελεγχο", "Δικαιοσύνη" και λοιπές ευρωπαϊκές αρετές. Το ζουμί βέβαια βρίσκεται στην παράγραφο 2 του άρθρου 14: "Ο φορολογικός συντελεστής του πρώτου κλιμακίου της κλίμακας (β) ορίζεται σε ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) για τους φορολογούμενους που ο φόρος υπολογίζεται με την κλίμακα αυτή και αποκτούν εισοδήματα από υπηρεσίες ελευθερίων επαγγελμάτων της παραγράφου 1 του άρθρου 48 ή από ατομική εμπορική επιχείρηση ή και από τις δύο κατηγορίες εισοδήματος". Είσαι ελεύθερος επαγγελματίας και βγάζεις 10.000,00€ το χρόνο; Θα πληρώσεις 1.000,00€ φόρο στο κράτος.

Το νομοσχέδιο, κατά την επιχειρηματολογία των κυβερνητικών στελεχών, δεν στρέφεται κατά των χαμηλών εισοδηματικά τάξεων, αφού στο άρθρο 18 προβλέπει επιπλέον την παρακράτηση φόρου 10% στα μερίσματα από ημεδαπές Α.Ε. Έτσι ο ελεύθερος επαγγελματίας των 10.000,00€ μπορεί να νιώθει δικαιωμένος αφού ο συντελεστής φορολόγησης των εισοδημάτων του ταυτίζεται με αυτό της φορολόγησης των δικαιούχων μερισμάτων. Κι αν ο υποτιθέμενος στόχος, αυτός που φοροδιαφεύγει μη εκδίδοντας φορολογικά παραστατικά για τα εισοδήματά του θα συνεχίσει, προφανώς και ασφαλώς, να κάνει το ίδιο, θα την πληρώσει ο μπουμπούνας που εκδίδει.

Σε όλα αυτά τα χαριτωμένα αντιδρά σύσσωμη η αντιπολίτευση και το συνδικαλιστικό κίνημα αλλά και κάμποσοι κυβερνητικοί, για τους δικούς του λόγους ο καθένας, όχι πάντα ωθούμενοι από φιλολαϊκά ελατήρια. Ποιός όμως έρχεται να προσγειώσει τους διαφωνούντες και να δικαιώσει το σχέδιο νόμου; Η ιερή και πάνσοφη Κοινή Γνώμη. Σε κλασσική δημοσκόπηση της Κάπα Research, παραγγελία του "Βήματος της Κυριακής", για την πρόθεση ψήφου του "Κυρίαρχου Λαού" τέθηκε παραπλεύρως -με τον γνωστό στους δημοσκόπους χρωματισμένο τόνο- το ερώτημα αν "συμφωνείτε με τον πρόσθετο φόρο σε ελεύθερους επαγγελματίες ως μέτρο δικαιοσύνης". Οι ερωτώμενοι σε ποσοστό 57,6% δήλωσαν ότι «συμφωνούν» ή «μάλλον συμφωνούν» με το μέτρο. Μετά από αυτή τη νέα επίδειξη κραυγαλέας μαλακίας και μαζοχισμού του πολυτραγουδισμένου λαού, μετά την πολλοστή επιβεβαίωση του ατομικισμού, της αδιαφορίας για ότι δεν αγγίζει την ατομική πορτοφόλα, της ηδονικής αδράνειας στην ταπείνωση του σταμπαρισμένου ως ρετιρούχου, μένει μόνο ένα συμπέρασμα. Καλά σου κάνουν και σε γαμούν μίζερε "κυρίαρχε λαέ".