Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Μικρόψυχοι έως θανάτου...

Απεβίωσε χτες, σε ηλικία 82 χρόνων, ο συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος. Γεννημένος στην Καβάλα, από γονείς καπνεργάτες, έζησε τα παιδικά του χρόνια σε μια γειτονιά γεμάτη πρόσφυγες. Στα Γιαννιτσά, όπου τον στέλνει ο Ερυθρός Σταυρός, μαζί με άλλα παιδιά για να γλιτώσουν από την πείνα της Κατοχής, περνάει στο ΕΑΜ, ενώ πέρασε για λίγο και από το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Με το έργο του βεβαίως στην πορεία δε στάθηκε στο πλευρό των λαϊκών αγώνων και της δράσης των κομμουνιστών, αφού δεν πίστευε στη διέξοδο της ταξικής πάλης, ενώ βρήκε «στέγη» στη λεγόμενη «ανανεωτική» Αριστερά.
21/11/12 Ριζοσπάστης σελ.25

Χρόνη περατζάδες έκανες 25 χρόνια;μήπως καταδικάστηκες σε θάνατο; μήπως βασανίστηκες; που ήσουν και τι έκανες από το '47 έως το '73;
Σήμερα έγινε η κηδεία του.Χρόνη καλό ταξίδι.
Αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ.Oύτε αυτοί,ούτε οι εξουσίες.


AΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ "...ΚΑΛΑ, ΕΣΥ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕΣ ΝΩΡΙΣ"

".Τέλος ο Νικόλας που λες δεν άντεξε στην επαναστατική διαπαιδαγώγηση στο κοτέτσι, όλα του βγαίναν ανάποδα....άμα που λες έβλεπε τη καθοδήγηση,ήταν σα  το ταύρο που βλέπει κόκκινο πανί. Εγώ όλο από δίπλα τον είχα να μην εκτραπεί που λένε...Ώσπου μια μέρα-ήμαστε τρελά χαρμάνια,δεν είχαμε ούτε τριτάκι να φουμάρουμε,μας μίλαγε ένας από την καθοδήγηση,τραβάει που λες ο τύπος κι ανάβει ένα δοκάρι, ολόκληρο τσιγάρο σου λέω...Γλάρωσαν τα μάτια μας. Γυρίζει ο Νικόλας και του λέει,δηλαδή ρε συναγωνιστή ,στον αγώνα ενωμένοι,στο τσιγάρο χωριστά; το'πε έτσι για να  τον καρφώσει,ξέρεις τώρα πόσο περήφανος ήταν.Τι του απαντάει που λες το κωλόπαιδο; "Τι να γίνει συναγωνιστή,στις συνθήκες του καπιταλισμού δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε τον κομμουνισμό" Σκέτη χαμούρα σου λέω.Και να φανταστείς,όλοι ήμαστε μελλοθάνατοι, κάθε βράδυ περιμέναμε να μας πάρουν για την απομόνωση..."
*****
"Κοίτα να δεις,ύστερα από κάθε ήττα ή στραπάτσο που παθαίνουμε, κάνουμε πολιτικές αναλύσεις για τις αιτίες,κριτική και αυτοκριτική και τα ρέστα.Κατ'αρχήν υπάρχει ένα κόλπο που το λένε διαλεκτική. Αυτό είναι να πούμε,σαν της πουτάνας το μαγκάλι.Όλοι ανάβουνε,όλοι ζεσταίνονται,τα λένε όλα και τίποτα.Σου γανώνουνε το μυαλό και στο τέλος φάβα η ιστορία.Το ίδιο και η κριτική και η αυτοκριτική. Μαστουριάζουμε στο λακιρντί και στο ντοκουμέντο,και στο τέλος βγαίνει ότι λίγο πολύ όλοι φταίμε..ούτε κανένας παραιτείται......Τι μαλακίες τρώγαμε στη μάπα ρε φίλε...

******
Ξέρεις τι θα πει να είσαι φυλακή και να μη σου μιλούν οι σύντροφοί  σου; Εγώ πάντως όταν τρακαριζόμαστε στη σκάλα ή στη βόλτα πάντα του χαμογέλαγα κρυφά.

***
Μωρέ καμιά φορά λέω καλά που δε νικήσαμε...Μπας και νομίζεις και συ ότι κουράστηκα,ότι βολεύτηκα και αστοποιήθηκα;Ναι,γιατί λένε και τέτοια όταν τους τα ψέλνεις.
****
Ένα μεσημεράκι που λες μες στη λαύρα του καλοκαιριού,εκεί που ήμουν αραγμένος στον ίσκιο και περίμενα να φανεί το κορίτσι,βλέπω από τη ασφάλεια να βγαίνει ο "αυτιάς".Με ζώσανε τα φίδια.Φεύγω από Σαλονίκη γι' Αθήνα. Τι είχε συμβεί.Ο αυτιάς μόλις μπήκε στην Ελλάδα πιάστηκε από την ασφάλεια και δέχτηκε να δουλέψει για πάρτη τους,να μπαινοβγαίνει έξω και να φτιάχνει οργάνωση ελεγχόμενη από την ασφάλεια και την ΚΥΠ.

*****
..να σου πω κι άλλα να σηκωθείς από το τάφο σου.Στις φυλακές της Κέρκυρας ήταν και οι απομονωμένοι κομμουνιστές. Αυτοί ήταν οι...εχθροί.Δεν τους μιλούσαμε ήταν πάντα μόνοι τους,τρώγανε μόνοι τους,και συχνά πυκνά τους στήνανε και προβοκάτσιες για να τους κάνουν τη ζωή δύσκολη.Την ώρα να πούμε που έπαιρνε φαγητό,πήγαινε ένας από την επαγρύπνηση,τους χαφιέδες δηλ.της καθοδήγησης,έπεφτε απάνω του,του έχυνε το φαγητό και του έβαζε και τις φωνές,πρόσεχε ρε κάθαρμα, να φύγεις,δε σε θέλουμε εδώ μέσα...
*****
..Ε,κάνανε οι δικοί μας οι κόπανοι απολογισμό.Μίλησαν για το "υλικό"της φυλακής-ξέρεις τι εννοούσαν με τη λέξη "υλικό";τους αγωνιστές οι καργιόληδες,ήμασταν υλικό,δεν ήμασταν άνθρωποι που δίναμε τη ζωή μας,Αφού τέλειωσαν,πήρε το λόγο ο Μπελογιάννης.Τους τραβάει ένα χέσιμο,που δεν ξέρανε που να κρυφτούνε....
*****
Το Γεράσιμο δεν τον πλησίαζε κανείς γιατί ήταν τροτσκιστής.Μόνος απέναντι στο φοβερό μηχανισμό της βίας και στο χλευασμό των συναγωνιστών του.Ναι ένα βράδυ που τον πήραν,τον βασάνιζαν σ' ένα χώρο που πριν είχε κάρβουνα,κι όταν τα ξημερώματα τον πέταξαν μέσα στη σκηνή και σέρνονταν όπως πάντα μόνος για να φτάσει στη θέση του,οι άλλοι έβαλαν τα γέλια γιατί ήταν μαύρος από την καρβουνόσκονη.Ο Γεράσιμος δεν ήξερε γιατί γελάνε και όπως μου είπε μετά από χρόνια, κείνο το βράδυ ήταν η μόνη φορά που έκλαψε κάτω απ' την κουβέρτα του.Ο Γεράσιμος δεν "'έσπασε", βγήκε παλικαρίσια από το Μακρονήσι,και στη δικτατορία του '67 μπήκε από τους πρώτους στην αντίσταση.Τον πιάσανε ξανά.Πέρασε πάλι παλικαρίσια τα βασανιστήρια της ΕΣΑ και τον έφεραν στη φυλακή.Μόλις  μπήκε ο Γεράσιμος,έτρεξε να χαιρετήσει έναν παλιό σύντροφο που ήταν μαζί στη Μακρόνησο.Αυτός του γύρισε τη πλάτη και ήρθε στο κελί μου και μου είπε πως ο Γεράσιμος είναι τροτσκιστής και πρέπει να τον προσέχουμε.Τον σκυλόβρισα και του είπα πως αντί να καμαρώνει,έπρεπε να ντρέπεται.....
*****
"Σε πίκρανα πολύ ε;"

-------------------------------------

Ο κύβος ερρίφθη και το πλοίο φεύγει

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

ΧΡΟΝΗΣ ΜΙΣΣΙΟΣ 1930-2012

      Ήταν 1985,καταμεσής στο τέλμα της πασοκικής δεκαετίας του '80, ακούγεται ήδη η λέξη  "περεστρόικα", είμαι ένας φοιτητής που έχει δει  τα πολλαπλά πρόσωπα της  "αριστεράς"  όταν βγαίνει το πρώτο βιβλίο του Χ.Μίσσιου "Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς...". Κανείς δεν τον ήξερε από τους νεότερους και οι παλιότεροι δεν πίστευαν ό,τι θα μπορούσε να γίνει συγγραφέας αφού ούτε ακαδημαϊκούς τίτλους διέθετε-ένα δημοτικό δεν είχε τελειώσει-και μέχρι τότε τη μισή του ζωή την είχε περάσει σε φυλακές,εξορίες και ποικίλες διώξεις.

Το βιβλίο κάνει αίσθηση.Ο πρωτογενής και απελέκητος λόγος της μαρτυρίας του παρομοιάζεται με αυτόν του Μακρυγιάννη.
Ακολουθεί πληθώρα διθυραμβικών κριτικών και άρθρων καθώς και πολεμικές στα όρια του λίβελου,που δημιουργούν εντάσεις αλλά και εμπορική επιτυχία του βιβλίου,έτσι του δίνει την δυνατότητα να συνεχίσει με τα υπόλοιπα βιβλία.
Η διαδρομή του θα μπορούσαμε  να τη συνοψίσουμε σαν τον αγώνα του ανθρώπου μέσα στη θύελλα της εποχής του να κατακτήσει τα δύο ύψιστα: EΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ χωρίς ποτέ να εγκαταλείψει τον βαθύτατο ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ ΤΟΥ.

Σήμερα 20/11/2012 ο Χρόνης έφυγε από το μάταιο τούτο κόσμο,έχοντας καταφέρει τους ανωτέρω στόχους.

Ας τον τιμήσουμε παραθέτοντας μερικά δικά του λόγια.

  • "Το ξέρω πως έχουμε καιρό να τα πούμε. Όχι, δε σε ξέχασα. Πώς να ξεχάσω, μωρέ, μόνο εσύ μου απόμεινες…"
  • ''..Ήθελαν ντε και καλά κάπου ν'ασκούν εξουσία....."
  • "Τέλος με κλείνουν στο κελί,έστρωσα,ξάπλωσα.Μόλις με παίρνει ο ύπνος,τινάχτηκα πάνω. Άκουγα τις φωνές των μελλοθανάτων συντρόφων μου-γειά σας αδέλφια,πεθαίνουμε για έναν καλύτερο κόσμο-.Λες κι οι φωνές είχανε μείνει τόσα χρόνια κλεισμένες μέσα στο κελί και περίμεναν για να με ξαναχαιρετήσουν..."
  • "..από επαναστάτες μετατρεπόμασταν μέσα από το σύμπλεγμα πειθαρχία-κόμμα σε ιδιόμορφα θρησκευόμενα άτομα.."
  • "Η κοινωνία, βεβαίως, μεταβάλλεται – και μέσα στην κρίση η σπίθα που λέγαμε μπορεί να γίνει φλόγα, ανεβάζοντας το λαό στο επίπεδο της ιστορικής του συνείδησης. Έτσι, ναι, ίσως υπάρξει ελπίδα. Από πεφωτισμένους ηγέτες και σωτήρες χορτάσαμε!"
  • "Δεν ξέρω τι σημαίνει πια Αριστερά. Οι ταμπέλες; Τα λάβαρα; Η Αριστερά που γνώρισα πάλευε με τον πολιτισμό και, όταν χρειάστηκε, με το τουφέκι. Πάλευε, έστω, με τα λάθη της. Σήμερα, όμως...."

  • Είπατε κάποτε «ευτυχώς που δεν νικήσαμε», αναφερόμενος στον Εμφύλιο.
"Ναι, γιατί αλλιώς θα ήμασταν πολλές δεκαετίες πίσω – και όσοι σκεφτόμαστε διαφορετικά θα βλέπαμε τα ραδίκια ανάποδα! Θυμάμαι τους καθοδηγητές… καθίκια σκέτα."

  • «Ο έρωτας είναι το πιο προσωπικό καταφύγιο του ανθρώπου, η πιο απελευθερωτική του διαδικασία» έχετε πει. Θα μας έσωζε, πιστεύετε, ο έρωτας;
"Στα χρόνια της χολέρας πού να τον βρεις τον έρωτα! Σεξ βρίσκεις άφθονο, πορνό επίσης, έρωτα όμως... Ο άνθρωπος γίνεται μονοσήμαντος, αποσυναισθηματοποιείται, αποξηραίνεται εσωτερικά από το άγχος μιας βάρβαρης, ανήθικης πραγματικότητας. Το σύστημα καθαγιάζει τη βία και τον πόλεμο και ενοχοποιεί τον έρωτα, τη φωτιά της ζωής… . Είναι, βλέπεις, αντιπαραγωγικός και δυνάμει ανατρεπτικός. Η σεξουαλική απελευθέρωση κατάντησε ένα καταναλωτικό αλισβερίσι, το σεξ έγινε εμπόρευμα, όπως και η αμφισβήτηση .....Ούτε χαλιόμουνα ποτέ με το πώς τη βρίσκει ο καθένας, ο έρωτας είναι παντού και πάντα ίδιος. Ο ερωτευμένος ανθίζει, μεταβάλλεται, ο έρωτας είναι πολιτισμός και προϋπόθεση ελευθερίας, θέλει όμως χώρο σε μυαλό και ψυχή για να υπάρξει."

  • "Μα έχουμε ξεπεράσει ήδη τον Όργουελ. Ο Χάξλεϊ ακούγεται πιο προχωρημένος, γιατί στη δική του δυστοπία τα βιβλία δεν καίγονται – απλώς δεν ενδιαφέρουν πια τους ανθρώπους."
  • "Δίνω πλέον την ύστατη μάχη μου. Δεν κατάφερα να αλλάξω το σύστημα, όμως δεν θα επιτρέψω ούτε σ’ αυτό να με αλλάξει."

Μικρό Βιογραφικό
Ο Χρόνης Μίσσιος γεννήθηκε στην Καβάλα το 1930, από γονείς καπνεργάτες, και έζησε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στα Ποταμούδια, μια γειτονιά γεμάτη πρόσφυγες, καπνεργάτες από τη Θάσο και παράνομους κομμουνιστές κυνηγημένους από τη δικτατορία του Μεταξά.
Αυτή την περίοδο, η οικογένειά του καταφεύγει στη Θεσσαλονίκη και ο Μίσσιος δουλεύει μικροπωλητής, με κασελάκι, στο λιμάνι. Το σχολείο το σταμάτησε στη δεύτερη τάξη του δημοτικού.
Από τα Γιαννιτσά, όπου τον στέλνει ο Ερυθρός Σταυρός μαζί με άλλα παιδιά για να γλιτώσουν από την πείνα της Κατοχής, περνάει στους αντάρτες.
Με την απελευθέρωση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη και οργανώνεται στον Δημοκρατικό Στρατό Πόλεων.
Το 1947 συλλαμβάνεται, βασανίζεται και καταδικάζεται σε θάνατο.
Έζησε εννιά μήνες περιμένοντας κάθε πρωί να τον εκτελέσουν και γλίτωσε τον θάνατο χάρη σ’ένα τυχαίο γεγονός.
Έκτοτε, μέχρι και τον Αύγουστο του 1973 (αμνηστία του Παπαδόπουλου) περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του σε φυλακές και εξορίες, ως πολιτικός κρατούμενος (Μακρονήσι, Άι- Στράτης, Αβέρωφ, Κέρκυρα, Κορυδαλλός, κ.ά.)
Εκεί μαθαίνει ανάγνωση και γραφή.
Ένα “διάλειμμα” ελευθερίας, μεταξύ 1962 και 1967, τον βρίσκει στέλεχος της νεολαίας της ΕΔΑ, μέλος της πενταμελούς γραμματείας της Δ.Ν. Λαμπράκη και, στη συνέχεια, ιδρυτικό μέλος του ΠΑΜ.

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Zητούμενο πάντα η μιά κάποια δικαιοσύνη-Αναδημοσιεύσεις

reblogged από pitsiriko 17/11/2012

http://pitsirikos.net/2012/11/%ce%bf%ce%bc%ce%b5%cf%81%cf%84%ce%ac-2/

Ψάχνω σε ειδησεογραφικά και δημοσιογραφικά σάιτ, σε σάιτ εφημερίδων και σε δημοσιογραφικά μπλογκ να βρω την είδηση για την αγωγή του Βαρδή Βαρδινογιάννη για το άρθρο του JUNGLE-Report. Δεν υπάρχει πουθενά. Δεν το έχει γράψει κανείς.
Κάνει ο Βαρδής Βαρδινογιάννης αγωγή για το άρθρο ενός μπλογκ, απαιτεί από την Google και πετυχαίνει να αποσυρθεί το άρθρο, ζητάει 5 εκατομμύρια ευρώ και κανένα ενημερωτικό σάιτ, κανένα σάιτ εφημερίδας, κανένα δημοσιογραφικό μπλογκ δεν το αναφέρει καν;
Συμπέρασμα: Τους έχουν αγοράσει όλους.

(Σπάμε την ομερτά, σπάμε τη σιωπή



http://pitsirikos.net/2012/11/%ce%b1%ce%b3%cf%89%ce%b3%ce%ae-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%b4%ce%ae-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%b4%ce%b9%ce%bd%ce%bf%ce%b3%ce%b9%ce%ac%ce%bd%ce%bd%ce%b7-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%ac%cf%81%ce%b8%cf%81%ce%bf-%cf%84/


Αγωγή Βαρδή Βαρδινογιάννη για άρθρο του JUNGLE-Report

-------------------------------
«Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια,
αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να ρθει»
Πάμπλο Νερούντα

Το απόγευμα της Μεγάλης Δευτέρας του 1986, έξω από το χωριό Πόμπια, στα νότια του νομού Ηρακλείου, το αυτοκίνητο που κινείται αργά στον άδειο και επικίνδυνο επαρχιακό δρόμο αναγκάζεται να σταματήσει όταν σε μία στροφή κάποιοι έχουν πετάξει κλαδιά και πέτρες που κλείνουν τον δρόμο.
Ο οδηγός γνωρίζει καλά την περιοχή, είναι ο πρόεδρος της κοινότητας Πηγαδάκια.
Ανυποψίαστος βγαίνει από το αυτοκίνητο για να δει τι συμβαίνει, όταν δέχεται τον πρώτο πυροβολισμό.
Τραυματισμένος προσπαθεί να καλυφθεί πίσω από το αυτοκίνητο, αλλά ο δολοφόνος πλησιάζει και τον εκτελεί μπροστά στα έντρομα μάτια της οικογένειάς του.
Η δολοφονία του κοινοτάρχη Γιάννη Κουτσάκη, άγνωστη δυστυχώς στους περισσότερους, έβαλε τίτλους τέλους σε μια μακροχρόνια αντιπαράθεση, και είναι χαρακτηριστική για το πώς λειτουργεί το παρακράτος στην χώρα μας.
Αλλά ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή.
Το μοναστήρι της Οδηγήτριας κατέχει μεγάλες εκτάσεις, τις οποίες νοικιάζει ή παραχωρεί σε βοσκούς της περιοχής.
Το 1961 ο Νίκος Βαρδινογιάννης, αξιωματικός τότε του πολεμικού ναυτικού, βρίσκεται ξαφνικά ιδιοκτήτης 4.400στρεμμάτων στην συγκεκριμένη περιοχή, μόνο που δεν τα αγοράζει από τον νόμιμο ιδιοκτήτη (την μονή δηλαδή) αλλά από τους βοσκούς ενοικιαστές για ένα κομμάτι ψωμί.
Παρά τις διαμαρτυρίες που έφτασαν τότε μέχρι και το κοινοβούλιο, το σκάνδαλο κουκουλώνεται μια που η οικογένεια διαθέτει ισχυρή πολιτική κάλυψη.
Η κομπίνα ολοκληρώνεται με την μυστηριώδη…«εξαφάνιση» των τίτλων ιδιοκτησίας που είχε στην κατοχή της η μονή, έτσι ώστε να μην μπορεί να στοιχειοθετηθεί η απάτη σε βάρος του δημοσίου.

Λίγο αργότερα, η οικογένεια Βαρδινογιάννη δημιουργεί την εταιρία ΣΕΚΑ και αγοράζει με αποικιοκρατικές διαδικασίες από το Ελληνικό δημόσιο το νησάκι «Άγιος Παύλος» στην είσοδο του όρμου των Καλών Λιμένων, έναντι 78.000 δραχμών.
Στην συνέχεια, με υποθήκη το νησί που αγόρασαν, παίρνουν δάνειο 36 εκατομμυρίων δρχ. (!) από Αμερικανική τράπεζα, και σε συνεργασία με την Mobil δημιουργούν στην περιοχή εγκαταστάσεις υγρών καυσίμων και ανεφοδιασμού πλοίων (βλέπε αμερικανικός 6ος στόλος).
Μοναδικό αγκάθι στα μεγαλεπήβολα σχέδια της οικογένειας ήταν ο μικρός οικισμός των Καλών Λιμένων και οι λιγοστοί ψαράδες κάτοικοί του.
Οι κάτοικοι του οικισμού βρέθηκαν ξαφνικά περικυκλωμένοι από τις εγκαταστάσεις της εταιρίας.
Πολλοί εγκαταλείπουν την περιοχή και μεταναστεύουν, ενώ οι εναπομείναντες έχουν να αντιμετωπίσουν έναν συνεχή και ψυχοφθόρο πόλεμο νεύρων από την εταιρία και τους τραμπούκους της.
Βροχή οι ξυλοδαρμοί και οι μηνύσεις για ανύπαρκτες πολεοδομικές παρατυπίες ακόμα και όταν κάποιος προσπαθούσε να επιδιορθώσει την τουαλέτα του, ενώ την ίδια στιγμή η εταιρία έχτισε παράνομα διάφορα κτίρια, ένα ξενοδοχείο, και μια βίλα για την οικογένεια Βαρδινογιάννη.

Η εκλογή του Γιάννη Κουτσάκη το 1978 δίνει ελπίδα στους κατοίκους.
Το πρώτο του μέλημα είναι να ανοίξει επιτέλους ο δρόμος από τα Πηγαδάκια στους Καλούς Λιμένες.
Ο δρόμος είχε χαραχθεί το 1962, οι απαλλοτριώσεις είχαν τελειώσει το 1966, αλλά η εταιρία παρόλο που είχε πληρωθεί, δεν άφηνε τα συνεργεία της νομαρχίας να προχωρήσουν.
Το 1981 μετά την νίκη του ΠΑΣΟΚ ο Κουτσάκης πιστεύει πως θα μπορέσει επιτέλους να ξεπεράσει τα εμπόδια και την τρομοκρατία της ΣΕΚΑ, τελειώνει τον δρόμο και ξεκινά να φτιάχνει δίκτυο ηλεκτρισμού και ύδρευσης στην περιοχή, δίνοντας καθημερινά μάχη με τους μπράβους της ΣΕΚΑ που τα βράδια καταστρέφουν ότι φτιάχνουν τα κρατικά συνεργεία την ημέρα.
Τα έργα του κοινοτάρχη έχουν ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα κύμα επιστροφής των εκδιωγμένων κατοίκων, σε μια προσπάθεια να ξαναφτιάξουν τα σπίτια τους.
Η ΣΕΚΑ τους κάνει την ζωή δύσκολη, με ένα καταιγισμό μηνύσεων προσπαθώντας έτσι να κατεδαφίσει τα σπίτια των κατοίκων ως αυθαίρετα!
Οι Βαρδινογιάννηδες ασκούν αφόρητη πίεση στον νομάρχη να γκρεμίσει τα σπίτια των ανθρώπων, όμως όλα πέφτουν πάνω στην άρνηση του κοινοτάρχη ο οποίος απαντά ότι πρώτα θα γκρεμιστούν τα αυθαίρετα της εταιρίας, οι βίλες των Βαρδινογιάννηδων κλπ.
Τον χειμώνα του 1985 γίνεται απόπειρα δολοφονίας του κοινοτάρχη όταν ένα άγνωστο αυτοκίνητο προσπαθεί να ρίξει το αυτοκίνητο του Κουτσάκη σε γκρεμό, ενώ σε μια συνάντηση του με τους εκπροσώπους της εταιρίας, οι μπράβοι ξυλοκοπούν τον ανυπόταχτο κοινοτάρχη.
Ο Κουτσάκης σχεδιάζει να επισκεφτεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Κωνσταντινούπολη σε μια προσπάθεια να εντοπίσει τα εξαφανισμένα συμβόλαια της μονής Οδηγήτριας και να ξεσκεπάσει την απάτη των Βαρδινογιάννηδων, μόνο που τον πρόλαβαν οι πληρωμένοι δολοφόνοι.
Ενδιαφέρον έχει και ο διάλογος μεταξύ Βαρδή Βαρδινογιάννη και Δημήτρη Κουφοντίνα στη δίκη της 17 Νοέμβρη.
Οι συγγενείς του δολοφονημένου κοινοτάρχη περιμένουν εδώ και δεκαετίες να πέσει φως στην υπόθεση, ενώ οι απειλές συνεχίστηκαν και μετά τον θάνατο του Κουτσάκη.
Το κόλπο με την αρπαγή κρατικής περιουσίας με την βοήθεια μοναστηριών ήταν τόσο πετυχημένο που ο όμιλος Βαρδινογιάννη το επανέλαβε και στην Χαλκιδική.
Η περίπτωση της Σιθωνίας
Πρόκειται για τη μονή Ξενοφώντος και μια έκταση 57.000 στρεμμάτων στην Σιθωνία.
Το 1965 η μονή υποβάλλει αίτηση αναγνώρισης ιδιοκτησίας στο Ελληνικό δημόσιο, η οποία και φυσικά απορρίπτεται.
Επί χούντας όμως η μονή κάνει και δεύτερη προσπάθεια και με την βοήθεια … του θεού και της χούντας, ως εκ θαύματος δικαιώνεται.
Αμέσως μεταβιβάζει την έκταση για ένα συμβολικό ποσό -μαντέψτε που- στην …ΣΕΚΑ!
Με την μεταπολίτευση, και μετά από τις έντονες αντιδράσεις τοπικών φορέων και κατοίκων, το 1974 η πολιτεία ακυρώνει την χουντική απόφαση και ανακηρύσσει την έκταση δημόσια.
Από τότε η μονή σε συνεργασία με την ΣΕΚΑ έχουν ξεκινήσει ένα δικαστικό αγώνα κατά του δημοσίου με τα γνωστά κόλπα, ψευδομάρτυρες, απειλές, δωροδοκίες, κλπ.
Οι απάτες με τις εκκλησιαστικές περιουσίες δεν έχουν σταματήσει να επαναλαμβάνονται μέχρι και τις μέρες μας, με διάφορες εκδοχές, όπως πχ με το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου, τη μονή Τοπλού, και άλλες.
Έτσι λοιπόν δύο απόστρατοι του ναυτικού βρέθηκαν ξαφνικά με τεράστιες περιουσίες με την βοήθεια των Αμερικανών που τόσο τους εξυπηρέτησαν στο εμπάργκο της Ροδεσίας. Ας θυμηθούμε και αυτό το ..κατόρθωμα.

«Ioanna V»: το πειρατικό του ομίλου Βαρδινογιάννη
Τα χρόνια της πειρατείας
Η οικογένεια Βαρδινογιάννη …διαπρέπει στο σπάσιμο του αποκλεισμού του ρατσιστικού καθεστώτος της Ροδεσίας από τον ΟΗΕ που έγινε παγκόσμια γνωστός ως «Beira Patrol», προμηθεύοντας πετρέλαιο την κυβέρνηση του Ιαν Σμίθ με την υποστήριξη της CIA.
Οι Αμερικανοί θέλοντας να πάρουν κάτω από την σφαίρα επιρροής τους τις πρώην αποικίες της Μεγάλης Βρετανίας αλλά αποφεύγοντας να συγκρουστούν μετωπικά με τους Βρετανούς συμμάχους, βοηθούν τους Βαρδινογιάννηδες να δράσουν ως πειρατές χωρίς αυτοί να χρειαστεί να λερώσουν τα χέρια τους.
Η συγκεκριμένη υπόθεση είναι μία από τις μαύρες σελίδες της ελληνικής ναυτιλίας: περιφρόνηση ψηφισμάτων του ΟΗΕ, αλλαγή σημαίας από λιμάνι σε λιμάνι, αλλαγή ονόματος του καραβιού μεσοπέλαγα, κλπ.

Πηγή: http://kora.matrix.msu.edu/files/50/304/32-130-9D0-84-al.sff.document.nusa19660407.pdf

Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή.
Το 1972, επί χούντας δηλαδή, ιδρύουν την Μότορ Όιλ.
Το 1979 με υπουργό Συντονισμού τον …Μητσοτάκη τους δίνεται πεσκέσι ο Παναθηναϊκός.
Και αυτό το κόλπο ήταν τόσο πετυχημένο που το μιμήθηκε κάθε σωστός απατεώνας (Κοσκωτάς κλπ) που θέλησε να κάνει καριέρα στο ελληνικό Ελ Ντοράντο.

Κατά τραγική σύμπτωση, πάλι επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη, αποκτούν την τράπεζα Πειραιώς, καταπίνουν την Μακεδονίας-Θράκης, ενώ ας μην ξεχνάμε πως μερικές μόνο μέρες μετά τον σχηματισμό της Οικουμενικής Kυβέρνησης του Ξενοφώντα Ζολώτα, το 1989, ξεκινά το MEGA Channel …

Το «τηλεοπτικό πλυντήριο» όχι μόνο βοηθά στις μπίζνες της οικογένειας προσφέροντας δωρεάν διαφήμιση με το γνωστό κόλπο των …αγαθοεργιών της φιλεύσπλαχνης οικογένειας ως υποκατάστατο της ανύπαρκτης δικαιοσύνης, αλλά και ελέγχοντας έτσι έμμεσα το πολιτικό σύστημα δίνοντας τηλεοπτικό χρόνο σε άτομα της αρεσκείας τους.
Και έτσι φτάσαμε σήμερα στα γελοία ψευτοδιλήμματα «ευρώ ή μνημόνιο» και τα καταστροφολογικά σενάρια του παρακράτους και των παπαγάλων τους, που ευτυχώς αρχίζουν να ξεθωριάζουν στα μάτια της κοινής γνώμης.
Ο μόνος τρόπος πια για να κρατηθούν στην εξουσία είναι πουλώντας φόβο.
«Δεν θα έχουμε φάρμακα, πετρέλαιο, τρόφιμα, οδοντόβουρτσες, αν βγει η αριστερά» φωνάζουν χωρίς να ντρέπονται, αυτοί που κατέστρεψαν τον τόπο επί τόσες δεκαετίες.
Σε μία χώρα που έχει τόσο ανάγκη από ριζικές αλλαγές, προσπαθούν απελπισμένα να περάσουν το μήνυμα ότι «δεν είναι τώρα εποχή για αλλαγές, ας κάτσουμε στα αυγά μας»
Σταθεροί στις …αξίες τους ως γνήσια τέκνα ενός συστήματος Φρανκεστάιν, προσπαθούν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι τίποτα δεν πρέπει να γίνεται για πρώτη φορά.
Τελευταίες σπασμωδικές κινήσεις μιας κομματοκρατίας που απέτυχε σε όλα πουλώντας ταυτόχρονα πατριωτική ηθική, ενώ ακόμα και τώρα που όλα έχουν καταρρεύσει γύρω τους, αδυνατούν να ψελλίσουν έστω και δυο κουβέντες ουσιαστικής αυτοκριτικής.
«Οι μεγαλύτερες καταστροφές δεν προήλθαν από την ανυπακοή, αλλά από την υπακοή», είχε πει κάποτε ο Χάουαρντ Ζιν, ενώ ο ίδιος υπερασπιζόμενος πριν αρκετά χρόνια μια ομάδα οικολόγων που είχε εισβάλει σε ένα πυρηνικό εργοστάσιο, είχε πει απευθυνόμενος προς τους δικαστές:
«Χωρίς την πολιτική ανυπακοή, εσείς σήμερα δεν θα ήσασταν εδώ»


(σημείωση του πιτσιρίκου: Παραθέτω πάλι ένα αγαπημένο μου απόσπασμα από τους «Στοχασμούς» του Πασκάλ: «Δεν πρέπει ο λαός να αισθάνεται την αλήθεια του σφετερισμού: ο σφετερισμός που πραγματοποιήθηκε κάποτε παράλογα, εμφανίζεται τώρα ως λογικός. Αν δεν θέλουν να πάρει σύντομα τέλος, πρέπει να τον παρουσιάζουν ως αυθεντικό, αιώνιο και να αποκρύπτουν την απαρχή του.»)

------------------------
18/11/2012

Δείτε το χρονικό μιας αγωγής, όπως το παρουσιάζει το JUNGLE-Report.



Λάβαμε από τη google το ακόλουθο e-mail, στο οποίο μας ενημερώνει ότι λόγω μιας δικαστικής απόφασης αφαιρέθηκε μια ανάρτηση από το JUNGLE-Report:




Σε γενικές γραμμές, σύμφωνα με τη δικογραφία, ο Βαρδής Βαρδινογιάννης είχε στείλει στις 12/6/2012 εξώδικο στη google καλώντας τη εντός 24 ωρών να αποσύρει το «παράνομο περιεχόμενο» από τη σελίδα μας, το οποίο ήταν το άρθρο μας "Κυβερνώντας από τα παρασκήνια. Η δολοφονία ενός ενοχλητικού κοινοτάρχη". Η google δεν αντέδρασε, φυσικά, και ούτε του απάντησε, και έτσι ο Βαρδής Βαρδινογιάννης, στις 25/6/2012 και 8/8/2012, άσκησε αγωγές στο εντός έδρας γήπεδο, ήτοι στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, ζητώντας να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα, δηλαδή να αφαιρεθεί το «παράνομο περιεχόμενο» του σχετικού δημοσιεύματος, όχι μόνο από το JUNGLE-Report, αλλά και από κάθε άλλο μπλογκ που το αναπαρήγαγε, να το σβήσει από τα αποθηκευτικά της μέσα και να σταματήσει να παρέχει πρόσβαση από τη μηχανή αναζήτησής της σε οποιαδήποτε σελίδα κάνει λόγο για αυτό. Εν ολίγοις ζήτησε να εξαφανιστεί δια παντός κάθε ίχνος του άρθρου μας.

Όλα αυτά αποτέλεσαν φυσικά και την απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών, την οποία ο δικαστικός επιμελητής επέδωσε στην πληρεξούσια δικηγόρο της google, στις 23/10/2012.





Εκτός αυτού ο Β. Βαρδινογιάννης ζήτησε να καταδικαστεί στη google για κάθε μέρα μη συμμορφώσεώς της στη λογοκρισία το ποσό των 50.000 ευρώ και επιπλέον 5 εκατομμύρια ευρώ για ηθική βλάβη κ.λπ.








Όσον αφορά τώρα το περιεχόμενο του «παράνομου» άρθρου μας, ο Βαρδής Βαρδινογιάννης ακολούθησε το είδος της υπερασπιστικής γραμμής του Άκη Τσοχατζόπουλου. Διέψευσε δηλαδή τα πάντα κάνοντας λόγο για «πρωτοφανή και ασύστολα ψεύδη» και «συκοφαντικούς ισχυρισμούς».






Όλα αυτά βέβαια που είχαμε γράψει στο «παράνομο» άρθρο μας, δεν ήταν φυσικά επινοήσεις δικές μας, ούτε ήταν ιστορίες που δεν είχαν ξανακουστεί. Έχουν αναφερθεί πολλές φορές στο παρελθόν από εφημερίδες όπως πχ τον Ελεύθερο Τύπο και τον Ριζοσπάστη.




Ακόμα και οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού ξέρουν για την ιστορία με τη δολοφονία του Κουτσάκη, η οποία έχει συζητηθεί σε κάθε καφενείο της Κρήτης:  Ιστορια Βαρδινογιαννη

Όσο για την σπάσιμο του εμπάργκο στη Ροδεσία από το πλοίο του "Ioanna V", τα ίδια «παράνομα» πράγματα έγραφαν και οι New York Times το 1966:


Πηγή: http://kora.matrix.msu.edu (κλικ για μεγέθυνση)



Και η απορία είναι, γιατί σε όλα τα παραπάνω έντυπα δεν ασκήθηκε ποτέ αγωγή από τον Βαρδή Βαρδινογιάννη, αν όλα αυτά είναι πράγματι «ασύστολα ψεύδη» και «συκοφαντικοί ισχυρισμοί», και προτίμησε τη φίμωση ενός ασήμαντου μπλογκ που «προσέβαλε τεραστίως την αξιοπρέπεια της οικογένειας Βαρδινογιάννη»;

Όπως και να 'χει πάντως, είχε και κάτι θετικό όλη αυτή η ιστορία. Αποκαλύφθηκε ότι ενώ του απλού ανθρώπου η αξιοπρέπεια είναι ανυπολόγιστη, σύσσωμου του βαρδινογιαννέικου κοστολογήθηκε στα 5 εκατομμύρια ευρώ.


Πηγή: jungle-report

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Απαγορεύεται η είσοδος σε αγνώστους

Μία πολυαγαπημένη μου συνήθεια είναι η ανάγνωση απαγορευτικών προειδοποιήσεων σε εισόδους πολυκατοικιών. Το τι μπορεί κανείς να διαβάσει σ'αυτές δεν περιγράφεται. Είναι όμως απολύτως ενδεικτικό του βαθμού που η ανασφάλεια σε συνδυασμό με τον κοινωνικό αυτοματισμό έχει επηρεάσει τη στάση του καθενός προς τους γύρω του. Ομολογουμένως βέβαια οι καιροί έχουν αλλάξει από τότε που κοιμόμασταν με πόρτες ξεκλείδωτες και ανοιχτά παράθυρα, ή παίζαμε ολημερίς χωρίς να δίνουμε αναφορά για το που και το πως. Ακόμα και τότε πάντως υπήρχε η στρίγκλα που όταν έπεφτε η μπάλα στην αυλή της την έσκαγε, ή ο φοβερός μπάρμπας που σ'έπαιρνε στο κυνήγι αν φώναζες κάτω απ' το παραθύρι του. Χώστους τώρα αυτούς σε διαμέρισμα, πρόσθεσε μερικές πρέζες ανασφάλειας, δώστους και τη διαχείριση της πολυκατοικίας και η "προειδοποίηση" είναι έτοιμη.

Υπάρχουν βέβαια ποικίλες διαβαθμίσεις, ανάλογα με τον οίστρο κάθε συντάκτη. Είναι μεγάλη μου αμέλεια που δεν έχω φωτογραφήσει καταπληκτικές "προειδοποιήσεις", μνημεία της "πατροπαράδοτης ελληνικής φιλοξενίας". Περπατώντας πάντως πρόσφατα στο κέντρο τράβηξα τα παρακάτω δείγματα, σε γειτονικές μάλιστα πολυκατοικίες.



Από τη μέσα μεριά αχνοφαίνεται (ανάποδα) η προτροπή προς ενοίκους: "ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΝΟΙΓΕΤΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΕ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ".
Στην "προειδοποίηση" αυτή συναντάται η ελληνική φιλοξενία με τη δωρικότητα του πνεύματος. Ο συντάκτης είναι φειδωλός στις διατυπώσεις, τόσο που μοιραία δημιουργούνται κάποια ερωτήματα. Όπως π.χ., πως ορίζονται οι "άγνωστοι";
Στο παιδί με την πίτσα επιτρέπεται η είσοδος ή πρέπει πρώτα να πιει τσίπουρα με τους ενοίκους για να γνωριστούν; Ποια είναι η τύχη του καινούργιου βοηθού συντηρητή του ασανσέρ; Συμμετέχουν οι ένοικοι της πολυκατοικίας στις απογραφές πληθυσμού; Ο άγνωστος που συνοδεύει γνωστό θεωρείται γνωστός ή άγνωστος; Οι γνωστοί-άγνωστοι μπαίνουν για δεν μπαίνουν;

Ένα τετράγωνο πιο πέρα ενθουσιάστηκα με αυτό:


Ο γείτονας δεν φείδεται λόγων όπως ο προηγούμενος. Διαβαθμίζει την απαγόρευση στο επίπεδο "αυστηρά" και προσδιορίζει αυτούς στους οποίους απαγορεύει την είσοδο. Και για να είναι ξεκάθαρος απέναντί τους αναφέρει και τα αμυντικά του μέσα. Αν ήμουν δικηγόρος θα μετέφερα την έδρα μου στην πολυκατοικία αυτή και θα έστηνα καραούλι στο θυρωρείο. Όποιον θά 'βλεπα να χτυπά το κουδούνι θα του άνοιγα, θα τον υποδεχόμουν ευγενικά, θα τον ρωτούσα αν έχει σχέση με κάποιον ένοικο, κι όποιον έρμο τον τσάκωνα ασυσχέτιστο θα του τραβούσα μήνυση με τις ευλογίες της πολυκατοικίας. Θα χεζόμουν στο τάλιρο. Αν πάλι ήμουν μπάτσος και με καλούσαν να συλλάβω τους πλασιέ και τους διανομείς θα αυτοκτονούσα (μόνο και μόνο γιατί θά' μουν μπάτσος, άσχετο με την υπόθεση).

Μια πολύ ωραία ιδέα πάντως για να αποφεύγονται οι παρεξηγήσεις, ποιος είναι γνωστός, ποιος άγνωστος, ποιος έχει σχέση και ποιος δεν έχει, μπορεί να δώσει μια προειδοποίηση σαν την παρακάτω:


Κοινώς, όποιος παραπλησιάσει πυροβολείται.

(ε.α.)

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Η βιολογική ταξινόμηση των μπάτσων

Να κάνουμε εξαρχής ξεκάθαρο πως οι μπάτσοι είναι έμβια όντα. Το ότι είναι όντα είναι βέβαια αδιαμφισβήτητο. Το πρόβλημα ξεκινά με την ταξινόμησή τους στο ζωικό βασίλειο. Αυτό ακριβώς το πρόβλημα επιχειρεί να μελετήσει το παρόν ποστ, το οποίο φυσικά καμία σχέση δεν έχει με τα χτεσινοβραδυνά γεγονότα.

Κάθε νεογέννητος μπάτσος είναι γαλακτοφάγος, συνήθως με τη μέθοδο του θηλασμού. Αυτό είναι ένα αντικειμενικό στοιχείο που αν το προσεγγίσει κανείς μεμονωμένα τείνει στο συμπέρασμα πως οι μπάτσοι ανήκουν στην ομοταξία των θηλαστικών (Mammalia). Κάποιοι μεμονωμένοι επιστήμονες αμφισβητούν τη συγκεκριμένη ταξινόμηση, ισχυριζόμενοι πως η ορθή ομοταξία είναι αυτή των Σαυρόψιδων (Sauropsida). Κύριο επιχείρημά τους είναι ότι οι μπάτσοι εκκολάπτουν (και εκκολάπτονται από) το αυγό του φιδιού. Καθώς επίσης ότι ψεκάζουν δηλητήριο όπως και οι κόμπρες (έστω κι αν το δικό τους αντιμετωπίζεται με Maalox κι όχι αντιοφικό ορό). Αν και μέχρι σήμερα η θεωρία αυτή δεν έχει αποδειχτεί εργαστηριακά, τεκμηριώνεται σε σημαντικό βαθμό με την εις άτοπον απαγωγή. Το δεδομένο είναι ότι τα θηλαστικά είναι η πιο εξελιγμένη ομοταξία του ζωικού βασιλείου με κύρια χαρακτηριστικά την αυξημένη νοημοσύνη, το ανεπτυγμένο νευρικό σύστημα, τον μεγάλο εγκέφαλο και την εξειδίκευση των οργάνων τους. Από τα τέσσερα αυτά κεντρικά χαρακτηριστικά οι εν λόγω επιστήμονες δυσκολεύονται να αμφισβητήσουν την εξειδίκευση των οργάνων των μπάτσων (όργανο της τάξης, όργανο καταστολής κλπ.). Έτσι, ελλείψει και της εργαστηριακής απόδειξης, η θεωρία αυτή μένει αναπόδεικτη. Μοιραία, η συντριπτική πλειοψηφία του επιστημονικού κόσμου τείνει στο ότι οι μπάτσοι είναι θηλαστικά.

Η έτερη ριζοσπαστική θεωρία η οποία διατυπώνεται από τον επιστημονικό κόσμο, είναι πως οι μπάτσοι είναι όντως θηλαστικά και ανήκουν στην οικογένεια των Συιδών (Suidae). Αναλυτικότερα, η θεωρία αυτή κατατάσσει τους μπάτσους στο γένος των Σιδών (Sus), το είδος των Σκροφών (Sus Scrofa) και το υποείδος των Sus Scrofa Domestica. Ισχυρό επιχείρημα όσον αφορά στην ορθότητα της ταξινόμησης αυτής αποτελεί η ακροστιχίδα του είδους (SS), δημοφιλέστατη μεταξύ των στελεχών του κρινόμενου είδους.
Κύριο μειονέκτημα της θεωρίας αυτής είναι η αντιεπιστημονικότητα της διατύπωσής της. Καθώς δεν έχει τύχει θετικής αποδοχής από τις επιστημονικές εκδόσεις, διατυπώνεται συνήθως λεκτικά, με τρόπο μάλιστα στερούμενο στοιχειώδους κομψότητας. Λέγοντας επί παραδείγματι ένας επιστήμων:
"Μικρό μου πόνυ, μικρό μου πόνυ
μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι"
θέτει εν αμφιβόλω την επιστημονική του επάρκεια. Διότι, ως γνωστόν σ' εμάς τους επιστήμονες, το πόνυ ανήκει στο είδος Equus Ferus Cabalus της οικογενείας των Ιππιδών, το οποίο καμία σχέση δεν έχει με τα γουρούνια. Εξάλλου ένας σωστός επιστήμων ποτέ δεν θα αποκαλούσε το κρινόμενο είδος "γουρούνι", πόσο μάλλον συλλήβδην "γουρούνια-δολοφόνοι". Αντίθετα θα χρησιμοποιούσε την επιστημονική ορολογία "σις-σκρόφα" ή έστω στον πληθυντικό "σεις-σκρόφες-δολοφόνοι".

Υπάρχει τέλος μια τρίτη αιρετική θεωρία, σύμφωνα με την οποία οι μπάτσοι ανήκουν στο γένος των Στρουμφιδών (Strumfidae). Η θεωρία αυτή ήταν δημοφιλέστατη στο παρελθόν, είχε μάλιστα διατυπωθεί ευρέως με τη γνωστή επιστημονική ρήση:
"Hyacintho vestis
et albus hats
ipsi non sunt Batsidae
ipsi sunt Strumfidae"

(σε μετάφραση από τα λατινικά:)
"Γαλάζια στολή
και άσπρα καπελάκια
αυτοί δεν είναι Μπάτσοι
αυτοί είναι Στρουμφάκια"
Η θεωρία αυτή ωστόσο ξεπεράστηκε από τη στιγμή που οι μπάτσοι ενδύθηκαν το σύγχρονο χακί ένδυμα.

Η επιστημονική κοινότητα εξακολουθεί πάντως να σπαράσσεται από έριδες αναφορικά με το ζήτημα της ταξινόμησης.

(εξ αυτοαναδημοσιεύσεως)

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Λόγος Λαϊκός-"Ο κοινός Λόγος"

 Στη μνήμη της Έλλης Παπαδημητρίου που με την τρίτομη συλλογή"ο κοινός λόγος"αφηγήσεων λαϊκών ανθρώπων έσωσε τη μαρτυρία ενός λαού για τα ατέλειωτα πέτρινα χρόνια 1914-1974
                             *     *     *
Θα προσπαθήσω να καταγράψω το λόγο ενός λαϊκού ανθρώπου.Όλα όπως ειπώθηκαν, τίποτα δικό μου,ίσως να ξεχνώ κάποια.

Κάτω μέρος πλ.Συντάγματος 7/11/2012.Η διαδήλωση τεράστια,το αρχικό ψιλόβροχο κόβει.Μια ομάδα από τους γνωστούς-άγνωστους παρακρατικούς και μυστικούς αστυνομικούς ως αρχηγούς-απ' αυτούς που με φωτο αποκάλυψε σήμερα η ομάδα νομικής προστασίας διαδηλωτών και τσαντίστηκε ο Δένδιας-αρχίζουν να σπάνε μάρμαρα-πλάκες έτοιμοι να ξεκινήσουν τα γνωστά.Πλησιάζει ένας 65αρης και τους φωνάζει.Αρχίζουν να τον βρίζουν χυδαία με πρώτο απ' όλους τον αρχηγό τους.ΔΕ ΦΟΒΑΤΑΙ και τους βρίζει κι αυτός.Βλέπω τις απειλητικές τους διαθέσεις.Πλησιάζω,βάζω το χέρι μου στον ώμο του και σιγά τον απομακρύνω λίγα μέτρα και σταματάνε οι εκατέρωθεν βρισιές.
Τρέμει κάπως,και η ανάσα μυρίζει αλκοόλ.Κρατάει ένα μπουκαλάκι νερού.Έχει μέσα λίγο τσίπουρο όπως μου είπε μετά.
Μου λέει:
-"Δε τα φοβάμαι τα γαμημένα μπατσόσκυλα.62 χρονώνε είμαι έχω φάει και τους έχω ρίξει πολύ ξύλο.Το ξέρεις το τραγούδι του Καλογιάννη "βαράνε δυό,βαράνε τρείς,βαράνε χίλιες δέκα τρείς.." το σιγοτραγουδάει,πιάνω τον εαυτό μου να τον συνοδεύει ψιθυριστά.......Έχω δυο τσιγάρα,λέει,έλα να τα καπνίσουμε,΄ενα συ, ένα γώ...
-Να σε κεράσω εγώ απ' τα δικά μου...Του δίνω,ανάβουμε.Ακούγονται οι πρώτοι κρότοι από τις ρίψεις χημικών στο πάνω μέρος της πλατείας....

-Βαράτε ξεσκισμένοι,θα σας γκρεμίσουμε, δε θα γλιτώσετε....Θέλεις λίγο τσίπουρο να στανιάρεις? Αυτοί με κάνανε και τρέμω.Νευρικό είναι.Τρεις λεβέντες σα και σένα ανάστησα τους σπούδασα,πήγανε φαντάροι και τώρα είναι και οι τρείς σκλάβοι της Μέρκελ στη Γερμανία.Έφυγε πρώτα ο μεγάλος και μετά πήρε και τους άλλους που' ταν άνεργοι.Έμεινα εγώ με τη κυρά,ούτε σύνταξη ούτε δουλειά.....
Βγάζει από τη τσέπη του χαρτιά.
-Να διάβασε....Χθες βγήκα από τη φυλακή.Για παραβάσεις του ΚΟΚ.Δεν είχα ΚΤΕΟ, Ασφάλεια, τέλη. ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΩ τους λέω.Με δικάσανε 2 μήνες.Με κλείσανε.
Διαβάζω απόφαση κα αποφυλακιστήριο,λέει αλήθεια.

Ο κόσμος κατεβαίνει λόγω χημικών.Φιλελλήνων τον χάνω.Τον ξαναβρίσκω Αμαλίας.Αρχίζει δυνατή βροχή,και τα σκυλιά συνεχίζουν να ρίχνουν.Τον χάνω πάλι....

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΝ :Γαμώ την ατυχία μας,... και τη τύχη τους,....και τη τύχη της Μαρούλας

Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΗ




ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ ΚΑΘΕ ΗΛΙΚΙΑΣ,
ΣΕΜΝΕΣ ΠΑΡΘΕΝΕΣ,
ΚΑΙ ΠΟΥΡΙΤΑΝΟΥΣ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΩΣ



ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΊΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ





ΣΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΑ ΚΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ ΟΥΚ ΕΧΩ






ALARM !!! ΜΑΚΡΙΑ ΚΙ ΑΛΑΡΓΑ





ΣΑΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΩ ΤΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΤΕ ΠΕΡΙΕΡΓΟΙ





ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΣΥΜΜΟΡΦΏΝΕΣΤΕ ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΜΟΥ, ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ

Όσοι συνεχίσετε οφείλετε να σχολιάσετε με το καλό ή το κακό σας λόγο αυτά που διδαχτήκατε, κατά προτίμηση επωνύμως,και σε κλήρωση θα έχετε πλούσια δώρα.

----------------


Κάποιοι θα γνωρίζουν το θεατρικό του 19ου αιώνα του Δ.Κορομηλά "Η τύχη της Μαρούλας"

Η Μαρούλα θα μπορούσαμε να πούμε τα έχει όλα για να είναι ένα σύμβολο.
Σύμβολο της χώρας μας.

Υπηρέτρια πλύστρα,όμορφη,εραστές διάφοροι,αφελής,πιστή στον αφέντη της,κάνει τη τύχη της ξεπουλώντας αρχαία ευρήματα υπεδάφους.

 
Εδώ η Μαρούλα ενώ υπηρετεί ακατάπαυστα από το 1821 έως σήμερα πιστή στις υποχρεώσεις της


«Ο κ. Σαμαράς πρέπει να έχει σύντομα την τύχη του κ. Παπανδρέου και του κ. Παπαδήμου» αναφέρει σε ανακοίνωση του ο ΣΥΡΙΖΑ.

Τώρα αυτό τι είναι? ευχή η κατάρα? Γιατί απ'οτι ξέρω η τύχη αυτών, τα 3 τελευταία χρόνια, συνοψίζεται στη φράση: "Εγώ να ρίξω ένα...... μνημόνιο ήρθα και να φύγω"
Το'ριξαν, το πρώτο, το δεύτερο,το τρίτο και το ευχαριστήθηκαν.Και συνεχίζουν να περνάνε ζωή και κότα σε ευρώπες και αμέρικες.

Μαρούλα 2010 επί ΓΑΠ

 
Μαρούλα 2011 επί Λ.Π.



Η Μαρούλα το 2012 επί Α.Σ.


Η Μαρούλα πιστή δούλα,συνεχίζει να εκτελεί τις υποχρεώσεις της όπως την προστάζουν οι αφέντες και δανειστές της.
'Εγινε διάσημη για την ποιότητα των υπηρεσιών της και το πλούσιο εσωτερικό της κόσμο, σε όλους τους υψηλούς κύκλους-χρυσοθήρες,τοκογλύφους,φαλιρισμενους επενδυτές,ξεπουλημένους πολιτικούς, πτωχευμένους τραπεζίτες κλπ-είχαν μεγάλο σουξέ οι διεθνείς βίζιτες της και τελικά χέστηκε στο τάλιρο όπως μας βεβαιώνει και ο συγγραφέας Κορομηλάς.



Τη τύχη της Μαρούλας την παρακολούθησε από το θρόνο του και ο αθώος εως αναισθησίας Παπούλης μας.Αντίθετα η Μαλβίνα έκλεισε τα μάτια και έφυγε νωρίς. 


Εμείς που είμαστε υπεράνω,δε λέμε στη Μαρούλα "είσ'αμαρτωλή δε σε θέλω πια..." , αλλά μαζευόμαστε στο σύνταγμα και γεμάτοι αγάπη και συγχώρεση προς τη Μαρούλα της τραγουδάμε με μια φωνή αυτό:




Μας βλέπω όλους μαζί στη κόλαση.........της Μαρούλας.Φτού μας


σημ.   Για τις αμαρτίες του Ικτίνου ουδεμία ευθύνη φέρει ο Στρατολάτης


Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

SYRIZA+KKE=LOVE...or....

Επιτέλους.Πραγματικά μια ευχάριστη είδηση για την αριστερά.Διαβάζω στο iskra ότι:

  "Συζητήθηκε την Τετάρτη (31/10) στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής η πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την «Κατάργηση των μνημονίων, του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015 και των εφαρμοστικών τους νόμων -καταγγελία των δανειακών συμβάσεων που έχουν ως προαπαιτούμενο την εφαρμογή των μνημονίων».
........
Ο Παν. Λαφαζάνης υπογράμμισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπερψηφίζει ολόθερμα την πρόταση νόμου του ΚΚΕ όχι κατ’ οικονομία ή κατά παραχώρηση και συμβατικά.
........
Η πρόταση του ΚΚΕ απερρίφθη, όπως αναμένετο στην Επιτροπή, από την κυβερνητική πλειοψηφία, η συζήτησή της, όμως, θα συνεχισθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην Ολομέλεια της Βουλής!"

Άντε ρε παιδιά,εδώ καίγεται ο κώλος μας,λίγο νερό στο κρασί-ξύδι του μίσους....να φύγουν οι δοσίλογοι και τα γραβατοφόρα στρατά κατοχής,οι φασίστες και μετά ξαναγινόμαστε μαλλιά-κουβάρια
Άντε και βαρέθηκα τα ψευτοδιλήμματα τη Κοκό ή τη Κική μες τη κατοχή
Άντε,αδέλφια μου, αλήτες,πουλιά..

Όμως να ,τα σύννεφα.Ενώ για ψύλλου πήδημα,γράφονται σεντόνια πολεμικής,αυτό αγνοήθηκε ή πήγε στα ψιλά,ενώ θα έπρεπε να εορταστεί με έξαλλους πανηγυρισμούς.Γιατί?
or
Το βλέπω.Μετά τη τρελή  ερωτική βραδιά,θα βγουν πάλι τα μαχαίρια και.....κομμάτια και θρύψαλα.
Τ' είχες Γιάννη,τ'ειχα πάντα.