Τα ψευδώνυμα και ο Τσακ Νόρις

Ένας κακοποιός που σέβεται τον εαυτό του και το λειτούργημα που επιτελεί, κυκλοφορεί με κάμποσα ονόματα, ψευδώνυμα φυσικά. Διότι ακόμα και ένας κακοποιός δεν ξημεροβραδιάζεται στη γιάφκα του, δεν ξεμυτίζει μόνο για επαγγελματικούς λόγους. Θα πάει στο περίπτερο για τσιγάρα, θα πάει την καλή του για καφέ, σε καμιά κοινωνική υποχρέωση, θα έχει ίσως και μια νόμιμη δουλειά για να βγάζει το χαρτζιλίκι του. Θα μιλά τέλος πάντων με πέντε-δέκα ανθρώπους. Το να χρησιμοποιεί σ' όλες του τις δημόσιες εμφανίσεις το πραγματικό του όνομα, είναι, αν μη τι άλλο, αντιεπαγγελματικό και επικίνδυνο.
Ένας κακοποιός μπορεί να ανήκει (για τεχνικούς λόγους, ή λόγους δικτύωσης) σε μία συμμορία. Η ισχύς εν τη ενώσει, αλλά κάθε ένωση έχει συνήθως κι ένα όνομα. Μπορεί να τη λένε "Συμμορία του Τάκη", ή "Ψηλός και Κοντός", ή ακόμα και "Συμμορία των θαλασσινών (γαύροι, μαρίδες και άλλα ψαρικά inc.)".

Να εξηγούμαστε, δεν είναι πάντα ύποπτα τα ψευδώνυμα. Ψευδώνυμα χρησιμοποιούνται ευρέως και στον καλλιτεχνικό χώρο. Εξάλλου στο παρελθόν χρειάστηκε να κρύβουν το πραγματικό τους όνομα και άνθρωποι που δεν ήταν κακοποιοί ή καλλιτέχνες, ήταν όμως παράνομες οι πολιτικές τους ιδέες και οργανώσεις. Σε συνθήκες παρανομίας, σε εποχές που οι κομμουνιστές φυλακίζονταν, βασανίζονταν ή και τουφεκίζονταν, δύσκολα μπορούσε κάποιος να κυκλοφορήσει με το όνομά του. Γι' αυτό χρησιμοποιούσε ένα ψευδώνυμο.
Σήμερα όμως; Σήμερα δεν είναι παράνομο να είναι κανείς κομμουνιστής, εκτός αν ζει στις μισές χώρες της δημοκρατικής ηπείρου μας. Δεν ξέρω πόσοι κομμουνιστές υπάρχουν εκεί κι αν χρησιμοποιούν ψευδώνυμα. Σε κάθε περίπτωση πάντως που οι κομμουνιστές χρησιμοποιούσαν ψευδώνυμα, το έκαναν για λόγους επιβίωσης.

Αυτό που παρατηρώ είναι ότι το ψευδώνυμο αποτελεί μία πολιτική μέθοδος που ακόμα χρησιμοποιείται. Ιδίως στην Ελλάδα, που έχει και μια παράδοση στη χρήση ψευδωνύμων. Η διαφορά είναι πως χρησιμοποιείται πλέον από νομιμότατες οργανώσεις, τι νομιμότατες δηλαδή; μέχρι και κυβερνητικές.
Μανούλα στη χρήση ψευδωνύμων είναι βέβαια η σοσιαλδημοκρατία. Η οποία δεν είναι συμμορία, πολιτικό ρεύμα είναι. Κυκλοφορεί όμως με τόσα ονόματα, όσα δεν χρησιμοποιούσαν όλα μαζί τα μέλη της σπείρας με τα καλάσνικοφ.
Πρέπει βέβαια να σημειωθεί ότι τα ψευδώνυμά της δεν είναι ιδιαίτερα ευφάνταστα. Συνήθως αποτελούνται από ένα κοσμητικό επίθετο κι ένα ουσιαστικό. Όπου ως επίθετο συνηθίζεται το "δημοκρατικός/ή/ό", προοδευτικός/ή/ό", "σοσιαλιστικός/ή/ό", "αριστερός/ή/ό", "ριζοσπαστικός/ή/ό", κλπ. Ενώ ως ουσιαστικά χρησιμοποιούνται τα "κέντρο", "κεντροαριστερά", "αριστερά", "δυνάμεις", "συμμαχία", "ένωση", "κίνημα", "σοσιαλιστές", κλπ.
Αν ταιριάξεις ένα τυχαίο επίθετο μ' ένα τυχαίο ουσιαστικό θα πετύχεις πιθανότατα ένα χρησιμοποιημένο παρατσούκλι της σοσιαλδημοκρατίας.
Προσοχή, εξαιρούνται οι εξής συνδυασμοί: "αριστερή αριστερά", "αριστερή κεντροαριστερά", "αριστερό κέντρο" και "σοσιαλιστικοί σοσιαλιστές".

Αλλά τελικά, σάμπως και το "σοσιαλδημοκρατία" ένα ψευδώνυμο δεν είναι; Το αληθινό της όνομα το γνωρίζει μόνο ο Τσακ Νόρις.