Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2015

Γιατί δεν ενισχύεται εκλογικά το ΚΚΕ; (μέρος Α')

Μια ακόμα εκλογική αναμέτρηση που δεν δικαίωσε τις προσδοκίες για ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα. Πως θα μπορούσε να είναι καλό ένα εκλογικό αποτέλεσμα με το ευρωενωσιακό τόξο να ξεπερνά το 90%; Ακόμα κι αν το ΚΚΕ διπλασίαζε τις δυνάμεις του, μια τέτοια αναλογία (9:1) θα εξακολουθούσε να είναι αρνητική. Πόσο μάλλον που τελικά δεν καρπώθηκε τίποτα από τη μείωση της συμμετοχής αλλά έχασε κιόλας τριανταεξήμιση χιλιάδες ψήφους σε σχέση με το Γενάρη.

Γιατί λοιπόν οι ψηφοφόροι δεν ενισχύουν το ΚΚΕ;
Νομίζω ότι πρέπει αρχικά να ορίσουμε τη σφαίρα επιρροής του κόμματος. Δεν θα μπορούσε ο καθένας να ψηφίσει ΚΚΕ, τα όρια της κομμουνιστικής αριστεράς φυλάσσονται από ιστορικά στεγανά.
Από το 1974 μέχρι και σήμερα, οι ψήφοι που συνέλεξε το ΚΚΕ κυμάνθηκαν μεταξύ 277.015 (Ιούνιος 2012) και 629.512 (1985). Ακόμα και μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, σημείο καμπής για το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα, έλαβε 583.750 ψήφους το 2007.
Μπορούμε λοιπόν να δεχτούμε ότι το εκλογικό ταβάνι του ΚΚΕ είναι περί τις 600-650 χιλιάδες ψήφους. Με μία συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία, βέβαια, πολύ υψηλότερη από 55%. Η ευρύτερη επιρροή, δηλαδή αυτοί που ακούν με καλή προαίρεση τις θέσεις του κόμματος, είναι πολύ μεγαλύτερη. Πιστεύω μάλιστα ότι είναι μέγεθος σημαντικότερο από το εκλογικό ταμείο, αφού το κόμμα δεν αποσκοπεί στην κοινοβουλευτική εξουσία.
Πόση είναι όμως αυτή η επιρροή;
Και σε ποιο βαθμό μπορεί να μετουσιωθεί σε ψήφο;

Στην Ελλάδα υπήρχε ανέκαθεν μία ισορροπία μεταξύ των αποκαλούμενων συντηρητικών και των (αυτο)αποκαλούμενων προοδευτικών. Με όποια μορφή κι αν αποτυπωνόταν αυτό: βασιλικοί-δημοκρατικοί ή δεξιοί-αριστεροί. Όπως διδάσκει η Φυσική, η δράση δημιουργεί ίση αντίδραση. Ωστόσο, ο βασιλικός διακρίνεται από τον δημοκρατικό πολύ πιο ξεκάθαρα απ' ότι ο δεξιός απ΄τον αριστερό. Τα όρια μεταξύ δεξιάς και αριστεράς, με την άνθιση του πολιτικού κέντρου, ήταν και παραμένουν δυσδιάκριτα. Μιλώ πάντα για το χώρο στον οποίο αυτοπροσδιορίζεται ο ψηφοφόρος. Η δε αριστερά ήταν και είναι πολύ πιο ετερογενής από τη δεξιά. Ως αριστερά λογίζεται η σοσιαλδημοκρατία, ενώ στην αριστερά τοποθετείται και το κομμουνιστικό φάσμα.
Η Δημοκρατική Αριστερά, για παράδειγμα, είναι ένα καθαρά αστικό κόμμα, το "αριστερά" το φέρει μόνο για ξεκάρφωμα. Απευθύνεται όμως ακριβώς σε ψηφοφόρους που τοποθετούν τον εαυτό τους στην αριστερά, έστω και στο δεξιότερο άκρο της.
Δεν είναι όλοι λοιπόν οι αριστεροί ευήκοοι στις θέσεις του ΚΚΕ.

Ακόμα κι αν γυρίσουμε πίσω στην εποχή της Εθνικής Αντίστασης και ρίξουμε μια ματιά σε δύο εκλογικές διαδικασίες εν μέσω κατοχής, προκύπτουν τα εξής στοιχεία:
α. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Σεπτέμβρη του 1943 οι συνδυασμοί του ΕΑΜ, αντιμέτωποι με συνδυασμούς υπό την επιρροή άλλων αντιστασιακών οργανώσεων έλαβαν ποσοστά μικρότερα του 50%. (Κ.Πυρομάγλου "Δούρειος Ίππος")
β. Στις εκλογές για το Εθνικό Συμβούλιο της ΠΕΕΑ συμμετείχαν 1 έως 1,8 εκατομμύρια εκλογείς ενώ τα οργανωμένα μέλη του ΕΑΜ υπολογίζονταν σε 1.520.000 (στοιχεία πανελλαδικής σύσκεψης ΕΑΜ 1-2/9/1944). Φυσικά δεν ήταν όλοι μέλη και οι οπαδοί του ΚΚΕ. Οι (ποικίλες) εκτιμήσεις μιλούν για 20-50%.
Ακόμα λοιπόν και την εποχή της μεγάλης ανόδου της επιρροής του ΚΚΕ, αυτή ποτέ δεν κατέστη πλειοψηφική.

Έκτοτε μεσολάβησαν ιστορικά γεγονότα που επέδρασαν, λιγότερο ή περισσότερο, αρνητικά στην επιρροή του κόμματος. Με αποκορύφωμα βέβαια τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, που στέρησε από το κόμμα το χώρο αναφοράς για το σοσιαλιστικό όραμα. Το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα εξαϋλώθηκε, πλην Λακεδαιμονίων που επιδεικνύουν αντοχή. Υπάρχουν ιστορικοί λόγοι που το επέτρεψαν αυτό, δεν παύει όμως να αποτελεί μια επιτυχία από μόνη της.

Κι επειδή μ' αρέσουν τα σχηματάκια, θα φτιάξω ένα γράφημα με την επιρροή του ΚΚΕ όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ. Αν και μάλλον δεν χρειάζεται. Την απάντηση τη δίνει πάλι η Φυσική:
Το φάσμα ορατού φωτός δείχνει ωραιότατα τα όρια της επιρροής του ΚΚΕ. Κοίτα που η επιστήμη έχει την απάντηση για όλα.
Εντάξει, το φάσμα έχει κάποια κενά, αφού δεν αποτυπώνεται η μικρή επιρροή του ΚΚΕ στους αυτοπροσδιοριζόμενους στο εξωκοινοβούλιο, την αναρχία κλπ. Αλλά μ' ένα windows paint τι να πρωτοφτιάξεις;

Τείνω λοιπόν να καταλήξω ότι η επιρροή του ΚΚΕ εκτείνεται μέχρι το 20%, άντε 25% των εκλογέων. Πιο πέρα δε νομίζω ότι υπάρχει ιδιαίτερα καλή προαίρεση. Πιστεύω μάλιστα ότι ποτέ στην ιστορία δεν ξεπέρασε το 30-35%.

Στο επόμενο:
Οι λόγοι που θεωρώ ότι αποτρέπουν την αποτύπωση της επιρροής στην κάλπη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: