Παρασκευή 15 Μαΐου 2015

Πρώτη φορά περιστερά

Νερόβραστο μου φαίνεται ν' ασχολείται κανείς με τις ανακολουθίες της νέας μας κυβερνήσεως σε σχέση με τα προεκλογικώς ταχθέντα, στη Θεσσαλονίκη και αλλούθε. Αξίζει ίσως ν' ασχοληθεί όποιος έδινε πίστη κι ελπίδα ή όποιος θεωρεί ότι η σύγχρονη ευρωπαϊκή αριστερά, ακόμα ακόμα και η "ριζοσπαστική" τύπου ΣΥΡΙΖΑ, θα αλλάξει τις καπιταλιστικές δομές μέσω σθεναρής αριστερής διαπραγμάτευσης.

Αυτό που έχει πλάκα, είναι η ταχύτητα με την οποία οι συριζαίοι πέρασαν από τον ανένδοτο κατά των μνημονιακών πολιτικών στην εκτίμηση της ψυχραιμίας και της υπομονής. Κι όταν λέω οι συριζαίοι δεν εννοώ μόνο τους αξιωματούχους αλλά και τους οπαδούς.
Ούτε ο ίδιος ο Σαμαράς δεν πέρασε τόσο γρήγορα από το αντιμνημόνιο στην "υπευθυνότητα". Κι αν πρέπει να γίνει ένας συγκριτικός απολογισμός των δύο τελευταίων κυβερνήσεων, τότε:
Οι σκατόφατσες της νουδού ήταν αντιμνημονιακοί αλλά μεταστράφηκαν για να σώσουν το έθνος.
Οι συμπαθητικοί τύποι του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντιμνημονιακοί και παραμένουν, αφού απλά μετονόμασαν τα μνημόνια.

Αν γράφω τώρα, πάντως, δεν είναι για να κρούσω ανοιχτές θύρες αλλά για να δώσω έναν έπαινο. Στους συγκυβερνήτες συγκεκριμένα, που τρολάρουν έξοχα την κυβερνητική ρητορική με την πρόταση του Πάνου Καμμένου για δημιουργία νέας αεροπορικής βάσης του ΝΑΤΟ στο νοτιοανατολικό Αιγαίο.
Η οποία στο κάτω κάτω μπορεί και να μην είναι βάση, όπως η τρόικα δεν είναι πια τρόικα και τα μνημόνια δεν είναι πια μνημόνια. Και τα νατοϊκά πτηνά δεν είναι πια όρνια αλλά περιστερές της ειρήνης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: