Αν είναι έντιμος να πω χαλάλι

Έχουμε στο σύλλογο έναν καθόλα συμπαθή συνάδελφο, ο οποίος συνήθιζε σε κάθε συνέλευση που έπαιρνε στραβό δρόμο να υψώνει στριγγή φωνή:
"Συνάαααδελφοι! Να κάνουμε έναν έντιμο συμβιβασμό".
Όπου συμβιβασμός σήμαινε συρραφή θέσεων. Ένα κομμάτι από την εισήγηση της μιας παράταξης, ένα κομμάτι της δεύτερης, η εισαγωγή της τρίτης και ο επίλογος της τέταρτης.
Το συνάδελφο, ο οποίος ήταν -και παραμένει- στέλεχος της ΔΗΜΑΡ, θυμήθηκα διαβάζοντας για τη δημοσκόπηση που εμφανίζει τη μεγάλη πλειοψηφία των ερωτώμενων να τάσσεται υπέρ ενός "έντιμου συμβιβασμού" στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους.

Τι θα πει όμως "έντιμος συμβιβασμός";
Μην είναι μπριζόλα χωρίς χοληστερίνη;
Μην είναι τζατζίκι με άρωμα λεβάντας;
Είναι μία αρλούμπα που αποτελείται από δύο λέξεις. Το ουσιαστικό "συμβιβασμός" και το (κοσμητικό) επίθετο "έντιμος". Ο "συμβιβασμός", ως πολιτικός όρος, είναι ο ορισμός του κέντρου. Κι όπως είναι γνωστό, οι Έλληνες είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία κεντρώοι και γουστάρουν την ησυχία τους.
Ο "συμβιβασμός", αν και έννοια με θετικό πρόσημο, εκπέμπει μια απόχρωση που τείνει στο φούξια. Μπορεί να βγει κανας κακοήθης και να θίξει την αξιοπρέπειά σου. Ότι είμαστε κεντρώοι και φιλήσυχοι δεν επιδέχεται αμφισβήτησης, δεν είμαστε όμως και τίποτα μαλάκες. Γι' αυτό είναι απαραίτητη η χρήση του προσδιορισμού "έντιμος".
Διότι, ναι, συμβιβαζόμεθα κύριε, δεν είμαστε δα τίποτα κολλημένοι, συμβιβαζόμεθα όμως έντιμα. Κάνουμε τις υποχωρήσεις μας, αλλά υποχωρήσεις σε ζητήματα τιμής και αξιοπρέπειας δεν κάνουμε ποτέ.

Τι δίλημμα ήθελες δηλαδή να σου βάλει η εταιρεία δημοσκοπήσεων; "Ρήξη" vs "άτακτης υποχώρησης"; Ή μήπως "ρήξη" vs "υπόκλισης";
Στου Έλληνα, ρε, τον τράχηλο που ζυγό δεν υποφέρει; Είπαμε, είμαστε κεντρώοι, αλλά είμαστε και Έλληνες. Κουβαλάμε μια ιστορία πίσω μας. Μην τα πάρουμε στο κρανίο και τα κάνουμε λαμπόγυαλο.



Ο λαός, είναι αλήθεια, εξέλεξε την κυβέρνηση για να κάνει τον έντιμο συμβιβασμό. Κι όπως η έννοια "συμβιβασμός" είναι κάπως ανελαστική, προκειμένου να εκτελεστεί η λαϊκή εντολή ίσως χρειαστεί να γίνει ένας ακόμα μικρός συμβιβασμός: σχετικός με την ελαστικότητα της λέξης "έντιμος".

Ακολουθεί κουίζ.
Ιδού οι εξής διάλογοι:

1. -Ψηλά τα χέρια ρε και δώσε το πορτοφόλι σου.
    -Κύριε κακοποιέ, δεν έχω να περάσω το μήνα. Ας κάνουμε έναν έντιμο συμβιβασμό.

2. -Παρατάσεις τέλος. Φέρε τη δόση αλλιώς θα φορέσεις τσιμεντένια παπούτσια.
    -Λυπήσου με κύριε φουσκωτέ, δεν έχω φράγκο. Δεν γίνεται να κάνουμε έναν έντιμο συμβιβασμό;

Ο ευρών τους κατάλληλους έντιμους συμβιβασμούς κερδίζει σακουλάκι Δρακουλίνια κοντά στην ημερομηνία λήξης.