Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Κρατική χρηματοδότηση κομμάτων και εκλογές

Την ίδια ώρα που επτά υφυπουργοί της κυβέρνησης ζητούν να παραταθεί η ελέω ΔΝΤ θητεία της διορισμένης κυβέρνησης, οι μηντιοτραμπούκοι αξιοποιούν κάθε στοιχείο που μπορεί να νομιμοποιήσει στη συνείδηση του εκλογικού σώματος την αναγκαιότητα της κατάψυξης των λαϊκών ετυμηγοριών.
Χτες ανέκυψε ξαφνικά το ζήτημα της χρηματοδότησης των κομμάτων. Το 2011 τα κόμματα έλαβον πέντε κόμμα κάτι εκατομμύρια ευρώ περισσότερα απ' όσα είχαν λάβει το 2010, 54 εκατομμύρια στο σύνολο. Οι μηντιοτραμπούκοι διέρρηξαν τις πλουμιστές γραβάτες τους πενθώντας τις αδόκητες απώλειες των οικογενειακών προϋπολογισμών. Η οργή τους για την πρόκληση των κομμάτων έσταξε από τηλεοράσεων και πρωτοσελίδων και γάνωσε σεμενάκια και πεζοδρόμια. Η Υποκρισία © είναι το εθνικό τους έμβλημα, all rights reserved.
Το ΠΑΣΟΚ έχει συνολικά χρέη στις τράπεζες 121 εκατομμύρια ευρώ, η ΝΔ άλλα 128 εκατομμύρια. 7 εκατομμύρια χρωστά ο ΣΥΡΙΖΑ και 5 το ΚΚΕ. Το Λάος δε χρωστά φράγκο αλλά δεν είναι καν κόμμα, η κρατική επιχορήγηση φτάνει και περισσεύει. Τα δύο κόμματα εξουσίας έχουν εκχωρήσει στις τράπεζες, έναντι των χρεών τους, μελλοντικές τους επιχορηγήσεις. Με τέτοια χρέη και μάλιστα ενεχειριασμένα, οποιαδήποτε συζήτηση για παύση της κρατικής χρηματοδότησης προς τα κόμματα είναι περιττή. Όμως ο καημός των μήντια δεν είναι ότι τα κόμματα εξουσίας τά ανταγωνίζονται σε κρατικές επιχορηγήσεις ή σε δανειακές ευκολύνσεις. Τό 'να χέρι νίβει τ'άλλο και τα δυο το πρόσωπο σηκώνουν τρυφερά το ιερό δισκοπότηρο της συναινετικής κατεδάφισης του βιοτικού επιπέδου της εργατικής τάξης και του ξεκοκκαλίσματος της δημόσιας περιουσίας. Οι εκλογές προς το παρόν δεν χωρούν στην εξίσωση. Όχι βέβαια -ας μην έχουμε γελοίες αυταπάτες- επειδή υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να ανατρέψουν το δισκοπότηρο και να λούσουν με το περιεχόμενό του τούς ανίερους αρχιερείς, αλλά γιατί επιβάλλεται να πήξει η συνείδηση στο εκλογικό σώμα πως δεν δικαιούται να αποφασίζει αλλά μόνο να υπομένει. Κι επιπλέον να το βουλώνει.
Το κατεστημένο στηρίζει πολλά στην επιτυχία της διεθνούς υπερπαραγωγής "Στηρίξτε τον Παπαδήμο". Γκάλοπ, πρωτοσέλιδα, εκπομπές, άμεση κι έμμεση διαφήμιση, εκβιασμοί, τρομοκρατία, χονδροειδή και επιχρυσωμένα ψέματα, αρλούμπες κάθε μεγέθους, παπάριασμα του εγκεφάλου του "κυρίαρχου λαού".
Εκλογές; Τι εκλογές; Ποιους να εκλέξετε; Τα κόμματα που όλα τα παίρνουν; Που είναι όλα ίδια; Που όλα μαζί τα φάγανε; Που μοιραστήκανε λεφτά ενώ ο λαός πεινάει; Δεν θέλετε εκλογές. Έτσι θα τιμωρήσετε τα κόμματα που σας κατέστρεψαν τη ζωή. Οι πολιτικοί μπαγιάτεψαν. Τεχνοκράτες θα στηρίζετε στο εξής. Άφθαρτους. Τον Παπαδήμο σήμερα. Τον Προβόπουλο αύριο. Τον κάθε καρπό αμώμου συλλήψεως της εξουσίας.
Φυσικά η, αλλού αποσκοπούσα, συζήτηση περί κρατικής χρηματοδότησης των κομμάτων πατά πάνω σε έναν υπαρκτό προβληματισμό. Το αν και κατά πόσο τα κόμματα πρέπει να χρηματοδοτούνται από δημόσιους πόρους. Το ζήτημα δεν αφορά τόσο στα αστικά κόμματα, των οποίων η κρατική χρηματοδότηση υποτίθεται πως διασφαλίζει την ακεραιότητά τους έναντι των ιδιωτικών συμφερόντων, όσο το ΚΚΕ που δεν είναι κόμμα αστικό. Το οποίο χρηματοδοτείται και από τους ίδιους τους οπαδούς του με τις οικονομικές εξορμήσεις αλλά έχει και δυσανάλογα κόστη λόγω εκτεταμένου δικτύου οργανώσεων και απασχόλησης επαγγελματικών στελεχών.
Η άρνηση της κρατικής χρηματοδότησης εκ μέρους του θα ήταν ένα συντριπτικό χτύπημα, με πολλαπλά οφέλη, στην τερατώδικη φιλολογία περί του "όλοι είναι ίδιοι". Δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτή, πιστεύω όμως πως η επιρροή στην κοινωνία μιας τέτοιας ενέργειας θα ήταν τέτοια που θα έφερνε νέες δυνάμεις στους αγώνες αλλά και θα κάλυπτε την οικονομική διαφορά μέσα από τις εξορμήσεις.

7 σχόλια:

μαχαιρης είπε...

Nα το ψαξουμε αυτο φιλε μου...Να το δουμε...
Να εκφρασουμε και τον προβληματισμο μας...
[σχετικα με την δυνατοτητα αρνησης της κρατικης χρηματοδοτησης..Απο το ΚΚΕ λεω...] Τα αλλα συμφωνω...!!

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα. Μερικές πρώτες σκέψεις διαβάζοντας το άρθρο: Η χρηματοδότηση απο έναν φορέα καθοπρίζει και την στάση απέναντι του. Άρα και η χρηματοδότηση ενός κόμματος που επικαλείται την συντριβή (ή έστω τον ριζικό μετασχηματησμό του κράτους) καθορίζει και την στάση του συγκεκριμένου κόμματος απέναντι στο κράτος και αυτό γίνεται παρά την όποια αντίθετη θέληση (απέναντι στο κράτος)του συγκεκριμένου κόμματος ακριβώς επειδή το κράτος δεν είναι ουδέτερο, αλλά αποκρυσταλώνει την ταξική κυριαρχία της αστικής τάξης πάνω στην εργατική, η μορφή του είναι αποτέλεσμα της ταξικής πάλης στην κάθε συγκυρία.

Ανώνυμος είπε...

Άρα για ένα κόμμα που ευαγγελίζεται την εργατική εξουσία είναι ιδιαίτερα προβληματικό να εγκλωβίζεται μέσα σε μηχανισμούς που επικαθορίζονται από την αστική ιδεολογία. Άρα δεν είναι θέμα το πόσο "μεγάλη" ή "μικρή" είναι η κρατική χρηματοδότηση των κομμάτων. Σημασία έχει ότι υπάρχει. Και άμα πραγματικά έχεις μαζική-επαναστατική γραμμή δεν χρειάζεσαι κρατική χρηματοδότηση, καμία επανάσταση δεν την είχε. Μπαίνεις στις μάζες ζυμώνεσαι μαζί τους και αμα είσαι μάγκας τις πείθεις. Αλλά άμα έχεις αποκοπεί από τις μάζες....

Οικοδόμος είπε...

Καλημέρα.
Ένα θέμα που παίρνει συζήτηση και πολλές φορές με προβληματίζει, αν θα έπρεπε να αρνηθεί την επιχορήγηση το κόμμα ή όχι. Το κκε δεν είναι αστικό κόμμα, συμμετέχει όμως ως σχηματισμός στο αστικό κράτος. Δεν θα μπορούσε να αποφύγει μια σειρά από (δυστυχώς) πολλά έξοδα για να μπορέσει να λειτουργήσει και να πολεμήσει από καλές θέσεις αυτό το αστικό κράτος. Για να μπεις στις μάζες και σαν "μάγκας" (συμφωνώ απόλυτα) να τις πείσεις, θέλεις και τα κατάλληλα εργαλεία-μέσα. Για να φέρουν τις θέσεις σου μέσα στο λαό. Εκεί αποσκοπούν και οι επενδύσεις σε τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα, κλπ. Τί θα σηματοδοτούσε μια άρνηση από το κκε της επιχορήγησης; Δεν νομίζω κάτι σημαντικό. Με το ίδιο σκεπτικό θα μπορούσαμε να πούμε στην κοινοβουλευτική ομάδα, μην πληρώνεστε τις βουλευτικές αποζημιώσεις αφού το κόμμα είναι ενάντια στο σύστημα από το οιποίο "πληρώνεστε". Τώρα, σταρατολάτη για αυτό που λες στο τέλος...

"Η άρνηση της κρατικής χρηματοδότησης εκ μέρους του θα ήταν ένα συντριπτικό χτύπημα, με πολλαπλά οφέλη, στην τερατώδικη φιλολογία περί του "όλοι είναι ίδιοι". Δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτή, πιστεύω όμως πως η επιρροή στην κοινωνία μιας τέτοιας ενέργειας θα ήταν τέτοια που θα έφερνε νέες δυνάμεις στους αγώνες αλλά και θα κάλυπτε την οικονομική διαφορά μέσα από τις εξορμήσεις."

...δεν νομίζω να είχε αποτέλεσμα. Πρώτον γιατι ο κόσμος πόσα πια να δώσει για ενίσχυση, από που να βγουν, τα πιο πολλά τα δίνουν οι ίδιοι και οι ίδιοι, και δεύτερον γιατί αυτοί που σήμερα κρίνουν το κκε βάζοντάς το στο ίδιο τσουβάλι με τα άλλα κόμματα, πάλι κάτι θα πουν. Ξεχάσαμε τη φιλολογία με τη "χρηματοδότηση από το Γερμανό"; Τί δουλειά είχε το κράτος εδώ; Και κάτι άλλο: οι βουλευτές του κκε ξέρουμε, όλοι το ξέρουν, πως τις βουλευτικές αποζημιώσεις τις καταθέτουν στο ταμείο του κόμματος, που τους επιστρέφει ένα ποσό ανάλογο των μισθών άλλων εργαζομένων. Ε, αυτό ακριβώς σκόπιμα το αποσιωπούν λέγοντας πως "όλοι τσεπώνουν το παραδάκι" και τα παπαγαλάκια της τιβι αλλά και αυτοί που κάνουν αντικομμουνισμό, και θα έκαναν αντικομμουνισμό ακόμα κι αν το κκε αύριο ...συμμετείχε στην κυβέρνηση παπαδήμου! Δεν ξέρω αν έχω δίκιο αλλά αυτός είναι ο δικός μου προβληματισμός.
Καλή δύναμη φίλοι!

Ανώνυμος είπε...

ριζοσπαστικό αίτημα θα ήταν όχι μόνο να μη χρηματοδοτούνται τα κόμματα,αλλά και ο μισθός του βουλευτή να είναι ο βασικός της γενικής συλ.σύμβασης και η maximum θητεία τους πχ 8 χρόνια.Να δούμε τότε τι κάψα θα είχαν οι επαγγελματίες πολιτικοί,και οι κληρονομικώ δικαίω πολιτικάντηδες
χ

ένας στρατολάτης είπε...

Καταπώς φαίνεται Μαχαίρη η οικονομική συγκυρία δεν επιτρέπει τέτοια ρίσκα. Εκτός πια αν το κόμμα συμβιβαστεί με την κατάργηση των επαγγελματικών στελεχών και το κλείσιμο οργανώσεων, πράγμα που δεν θα ήταν η καλύτερη λύση αυτή τη στιγμή.


Κομμουνάρε πολύ σωστά όσα λες, είναι όντως προβληματικός ο εγκλωβισμός σε κρατικές χρηματοδοτήσεις όταν ευαγγελίζεσαι την επανάσταση. Υπάρχουν όμως, ρεαλιστικά, κάποιες ανάγκες οι οποίες, αν το δούμε στο ιστορικό πλαίσιο, αντιμετωπίζονται σε ευθεία αναλογία της νομιμότητας ή μη του κόμματος. Ή θα λειτουργείς λοιπόν ως νόμιμο κόμμα μέσα στο αστικό περιβάλλον ή θα χρηματοδοτείσαι από "απαλλοτριώσεις", όπως τα επαναστατικά κόμματα των αρχών του 20ού αιώνα λειτουργώντας σε πλαίσιο παρανομίας.


Προφανώς Οικοδόμε δεν υπάρχουν βέβαιες λύσεις. Ούτε εγώ είμαι βέβαιος πως η άρνηση είσπραξης της χρηματοδότησης θα οδηγούσε σε κάλυψη του οικονομικού πλάνου μέσω των εξορμήσεων. Αν και πιστεύω πως θα είχε θετικότατο αντίχτυπο στην κοινωνία και τουλάχιστον στην αρχή θα έφερνε νέους πόρους. Κυρίως όμως νομίζω πως θα ήταν θετική ενέργεια διότι διαπιστώνω συχνά τις συνέπειες της φίμωσης της δράσης του ΚΚΕ από τα ΜΜΕ. Ακόμα και παραδοσιακή ψηφοφόρο άκουσα χτες να λέει "αφού δεν κάνει τίποτα το ΚΚΕ". Δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε τη σημασία της επικοινωνιακής προσέγγισης του κόσμου. Μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται κι εκεί αποσκοπεί η φίμωση. Αν όχι λοιπόν με μια τέτοια ριζική ενέργεια, με κάτι πάντως πρέπει να ταραχτεί η στάσιμη επιφάνεια της επικοινωνίας.


Μια χαρά θα ήταν Χ, αλλά σε κάθε περίπωση οι κυβερνητικοί πολιτευτές διέρχονται άλλα μέσα πλουτισμού, μπροστά στα οποία οι βουλευτικές αποζημιώσεις είναι απλό χαρτζηλίκι...

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Να πω και εγώ την ταπεινή μου γνώμη.
ΑΡΝΗΣΗ της κρατικής επι-χορήγησης.
Καλησπέρα.