Πέμπτη 5 Μαρτίου 2020

Ταξίδια επί στίχου, στάση Αγρίνιο

Ανέκαθεν αδικημένο το Αγρίνιο. Αδικημένο από τα στερεότυπα που το κατατάσσουν στις ασχημότερες πόλεις της χώρας, αδικημένο από την αντιπαροχή που κατέστρεψε τα παραδοσιακά πέτρινα δίπατα προς χάριν της αστικοποίησης, αδικημένο κι απ' την παρουσία του στο νεοελληνικό τραγούδι. Στο οποίο ίσα ίσα χώρεσε για να βγει μια ρίμα και μάλιστα σε τραγούδι με τίτλο "Το παιδί από την Κρήτη".


Μουσική: Μάνος Χατζιδάκης, Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης (Δελτίο Καιρού, 1980)

Αυτή την αδικία ποτέ δεν τη συγχώρεσα, γι' αυτό ποτέ δεν πήγα στην Κρήτη κι ούτε θα πάω μέχρι να καταδεχτεί κάποιος συνθέτης να μελοποιήσει στίχους αποκλειστικά αφιερωμένους στο Αγρίνιο, ή έστω με μια αναφορά χορταστική, όχι περιορισμένη στα -όντως- κρύα βράδυα του Γενάρη.

Υπάρχει πάντως μια μουσική αναφορά κατάτι χορταστικότερη της παραπάνω, έστω κι αν το Αγρίνιο περιστοιχίζεται από την Ξάνθη και την Καρδίτσα. Βιωματικά υποθέτω του Αγρινιώτη Λευτέρη Τυλιγάδα που έγραψε τους στίχους του ενδιαφέροντος αλλά όχι ιδιαίτερα ακουσμένου δίσκου.


Μουσική: Νίκος Δανίκας, Στίχοι: Λευτέρης Τυλιγάδας (Δρομέας, 1991)

"Οι Κυριακές στην επαρχία", όχι υποχρεωτικά στην Κατερίνη, και μάλλον το πιο ενδιαφέρον τραγούδι του δίσκου.

1 σχόλιο:

Λύσιππος είπε...

Το ΥΠΕΡΟΧΟ πρώτο τραγούδι,θα έπρεπε -αντίθετα-να σε κάνει ΝΑ ΠΑΣ στην Κρήτη αφού το "παιδί από την Κρήτη"τιμά το Αγρίνιο με ποιητική αναφορά σ'αυτό.
Το δεύτερο ας μη το σχολιάσω...