Υπάρχει μια γκρι γραμμή στην ατζέντα των τόπων που έχω επισκεφτεί, η οποία επισημαίνει:
άγνωστοι τόποι: Κιλκίς, Σέρρες, Νιγρίτα, Δράμα.
Δεν είναι τίποτα κενά που απαιτούν τη συμπλήρωσή τους, δεν θα ήταν κομμάτι της διαδρομής που θα έκανα αν -δια μαγείας- έβρισκα στην τσέπη μου τα κλειδιά μιας Ουράλ και μια βδομάδα πανελεύθερου χρόνου να τον ξοδέψω με το χιλιόμετρο.
Αλλά σάμπως είναι οι μόνοι άγνωστοι σε μένα τόποι; Ούτε στην Κρήτη έχω πάει, ούτε στα περισσότερα νησιά του Αιγαίου. Ούτε δεξιά έχω στρίψει στον τρίτο δρόμο πάνω απ' το σπίτι μου. Ούτε ανέβηκα απ' το μονοπάτι στον Υμηττό να δω τι σχήμα έχει από ψηλά το τρίγωνο της καθημερινότητάς μου.
Έχει όμως μια γεύση τ' όνομά της Νιγρίτας, κάτι που με αναγκάζει να την επισκεφτώ κάποτε. Για να διαπιστώσω αν ο δρόμος που έχω στο μυαλό μου χωρίς να τον έχω δει ποτέ, είναι υπαρκτός ή προϊόν βιοχημικής σύνθεσης με καταλύτη ένα τραγούδι.
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος, Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου (Τροπάρια για φονιάδες, 1977)
άγνωστοι τόποι: Κιλκίς, Σέρρες, Νιγρίτα, Δράμα.
Δεν είναι τίποτα κενά που απαιτούν τη συμπλήρωσή τους, δεν θα ήταν κομμάτι της διαδρομής που θα έκανα αν -δια μαγείας- έβρισκα στην τσέπη μου τα κλειδιά μιας Ουράλ και μια βδομάδα πανελεύθερου χρόνου να τον ξοδέψω με το χιλιόμετρο.
Αλλά σάμπως είναι οι μόνοι άγνωστοι σε μένα τόποι; Ούτε στην Κρήτη έχω πάει, ούτε στα περισσότερα νησιά του Αιγαίου. Ούτε δεξιά έχω στρίψει στον τρίτο δρόμο πάνω απ' το σπίτι μου. Ούτε ανέβηκα απ' το μονοπάτι στον Υμηττό να δω τι σχήμα έχει από ψηλά το τρίγωνο της καθημερινότητάς μου.
Έχει όμως μια γεύση τ' όνομά της Νιγρίτας, κάτι που με αναγκάζει να την επισκεφτώ κάποτε. Για να διαπιστώσω αν ο δρόμος που έχω στο μυαλό μου χωρίς να τον έχω δει ποτέ, είναι υπαρκτός ή προϊόν βιοχημικής σύνθεσης με καταλύτη ένα τραγούδι.
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος, Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου (Τροπάρια για φονιάδες, 1977)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου