Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

Η κρίση σε δυο ζευγάρια μάτια

Το πρώτο συννεφιασμένο ζευγάρι ήταν του εργοδηγού που έλαβε εντολή να σχολάσει δύο εργάτες, τους "λιγότερο ικανούς" του συνεργείου του. "Μα, όλοι καλοί είναι, έχουν και οικογένειες...". "Κάποιοι θα είναι καλύτεροι και κάποιοι όχι, πρέπει κάποιοι να φύγουν για να έχουν δουλειά οι άλλοι" βγήκε η ψυχρή κουβέντα απ' το στόμα του εργοδότη.

Δυο μάτια πάνω απ' το ίδιο στόμα, λίγες μέρες μετά δείχναν απρόσμενη ταραχή. "Με πήρε μόλις ένας μηχανικός από μια εταιρεία, δεν θέλω να πω ποια. Μου ζητούσε δουλειά, έχω δυο παιδιά μού' πε κλαίγοντας, πάρε με ακόμα και για να σφουγγαρίζω σκάλες".

2 σχόλια:

ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε...

Αυτοί που απολύουν, υπογράφουν και τη δική τους απόλυση.

ένας στρατολάτης είπε...

Ένας παπάς λέγεται ότι ρώτησε κάποτε τον Καζαντζάκη αν υπάρχει θεός. Κι εγώ με τη σειρά μου σε ρωτώ Διόνυσε (που στο κάτω-κάτω είσαι και θεός, κάτι θα ξέρεις) Υπάρχει ελπίδα;