Ήμουν κι εγώ εκεί (κάλλιο αργότερα παρά ποτέ)

Περίμενα να πέσει η έκτη νύχτα συγκέντρωσης των "αγανακτισμένων" για να κατέβω κι εγώ στο Σύνταγμα. Η γεύση που έχω είναι αντίστοιχη της ..μυρωδιάς των πληροφοριών που λάμβανα τις προηγούμενες ημέρες από διαδηλωτές και μπλόγκερς. Απόψε το πλήθος, όπως είναι απολύτως λογικό, δεν είναι ανάλογο με το χτεσινό. Έτσι μπόρεσα να κυκλοφορήσω σε όλο σχεδόν το μήκος και πλάτος της πλατείας, αν το προσπαθούσα χτες θα ήταν αδύνατο. Η αλήθεια είναι πως είμαι μάλλον από τους τελευταίους που συναντήθηκαν μέχρι τώρα με το κίνημα των "αγανακτισμένων". Οι περισσότεροι που θα διαβάσουν αυτό το κείμενο έχουν ήδη ίδια άποψη, δεν περιμένουν κανένα στρατολάτη να τους ενημερώσει.
Στο πάνω μέρος της πλατείας συναντά κανείς ανθρώπους με σημαίες ισπανικές, αργεντίνικες, αιγυπτιακές και κυρίως ελληνικές. Συναντά ομάδες ανθρώπων που φωνάζουν παρατεταμένα "ουουου", ρυθμικά "κλέφτες", άλλα με πικάντικες ρίμες και μουτζώνουν ομαδικά τη βουλή. Μερικοί βομβαρδίζουν τον τοίχο του κτιρίου με πράσινα λέϊζερ. Συχνά πυκνά παρατηρεί κανείς να περπατούν μέσα στο πλήθος ομάδες δύο ή τριών ατόμων με ελληνικές σημαίες και χαρακτηριστική κορμοστασιά. Ένας προκατελλειμένος και κακόπιστος άνθρωπος σαν εμένα δεν αργεί να τους κακοχαρακτηρίσει. Βοηθά ίσως το γεγονός πως αμολάνε συνθήματα συγκεκριμένης συνομοταξίας "αγανακτισμένων". Γενικά πάντως το πάνω μέρος φέρνει σε κάτι ανάμεσα σε χαβαλέ και σε γήπεδο. Λούμπεν αισθητική και καραμπουζουκλίκι. Όχι βέβαια στο σύνολό του.
Το κάτω μέρος της πλατείας δεν έχει καμιά σχέση με το πάνω. Στο μέσο γινόταν όπως κάθε βράδυ η συνέλευση των παρευρισκόμενων. Ο κόσμος ήταν πολύς και παρά τα πολλά εκατοστά που απέχω από τη γη έπρεπε να χωθώ αρκετά για να αποκτήσω οπτική πρόσβαση. Έφτασα την ώρα που τίθονταν η ημερήσια (νυχτερινή μάλλον) διάταξη της συνέλευσης. Αρκετά καλή οργάνωση παρά το πλήθος, δυσκόλεψε λίγο με την έναρξη των ομιλιών. Κανείς δεν διέκοπτε κανέναν, δεν χρειάστηκε κιόλας! Νέοι άνθρωποι στη συντριπτική πλειοψηφία, όσες ομιλίες άκουσα ήταν μεστές και μάλλον αριστερόστροφες. Μια αποστροφή ενός ομιλητή ότι γίνονται δεκτοί όλοι εκτός από τους φασίστες χειροκροτήθηκε θυελλωδώς. Είναι πραγματικά συγκινητική η προσπάθεια να οργανωθούν οι ομιλίες, να καταγραφούν τα πρακτικά, να βγει ένα πλάνο που θα οδηγήσει στο ψήφισμα της συνέλευσης. Μόνο γι'αυτό το πείραμα άμεσης μαζικής δημοκρατίας αξίζει να παρευρεθεί κανείς. Πιστεύω πως αυτός τουλάχιστον ο πυρήνας δεν θα ξεφουσκώσει εύκολα, είναι δε πιθανόν να ξεπηδήσει κάτι το ριζοσπαστικό μέσα από τις τάξεις των αποφασισμένων αυτών νέων. Στην καταγραφή των προτάσεων για την ημερήσια διάταξη ακούστηκε μια πρόταση-παραίνεση για αποφυγή του ξύλινου λόγου από τους ομιλητές. Είναι λογικό να ακούγεται κάτι τέτοιο δεδομένου πως η φρασεολογία της αριστεράς μοιάζει συχνά να είναι ελιτίστικη και μπαρόκ. Κάτι σαν μια σύγχρονη καθαρεύουσα της πολιτικής. Πιστεύω ωστόσο πως αν το καινούργιο που ξεπηδά στο Σύνταγμα κοινωνήσει ανοιχτά την πραγματικότητα της σήψης του καπιταλισμού που, όπως ένας ομιλητής είπε χτες καταχειροκροτούμενος, είναι ο υπεύθυνος για τα δεινά που βιώνουμε, ο δρόμος για το φούντωμα ενός ενιαίου ή συμμαχικού λαϊκού κινήματος θα είναι ανοιχτός. Αυτό τρέμουν τα ΜΜΕ και προσπαθούν να εμφανίσουν ένα πολιτικά ευνουχισμένο κίνημα το οποίο εχθρεύεται τόσο τον κλασσικό δικομματισμό όσο και το ταξικό κίνημα, αυτό πρέπει να επιδιώξουμε εμείς. Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε, μόνο να κερδίσουμε.