Η μαλακία μάλλον δεν τυφλώνει, η παπαγαλία σίγουρα ναι

Πατώντας τα κουμπάκια του τηλεκοντρόλ χτες βράδυ έπεσα σε εκπομπή διαλόγου στην ΕΤ3. Φοιτητές λέγαν τη γνώμη τους για το πως μπορεί η χώρα να βγει από την κρίση. Στη διάρκεια τουλάχιστον του πενταλέπτου που ήταν πατημένο το κουμπάκι 3. Νεαρός φοιτητής με άγχος πρωτάρη σε στούντιο εξέφρασε την πεποίθηση πως μόνη διέξοδος από την κρίση είναι να "αλλάξει το πολιτικό σκηνικό". Περίμενα ν'ακούσω τίποτα το ριζοσπαστικό αλλά τελικά η "άποψη" του φοιτητή ολοκληρώθηκε με την διατύπωση της ανάγκης "να βγουν νέα, άφθαρτα πρόσωπα στην πολιτική, να ψηφιστούν και να αναλάβουν τις τύχες της χώρας".
Είμαι μπερδεμένος. Μου φαίνεται αφύσικο να βλέπω νέα παιδιά να συμβιβάζονται απλά και αδιαμαρτύρητα με τις δομές στις οποίες αναγκάζονται να υπάρξουν, να μηρυκάζουν τις αηδίες που τους σερβίρουν. Η νεότητα κουβαλά την ανησυχία και την αμφισβήτηση. Κι όχι ότι δεν υπάρχουν ανήσυχοι νεολαίοι, τους βλέπουμε στο κάτω κάτω στους δρόμους. Έχω όμως μια αίσθηση ότι το εκπαιδευτικό σύστημα, ταγμένο από γεννησιμιού του στον ευνουχισμό της σκέψης, κατάφερε τελικά να διαμορφώσει μια ισχυρή πλειοψηφία της παπαγαλίας. Τι άλλο να σκεφτώ όταν βλέπω τον προαναφερθέντα νεαρό να παπαγαλίζει περί φθοράς και αφθαρσίας των πολιτικάντηδων, αγχωμένος μην του ξεφύγει καμιά δασεία απ' αυτά που ξεσήκωσε; Ή τα μικρομέγαλα της "Βουλής των εφήβων" να παίζουν τις καρικατούρες των ενηλίκων "ομολόγων" τους, διαγωνιζόμενα στις πομπωδέστερες αρλούμπες;
Είναι δύσκολο να ξεφύγει ο νέος απ' την αρπάγη που θέλει να τον κάνει από νωρίς υπάκουο κομπάρσο, στήριγμα των πρωταγωνιστών της φαυλοκρατίας που λυμαίνεται την κοινωνική ζωή του τόπου. Οι σερβιτόροι του συστήματος του σερβίρουν από νωρίς ένα σουφλέ με πρώτες ύλες τίγκα στα συντηρητικά.
ΦΑΤΟ του λένε στο σχολείο.
ΦΑΤΟ του λένε τα ΜΜΕ.
ΦΑΤΟ του λέει το συμβιβασμένο περιβάλλον του.
Μην το τρως ρε, μη γίνεσαι μαλακισμένο παπαγαλάκι!