Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Βρε μπας κι είμαι απολογητής του Στάλιν;

Παρακολούθησα χτες βράδυ στο ΣΚΑΪ αποσπάσματα του ντοκυμαντέρ Apocalypse που παρουσιάζει σε έξι επεισόδια την εξέλιξη του Β' παγκοσμίου πολέμου. Πρόλαβα λοιπόν να δω ένα κομμάτι της ναυμαχίας του Midway και άλλο ένα για τη μάχη του Στάλινγκραντ. Ομολογώ ότι μέχρι στιγμής μόνο μικρά αποσπάσματα έχω δει από τα επεισόδια, δεν μπορώ να έχω ολοκληρωμένη άποψη για όλο το ντοκυμαντέρ. Στο απόσπασμα λοιπόν για τη μάχη του Στάλινγκραντ το ντοκυμαντέρ ενημερώνει ότι ο πολιτικός επίτροπος Νικήτα Χρουστσώφ εκτέλεσε κατ' εντολή του Στάλιν 15.000 πεζικάριους του Κόκκινου Στρατού ως δειλούς κατά την πορεία της πρώτης γερμανικής επίθεσης προς παραδειγματισμό των υπολοίπων. Δεν θα κάνω το συνήγορο του Στάλιν ή του Χρουστσώφ έχω όμως μια ειλικρινέστατη απορία.
Στο φόρτε του ψυχρού πολέμου, τη δεκαετία του ΄70 παρουσιάστηκε το 20ωρο ντοκυμαντέρ "Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα-Ο άγνωστος πόλεμος" σε συμπαραγωγή της αμερικανικής "Air time international Inc." και σοβιετικών κινηματογραφικών στούντιο που παραχώρησαν και το οπτικοακουστικό υλικό. Την παρουσίαση έκανε ο Μπάρτ Λάνκαστερ. Έτυχε πολύ πρόσφατα να παρακολουθήσω το 6ο (νομίζω) επεισόδιο που ασχολούταν με τη μάχη του Στάλινγκραντ. Τα ίδια ακριβώς πλάνα αλλά επιχρωματισμένα χρησιμοποιεί και το Apocalypse, μόνο που το τελευταίο παρουσιάζει έναν τακτικό στρατό που μάχεται για την κατάληψη μιας πόλης (τίποτα δεν είδα περί θηριωδιών του) και έναν κόκκινο στρατό που σκοτώνει τους ίδιους τους φαντάρους του. Αφιερώνει περισσότερο χρόνο σ'αυτό -το κατ'εμέ χονδροειδέστατο ψέμα- παρά στα ιστορικά στοιχεία της μάχης.
Η απορία μου είναι στο εξής: Γιατί 19 χρόνια μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης η αντισοβιετική φαγούρα φουντώνει αντί να μειώνεται; Γιατί ενώ ανοίξαν τα σοβιετικά αρχεία συνεχίζει να τροφοδοτείται η φιλολογία περί δεκάδων εκατομμυρίων θυμάτων του Στάλιν; Κανείς δεν αμφισβήτησε ποτέ ότι διαπράχθηκαν εγκλήματα, τα στοιχεία υπάρχουν, δημοσιεύτηκαν ήδη μετά το άνοιγμα των σοβιετικών αρχείων, τον 10/1993 στο περιοδικό American Historical Review της American Historical Association:

USSR Custodial Population 1934-1953

Custodial
Population
January 1
Gulag
Working
Camps
Counter-
revolution-
aries
%
counter-
revs.
Died
%
Died
Freed
Escaped
Gulag
Labor
Colonies
Prisons
Total
1934
510,307
135,190
26.5
26,295
5.2
147,272
83,490


510,307
1935
725,438
118,256
16.3
28,328
3.9
211,035
67,493
240,259

965,697
1936
839,406
105,849
12.6
20,595
2.5
369,544
58,313
457,088

1,296,494
1937
820,881
104,826
12.8
25,376
3.1
364,437
58,264
375,488

1,196,369
1938
996,367
185,324
18.6
90,546
9.1
279,966
32,033
885,203

1,881,570
1939
1,317,195
454,432
34.5
50,502
3.8
223,622
12,333
355,243
350,538
2,022,976
1940
1,344,408
444,999
33.1
46,665
3.5
316,825
11,813
315,584
190,266
1,850,258
1941
1,500,524
420,293
28.7
100,997
6.7
624,276
10,592
429,205
487,739
2,417,468
1942
1,415,596
407,988
29.6
248,877
18.0
509,538
11,822
360,447
277,992
2,054,035
1943
983,974
345,397
35.6
166,967
17.0
336,135
6,242
500,208
235,313
1,719,495
1944
663,594
268,861
40.7
60,948
9.2
152,113
3,586
516,225
155,213
1,335,032
1945
715,506
283,351
41.2
43,848
6.1
336,750
2,196
745,171
279,969
1,740,646
1946
600,897
333,833
59.2
18,154
3.0
115,700
2,642
956,224
261,500
1,818,621
1947
808,839
427,653
54.3
35,668
4.4
194,886
3,779
912,794
306,163
2,027,796
1948
1,108,057
416,156
38.0
27,605
2.5
261,148
4,261
1,091,478
275,850
2,475,385
1949
1,216,361
420,696
34.9
15,739
1.3
178,449
2,583
1,140,324

2,356,685
1950
1,416,300
578,912
22.7
14,703
1.0
216,210
2,577
1,145,051

2,561,351
1951
1,533,767
475,976
31.0
15,587
1.0
254,269
2,318
994,379

2,528,146
1952
1,711,202
480,766
28.1
10,604
0.6
329,446
1,253
793,312

2,504,514
1953
1,727,970
465,256
26.9
5,825
0.3
937,352
785
740,554

2,468,524

Σχετική πηγή κι εδώ.

Δεν τολμώ να υποστηρίξω πως επειδή αντί για 20, 30 ή 60 εκατομμύρια(!) τα θύματα του Στάλιν ήταν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες αυτό τον δικαιώνει. Τα θύματα είναι πάντα θύματα. Εξακολουθώ όμως να αναρωτιέμαι. Γιατί φοβούνται ακόμα τη Σοβιετική Ένωση 19 χρόνια μετά;

Update 16:20
Αντιλαμβάνομαι ότι είναι άκομψο να παραθέτει κανείς ένα πίνακα με ανθρώπινα θύματα για να ισχυριστεί ότι δεν είναι τόσα όσα φέρονται ότι είναι. Το γράφω πριν προλάβει κάποιος και -δικαίως- με ψέξει γι'αυτό. Ακόμα κι ένας άνθρωπος που διώχθηκε και πέθανε για πολιτικούς λόγους είναι εξόχως σημαντικός, πόσο μάλλον κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες. Αν έχει μια δικαιολογία η ανάρτησή μου είναι ότι παρατίθεται κόντρα στην συνεχιζόμενη ψυχροπολεμική καπήλευση των θυμάτων μιας δύσκολης περιόδου που άφησε πολλές πληγές στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύτιμη ανάρτηση!
Ξέρω ότι ο καθηγητής Γ. Μαργαρίτης του ΑΠΘ έκανε έρευνα με στοιχεία από Ουκρανία. Δεν ξέρω πού έχει φτάσει.

ΜιΡο

ένας στρατολάτης είπε...

Νιώθω ότι η ανάρτησή μου είναι λίγο πέραν του μέτρου αλλά δεν υποφέρεται πια αυτή η καραμέλα με τα τρισεκατομμύρια θύματα του κομμουνισμού.
Την έρευνα δεν την γνωρίζω αλλά μπορεί μια έρευνα να κλείσει τέτοιες πληγές;

Ανώνυμος είπε...

σκληρο θέμα αλλά εύλογη η απορία
1.όταν παραβλέπεις τι ρόλο παίζει ο ΣΚΑΙ,Ο ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ και πολλοί άλλοι του συγκροτήματος αυτού που ειναι επικίνδυνο γιατι ειναι υπογεια η προπαγάνδα τους και δεν έχει ΚΑΤΑΓΓΕΛΘΕΊ ή κριθεί ιστορικά όπως οι άλλοι του ειδους ΔΟΛ,ΚΟΥΡΗΣ κλπ
2.Η απάντηση τι τους καίει μετά τον ψυχρό πόλεμο και συνεχίζουν εινα η ίδια με το ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ Ο ΛΟΓΟΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ?

ένας στρατολάτης είπε...

Μήπως έχουν κι άλλους λόγους να συκοφαντούν οτιδήποτε σχετίζεται με τα κομμουνιστικά κινήματα; Γιατί την εποχή του "αντίπαλου δέοντος" ο καπιταλισμός αναγκάστηκε να κάνει ποικίλες παραχωρήσεις σε επίπεδο εργατικών δικαιωμάτων. Σήμερα που τα παίρνουν πίσω με βάρβαρο τρόπο η ύπαρξη ενός συστήματος που θα παρέπεμπε στην κοινή συνείδηση σε έναν εναλλακτικό τρόπο κοινωνικής οργάνωσης θα ήταν γι'αυτούς επιβλαβής, ακόμα και σαν ανάμνηση.
Για το συγκρότημα Αλαφούζου τι να πει κανείς; Είναι πρωταγωνιστές στην αθλιότητα.

Γεφυριστές είπε...

Αν και θέλω να συμφωνήσω με την παρατήρησή σου Δεν τολμώ να υποστηρίξω πως επειδή αντί για 20, 30 ή 60 εκατομμύρια(!) τα θύματα του Στάλιν ήταν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες αυτό τον δικαιώνει έχω επιφύλαξη για τη μη δικαίωσή του Ι. Στάλιν.

Ειδικά όταν βλέπω όλους αυτούς τους λιμοκοντόρους "δημοκράτες" να καμαρώνουν για την αστική Δημοκρατία που διαμόρφωσε η Γαλλική Επανάσταση. Η οποία όπως είναι γνωστό καθιερώθηκε μετά από πολύχρονο ακόνισμα της γκιλοτίνας.

Κι εκείνο που δεν καταλαβαίνω, τελικά, είναι σε τι διαφέρει η γκιλοτίνα από τις "εκκαθαρίσεις".

Ίσως γι΄ αυτό να σιωπούν οι έχοντες εμμονή με το "αιμοσταγές" πρόσωπο του Στάλιν όταν ρωτώ σχετικά.

Τώρα το γιατί έχει ανακάμψει ο αντισταλινισμός, εκτιμώ ότι οφείλεται στον γενικότερο αντικομμουνισμό της ΕΕ και των λοιπών. Επειδή η ιστορία είτε τη γράψουν αυτοί είτε όχι, δικαιώνει ήδη την ΕΣΣΔ.

Όσο για τον ΣΚΑΪ τι να πω παραπάνω απ΄ όσα έγραψες;; Άντε να προσθέσω ότι ο "κύριος" της πρωινής ζώνης σε μια κρίση αυθορμητισμού αποκάλεσε επανάσταση το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου. Δεν φτάνει;

υ.γ. Το κομμάτι από το ντοκιμαντέρ με αφηγητή τον Μπαρτ Λάνκαστερ, που αφορά στην υπεράσπιση της Μόσχας, κατάφερα να το δω ολόκληρο αυτή τη χρονιά. Εκεί ήταν συγκλονιστικός ο ρόλος του πατερούλη, τόσο σε επίπεδο στρατηγικής όσο και στην εμψύχωση του λαού. Έχουν και τα καλά τους οι.... εγκληματίες....

ένας στρατολάτης είπε...

Γεφυριστές, πως ορίζεται τελικά η δικαίωση; Αν ο κριτής των γεγονότων ζυγίσει με κριτήρια τις συνθήκες της εποχής εκείνης πιθανόν να δικαιώσει το Στάλιν. Αν ζυγίσει με ανθρωπιστικά κριτήρια θα καταδικάσει τις διώξεις και δολοφονίες. Ασφαλώς η κοινοβουλευτική δικτατορία θεμελιώθηκε σε άπειρα εγκλήματα, είναι όμως αυτό αρκετό για να δικαιώσει τον Στάλιν ή είναι κάτι ανάλογο με το "μιλούσα κύριε αλλά μιλούσε κι ο Κωστάκης"; Δεν το ρωτώ ρητορικά, αποτελεί έντονο προβληματισμό για μένα. Η ΕΣΣΔ ίσως να δικαιώνεται, αυτό όμως συμβαίνει γιατί σταδιακά αποκαλύπτεται το απάνθρωπο πρόσωπο του καπιταλισμού. Γιατί ρε γαμώτο στο κάτω-κάτω δεν την υπερασπίστηκαν οι λαοί της;

Γεφυριστές είπε...

Τους ίδιους προβληματισμούς έχω κι εγώ, και πολλοί-πολλοί άνθρωποι. Δεν είναι παράξενο, ούτε τυχαίο. Και η ανθρώπινη συμπεριφορά επίσης. Εκείνο πάντως το "γαμώτο" σου είναι ό,τι πονάει. Δεν πρόσεξαν, δεν έχτισαν γερά. Και δεν αποτελούν δικαιολογία "οι έξωθεν πιέσεις". Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον τα λάθη θα ληφθούν και θα λαμβάνονται υπ΄ όψιν.
Αλέκα