Δε θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη

Μια πρώτη ανάγνωση.
Στις 6 Μαίου ο λαός ψήφισε πάση θυσία παραμονή στο ευρώ.
Σήμερα ψήφισε πάση θυσία σχηματισμό κυβέρνησης.
Κάθε κυρίαρχο στερεότυπο επικράτησε ολοκληρωτικά. Οι ψηφοφόροι λειτούργησαν ακριβώς όπως "έπρεπε" να λειτουργήσουν. Κατ' εμέ η μόνη ελπίδα για προσωρινή ανακούφιση βρισκόταν στον "μπαμπούλα" της ακυβερνησίας. Αυτό το γνώριζαν καλά κι άλλοι πέρα από εμάς, προτίμησαν όμως να κάνουν την ανάγκη για νέρωμα του κρασιού τους φιλοτιμία, εγκαλώντας μάλιστα εμάς με κάθε πρόσφορη κατηγορία και αξιοποιώντας κάθε άθλιο ψευτοσυναισθηματικό εκβιασμό. Ήδη όμως ο φορέας του "φόβου της δραχμής" κι ο "φορέας της ελπίδας" ανταλλάσουν συγχαρητήρια για την ανάδειξή τους στους νέους μνηστήρες της αστικής εξουσίας. Μεγάλο κομμάτι των αριστερών αυτής της χώρας προτίμησε να συνταχθεί με την ελπίδα για μια τέτοια "αριστερή κοινοβουλευτική εξουσία", θέση σαφώς πιο ξεκούραστη ηθικά από αυτή του μαχόμενου ενάντια στο "εφικτό".
Εμείς έτσι κι αλλιώς γνωρίζαμε πως η αλήθεια δεν ήταν ποτέ δημοφιλής. Γνωρίζαμε πως ο λαός θέλει παραμύθι κι όμορφες ιστορίες με εξασφαλισμένο, άκοπο χάπι εντ. Γνωρίζουμε καλά πως το δικό μας χάπι εντ μπορεί να προκύψει μόνο μέσα από σκληρούς, αιματηρούς αγώνες. Δεν αλλάζουμε γνώμη με μία-δυο φάπες. Ένα εκλογικό χαστούκι δεν πρόκειται να μας μετατρέψει σε αναγνώστες ρομάντζων. Όσο κι αν μας πληγώνει, όσο κι αν βλέπουμε την ασχήμια του νέου κοινοβουλευτικού τοπίου, με τους ακροδεξιούς στην κυβέρνηση, τους φασίστες ακλόνητους και δυόμιση νέα ΠΑΣΟΚ να διαγκωνίζονται για την αριστερότερη μουτσούνα, εμείς, μισοί και τσαλακωμένοι δεν θα τους κάνουμε τη χάρη να πεθάνουμε.
Θα είμαστε εδώ μέχρι οι χειρότεροι εφιάλτες των κατασκευαστών εκβιασμών να γίνουν πραγματικότητα.