Είμαι ότι μένει από αυτά που δεν είμαι

-Καλή σας ημέρα κύριε.
-Καλημέρα και σε σας κύριε. Σε τι θα μπορούσα να σας εξυπηρετήσω;
-Δεν ψάχνω για αφρό ξυρίσματος, χαρτί υγείας, μανταλάκια, μορταρδέλα, μούσμουλα, ούτε για αντικουνουπικό, σαγιονάρες και ταραμά.
-Ευτυχώς, γιατί δεν έχουμε έτσι κι αλλιώς. Υποθέτω πως δεν ψάχνετε ούτε για ουΐσκι, πακοτίνια και χαμομήλι.
-Καλά το καταλάβατε. Λοιπόν, έχετε;
-Τι πράγμα;
-Μα, από αυτό που ψάχνω.
-Φοβάμαι πως έχουμε ξεμείνει αλλά πιθανότατα θα λάβουμε με τις νέες παραλαβές, αύριο ή μεθαύριο.
-Α, πολύ ωραία, δε βιάζομαι ιδιαίτερα εξάλλου.
-Θα μου δώσετε ένα όνομα για να σας καλέσουμε όταν παραλάβουμε;
-Βεβαίως. Δε με λένε Κώστα, Μήτσο, Βρασίδα, Σωτήρη, ούτε Γιάννη, ούτε Μιχάλη, ούτε Πελοπίδα. Και ασφαλώς δε με λένε Παναγιώτη ή Σπύρο.
-Εντάξει κύριε, μόλις παραλάβουμε θα σας ειδοποιήσουμε. Αν θέλετε μπορούμε και να σας παραδώσουμε κατ΄οίκον. Τι λέτε;
-Δεν θα ήταν κι άσχημα.
-Ωραία, θα μου δώσετε μία διεύθυνση;
-Δε μένω κοντά. Ούτε πολύ μακρυά.
-Ού-τε-πο-λύ-μα-κρυ-ά. Οκέι, το σημείωσα. Α! Το "κρυ" με γιώτα ή με ύψιλον; Μην το στείλουμε σε λάθος διεύθυνση..
-Ούτε με έψιλον-γιώτα, ούτε με όμικρον-γιώτα.
-Ωραία. Ευχαριστώ πολύ κύριε.
-Εγώ σας ευχαριστώ. Δεν είσαστε καθόλου αγενέστατος. Γεια σας.