Αν ο μηχανικός που κατασκευάζει μια γέφυρα κάνει μερικά χιλιοστά της μοίρας λάθος στα σχέδιά του, οι δυο άκρες της γέφυρας δεν θα ενωθούν ποτέ.
Αν ο λογιστής που καταδιώκεται από σμήνη ημερομηνιών με λογιώ υποχρεώσεις ξεχάσει μία ή δύο, μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος με δυσβάσταχτα πρόστιμα και την απόλυση υπό μάλης.
Αν ο γιατρός που χειρουργεί έναν ασθενή κουνήσει ελάχιστα στη λάθος κατεύθυνση το νυστέρι του, μπορεί να κόψει το νήμα της ζωής του ασθενή.
Λίγο πολύ οι περισσότεροι εργαζόμενοι καταδιώκονται από το άγχος του λάθους, επουσιώδους ή σοβαρού. Από το λάθος κανείς δεν ξεφεύγει. Ακόμα και ο ικανότερος. Αυτά όμως αφορούν στους εργαζόμενους. Όταν το λάθος ή το "λάθος" γίνεται από θεσμούς το πράγμα αλλάζει.
Το ΔΝΤ υποθέτω πως διαθέτει την αφρόκρεμα των οικονομολόγων. Από την ίδια αφρόκρεμα φαντάζομαι πως προμηθεύονται στελέχη και οι οίκοι αξιολόγησης.
Παρ'όλα αυτά:
Οι οίκοι αξιολόγησης γελοιοποιούνται διαρκώς με τις τιμές-στόχους που δίνουν σε μετοχές. Αν έλεγα στον εργοδότη μου πως επανεκτίμησα το φόρο εισοδήματος της τρέχουσας χρήσης σε ένα εκατομμύριο ευρώ ενώ ένα μήνα πριν τον είχα εκτιμήσει σε τριακόσιες χιλιάδες, θα μου έκλεινε ραντεβού με τον ταμία. Ωστόσο ένας οίκος αξιολόγησης επανεκτιμά χωρίς πολλές πολλές τύψεις την τιμή-στόχο της μετοχής Ψ από 10 ευρώ σε 3. Φυσικά ο όρος "γελοιοποιούνται" είναι σχηματικός αφού ο τραμπαλισμός των τιμών-στόχων κάθε άλλο παρά αθώος είναι.
Το ΔΝΤ προβλέπει στην έκθεσή του για την παγκόσμια οικονομία πως η ελληνική ύφεση θα επιβραδυνθεί από 5% το 2011 σε 2% το 2012. Είναι οι ίδιοι που απαιτούν την απόλυση εκατοντάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, την επιπλέον μείωση μισθών και συντάξεων, την καταβύθιση υπό τα όρια της φτώχειας χιλιάδων ελληνικών νοικοκυριών. Θέλουν να πιστέψουμε πως οι συνέπειες μιας τέτοιας κατακρεούργησης των ελλήνων εργαζομένων θα οδηγήσει στην επιστροφή σε ανάπτυξη. Παρά την κατεδάφιση του βιοτικού επιπέδου του λαού. Παρά την εκμηδένιση της αγοραστικής του ισχύος. Με ποιο τρόπο δηλαδή; Προφανώς με μια μαγική βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας την οποία περιμένουν διακαώς οι ξένοι καταναλωτές προκειμένου να καταναλώσουν ακόρεστα τα -απαλλαγμένα από περιττά μισθοδοτικά βάρη-προϊόντα της.
Οι τοκογλύφοι μας τρίβουν στη μούρη τα κόπρανα των "εκθέσεών" τους. Όπως και οι κυβερνώντες μας, όμως, δεν είναι ανίκανοι. Είναι αδίστακτοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου