Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Μια ωραία ατμόσφαιρα

Τίποτα το αξιόμεμπτο από το Σύνταγμα, ειρηνική συνύπαρξη αδιάφορων για αλλήλους γειτόνων αρκεί να μην παρκάρει ο ένας μπροστά στο πάρκινγκ του άλλου. Έφτασα κάπως αργά, η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα ήταν σε εξέλιξη. Αρκετός κόσμος μέχρι πέρα στη Φιλελλήνων, δεν μπορώ πάντως να πω πως εντυπωσιάστηκα, μάλλον το ΠΑΜΕ δεν έβαλε τα πολύ δυνατά του. Φαντάζομαι και ελπίζω πως τα φυλάει για την απεργία. Στα θετικά του η διακριτική του παρουσία, δεν κύκλωσε τον αραιό κόσμο της πλατείας, δεν πέρασε από πάνω διεμβολίζοντας τους εξίσου αραιούς διαδηλωτές της Αμαλίας και -κυρίως- δεν υπήρξε προκλητική παρουσία περιφρούρησης με μέτωπο την πλατεία. Έδειξε με την παρουσία του πως δεν εχθρεύεται το κίνημα της πλατείας κι απάντησε τόσο στους μισούς που έλεγαν "που είναι το ΠΑΜΕ;" όσο και στους υπόλοιπους που έλεγαν "δεν τολμά να εμφανιστεί". Ευτυχώς έλλειψαν και οι εκνευριστικές συνεχείς εκκλήσεις προηγούμενων διαδηλώσεων "συνεχίζουμε όλοι μαζί προς..." εννοώντας "μην τολμήσει κανείς και...". Ειπώθηκε άπαξ και τέλος. Στα αρνητικά του τα προκάτ συνθήματα προς λαϊκή αναπαραγωγή. Αμφίβολο αν μπορούν να δελεαστούν οι νεολαίοι της πλατείας με τη μέθοδο αυτή.
Ως συνήθως έπεσα έξω στις προβλέψεις μου, δεν υπήρξε καμία ένταση, αυθόρμητη ή τεχνητή. Φαίνεται πως οι "ανεξάρτητοι" ελληνάρες περιόρισαν της αυγογιαουρτολογικές τους επιθυμίες στη σελίδα του facebook. Δεν ήμουν βέβαια παρών στην άφιξη αλλά δυο-τρεις που ρώτησα μου είπαν πως κύλησαν όλα ήρεμα κι ωραία. Γεγονός είναι και πως η πλατεία ήταν πολύ πιο άδεια απ'ότι περίμενα. Ελπίζω να μην πρόκειται για προοίμιο εκτόνωσης. Γιατί εν μέσω νέων καταιγίδων μια εκτόνωση θα είναι πολύτιμο δώρο στην κυβέρνηση και τα τσιράκια της.

6 σχόλια:

A8lios είπε...

Από βδομάδα πιθανώς να υπάρξει εκτόνωση στις πλατείες. Αλλά η Κυριακή μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω. Θα μαζευτεί πολύυυυς κόσμος, αυτό βλέπω.

Αξιοπρόσεκτο και το πόσο πολύ θάφτηκε δημοσιογραφικά το ΠΑΜΕ, σε μια ώρα που συνδέονταν κανάλια με την πλατεία...

ένας στρατολάτης είπε...

Καταντάει γελοίο αυτό το θάψιμο. Αν βέβαια υπήρχε έστω και μια αποδοκιμασία, έστω και η παραμικρή ένταση θα γινόταν της δημοσιογραφικής πουτάνας.
Την Κυριακή θα κατέβω κι εγώ. Για να δούμε.

blackbedlam είπε...

Δεν θα έπρεπε να ευχόμαστε πιθανή εκτόνωση των εκδηλώσεων της πλατείας,αλλά να κάνουμε προσπάθειες για να βρούν όλοι την σωστή ρότα, τους σωστούς προσανατολισμούς και τους δρόμους εκείνους που θα οδηγήσουν σε ένα μαζικό δυναμικό λΑΪΚΌ κίνημα,ικανό να αντιμέτωπίσει τις επιθέσεις και την προσπάθεια εξαθλίωσης του λαού μας.

ένας στρατολάτης είπε...

Μα ΒΒ, ελπίζω να ΜΗΝ πρόκειται για προοίμιο εκτόνωσης έγραψα, γιατί λες πως δεν θα έπρεπε να ευχόμαστε εκτόνωση; Ποιος το εύχεται;
Πάντως ο καθείς θεωρεί τη δική του ρότα σωστή. Ότι και να κάνει κανείς είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν μπορεί να επηρεάσει τον άλλο. Υποθέτω πάντως πως αργά ή γρήγορα θα ξεκαθαρίσει η ρότα και στην πλατεία.

blackbedlam είπε...

Όχι όχι Στρατολάτη, δεν εννοούσα κάτι τέτοιο, ήθελα να πω ότι ίσως θα ήταν καλύτερα να είμαστε εμείς που δεν θα το αφήσουμε να εκτονωθεί.
Θα ήταν σωστό να είμαστε εμείς που μέσα από τις συζητήσεις, τους προβληματισμούς, να συμβάλουμε για έναν προσανατολισμό προς αντικαπιταλιστική αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση.
Παρακολούθησα κάποιες από τις συνελεύσεις τους και ήδη ακούγονται φωνές για συμπόρευση με το οργανωμένο κίνημα.
Μέσα από τα σωματεία από τις σχολές από τις συνοικίες.....
Στην πλατεία διάχυτος είναι και ο προβληματισμός και ο αποπροσανατολισμός.
Μακρυά από μένα η έννοια και η λογική του καπελώματος.
Άλλωστε Στρατολάτη, η επιστημονική ανάλυση της πολιτικής οικονομίας, η εξέλιξή του καπιταλιστικού συστήματος, τα δεινά που συσσωρεύει στους εργαζόμενους, τα αδιέξοδά του, η νομοτελειακή πορεία προς τον Σοσιαλισμό, δεν έχουν ανάγκη καπελώματος.
Ανάγκη να μπορείς να επικοινωνήσεις,, να ανταλλάξεις απόψεις να ερμηνεύσεις, να αφουγκραστείς, να πείσεις και να εμπνεύσεις εμπιστοσύνη για τον δίκαιο αγώνα που διεξάγεις, σαν πρωτοπορία της εργατικής τάξης που είσαι
Αυτά έχει ανάγκη το κίνημα και αυτό είναι το καθήκον του πολιτικού φορέα της εργατικής τάξης.Μπορούν να τα υλοποιηθούν;
Τα χρόνια που πέρασαν μετά την μεταπολίτευση εδώ και 37 συναπτά έτη, δεν έγινε μπορετό να υλοποιηθεί αυτός ο στόχος.
Γιατί; Ας το απαντήσουμε.
Ας κάνουμε την αυτοκριτική μας, ας πάψουμε να επιρρίπτουμαι τις ευθύνες σε όλους τους άλλους.
Να περίπου αυτά ήθελα να πω.
Συγνώμη αν δεν ήμουν σαφής.
Και ρίχνε και καμιά ματιά στα σχόλιά σου αδερφέ μου,ακόμη και αν είναι περασμένες αναρτήσεις.
Γιατί μπορούν τελικά να συναντηθούν τα ......κινήματα;

ένας στρατολάτης είπε...

Ουπς! ΒΒ, έχεις δίκιο, δεν το είδα το σχόλιό σου. Λοιπόν, τα mailbox μου είναι το atky@otenet.gr και το thanasisx1@yahoo.com.
Κατά τα λοιπά, ναι, συμφωνώ, χρήσιμη η αυτοκριτική αν και πολύ χρησιμότερη αυτή των οργανωμένων κινημάτων. Ας πούμε πως η προχτεσινή παρουσία του ΠΑΜΕ ήταν μια μικρή προκαταβολή έμπρακτης αυτοκριτικής που πρέπει όμως να έχει συνέχεια. Όχι αυτοκριτική του είδους "γιατί δεν έκανα κάτι", αφού δεν αμφισβητώ τη δράση του, αλλά του είδους "γιατί δεν κοινωνώ τη δράση μου με επιτυχία".
Σε κάθε περίπτωση αναμένω με μεγάλο ενδιαφέρον την αποψινή νύχτα.