Δε μπορώ να συγκεντρωθώ γαμώτο.
Πάω να γράψω για την "ιστορική ευκαιρία που χάθηκε" και με ξεμυαλίζει η πρόταση Καρατζαφέρη για ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον φέρελπι πιτσιρικά Στεφανόπουλο.
Πάω να γράψω για την απόπειρα νόμιμης συνταγματικής εκτροπής και με αποσυντονίζει ο ένας και μοναδικός Αβραμόπουλος που πιστεύει πως ο λαός εκσπερματίζει μαζικά στην ιδέα της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ (βιτσιόζικο αγόρι).
Πάω να γράψω για την απόφαση-σταθμό του πρωθυπουργού μας που από συγκυβέρνηση κατέληξε σε αλλαγή σώβρακου και μου αποσπά την προσοχή η φιγούρα της Ντόρας-Κασσάνδρας που προβλέπει δεινά, σεισμούς και καταποντισμούς (αν ο μπαμπάς δεν αναλάβει υπηρεσιακός πρωθυπουργός).
Σα νά'χω στο τραπέζι μπροστά μου διάφορα παγωτά και να μην ξέρω ποιο να πρωτοδιαλέξω.
Σα να μου την πέφτουν μαζί η Σία Κοσιώνη, η καμαριέρα του Στρος-Καν, η Άντζελα Γκερέκου και η απέναντι γειτόνισσα και να μην ξέρω ποια να πρωτοχουφτώσω.
Αυτό που ζούμε είναι μοναδικό, είναι καταπληκτικό. Αχ και νά'μουν μπλόγκερ και τι θά'γραφα, τι θά'γραφα. Το ένα ποστ μετά το άλλο. Μα δε μπορώ να συντονίσω το μυαλό μου. (Καλά ποιος διάολος έχει βάλει τσάμικα τέρμα στις μία τη νύχτα; Τίχων-Τύχων λέει το εορτολόγιο. Καλά δε γιόρταζε ο άγιος Μνημόνιος σήμερα; Α, το άλλαξαν τώρα, "γεια σου καΐκι μου άι Νικόλα")
Μια απορία μόνο μου μένει (σταμάτα μωρή τα παλαμάκια να συγκεντρωθώ) βλέποντας τις αντιδράσεις μετά την αποτυχία του προξενιού (ε, σκάσε πια) και τα διαγγέλματα των παρ'ολίγον νεόνυμφων.
Ποιος μαλάκας, όχι, δείξτε μου έναν αλλά τώρα, όχι αύριο το πρωί, μην έχει περάσει η επήρρεια των ληγμένων δακρυγόνων, ποιος λέω τους έχει ψηφίσει αυτούς τους γελοίους τενεκέδες ("λέγε ότι θες λέγε εγώ θα σ'αγαπώ" παίζει τώρα), έστω και μια φορά, και σκοπεύει μάλιστα και να τους ξαναψηφίσει;
Πιάστε τον, δικός μου είναι ρε, εγώ τον είδα πρώτος, θέλω να παίξω τη "συναίνεση" μαζί του, all night long. Είμαι κι εγώ σε βιτσιόζικο mode, θα τον δέσω και θα παίξουμε και την "ιστορική ευκαιρία". Που θα πάει, θα πέσει η κυβέρνηση, θα συναινέσει κι ο φτωχός.
Τι; Κανείς; Κανείς; Δε μπορεί, ούτε ένας; Ούτε ένας μπούλης με μετάθεση στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας; Ούτε μια πενηντάρα με βαμμένος ξανθό μαλλί και γαλάζια μπικουτί; Κανείς;
Σκάστε τώρα εσείς δίπλα να κοιμηθούμε.
5 σχόλια:
Καλά δεν παίζεσαι,μου εφτιαξες το κέφι πρωί πρωί, γαμώτο μου και νυστάζω.
Η χαρά από χθες το πρωί καλά κρατέι.
Μπας και με πείραξαν τα ληγμενα και μένα;
Αϊ καλό ξημέρωμα.
Καταπληκτικό! Μάλλον ήταν ληγμένα τα χημικά έτσι?:) Να είσαι καλά!
Για να δουμε τωρα φιλοι μου...
Τα προμοτιον τελειωσαν...Τα σωβρακα,επισης τελειωσαν...
Οι αμφισβητησεις...
Τελειωσαν κι αυτες...
Να πουμε τωρα επιτελους...
Το δικο μας τραγουδι...!!
Καλημέρα ΒΒ. Κι εγώ δε μπορώ να καταλάβω γιατί αλλά είμαι μες στην τρελή χαρά! Μπας κι έχουν μόνο σκοπό να μας αποτρελάνουν;
Βασιλική σκέψου, ληγμένα και σε υπερδοσολογία. Μιλάμε για τρελή μαστούρα! Πηγή καθαρής εμπνεύσεως!
Μαχαίρη κάτι μου λέει πως θα χαζέψουμε κι άλλες αλλαγές σωβρακοφανέλων μέχρι να τραγουδήσουμε. Αλλά οτι θα τραγουδήσουμε, θα τραγουδήσουμε.
Ναι αλλά κοιτάτε μην αρχίσουμε εγώ θέλω λαϊκά, εγω νέο κύμα,(που το θυμήθηκα),εγώ ελαφρολαϊκά, εγώ αρκουδιάρικα.....
Να βρούμε λοιπόν έναν κοινό σκοπό, ρυθμό εννοώ,γιατί άμα είναι να αρχίσει να τραγουδάει ο καθένας το δικό του τραγούδι δεν θα τραγουδάμε θα μοιρολογάμε.
Εγώ για να ξέρετε πάντως Χη/δάκι και πάνω!
Δημοσίευση σχολίου