Πορεία στο γκρεμό

Η υπερταχεία για τον ευρωπαϊκό παράδεισο που περίμεναν όσοι νανουρίζονταν με καπιταλιστικά παραμύθια τελικά ακινητοποιήθηκε λόγω τεχνικών προβλημάτων. Το ξύπνημα είναι βίαιο, σαν ένα όνειρο που βλέπεις να πετάς αλλά ξυπνάς αλαφιασμένος απ' τις φωνές της μάνας σου "Ξύπνα, άργησες για το σχολείο" κι είσαι κι αδιάβαστος για το διαγώνισμα. Δεν εξαιρώ τον εαυτό μου, λίγο πολύ σχεδόν όλοι βουλιάξαμε γλυκά στην αγκαλιά της κατανάλωσης, είναι η καλύτερη μαστούρα, η κολώνα του καπιταλισμού. Τώρα όμως βλέπουμε ξαφνικά μπροστά μας το ενδεχόμενο να προσπαθούμε για την επιβίωση κι όχι πια για την απόκτηση του τελευταίου μοντέλου touchscreen κινητού.

Πως επιβιώνουν τόσες οικογένειες με εισόδημα 600 και 700 (ή έστω 2Χ700) ευρώ το μήνα; Πως ζουν τόσοι άνεργοι; Πόσοι ζουν σήμερα κάτω από το όριο της φτώχειας και πόσοι θα ζουν σ'ένα-δυο χρόνια όταν πριν απ' το ξέσπασμα της κρίσης οι φτωχοί υπολογίζονταν στο 20% του πληθυσμού;
Τι συνθήκες θα επικρατήσουν στην αγορά εργασίας του ιδιωτικού τομέα αν μαζί με τους καθημερινά πολλαπλασιαζόμενους άνεργους βρεθούν στην αναζήτηση εργασίας και μερικές δεκάδες χιλιάδες απολυμένοι δημόσιοι υπάλληλοι; Σε ποιο σημείο θα κατρακυλήσουν οι μισθοί όταν η προσφορά εργασίας θα είναι πολλαπλάσια, η ζήτηση διαρκώς μειούμενη και οι ΣΣΕ καταργημένες; Πόσο καννίβαλοι είστε πια στο συνάφι σου ρε Δασκαλόπουλε;
Σε ποιο σημείο εξαθλίωσης θα φτάσει η δημόσια υγεία όταν το ήδη καταρρακωμένο, υποστελεχωμένο και υποχρηματοδοτούμενο ΕΣΥ θα έχει να αντιμετωπίσει επιπλέον μειώσεις της κρατικής χρηματοδότησης; Ποιοι θα επανδρώνουν την Υγεία και την Παιδεία όταν οι συμβασιούχοι που σηκώνουν μεγάλο μέρος του φορτίου προορίζονται για ξεπάστρεμα;
Τι θα γίνουν οι εκατοντάδες χιλιάδες μεταναστών που ήδη εργάζονται για φραγκοδίφραγκα; Τι θα τρώνε; Πως θα συγκρατηθεί το κύμα ρατσιστικού μένους εις βάρος τους όταν ο λαος, αμόρφωτος και ανώριμος, θα ξεσπάσει πάνω σ΄οποιονδήποτε δεν θα μπορεί να αντιδράσει; Και τι θα γίνει όταν ο εξευτελισμένος μετανάστης ανταποδώσει τις προσβολές στα ίσα;
Κι όταν οι προσβολές των ευρωπαίων συμμάχων του "μονοδρόμου" πέφτουν η μια μετά την άλλη ποιος θα υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια μιας χώρας η οποία συνελήφθη ως απατεώνας με πλαστό βιογραφικό όταν τα κούφια προσόντα του τα συνέταξαν οι ίδιοι οι σύμμαχοί της;

Η ζημιά του μεταπολιτευτικού εκμαυλισμού της νοοτροπίας του λαού σύντομα θα μπορεί να αποτιμηθεί σε επίπεδα πέρα από αυτό της αισθητικής ευτέλειας. Πίστευα ότι ο ευτελισμός του αισθητικού κριτηρίου θα ήταν ότι χειρότερο κληροδότησε η χοντροκομμένη προμεταπολιτευτική δεξιά στον πασοκικό λαϊκισμό ο οποίος με τη σειρά του όχι μόνο συνέχισε σ' αυτή τη ρότα αλλά, ακόμα χειρότερα, στοιχειοθέτησε το δικαίωμα στην ευτέλεια. Σήμερα πια πιστεύω ότι ο ηθικά ρημαγμένος λαός είναι έτοιμος να βγει στους δρόμους όχι για να παλέψει για την αξιοπρέπειά του αλλά για να αλληλοφαγωθεί στο όνομα ενός ξεφουσκωμένου εγώ.
Ποιος μπορεί να ανακόψει μια τέτοια πορεία στο γκρεμό όταν και τα κόμματα της αριστεράς στερούν μέρος της δράσης τους από την κοινωνία υπέρ δογματικών αστερίσκων;