Ο Αμβρόσιος και ο Γερμανός

Ποιο είναι το επίσημο φύλλο των χρυσαυγιτών και του αγράμματου συρφετού που συντίθεται από πρώην πασόκους και νυν "αγανακτισμένους"; Το 'πρώτο θέμα' βέβαια. Δεν είναι τυχαία η πρώτη σε κυκλοφορία εφημερίδα. Ποιος ο λόγος όμως ν'ασχοληθεί κανείς με το κωλόχαρτο αυτό που απευθύνεται σε κοινό με αιμορροΐδες στον εγκέφαλο; Το ενδιαφέρον του για την ανοιχτή επιστολή των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ προς τους μαθητές επ' ευκαιρία της 25ης Μαρτίου.
Το έντυπο πάντως πανηγυρίζει διότι "τα πράγματα έβαλε στη θέση τους ο μητροπολίτης Αμβρόσιος", ο οποίος βέβαια θίχτηκε από την αναφορά της ανοιχτής επιστολής στο ρόλο της επίσημης εκκλησίας κατά τη διάρκεια της επανάστασης.
Αντί οποιουδήποτε άλλου σχολίου παραθέτω δυο μικρά αποσπάσματα από το τρίτομο έργο του Γιάννη Σκαρίμπα "το '21 και η αλήθεια", προς τιμήν του συναδέλφου του Αμβρόσιου, Γερμανού:

"Οι νομίζοντες ή λέγοντες ότι ο Παλαιών Πατρών Γερμανός εκίνησε ή θέλησε και ύψωσε στην Αγία Λαύρα κείνο το λάβαρο από το πνίγον αυτόν πατριωτιλίκι του πλανώνται πλάνην μεγάλην. Μες στον ωκεανό της απιστίας τους, όπου Ιεράρχες και λόγιοι, Καποδίστριοι και Ιγνάτιοι, Κοραήδες και Κωλέττηδες πνίγονται, αρπάζονται από τα σωσίβια της ψευτοποιΐας που τους ρίχνουνε ιστορικοί και Εικοσιεναλόγοι τύπου Παπαρρηγόπουλου. Μα ο τρώγων ψέματα, η κοιλιά του το ξέρει. Συχάζει ο ποταμός αν δε σμίξει με τη θάλασσα; Γίνεται ζάπι η πομπή αν δεν βγει στο σιργιάνι; Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός στάθηκεν αντιδραστικός έως το κόκκαλο. 'Περιφρονούσε το λαό, τους "απαίδευτους και χυδαίους", χωρίς κανένα δισταγμό τάχθηκε αμέσως με το μέρος των ισχυρών κοτζαμπάσηδων,  τους οργάνωσε σε κόμμα κι έγινε μάλιστα ο αρχηγός τους' (Τάκης Σταματόπουλος: "Ο Π.Π.Γ. χωρίς θρύλο")
Στην κατά το 1806 εξόντωση της κλεφτουριάς στάθηκεν σατανικός και αιμοβόρος - αληθινός Ιάγος του έθνους μας. Μόνο σε "στρογγυλήν τράπεζα" θά' παιρνε θέση με τον άλλον εκείνον Σατανάν του '21 - τον Ιγνάτιο. Τα σατανιλίκια του, τις προδοσίες του, τη φιλαργυρία του και τη απληστία του δεν τα ματαβρίσκει κανείς εύκολα."
.....
"Βλέπων την κατάστασιν των πραγμάτων επρότεινεν ο Κολοκοτρώνης εις το Πολεμικόν Συμβούλιον των Ελλήνων να εκμεταλλευθώσι ταχέως την εκ της πτώσεως της Τριπόλεως ηθικήν εντύπωσιν και να επιπέσωσι κατά της επτοημένης φρουράς των Πατρών. Τοιούτος δε τρόμος επεκράτει εκεί, ώστε εκατοντάδες Τούρκων έδραμον εις τον αιγιαλόν και κατέφυγον εντός των πλοίων, χωρίς κανείς να τους διώκη. Μετά των κατεχόντων την Ακρόπολιν Λαλιωτών συνεννοείτο ανέκαθεν ο Κολοκοτρώνης και εγνώριζεν ότι ήσαν διατεθειμένοι να εκκενώσωσι το φρούριον υπό εντίμους όρους, ώστε ήτο ασφαλεστάτη η ευνοϊκή των πραγμάτων έκβασις, άμα εφαίνετο μόνον εκεί ο Έλλην οπλαρχηγός. Ήτο δε και έτοιμος ήδη προς τούτο ο Κολοκοτρώνης και ήρξατο συναθροίζων τους αναγκαίους εις την εκστρατείαν άνδρας. Οι άλλοι όμως εσκέφτησαν ότι είχε πολύ αναδειχθή κατάτα τελευταία συμβάντα και εξύφαναν σκευωρίαν προς ματαίωσιν του σχεδίου του. Οι πρόκριτοι της Αχαΐας, αρχηγούντος του Γερμανού και του Ανδρέου Ζαΐμη, έγραψαν προς τον Υψηλάντην ότι απέστεργον την βοήθειαν του Κολοκοτρώνη, επιθυμούντες να απαλλαγώσιν μόνοι των από τους εν Πάτραις Τούρκους. Ηπείλησαν μάλιστα ότι θα ανθίστατο ενόπλως κατά του Κολοκοτρώνη και παρακάλεσαν τον κρυφίον εχθρόν του Δεληγιάννην να τους βοηθήσει. (Karl Mendelssohn Bartholdy, σελ. 365).
Οι συνέπειες και τούτης της προδοσίας τούτου του... αγίου (!!) στάθηκαν για τον Αγώνα ιλιγγιώδικες. Με το φρούριο της Πάτρας τουρκικό και την -τώρα- υποταγή της Αχαΐας και στους Λαλαίους, η επανάσταση απειλήθηκε με σβήσιμο. Το στρατηγικό αυτό κλειδί, στα Τούρκικα χέρια, κόστισε και του Μεσολογγιού το ολοκαύτωμα. Χωρίς την ατιμία αυτουνού... του αγίου το Μεσολόγγι δεν θα υπόκυπτε - γενναία εφοδιαζόμενο από την απέναντι Αχαΐα."

Σε μια κοινωνία η οποία δεν θα εξαντλούσε το εθνικό της κόρωμα σε συζητήσεις περί του αν η λέξη "συνωστισμός" είναι το άκρον της ιεροσυλίας, το έργο του Σκαρίμπα θα ήταν διδακτέο ως σχολική ύλη.
Μια τέτοια κοινωνία απέχει όμως ακόμα πολύ.