Το κράτος των τσολιάδων υπερασπίζεται το "δικαίωμα στην εργασία"

Το σύνταγμα της Ελλάδος, αυτό το σκευρωμένο σκήνωμα που περιφέρουν οι αρχιερείς του κι απαιτούν απ' τους πιστούς να το προσκυνούν σταυροκοπούμενοι, προβλέπει τη διάκριση της εξουσίας σε τρεις ανεξάρτητες οντότητες, τη νομοθετική, τη δικαστική και την εκτελεστική. Θα τό'χετε προσέξει: όλα σε τρία τά 'χουμε πια σ'αυτή τη χώρα. Τρεις οι εξουσίες, τρία τα κόμματα στην κυβέρνηση, τρεις οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ, τρεις οι ομάδες του ΠΟΚ, τρία κι αυτά που θα μας πάρει η εφορία. "Μ' έφαγε η τριότα", έλεγε κάποτε κι η μάνα μου, εννοώντας τα 3/4 της οικογενείας που είμαστε αρσενικά. Δεν ξέρω από που προέρχεται η λέξη, νομίζω πάντως πως αφορά σε κάποιο παλιό παιχνίδι.

Σήμερα το πρωί οι δύο από τις τρεις εξουσίες έκαναν γιουρούσι στο εργοστάσιο της "Χαλυβουργίας Ελλάδος" για να σπάσουν την εννιάμηνη "παράνομη και καταχρηστική απεργία". Μαζί τους, για να κλείσει η τριότα, και η "επιτροπή αγώνα εργαζομένων", ή αλλιώς τα γιουσουφάκια του Μάνεση. Ανέκαθεν το σύστημα αξιοποιούσε "αγανακτισμένους" εθελοντές. Παλιότερα μάλιστα τους φόραγε φουστανέλα και τους έδινε και κουμπούρα για να μην παρακουράζεται η εκτελεστική εξουσία. Σήμερα πια οι φουστανέλες είναι ντεμοντέ και η άσκηση της βίας έχει ξαναγίνει επίσημο κρατικό μονοπώλιο. Τέτοιου είδους αγανακτισμένοι χρειάζονται πια μόνο για να τσιρίζουν στις κάμερες για το "δικαίωμά τους στην εργασία".

Αναμενόμενη ήταν η επέμβαση. Αυτό ωστόσο που μ'εντυπωσιάζει είναι η απουσία της τρίτης εξουσίας. Είναι δίκαιο να τρέχουν μεσ' στον κατακάιλα οι εισαγγελείς και οι ματατζήδες και την ίδια ώρα οι νομοθέτες να αερίζουν τ'αρχίδια τους με φουτζίτσου ινβέρτερ; Προφανώς όχι. Μόνο ο πρωθυπουργός μας, ο Αντώνης Σαμαράς, απαίτησε το συντονισμό των υπουργείων, αφού "το δικαίωμα στην εργασία είναι ιερό και η κυβέρνηση το υπερασπίζεται με κάθε τρόπο" (ασχολίαστο). Επιβάλλεται πάντως να αναλάβει άμεσα δράση και η νομοθετική εξουσία. Κομμένες οι απεργίες που κλείνουν τις βιομηχανίες. Κομμένες οι καταλήψεις οδοστρώματος που δυσφημούν την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Κομμένες οι συναθροίσεις άνω των τριών ατόμων.
Το νομικό πλαίσιο υπάρχει. Μπορεί να καταργήθηκε μεν προσωρινά το 1948, οι συνθήκες όμως για να επανέλθει είναι ώριμες.

Το παραπάνω νομοθέτημα (ψήφισμα ΛΘ' "Περί προσωρινής απαγορεύσεως της διακοπής της παραγωγής και αναστολής του δικαιώματος της απεργίας") θεσμοθετήθηκε με το ξέσπασμα του εμφυλίου πολέμου για να προλάβει, όπως υπολόγιζε, τις απεργιακές αντιδράσεις της εποχής. Καταργήθηκε μετά από σφοδρές αντιδράσεις ακριβώς έξι μήνες αργότερα, με το ψήφισμα ΝΕ'. Καθώς οι συνθήκες εμφυλίου είναι πια πολύ κοντά μας δεν θα πρέπει να θεωρούμε ως δεδομένο πως ψηφίσματα σαν το παραπάνω ανήκουν οριστικά στο παρελθόν. Αυτό για το οποίο δεν είμαι τόσο σίγουρος είναι το αν θα υπάρξει η παραμικρή αντίδραση, πέρα από τους συνήθεις "γραφικούς".