Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

Δοσολογία καθρεφτίσματος άνευ χτένας

Η κυβέρνηση μαριονετών είναι γερά γαντζωμένη στους σπάγγους της και δεν την ταράζουν οι εικοσιτετράωρες απεργίες σαν τη σημερινή, όσο δυναμικές και πετυχημένες κι αν είναι αυτές (που όντως ήταν σήμερα). Ένα από τα καραγκιοζάκια της ισχυρίστηκε νωρίτερα πως η "απαραίτητη" δημοκρατική νομιμοποίηση της κυβέρνησης είναι δεδομένη, αφού αν γινόταν εκλογές (κι αν η θεια μου είχε αμορτισέρ) την ίδια παράσταση θα επέλεγε το φιλοθεάμων κοινό. Άρα δε χρειάζονται περιττές πολυτέλειες. Οι διορισμένοι έχουν τέτοια σιγουριά για τον εαυτό τους που δεν διστάζουν πλέον να προαναγγέλουν τα επόμενα και μεθεπόμενα μέτρα, ενώ στην αρχή των παραστάσεων παρίσταναν τις τσουτσουνόφοβες παρθένες. Και δικαίως την έχουν τη σιγουριά αφού βλέπουν τους θεατές να παρακολουθούν μ'ανοιχτό το στόμα απ' την αγωνία το θεατρικό και να τρέμουν ταυτόχρονα στην ιδέα μήπως ξεμείνουν από νταβατζήδες.

Ο κοινοβουλευτισμός τά 'φαγε πλέον τα ψωμιά του. Το Σύνταγμα έγινε κουρελόχαρτο, χρήσιμο μόνο για την προεδρική ακράτεια, αφού το σκυλολόι που κατσικώθηκε με τσαμπουκά στο σβέρκο μας δεν έχει καμιά πρόθεση να ξεκουνηθεί αν πρώτα δε μας ρημάξει μια για πάντα. Δε χρειαζόταν βέβαια τα γαβγίσματα του κάθε μπεγλίτη για να το καταλάβουμε.
Πρέπει να ρίξουμε γροθιά στο μαχαίρι κι ότι θέλει ας γίνει. Έτσι κι αλλιώς μόνο οι βαρεμένοι πιστεύουν πια πως έχει καμιά σημασία για το λαό το αν θα πάρουμε ή όχι την έκτη έβδομη όγδοη δόση κι αν θα μείνουμε ή όχι στην ευρωζώνη και στη ζώνη του Κάιπερ.

Μπλόγκερ είμαι βέβαια, κι επιπλέον ανώνυμος, άρα ό,τι θέλω γράφω (μέχρι να μας το κόψουν κι αυτό οι μαυρογαλαζοπράσινοι σύμμαχοι). Σ' αυτό το πράμα που από συνήθεια λέμε ακόμα βουλή αλλά μας προέκυψε κομμαντατούρ των τοκογλύφων και των ντόπιων αφεντικών, το ΚΚΕ δεν έχει πια θέση. Ούτε τα "όχι" του εκεί μέσα μπορούν κάτι ν' ανατρέψουν. Ας καταθέσει πρόταση μομφής, κι όταν το μαυρομετωπίτικο μπουλούκι πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από τον εαυτό του και αυτοχειροκροτηθεί, ας σηκωθεί να φύγει μουτζώνοντας τον κοινοβουλευτικό μπερντέ. Ας συνεχίσει τον αγώνα εκεί που μετράει, ας κλιμακώσει μ'απεργίες και διαδηλώσεις κι όποιος θέλει ας ακολουθήσει. Κι όποιος δε θέλει ας κάτσει στ' αυγά του να τα ζεσταίνει μέχρι να σκάσουν μύτη τα φιδόπουλα. Γιατί όσο περιμένουμε την εργατική τάξη ν' αναγνωρίσει τον εαυτό της στον καθρέφτη, τόσο αυτή μπερδεύει το ταξικό με το εθνικό. Αλλά πού να τον αναγνωρίσει πού 'χει κορακιάσει στον καθρέφτη η εθνική μουτζούρα.

Ίσως πάλι να βιάζομαι πολύ και να πρέπει κάποιος να μου διδάξει καρτερία.

10 σχόλια:

Οικοδόμος είπε...

Καλησπέρα. Δεν σου κρύβω πως με προβληματίζει πολύ έντονα πια, αυτή η αναποτελεσματικότητα των μορφών αγώνα που υιοθετεί το κόμμα. Από τη μια σκέφτομαι μήπως οι ενδείξεις που έχουν δεν ευνοούν κάτι το διαφορετικό, από την άλλη όμως τι νόημα έχει όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου; Όλα τα μέτρα περνούν και μαζί μ' αυτά κι ο καιρός, και πάλι μέτρα και... Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν μπορεί με κάποιο τρόπο να προκαλέσει διάλυση της Βουλής. Ξέρεις κάτι επ' αυτού;
Πάντως δεν τσουλάει άλλο έτσι, νομίζω πια πως το καταλαβαίνουν όλο και περισσότεροι. Δεν ξέρω φίλε, τα γουρούνια δεν ντρέπονται, πριν ακόμα περάσουν αυτά τα μέτρα προαναγγέλουν τα... επόμενα. Νιώθω πως είμαστε περικυκλωμένοι, κάτι πρέπει να κάνουμε, να λειτουργήσει επιτέλους το ένστικτο της επιβίωσης. Πόσο βαθιά είναι θαμμένο πια;;;
Καλή δύναμη!

kariatida62 είπε...

Δεν είναι μόνο η δικό σας προβληματισμός.
Είναι και άλλων!

Μετά τις αναμενόμενες χθεσινοβραδινές τραγικές εξελίξεις διαφαίνεται μόνο μία λύση πριν την ένοπλη εξέγερση των Ελλήνων Πατριωτών που αρνούνται να υποταχθούν στη νέα γερμανική κατοχή, και το επακόλουθο αιματοκύλισμα.


Και αυτή τη λύση μπορεί να την πυροδοτήσει μόνο ένας πολιτικός φορέας :
το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας με την παραίτηση σύσσωμης τής κοινοβουλευτικής του ομάδας και των αναπληρωματικών που θα κληθούν να την αντικαταστήσουν από το κυνοβούλιο του δωσιλογισμού και της παράδοσης της χώρας.


Κατ΄αυτόν τον τρόπο θα προκληθούν εκλογές- τοπικού ή γενικού χαρακτήρα μένει να διευκρινισθεί από τους συνταγματολόγους- και έτσι θα δοθεί λύση στην τραγωδία εφόσον θα αποτυπωθεί και επισήμως η απόλυτη διάσταση της σημερινής συνθέσεως της Βουλής με την λαϊκή βούληση, και έτσι η τριμερής χούντα Παπαδήμιου δεν θα μπορεί να σταθεί ούτε λεπτό παραπάνω.
Συντρόφισσα Αλέκα, σύντροφε Παφίλη, συντρόφισσα Λιάνα Κανέλλη , σύντροφε Νίκο Μπογιόπουλε , σύντροφοι συναγωνιστές του ΚΚΕ που βρεθήκαμε πλάτη με πλάτη, ώμο με ώμο τους μήνες που πέρασαν, ακούστε την έκκληση μας καιΒΟΗΘΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ !!!!

Γράφει ο Misha

blackbedlam είπε...

Καλημέρα παίδες.
Καλημέρα και στον φίλο Οικοδόμο και στην φιλενάδα Κάρυ.

Το πρώτο που θέλω να πω είναι ότι συμμερίζομαι τους προβληματισμούς σας είναι και δικοί μου.

Στρατολάτη τί ακριβώς εννοείς όταν λες:

Να βαρέσουμε γροθιά στο μαχαίρι και ότι θέλει ας γίνει;

Αν μιλάμε για εξέγερση, πρέπει να ξέρουμε ότι ο στόχος της δεν μπορεί να είναι άλλος από την κατάληψη της εξουσίας.

Και αυτό το εγχείρημα διέπεται από κανόνες, αν θέλουμε βέβαια να είναι νικηφόρο.

«Η ένοπλη όμως εξέγερση είναι ένα ιδιαίτερο είδος πολιτικού αγώνα, που υπάγεται σε ιδιαίτερους νόμους, νόμους που πρέπει να τους μελετήσει κανείς προσεκτικά". Την αλήθεια αυτή τη διατύπωσε εξαιρετικά ανάγλυφα ο Καρλ Μαρξ, που έγραφε ότι η "ένοπλη εξέγερση, όπως και ο πόλεμος είναι τέχνη".

Από τους κύριους κανόνες αυτής της τέχνης, ο Μαρξ τόνισε τους εξής:

1) Ποτέ να μην παίξουμε με την εξέγερση, μα από τη στιγμή που θα την αρχίσουμε να είμαστε απόλυτα βέβαιοι πως πρέπει να τραβήξουμε ως το τέλος.

2) Να πραγματοποιούμε μεγάλη υπεροχή δυνάμεων στο αποφασιστικό σημείο και στην αποφασιστική στιγμή, γιατί διαφορετικά ο εχθρός που έχει καλύτερη προετοιμασία και οργάνωση, θα εξοντώσει τους εξεγερμένους.

3) Από τη στιγμή που θα έχει αρχίσει η εξέγερση, πρέπει να δρούμε με τη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και απαραίτητα, οπωσδήποτε, να περνάμε στην επίθεση, "Η άμυνα είναι ο θάνατος της ένοπλης εξέγερσης".

4) Να προσπαθούμε να αιφνιδιάσουμε τον εχθρό, να συλλάβουμε τη στιγμή που τα στρατεύματά του θα είναι ακόμη σκόρπια.

5) Να προσπαθούμε να έχουμε καθημερινά, έστω και μικρές επιτυχίες (μπορούμε να πούμε: κάθε ώρα, αν πρόκειται για πόλη), διατηρώντας με κάθε θυσία την "ηθική υπεροχή".

Ο Μαρξ συνόψισε τα διδάγματα όλων των επαναστάσεων σχετικά με την ένοπλη εξέγερση με τα λόγια του Νταντόν, "του μεγαλύτερου αριστοτέχνη της επαναστατικής τακτικής που γνώρισε η ιστορία: "τόλμη και πάλι τόλμη"»

Και ο Λένιν έλεγε:

«Θα ήταν όχι απλώς ανοησία, αλλά και έγκλημα, να ρίξουμε την πρωτοπορία στην αποφασιστική μάχη, προτού όλη η τάξη, προτού οι πλατιές μάζες να έχουν πάρει θέση ανοιχτής υποστήριξης της πρωτοπορίας, ή τουλάχιστον ευμενούς ουδετερότητας απέναντί της και να έχουν δείξει ότι είναι εντελώς ανίκανες να υποστηρίξουν τον αντίπαλό τους»
Συγνώμη που μεταφέρω τσιτάτα αλλά είναι βασικά ζητήματα και δεν γίνεται να τα γράψω.... με δικά μου λόγια,μιας και έτσι και αλλιώς είμαι πεισμένη για την "αξία" τους.

Ανώνυμος είπε...

εμφανής η αλλαγή στάσης απέναντι στην τακτική του ΚΚΕ.
Ομως το κρίσημο ερώτημα παραμένει.Γιατί όχι ενα νεο ΕΑΜ,με ολους μαζί?
χ

ένας στρατολάτης είπε...

Γεια σου φίλε Οικοδόμε.
Δεν ξέρω αν μπορεί να προκληθεί διάλυση της βουλής από κοινοβουλευτικά μικρό κόμμα. Υποψιάζομαι όμως πως η κυβέρνηση μόνο με πρόταση μομφής πέφτει. Τέτοιο ενδεχόμενο δεν υπάρχει. Όντως, όμως, δεν τσουλάει άλλο. Δεν αποδίδω τη στασιμότητα τόσο στην αναποτελεσματικότητα του κόμματος όσο στην λαϊκή αδράνεια που ίσως να μπορούσε να διακοπεί με κάποια νέας φύσης κίνηση τακτικής. Θεωρώ πως πρέπει πια να απονομιμοποιηθεί και συμβολικά το κοινοβούλιο με την αποχώρηση του ΚΚΕ και -γιατί όχι;- του ΣΥΡΙΖΑ. Μια τέτοια κίνηση ωστόσο δεν θα είναι αναίμακτη. Αποχωρώντας από τη βουλή επί της ουσίας κάνεις το ανέκκλητο βήμα. Δεν θα υπάρχει γυρισμός παρά μόνο κλιμάκωση και ίσως να βρεθούμε πάλι αντιμέτωποι με κλήσεις "δι'υπόθεσίν μας". Αλλά ας γίνει κι αυτό. Ας μπούμε εμείς μπροστά. Οφείλουμε να μπούμε εμείς μπροστά.


Δεν είναι λοιπόν κάτι τόσο απλό η αποχώρηση Καρυάτιδα. Δεν ξέρω που βασίζεις την άποψή σου πως η αποχώρηση κοινοβουλευτικού κόμματος οδηγεί σε εκλογές. Φοβάμαι πως είναι ένα ιδεολόγημα αντίστοιχο με αυτό της διάλυσης των κομμάτων (!) στην περίπτωση αποχής άνω του 50%, ανακριβές δηλαδή. Εξάλλου Καρυάτιδα οι εκλογές δεν θα φέρουν από μόνες τους την άνοιξη. Στην Ελλάδα παίζονται πολλά για τον καπιταλισμό και η συμμορία των προθύμων δεν θα δυσκολευτεί να σχηματίσει νέα κυβέρνηση. Παλεύουμε για εκλογές, δε λέω, δίνουμε όσες δυνάμεις έχουμε, αλλά πλέον πρέπει κυρίως έξω απ' τη βουλή να διαμορφωθούν οι όροι της ανατροπής. Κι εκεί δεν θα περισσεύει κανείς.


Καλημέρα ΒΒ.
Γροθιά στο μαχαίρι δεν εννοώ την ένοπλη δράση. Προφανώς δεν θα είχε κανένα αποτέλεσμα πέρα από τη διευκόλυνση της ακροδεξιάς να μας καβαλήσει κι επισήμως. Κι όχι τίποτ'άλλο,
Γροθιά στο μαχαίρι θα πει -για την ώρα- αποτίναξη των κοινοβουλευτικών δεσμών. Σπάσιμο των αλυσσίδων που κρατούν το κόμμα δέσμιο στην αστική "νομιμότητα". Συγκέντρωση όλων των δυνάμεών μας στο πεδίο των κινητοποιήσεων, των απεργιών, των συγκρούσεων. Και νά'σαι σίγουρη πως θα βρεθούν και νέοι σύμμαχοι σε μια τέτοια κατεύθυνση.

ένας στρατολάτης είπε...

Αλλαγή στάσης απέναντι σε ποια τακτική του ΚΚΕ;
Καμία αλλαγή στάσης επί της ουσίας. Αυτό που πρέπει να κάνει στους εργατικούς αγώνες το κάνει, κόντρα μάλιστα σε όλους. Όλους. Θα μπορούσε να κάνει κι άλλα; Φυσικά. Κομμουνιστικό επαναστατικό κόμμα όμως δεν μπορεί να παλεύει με σκοπό την αύξηση των εδρών. Προφανώς. Σκοπός είναι η λαϊκή εξουσία. Η συμμετοχή στη βουλή είναι ένα χρήσιμο μέσο επέμβασης, στο μέτρο του δυνατού, κόντρα στους υπηρέτες του κεφαλαίου. ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΠΙΑ. Ο κύβος ερρίφθη και οι δημοκρατικίστικες μάσκες της εξουσίας έπεσαν. Οφείλει λοιπόν πλέον το ΚΚΕ να σταθμίσει σοβαρά την αξία της παραμονής εντός βουλής. Εγώ δεν είμαι ο αλάνθαστος και δεν αποκλείω να υπάρχουν ακόμα σοβαροί λόγοι που τους αγνοώ -ή δεν τους αξιολογώ σωστά- για να είναι εκεί.
Τώρα για το ΕΑΜ, τι άλλο να πω; Με ποιους ΕΑΜ; Με τους πρώην ή τους wannabe πασόκους; Κάποια συνεννόηση ναι, θα μπορούσε να γίνει στα κινήματα. Υπάρχουν κάποιες δυνάμεις, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ίσως, το Αριστερό Ρεύμα ίσως, ως πότε όμως η περιλάλητη "ενότητα της αριστεράς" θα λειτουργεί σαν δικαιολογητικό της απραξίας του λαού;

pavlosk είπε...

Στρατολάτη,

δικαιολογημένο το ξέσπασμα σου. Σε λίγο θα ακολουθήσω με το δικό μου τρόπο και στο blog μου.

Αμφιβάλλω αν αυτή τη στιγμή μια εξέγερση θα είχε ευτυχή κατάληξη. Μάλλον οι προσδοκίες όλων θα διαψεύδοταν τραγικά. Οι "συσχετισμοί" για κάτι τέτοιο δεν υπάρχουν όσο και να το θέλουμε ή να το ονειρευόμαστε. Εκτός και αν βολευόμαστε με μια νέα εκδοχή του "Δεκεμβρη", πράγμα που προσωπικά με δεν με αφήνει αδιάφορο, αλλά αρνητικά τοποθετημένο ακριβώς γιατι θα αναδυθούν τα συντηρητικά στοιχεία και ακροδεξιά κατάλοιπα.

2 χρόνια πέρασαν και οι δυνάμεις της Αριστεράς, η καθε μια με τον τρόπο της και τις επιλογές της λίγο ή πολύ, έκαναν τα πάντα για να μην συναντηθούν ούτε μεταξύ τους ούτε και με τον λαό. Δεν κοιτάω μεμονωμένες περιπτώσεις ή στιγμές. Κάνω απλά μια σούμα και καταλήγω σε αυτό το συμπέρασμα. Είναι χαρακτηριστική η εμμονή των τελευταίων μηνών στη διεξαγωγή εκλογών αντί της δημιουργίας προϋποθέσεων ανατροπής.

Τώρα έχει έρθει η ώρα της πληρωμής! Να πέσει άλλη μια φάπα στο σβέρκο μας. Μαζί βέβαια και στο λαό αυτής της χώρας, που αποτι δείχνει έχει ακόμα πολλά να χάσει μέχρι να αρχίσει να ξεκουνιέται από τον καναπέ του...

Βέβαια, εμείς θα εξακολουθήσουμε να το παλεύουμε. Δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Και ελπίζω και σε αλλαγή πλεύσης και στο ΚΚΕ, όπως την περιγράφεις. Θα βοήθαγε τα μάλα. Όμως αν δεν τη δω...κρατάω μικρό καλάθι!

Μαζεστίξ είπε...

"Πρέπει να ρίξουμε γροθιά στο μαχαίρι κι ό,τι θέλει ας γίνει."

Αυτό ακριβώς.

Δεν υπάρχουν επαναδιαπραγματεύσεις.

ένας στρατολάτης είπε...

Παύλο, Μαζεστίξ, καλά κουράγια!
Άντε, κι από Δευτέρα ελπίζω να τσακωνόμαστε για τη νομή της εξουσίας μεταξύ σεχταριστών και οπορτουνιστών.
Κάτω οι μενσεβίκοι!

Μαζεστίξ είπε...

Μακάρι να τσακωνόμαστε μόνο γι' αυτά Στρατολάτη!
Μακάρι...

Κάτω οι Μενσεβίκοι!!!