Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Να τελειώνουμε με τα προκαταρκτικά

Παρασκευή: Κατάθεση του νέου μνημονίου στη Βουλή, σε ένα μόνο άρθρο και με κατεπείγουσα σήμανση.
Σάββατο: "Συζήτηση" του μονόαρθρου νομοσχεδίου.
Κυριακή: Ψήφιση του νομοσχεδίου στην ολομέλεια του σώματος.
Δευτέρα: Βασικός μικτός μισθός στα 586 ευρώ, 511 για τους νέους ως 25, επίδομα ανεργίας στα 360 ευρώ. Πολυτεκνικά επιδόματα τέλος. Ντε φάκτο κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Επικύρωση του νόμου της ζούγκλας που πάντα προηγείται των επισήμων διατάξεων. Εναρκτήριο λάκτισμα νέων περικοπών, πιο άγριων, από εργοδότες πιο ξεθαρρεμένους. Για νέα πετσοκόμματα που θα νομιμοποιηθούν τυπικά σε δυο ή τρεις μήνες.

Έχουν ήδη οργανωθεί τα σημερινά συλλαλητήρια, προκυρήχθηκε κι η σαρανταοκτάωρη απεργία. Όποιος λείπει θα είναι συνυπεύθυνος, δε χωράνε πια άλλα χάδια στ' αραχνιασμένα αυτάκια της εργατικής τάξης. Στο 20,9% η επίσημη καταγραμμένη ανεργία για το Νοέμβρη. Κι έχουμε Φλεβάρη, έτσι;

Μη γελιόμαστε. Ακόμα κι αν καταφέρουμε να γκρεμίσουμε το θεσμικό τους ικρίωμα, αυτοί που θα σταθούν απέναντί μας δεν θα είναι οι γκρεμισμένοι δήμιοι του μαύρου μετώπου. Θα είναι οι μικροαστοί, αυτοί που συνωστίζονται να παρακολουθήσουν τις εκτελέσεις, αν και γνωρίζουν πως μεταξύ τους επιλέγονται τα θύματα. Ένα μπουλούκι ατόμων, χωρίς συναίσθηση συλλογικότητας. Αυτοί οι πολλοί, που θα έχουν παραμείνει μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, πιστοί στα πρωτόκολλα των καθημερινών τους δραστηριοτήτων. Να μην έχουμε αυταπάτες για το ρόλο τους. Ελάχιστοι θα δουν το γκρέμισμα σαν νίκη, ακόμα λιγότεροι θα ψελλίσουν τις λέξεις "λαϊκή εξουσία". Οι πολλοί θα βιώσουν το σοκ του ισοβίτη που του πετούν ξαφνικά στα μούτρα το απολυτήριο. Κι έπειτα θα αναζητήσουν -ως συνήθως- υπευθύνους. Για να πάρουν εκδίκηση απ' όσους έχουν το θράσσος ν' αγωνίζονται και για τους άλλους, για να πνίξουν βαθιά μέσα τους ό,τι είχε απομείνει που λεγόταν κάποτε συνείδηση. Ό,τι ακόμα καμιά φορά ξεμυτίζει στιγμιαία και τους δίνει μια ανοίκεια συναίσθηση κατάντιας.
Αλλά δε θα κολώσουμε κιόλας με τα μικροαστικά ναζάκια.

Τώρα είναι η ώρα να ρίξουμε τη γροθιά στο μαχαίρι. Η καταιγίδα δεν είναι περαστική. Ότι κι αν γίνει στη βουλή, το ζητούμενο είναι τι θα γίνει έξω από αυτή και πόσο θα διαρκέσει.
Τέρμα στις -ωρες απεργίες. Να γίνει η απεργία γενική και διαρκής, μέχρι να ξεκουμπιστούν οι δήμιοι.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

δυνατό και σωστό
όμως.......
έχουν όλα τα όπλα και κυρίως το στρώμα που αναφέρεις
χ

Ανώνυμος είπε...

θυμίζω την περίφημη φράση του Ροβεσπιέρου στην Γαλλική εθνοσυνέλευση.
"Η αρετή ήταν πάντα μειοψηφία στην ανθρωπότητα".

Taliban