Δικαιολογημένες αθλιότητες

"Καλή" αθλιότητα είναι αυτή που έχει μια καλή δικαιολογία.

Το Υπουργείο Υγείας, Ευρωκλινικής, Μετροπόλιταν και Πάσης Ιδιωτικής Πρωτοβουλίας αποφάσισε ότι οι γιατροί του ΕΟΠΥΥ που απεργούν, αν ταυτόχρονα έχουν και ιδιωτικό, συμβεβλημένο με τον ΕΟΠΥΥ ιατρείο στο οποίο δέχονται ασθενείς, θα τιμωρούνται με καταγγελία της σχετικής σύμβασης.
Με μια πρώτη ματιά φαίνεται παράδοξο να εργάζεται κανείς στον ΕΟΠΥΥ και να διαθέτει και συμβεβλημένο ιδιωτικό ιατρείο. Με μια δεύτερη ματιά στους μισθούς των εργαζομένων γιατρών στον ΕΟΠΥΥ, γίνεται κατανοητό γιατί τους επιτρέπεται αυτή η δυνατότητα. Οι γιατροί που μισθοδοτούνται από το ελληνικό κράτος (όπως και οι δάσκαλοι άλλωστε) αμείβονται λιγότερο από τους υπαλλήλους ΔΕ των υπουργείων. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό για να γλυτώσουν από το λασπόλουτρο της καθεστωτικής προπαγάνδας.

Ο άθλιος αυτός εκβιασμός δημιουργεί ένα βολικό προηγούμενο κατά του δικαιώματος της απεργίας. Αύριο οι δημόσιοι υπάλληλοι που απεργούν θα μπαίνουν στην "κινητικότητα" (για να βρουν άλλη θέση από την οποία δεν θα έχουν παράπονο). Μεθαύριο οι πάσης φύσεως απεργοί που διαδηλώνουν στο οδόστρωμα θα υποχρεούνται σε καταβολή διοδίων, ενώ αν στέκουν στο πεζοδρόμιο θα καταβάλουν δημοτικό τέλος τραπεζοκαθισμάτων. Αντιμεθαύριο οι απεργοί στις βιομηχανίες θα πρέπει να καταβάλουν αποζημίωση για διαφύγοντα κέρδη στα αφεντικά.

Κι όλα αυτά απολύτως "δικαιολογημένα". Κυρίως στη συνείδηση του καημένου, θλιβερού μικροαστού. Που έχει κι αυτός πολλές καλές δικαιολογίες.