Πατριδογνωσία

Ποια "Πατρίδα" ρε τενεκέ;
Από πότε έχουμε την ίδια πατρίδα;
Στη δική μου πατρίδα οι παλάμες είναι ραγισμένες απ' τον ασβέστη, τα δάχτυλα μαύρα από τα γράσσα. Η μέση τσακισμένη από το σκύψιμο ή το βάρος. Τα μάτια κόκκινα απ' τη σκόνη ή ακόμα και τις οθόνες των πισί. Η αγωνία της επιβίωσης μαστιγώνει τα κορμιά και τις ψυχές. Ακόμα κι οι φλώροι, σαν του λόγου μου, κάποιο τέτοιο κουσούρι το κουβαλάμε.
Στη δική σου την πατρίδα φοράτε το κοστουμάκι και το ύφος τεχνοκράτη, σουλατσάρετε στα αναπτυξιακά συνέδρια και ανταλλάσετε χειραψίες και υπογραφές με "επενδυτές".
Στη δική μου την πατρίδα βαραίνει ακόμα η πρώτη ήττα. Αλλά δεν θα βαραίνει για πάντα.
Στη δική σου την πατρίδα ξυνίζει σε μαρμάρινες γούρνες το κρασί ανίερων σπονδών.
Μας χωρίζουν πολλά περισσότερα από τα παραπάνω. Πολλές αγεωγράφητες πατρίδες.
Πάρε λοιπόν το μούτρο σου και τις ιέρειές σου και κάντε δεήσεις, μην ξάφνου αναγνωρίσει ο εργάτης την πατρίδα του.