Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

Πατριδογνωσία

Ποια "Πατρίδα" ρε τενεκέ;
Από πότε έχουμε την ίδια πατρίδα;
Στη δική μου πατρίδα οι παλάμες είναι ραγισμένες απ' τον ασβέστη, τα δάχτυλα μαύρα από τα γράσσα. Η μέση τσακισμένη από το σκύψιμο ή το βάρος. Τα μάτια κόκκινα απ' τη σκόνη ή ακόμα και τις οθόνες των πισί. Η αγωνία της επιβίωσης μαστιγώνει τα κορμιά και τις ψυχές. Ακόμα κι οι φλώροι, σαν του λόγου μου, κάποιο τέτοιο κουσούρι το κουβαλάμε.
Στη δική σου την πατρίδα φοράτε το κοστουμάκι και το ύφος τεχνοκράτη, σουλατσάρετε στα αναπτυξιακά συνέδρια και ανταλλάσετε χειραψίες και υπογραφές με "επενδυτές".
Στη δική μου την πατρίδα βαραίνει ακόμα η πρώτη ήττα. Αλλά δεν θα βαραίνει για πάντα.
Στη δική σου την πατρίδα ξυνίζει σε μαρμάρινες γούρνες το κρασί ανίερων σπονδών.
Μας χωρίζουν πολλά περισσότερα από τα παραπάνω. Πολλές αγεωγράφητες πατρίδες.
Πάρε λοιπόν το μούτρο σου και τις ιέρειές σου και κάντε δεήσεις, μην ξάφνου αναγνωρίσει ο εργάτης την πατρίδα του.

3 σχόλια:

μαχαιρης είπε...

Καπιοι εχουν και καπιοι δεν εχουν,φιλε πατριδα...
Εξ αλλου..Και στην υπερασπιση της, φανηκανε οι Πατριωτες πιοι ειναι..

ένας στρατολάτης είπε...

Μόνο που η Πατρίδα πολύ συχνά απέχει από το εθνικό στοιχείο Μαχαίρη. Ενώ το στοιχείο αυτό αξιοποιείται στο έπακρο.

akrat είπε...

είναι όμως στιγμές που η πατρίδα υπερασπίζεται από τους πτωχούς... δες κομμούνα του Παρισιού...