Ο ευφραδής συνταγματολόγος πήρε τα πασοκικά σκήπτρα, ο έτερος των αντιπροέδρων τόν απάλλαξε από περιττά κιλάκια, τα χρώματα και οι φανταχτεροί όροι δεν προλαβαίνουν να ντύνουν τα νεογέννητα (με δικομματική μίτωση) απο-κόμματα, αλλά ημερομηνία εκλογών ακόμα δεν ακούσαμε. Προφανώς τα μηνύματα που έχουν οι παπατζήδες της εξουσίας δεν είναι σαφή. Δε γράφω "δεν είναι καλά" γιατί έχω την αίσθηση πως ούτε κακά είναι. Ακριβώς γιατί το στοιχείο της αβεβαιότητας είναι ενισχυμένο. Και κάτι τέτοιες τυχαιότητες δεν τις γουστάρουν οι -νοικοκυρεμένοι σ'αυτά- κυβερνώντες. Όπως γράφει ο "μετριοπαθής" τύπος, έχει πρωτοφανώς αυξηθεί η αποχή από τις δημοσκοπικές έρευνες. Ενώ βέβαια είναι μάλλον απίθανο να εκφραστεί στις εκλογές μια αντίστοιχη αποχή (της τάξης του 70% όπως ακούγεται). Όσο λοιπόν κι αν προθερμαίνουν οι λιγδομάγειροι την κάλπη, παραμένουν άγνωστο το πόσο βραστερά θά'ναι τα "φασόλια". Σαν το σκωπτικό που μού'λεγε κάποτε ο μακαρίτης ο παππούς μου:
"-Τι θα φάμε σήμερα παππούλιον; -Φασόλια υιέ μου. Δέκα καρύα καυσόξυλα κατεκάησαν, ο λέβητας κατετροπώθη, μα τα φασόλια χαμπάρι ουκ έχουσι".
Αν κι εδώ που τα λέμε, στις εκλογικές επιδόσεις του λαού πάει καλύτερα το άλλο, που ακόμα ρωταπαντά η μάνα μου:
"-Πως πάν'οι στραβοί στον Άδη; -Ο ένας κοντά στον άλλονε".
Μιλώντας με φίλους και γνωστούς έχω την αίσθηση πως τα επιχειρήματα υπέρ άκυρου / λευκού / αποχής δεν πείθουν πια κανέναν. Ο καθένας αντιλαμβάνεται πως κάθε αχρησιμοποίητο δικαίωμα αντιδικομματικής ψήφου θα χρησιμοποιηθεί για την αναλογική ενίσχυση του πρώτου -κυρίως-κόμματος, με το μποναμά των 50 επιπλέον εδρών. Όμως, από την άλλη, οι δημοσκοπήσεις, έστω και μέσα στην απολύτη ανασφάλεια και χειραγώγηση, δείχνουν πως το ένδυμα της "αντιμνημονιακότητας" αρκεί για να ντύσει πλήθος κομμάτων και κομματιδίων, ποικίλου χρωματικού φυράματος αλλά -κατά κανόνα- ανύπαρκτου ιδεολογικού στίγματος. Τι να την κάνεις εξάλλου την ιδεολογία; Αρκεί να έχεις ευπαρουσίαστο ηγέτη με εισιτήριο διαρκείας σε τηλεπάνελ. Κι όσο κι αν είναι γελοίο να ψηφίζεται κανείς με κριτήριο την τσάκιση της χλαμύδας ή το μπιρμπίλισμα του ματιού, άλλο τόσο σίγουρο είναι πως η γελοιότητα έχει εκλογική πέραση.
Ποιοι λοιπόν θα κρίνουν τις εκλογές;
Για το δικομματικό τσούρμο δεν έχω υπερβολικές ελπίδες. Ρωτώ όποιον παλιό πασόκο πέφτει στη λούμπα να συζητήσει μαζί μου, για τις προθέσεις του. Ούτε ένας (1) δεν έχει πει πως θα ξαναψηφίσει ΠΑΣΟΚ. Οι πασόκοι όμως που θα ομολογούσαν κάτι τέτοιο δεν υπάρχουν πια. Τους πάτησε το Πάγκαλος Εξπρές. Ο σύγχρονος πασόκος απέκτησε επιτέλους το "δικαίωμα" της κομματικής συνομωτικότητας, έστω κι από ντροπή. Αλλά το είδος του δεν εξαλείφθηκε. Κι ένα 20% υποψιάζομαι πως θα το δώσει στο νέο ηγέτη του. Ο νεοδημοκράτης πάλι, για τον επίσημο μιλώντας πάντα, ενθουσιασμένος από την αντιμνημονιακή πόρπη του δικού του ηγέτη δεν θα παραλείψει να σκεφτεί πως είναι πάλι η σειρά του να κυβερνήσει (πως λέμε: "εγώ ρε έχω πάρει τριανταεννιά πρωταθλήματα"). Επιπλέον, καθώς η λαϊκή δεξιά εκπροσωπείται, μεν, από δύο -πια- ανταγωνιστές αλλά εισήχθη πανηγυρικώς και στη νεοδημοκρατική ρητορεία, το πρωτάθλημα είναι μάλλον καβαντζωμένο. Ο νεοδημοκράτης εξάλλου δεν έχει ντροπή μιας και "τη χώρα την κατέστρεψε ο ΓΑΠ". Οπότε λογικά το 25αράκι το έχει σίγουρο η ΝΔ.
Εικοσιπέντε κι είκοσι σαρανταπέντε. Τουλάχιστον. Με ικανό περιθώριο αύξησης, ανάλογα με την αποχή και κυρίως την αντοχή του κρίσιμου παράγοντα στους εκβιασμούς. Ο οποίος κρίσιμος παράγοντας είναι ο τσουρουφλισμένος από τις μνημονιακές πολιτικές γείτονάς μας. Που έπρεπε πρώτα να καταστραφεί για να γίνει κρίσιμος και -επιτέλους- απρόβλεπτος. "Επιτέλους", γιατί δεν είναι πια δεδομένος αυτόχειρας, όχι απαραίτητα γιατί αποφάσισε να πάρει τις τύχες του στα χέρια του και να γκρεμίσει το σάπιο σαράι του αστικού κοινοβουλευτισμού.
Κι όμως, όσο πιο απρόβλεπτος γίνεται ο τσουρουφλισμένος ψηφοφόρος, τόσο εξελίσσονται τα μέσα ελέγχου του. Οι εκβιασμοί που έχουν ξεπεράσει κάθε ιστορικό προηγούμενο αναισχυντίας, η ποικιλία εναλλακτικών "αντιμνημονιακών" προτάσεων (για να υπάρχει ισορροπία) και η συκοφάντηση των πραγματικών αντιπάλων της αστικής εξουσίας. Είναι βέβαιο πως τα μέσα αυτά θα παγιδεύσουν πολλούς. Και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, η αποτελεσματικότητά τους δεν οφείλεται μόνο στη -δεδομένη- "ευστοχία" των μέσων. Οφείλεται, πάνω απ' όλα, στη δεκτικότητα των αποδεκτών. Συζητώντας καθημερινά συναντώ τα ίδια και τα ίδια στερεότυπα. Τά'χω τόσο σιχαθεί που δεν θα μπω στον πειρασμό του π.χ. Αντανακλαστικά τινάγματα μιας κοινωνίας που έχει μάθει ν'αναζητά το εύκολο θύμα, τον προσιτό υπαίτιο, το άμεσο αποτέλεσμα. Στο όνομα του "ρεαλιστικού", των μετρημένων κουκιών και της δικαιοσύνης σε 1'.
Αλλά υπάρχουν και συνειδήσεις που δεν δέχονται πια να μετρήσουν κουκιά. Που δεν χωρά πια ο "ρεαλισμός" στην εξίσωση της επιβίωσής τους. Που δεν καταδέχονται να κυνηγήσουν το προσιτό. Κι είναι στη λίστα των απρόβλεπτων αυτοί που μπορεί να γκρεμίσουν τους λιγδομάγειρους μαζί με τα τσουκάλια τους.
"-Τι θα φάμε σήμερα παππούλιον; -Φασόλια υιέ μου. Δέκα καρύα καυσόξυλα κατεκάησαν, ο λέβητας κατετροπώθη, μα τα φασόλια χαμπάρι ουκ έχουσι".
Αν κι εδώ που τα λέμε, στις εκλογικές επιδόσεις του λαού πάει καλύτερα το άλλο, που ακόμα ρωταπαντά η μάνα μου:
"-Πως πάν'οι στραβοί στον Άδη; -Ο ένας κοντά στον άλλονε".
Μιλώντας με φίλους και γνωστούς έχω την αίσθηση πως τα επιχειρήματα υπέρ άκυρου / λευκού / αποχής δεν πείθουν πια κανέναν. Ο καθένας αντιλαμβάνεται πως κάθε αχρησιμοποίητο δικαίωμα αντιδικομματικής ψήφου θα χρησιμοποιηθεί για την αναλογική ενίσχυση του πρώτου -κυρίως-κόμματος, με το μποναμά των 50 επιπλέον εδρών. Όμως, από την άλλη, οι δημοσκοπήσεις, έστω και μέσα στην απολύτη ανασφάλεια και χειραγώγηση, δείχνουν πως το ένδυμα της "αντιμνημονιακότητας" αρκεί για να ντύσει πλήθος κομμάτων και κομματιδίων, ποικίλου χρωματικού φυράματος αλλά -κατά κανόνα- ανύπαρκτου ιδεολογικού στίγματος. Τι να την κάνεις εξάλλου την ιδεολογία; Αρκεί να έχεις ευπαρουσίαστο ηγέτη με εισιτήριο διαρκείας σε τηλεπάνελ. Κι όσο κι αν είναι γελοίο να ψηφίζεται κανείς με κριτήριο την τσάκιση της χλαμύδας ή το μπιρμπίλισμα του ματιού, άλλο τόσο σίγουρο είναι πως η γελοιότητα έχει εκλογική πέραση.
Ποιοι λοιπόν θα κρίνουν τις εκλογές;
Για το δικομματικό τσούρμο δεν έχω υπερβολικές ελπίδες. Ρωτώ όποιον παλιό πασόκο πέφτει στη λούμπα να συζητήσει μαζί μου, για τις προθέσεις του. Ούτε ένας (1) δεν έχει πει πως θα ξαναψηφίσει ΠΑΣΟΚ. Οι πασόκοι όμως που θα ομολογούσαν κάτι τέτοιο δεν υπάρχουν πια. Τους πάτησε το Πάγκαλος Εξπρές. Ο σύγχρονος πασόκος απέκτησε επιτέλους το "δικαίωμα" της κομματικής συνομωτικότητας, έστω κι από ντροπή. Αλλά το είδος του δεν εξαλείφθηκε. Κι ένα 20% υποψιάζομαι πως θα το δώσει στο νέο ηγέτη του. Ο νεοδημοκράτης πάλι, για τον επίσημο μιλώντας πάντα, ενθουσιασμένος από την αντιμνημονιακή πόρπη του δικού του ηγέτη δεν θα παραλείψει να σκεφτεί πως είναι πάλι η σειρά του να κυβερνήσει (πως λέμε: "εγώ ρε έχω πάρει τριανταεννιά πρωταθλήματα"). Επιπλέον, καθώς η λαϊκή δεξιά εκπροσωπείται, μεν, από δύο -πια- ανταγωνιστές αλλά εισήχθη πανηγυρικώς και στη νεοδημοκρατική ρητορεία, το πρωτάθλημα είναι μάλλον καβαντζωμένο. Ο νεοδημοκράτης εξάλλου δεν έχει ντροπή μιας και "τη χώρα την κατέστρεψε ο ΓΑΠ". Οπότε λογικά το 25αράκι το έχει σίγουρο η ΝΔ.
Εικοσιπέντε κι είκοσι σαρανταπέντε. Τουλάχιστον. Με ικανό περιθώριο αύξησης, ανάλογα με την αποχή και κυρίως την αντοχή του κρίσιμου παράγοντα στους εκβιασμούς. Ο οποίος κρίσιμος παράγοντας είναι ο τσουρουφλισμένος από τις μνημονιακές πολιτικές γείτονάς μας. Που έπρεπε πρώτα να καταστραφεί για να γίνει κρίσιμος και -επιτέλους- απρόβλεπτος. "Επιτέλους", γιατί δεν είναι πια δεδομένος αυτόχειρας, όχι απαραίτητα γιατί αποφάσισε να πάρει τις τύχες του στα χέρια του και να γκρεμίσει το σάπιο σαράι του αστικού κοινοβουλευτισμού.
Κι όμως, όσο πιο απρόβλεπτος γίνεται ο τσουρουφλισμένος ψηφοφόρος, τόσο εξελίσσονται τα μέσα ελέγχου του. Οι εκβιασμοί που έχουν ξεπεράσει κάθε ιστορικό προηγούμενο αναισχυντίας, η ποικιλία εναλλακτικών "αντιμνημονιακών" προτάσεων (για να υπάρχει ισορροπία) και η συκοφάντηση των πραγματικών αντιπάλων της αστικής εξουσίας. Είναι βέβαιο πως τα μέσα αυτά θα παγιδεύσουν πολλούς. Και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, η αποτελεσματικότητά τους δεν οφείλεται μόνο στη -δεδομένη- "ευστοχία" των μέσων. Οφείλεται, πάνω απ' όλα, στη δεκτικότητα των αποδεκτών. Συζητώντας καθημερινά συναντώ τα ίδια και τα ίδια στερεότυπα. Τά'χω τόσο σιχαθεί που δεν θα μπω στον πειρασμό του π.χ. Αντανακλαστικά τινάγματα μιας κοινωνίας που έχει μάθει ν'αναζητά το εύκολο θύμα, τον προσιτό υπαίτιο, το άμεσο αποτέλεσμα. Στο όνομα του "ρεαλιστικού", των μετρημένων κουκιών και της δικαιοσύνης σε 1'.
Αλλά υπάρχουν και συνειδήσεις που δεν δέχονται πια να μετρήσουν κουκιά. Που δεν χωρά πια ο "ρεαλισμός" στην εξίσωση της επιβίωσής τους. Που δεν καταδέχονται να κυνηγήσουν το προσιτό. Κι είναι στη λίστα των απρόβλεπτων αυτοί που μπορεί να γκρεμίσουν τους λιγδομάγειρους μαζί με τα τσουκάλια τους.
15 σχόλια:
45%;
Γνωριζοντας οτι τον Ιουνη ερχεται το νεο ολοκαυτωμα;
Εγω, φιλε Στρατολατη, δε πιστευω οτι θα παρουν πανω απο 30% και οι δυο μαζι. Ενα δεκαρι οι πρασινοι, ενα εικοσαρι οι γαλαζιοι. Ισως οι γαλαζιοι ακομα παρακατω. Δε βλεπω αλλο λιπος να καει, ο κοσμος πειναει, εστω κι απο αντιδραση,
θα τη ριξουν τη ψηφο ¨"αντιμνημονιακα"
(Τωρα θα μου πεις η ψηφος στον Καμμενο, στον Κουβελη, στη Ντορα η στους ...νεοναζι, ειναι δειγμα εξελιξης κι αφυπνισης; Σαφως κι οχι. Βαλε κι ενα δεκαπανταρι πλας κι εδω,
φτανουμε στο 50% πλας συμφωνα με τις δικες μου προβλεψεις)
Αν βεβαια εσυ δικαιωθεις, και ολοι οι παραπανω φτασουν το (45+15 πλας=60κατι τοις εκατο,
ε, μετα, παρε φραπεδια, αραξε
και παρακολουθα το θεαμα.
Στη περιπτωση αυτη, ηθικα ορθο θα ειναι αυτο που θα επακολουθησει, δηλαδη η αυτο-εξολοθρευση ενος λαου που αποφασισε να αυτο-εξολοθρευτει.
Φίλε στρατολάτη δυστυχώς θα πάνε πιο ψηλά... Φτάνοντας προς την κάλπη θα λειτουργήσουν τα ηλίθια οπαδικά χαρακτηριστικά του ποδοσφαίρου... "Εγώ ειμαι ΠΑΣΟΚ, εντάξει τα μέτρα τα πήρε εκείνος ο αχρείος ο Γιωργάκης που δεν στάθηκε αντάξιος του ονόματος του... Τώρα με τον Βενιζέλο ειναι αλλιώς..." Και κοντά σε αυτές τις σκέψεις θα βγουν κι αλλες απο το συρτάρι...
"Παπαρήγα να ψηφίσω, μια ζωή τα ίδια λέει"... "ΣΥΡΙΖΑ; αυτοί ειναι σκορποχώρι άσε που κρύβουν τους αναρχικούς κιόλας".. " Αν είναι να ψηφίσω Κουβέλη καλύτερα ΠΑΣΟΚ που είναι και origina!"
Κι έτσι όντως θα καταλήξουμε να πίνουμε φραπέ σεβόμενοι τη λαϊκή βούληση!
η εκτίμηση για 45% του δικοματισμού είναι ρεαλιστικότατη. Εγώ φοβάμαι μην ξεπεράσει και το 50%!
Και να κάνω και μία (εκ του ασφαλούς) πρόβλεψη:
Για αυτό το 50% μετά και τα επόμενα μέτρα, θα φταίει το ...ΚΚΕ που ...δεν τους έπεισε να το ψηφίσουν!
Celin πραγματικά δεν ελπίζω σε κάτι τόσο καλό. 30% κι οι δυο μαζί! Ούτε κι αν έρθει κατακλυσμός, πόλεμος και χαλάζι σε μέγεθος πάγκαλου. Δε βγαίνει βρε φίλε. Για να πιάσουν όλοι οι άλλοι το 70 θα πρέπει να υπάρχουν πέντε κόμματα γύρω και πάνω από 10%. Κι απ' την άλλη, τι να το κάνουμε αν ΠΑΣΟΚ+ΝΔ=30% και ΔΗΜΑΡ+Καμμένος=άλλο ένα 30%;
Φοβάμαι πως η αυτοεξολόθρευση είναι μάλλον αναπόφευκτη.
Constantine, εσύ το βλέπεις πιο απαισιόδοξα από μένα. Όχι πως διαφωνώ, εξάλλου καταγράφεις μερικά από τα κλασσικά εκλογικά κλισέ που κατοικοεδρεύουν στο άδειο κρανίο του δικομματικού κοπαδιού. Για τα οποία δεν έχω καμία αμφιβολία πως θα τους κατευθύνουν και πάλι στα ίδια. Κι όχι τίποτα άλλο, αλλά με πειράζουν οι πολλοί φραπέδες!
Τρας, η ασφαλής πρόβλεψή σου έχει βάση! Και να σου πω, αν και δεν ήθελα να κάνω τέτοιες προβλέψεις στο ποστ, δεν πιστεύω πως το ΚΚΕ θα ξεπεράσει ιδιαίτερα το 10%. Θα μου πεις, δευτερεύουσα σημασία έχουν οι κοινοβουλευτικές επιτυχίες. Αλλά με εξοργίζει η ευκολία με την οποία χειραγωγούνται οι εξαθλιωμένοι από τους δήμιους τους..
Έχω τη γνώμη, ότι πρέπει να πάρουμε υπόψη μας την ρουσφετολογία !
Έχουν διορίσει τη ... μισή Ελλάδα και λίγο λέω ...
Σήμερα γράφτηκε ότι ο Χοντρός, διόρισε 800 δικούς του στις Εφορίες !!!
Ολοι αυτοί, όσο κι αν αγανακτούν, τελικά θα πάνε να τους ξαναψηφίσουν ...
Το θεωρούν και ... υποχρέωσή τους !!!
Χώρια την πλύση εγκεφάλου που κάνουν καθημερινά τα κανάλια.
Που αφήσαν μνημόνια, μεσοπρόθεσμα, μέτρα, κρίση, χρέος κλπ. και μας τα έχουν πρήξει με τους μετανάστες ...
Το ζήτημα είναι ότι φαίνεται πολύ καθαρά, ότι και μέσα στην αστική τάξη της χώρας μας, έχουν διογκωθεί οι αντιθέσεις !
Έτσι, με τις παραπάνω σκέψεις, εγώ λέω ότι το ζήτημα ΔΕΝ είναι τι θα πάρει στις εκλογές (όποτε κι αν γίνουν αυτές) το κάθε κόμμα, αλλά πόσος κόσμος θα καταλάβει ότι έχει χρέος να παρέμβει δυναμικά στις εξελίξεις, κυρίως όταν αυτές, τον αφορούν άμεσα !
Φάρε, ασφαλώς δευτερεύουσα σημασία έχουν τα αποτελέσματα των εκλογών. Πλην ίσως της μεγαλύτερης ευχέρειας για τους διαχειριστές της επόμενης μέρας να περνούν τα μέτρα τους, αν οι συσχετισμοί τους δίνουν -αυτοδύναμα ή μαυρομετωπικά- ισχυρή πλειοψηφία.
Αλλά έτσι κι αλλιώς το βασικό ζητούμενο είναι το πως ορίζεται το "να παρέμβουν δυναμικά στις εξελίξεις". Διότι όλοι μας ευχολογούμε γνωρίζοντας ότι αυτό που εμείς εννοούμε ως δυναμική παρέμβαση απαιτεί συσχετισμούς τέτοιους από τους οποίους απέχουμε, δυστυχώς, πολύ.
Γι'αυτό ίσως ένα απρόβλεπτο και δυσάρεστο για το σύστημα εκλογικό αποτέλεσμα θα έχει την πρόσθετη αξία του.
Καλησπέρα.
Η δική μου εκτίμηση προσεγγίζει αυτή του Costantine.
Δεν είναι ζήτημα απαισιοδοξίας, αλλά λογικής. Τώρα, θα πει κάποιος, πως κανείς δεν ξέρει τι θα βγάλει η κάλπη. Θεωρητικά στέκει, αλλά... στην Ελλάδα ζούμε.
ΖΗΛΕΥΩ τους φίλους που θα παρακολουθούν αραχτοί με τη φραπεδιά στο χέρι, τον όλεθρο.
Εγώ είμαι ήδη μέσα στο σέηκερ...
χωρίς να πρόκειται για δική μου επιλογή...
Καλή δύναμη!
Αδέρφια, κερνάω φραπεδάκια...
Έχουμε να πιούμε πολύ φραπέ απολαμβάνοντας το "θέαμα"!
Είμαι σπεσιαλίστας στο χτύπημα, οπότε δε θα χάσετε.
Αν θα γίνουν εκλογές, το πολιτικό κατεστημένο θα διαλυθεί.ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. θα χάσουν περισσότερο από τη μισή εκλογική τους δύναμη.Τηρουμένων των (ιστορικών) αναλογιών θα βγούν από την περιπέτεια των μνημονίων,όπως βγήκαν οι πολιτικοί τους πρόγονοι, Φιλελεύθεροι και Λαικό κόμμα, που έφεραν "σε πέρας" τον εμφύλιο.Δηλαδή κόμματα σε αποσύνθεση.Και μετά;Μ'ενα ισχυρό ΚΚΕ-πάνω από 15% λέω εγώ-άνοιξε η λεωφόρος της επανάστασης;Σε καμμιά περίπτωση,τότε θ'αρχίσουν τα δύσκολα, η απροκάλυπτη επίθεση στο ΚΚΕ και στους οπαδούς του, και η αναδιοργάνωση του μπλόκ των "κομμάτων εξουσίας", τα οποία να μη ξεχνάμε ότι για το εθνικό και το υπερεθνικό κεφάλαιο, είναι αναλώσιμα. Να κάνω και μια πρόβλεψη, ότι ΔΕΝ αρκούν Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ για την κυβέρνηση.Θα καμαρώσουμε και τον Κουβέλη.
Alone
Αν και η εκτιμηση μου ειναι κοντα σε αυτη του Celin, αρνουμαι να γινω θεατης του ολοκαυτωματος. Παρ ολο που δεν ειμαι μικρος για να ελπιζω οτι θα προλαβω μιαν αλλαγη εχω υποσχεθει στα παιδια μου (και σ΄αυτα βαζω και τους μαθητες μου) οτι δεν θα παραιτηθω ποτε...
Δυστυχως φιλοι..Δεν ειναι τα ποσοστα που φοβαμαι εγω..Ουτε και νομιζω οτι κινδυνευουν απο τιποτα...!!
Αν τα καταφερει η ΝΔ..Εχει καλως[λενε]..Μαζι με το ΠαΣΟΚ και την κορη του Δρακουλακα, εξω δεξια, σε κρυφες επιθεσεις...
Αν οχι..Θα οργανωσουμε νεο..Πρωταθλημα κωλοτουμπας...!!
Με τα μεταλλια δοσμενα απο πριν σε..καμμενο και Κουβελη...!!
"ολοι μαζι μπορουμε"
Εκεινο που φοβαμαι εγω...Ειναι η οργη του κοσμου..Εναντιον των μεταναστων...!!
Ηδη βλεπω πραγματικα επεισοδια σε λεωφορεια και ιατρεια...
Στα σκουπιδια και στην αναζητηση δουλειας...!!
Εχθες..Ο Πακιστανος λουλουδας του σταθμου του ΜΕΤΡΟ ΑΤΤΙΚΗ...
Διαπληκτιστηκε με αστεγους, για την..Ιδιοκτησια του..Πεζοδρομιου...!!
Φοβαμαι οτι το σχεδιο που προμοταρει το ΜΕΓΚΑ με τα μικροβια, τις κατσαριδες και τις αρρωστιες..
[Πανουκλα,ψωρα,λεπρα..Και αλλα ευηχα...]
Ειναι ΠΟΛΥ σημαντικοτερο..Και πολυ πιο μακροχρονια συμφερτικο...
Απο μια εκλογικη μαχη...
Δηθεν μαχη...!!
Με γνωστο, πανω κατω σε ολους...
Αποτελεσμα...!!
Οικοδόμε, συμμερίζομαι τον ρεαλισμό σου αλλά ελπίζω στο απρόβλεπτο. Βασικά ελπίζω στη δημιουργία αδύναμων κυβερνήσεων, αποτελούμενων από αλληλοσπαρασόμενους δελφίνους που θα σκέφτονται διπλά το κάθε τους μέτρο. Γιατί η ελπίδα για λαϊκή εξουσία δεν μπορεί ακόμα να δικαιολογηθεί, δεν συνδέεται εξάλλου με εκλογικές διαδικασίες.
Μαζεστίξ, κανα εσπρεσσάκι δεν παίζει;
Αχιλλέα πως μπορεί κάποιος να ξεφύγει από το ρόλο του θεατή; Δεδομένου πως η ψήφος δεν πλησιάζει παρά επιφανειακά στον ορισμό της ενεργητικής στάσης. Όλοι μας καταφερόμαστε κατά της παθητικότητας κι αρνούμαστε για τον εαυτό μας πως αντιδρούμε κατά κανόνα παθητικά.
Πάντως εύχομαι εσύ κι ο Celin να δικαιωθείτε!
Μαχαίρη, εννοείται πως η συζήτηση για τις εκλογές είναι απολύτως δευτερεύουσα μπροστά στις εκδηλώσεις παθογένειας των κοινωνικών ιστών της μικρής μας πόλης. Σήμερα το πρωί στην Ηλιούπολη μια ομάδα αληταράδων της χρυσής αυγής μοίραζε τα εμετικά τους φύλλα, κάτω από τη λαϊκή αγορά. Ανάμεσά τους είδα και κοπέλες, και μερικούς ηλικιωμένους. Δείχνει να επεκτείνεται -έστω και περιορισμένα- η επιρροή τους στα ευπαθή στρώματα. Κι αυτό ασφαλώς οφείλεται στην χρόνια και μεθοδευμένη οξείδωση της κοινωνικής συνείδησης του λαού και στην εκπαίδευσή του ώστε να διεκδικεί αυτό που θεωρεί ως δικαίωμά του από τον αδύναμο. Γι'αυτό ασφαλώς συμφωνώ πως μια τέτοια εκπαίδευση έχει μεγαλύτερη βαρλυτητα από κάθε εκλογική διαδικασία.
Φίλοι "αποπάνω" την καλημέρα μου! Προφανώς είστε όλοι Αθηναίοι οπότε είναι αναμενόμενο να βασίζετε τις εκτιμήσεις σας στην εικόνα που έχετε για την Αθήνα.
Γενικά διαφωνώ με την υπεραισιοδοξία ότι ο δικομματισμός θα πάρει κάτω απο 50%. Πιστεύω ότι θα κινηθεί κοντά στο 60%.
Αν φύγουμε απο τα όρια της Αθήνας και δούμε τι συμβαίνει στην επαρχία θα διαπιστώσουμε ότι εκεί δεν υπάρχει αυτή η "αγανάκτηση" με το "πολιτικό σύστημα", αλλά ούτε η κομματική κινητικότητα.
Αυτό κατά την άποψή μου για δύο λόγους:
α) Η ζωή του αγρότη, του κτηνοτρόφου, του ανθρώπου της επαρχίας δεν επηρεάστηκε όσο του κατοίκου της Αθήνας. Ήταν και προ κρίσης στα ίδια πάνω-κάτω επίπεδα. Στην επαρχία δεν υπάρχουν μεγάλες μάζες δημόσιων υπαλλήλων που κόπηκε ο μισθός τους ή κινδυνεύουν με αξιολόγηση-απόλυση, ούτε μάζες ιδιωτικών υπαλλήλων που τους κατάργησαν την συλλογική σύμβαση εργασίας. Άρα αυτοί δεν βιώνουν την κρίση με τον ίδιο τρόπο.
β) ΣΤην επαρχία η κομματική κινητικότητα δεν είναι έντονη, εφόσον τα νέα κόμματα που δημιουργήθηκαν ήταν κόμματα "απο τα πάνω" (Δημαράς, ΔΗΜΑΡ, Ντόρα, Καμμένος, Κατσέλη κτλ.) Κόμματα χωρίς εκπροσώπηση στις κοινωνίες της επαρχίας, με αποτέλεσμα να μην διαυκολύνεται η διάρρηξη των δεσμών του κόσμου με το παραδοσιακό κόμμα. Δείτε για παράδειγμα τους "αντάρτες" της ΝΔ που καταψήφισαν το μνημόνιοΙΙ. Οι επαρχιώτες βουλευτές ήταν αυτοί που επέστρεψαν πρώτοι στο μαντρί, γνωρίζοντας ότι δεν μπορούν να εκλεγούν διαφορετικά.
Άρα οποιαδήποτε εκτίμηση δεν μπορεί να μένει μόνο στο τι συμβαίνει στην Αθήνα. Η Αθήνα δίνει τον ρυθμό, αλλά όχι το αποτέλεσμα.
Αν είναι έτσι 2310νετ, βοήθειά μας. Δεν μπορεί όμως, όσο κι αν έχεις δίκιο στους δύο λόγους που γράφεις, δεν μπορεί να μείνει αλώβητο το δικομματικό σύστημα. Τι κι αν ήταν στο 77% το 2009; Το ν'ανέβει πάνω από 50 θα ισοδυναμεί με θρίαμβό του. Γιατί αν μετά τα όσα έχουν γίνει και γνωρίζοντας τα όσα έρχονται τους εμπιστευτεί ο λαός, δεν θα μένει παρά να πάρει κανείς τα βουνά και να ντουφεκάει όποιον βλέπει μπροστά του..
Στην Ελλάδα η κομματική ταυτότητα είναι για πολύ κοσμο αντίστοιχη με την οπαδική.
Η μεγαλύτερη μάζα του πληθυσμού υποστηρίζει ένα κόμμα όπως υποστηριζει την ομάδα του. Οπαδικά.
Ας πούμε άκουσα απο φίλο πρόσφατα: "Στα εύκολα ΠΑΣΟΚ στα δύσκολα ΠΑΣΟΚαρα". Το κόμμα του καθενός είναι κάτι αδιαπραγμάτευτο. Δεν αλλάζει εύκολα και υπάρχουν πολλοί λόγοι γι'αυτό.
Στην πραγματικότητα, αν δεις τα ποσοστά των εκλογών απο το 81 και μετά που εδραιώθηκε ο δικομματισμός, είναι μια μάζα του 10-15% που μετακινείται απο ΠΑΣΟΚ σε ΝΔ και καθορίζει το εκλογικό αποτέλεσμα.
Αν σε αυτό προσθέσεις τις πιέσεις και τα διλήμματα, αλλά και την αλλαγή της ατζέντας θα δεις ότι δεν θα εκφραστεί μεγάλη φυγή απο αυτά τα κόμματα.
Επίσης η τραγική κατάσταση του έλληνα σήμερα θα τον κάνει ακόμα πιο ευάλωτο, θα τον κάνει να έχει ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη τα δύο κόμματα. Τα ρουσφέτια δεν θα σταματήσουν, απλά θα πέσουν οι τιμές τους. Αν πχ. παλιά για να ψηφίσεις ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ θα έπρεπε να σου διορίσουν ένα παιδί στο δημόσιο, τώρα θα τους ψηφίσεις επειδή μεσολάβησε κάποιος για να κάνεις ρύθμιση στην εφορία ή για να δουλέψει το παιδί σου part-time σε κάποιο πρόγραμμα όπως αυτό της "κοινωφελούς εργασίας".
Δυστυχώς δεν βλέπω με ποιό τρόπο θα πάρει κάτω απο 50% η νέα πασοκρατία. Πιστεύω ότι θα κινηθεί στο 60% (ΝΔ 35 ΠΑΣΟΚ 25). Και ναι θα είναι θρίαμβος του δικομματισμού δεδομένων των συνθηκών.
Δημοσίευση σχολίου