Μέγας εκλογικός καζαμίας!

Επειδή η κρίση αγριεύει και η λαϊκή εξουσία δε φαίνεται στον κοντινό ορίζοντα, ήρθε νομίζω η ώρα να κάνω κι εγώ τα κουμάντα μου. Αφού λοιπόν αυτοσυγκεντρώθηκα για να τη μαγνητίσω, συμβουλεύτηκα τη μαγική μου απολιθωμένη σφαίρα, έκανα ένα μίνι γκάλοπ σε συναδέλφους και γνωστούς εφαρμόζοντας ακριβέστατες επιστημονικές σταθμίσεις και καταγράφω τις προβλέψεις μου για τα εκλογικά αποτελέσματα. Αν -κούφια η ώρα!- τα πετύχω ίσως να ανοίξουν διάπλατα οι πόρτες για μια νέα καριέρα. Πητ Παπαδάκε, σού'ρχομαι.

Το ΠΑΣΟΚ είχε λάβει 43,79% το 2000, 40,55% το 2004, 38,10% το 2007 και 43,92% το 2009. Αν δούμε τα πρόσφατα γκάλοπ, αυτά του δίνουν κατά μέσο όρο περί το 16%. Ακριβώς επειδή τα γκάλοπ εκτός από το να διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, αποτυπώνουν ταυτόχρονα την επιρροή τους αυτή, φαντάζομαι πως η ανάγνωσή τους έχει την αξία της. Θεωρώ πάντως πως τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ θα κυμανθούν σαφώς ψηλότερα από ότι πιστεύουμε κι ελπίζουμε όλοι. Κάτι η ντροπή -των πασόκων κυρίως- να ομολογήσουν έστω και δημοσκοπικώς την προτίμησή τους, κάτι ο φόβος της τάχα μου ακυβερνησίας, κάτι οι εκβιασμοί μαζί με την ευπιστία του λαού, το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να πέσει κάτω από το 20%. Κάπου εκεί γύρω το βλέπω. Στο 20-21%. Ναι, ζουν ανάμεσά μας ακόμα πασόκια...

Η ΝΔ είχε λάβει 42,74% το 2000, 45,36% το 2004, 41,84% το 2007 και 33,47% το 2009. Ο μέσος όρος των πρόσφατων γκάλοπ της δίνει περί το 23%. Όπως όμως και οι πασόκοι, έτσι κι οι νεοδημοκράτες ντρέπονται, εκβιάζονται και φοβούνται στον ίδιο βαθμό. Με τη διαφορά πως έχουν την αίσθηση της σειράς. Της σειράς τους να κυβερνήσουν ντε! Έχουν, εξάλλου, σε κάποιο βαθμό πειστεί για την πασοκική μερίδα λέοντος των ευθυνών αφού μέχρι την εποχή γεματούλη Καραμανλή η χώρα ευημερούσε. Γεγονός είναι πως ο νυν αρχηγός τους κάνει αγώνα για να αποδείξει πως είναι ένας από τους πιο σαχλούς πολιτικούς που πέρασαν από τον τόπο αλλά και πως κάποιος που γκρεμίζει ύπουλα ένα κόμμα μπορεί κάλλιστα να αναδειχτεί αργότερα αρχηγός του. Οι συγκεντρώσεις τους αποτελούν μνημεία πιθικισμού βλαμμένων νεαρών με γαλανόλευκες, που πασχίζουν να δείξουν πολλοί.
Παρ' όλα αυτά η ΝΔ ίσως να αγγίξει το 30% (αν δεν το ξεπεράσει κιόλας). Γράφ' της δηλαδή από τώρα ένα 28-30%. Πολύ σου φαίνεται, ε; Μα τό 'λεγε κι ο Ελύτης πως η Ελλάδα θα τα καταφέρει κι ο Σαμαράς θα γίνει επιτέλους πρωθυπουργός.

Ο βασικός κορμός του δικομματισμού ξεπερνούσε συνήθως το 85% κι ακόμα και το 2009 δεν έπεσε κάτω από το 77%. Το 1/3 τουλάχιστον από αυτή τη μάζα, το 1/4 του συνόλου των εκλογέων θα στραφεί στην αναζήτηση νέας στέγης.


Το ΚΚΕ είχε λάβει 5,52% το 2000, 5,90% το 2004, 8,15% το 2007 και 7,54% το 2009. Ο μέσος όρος των πρόσφατων γκάλοπ δίνει στο ΚΚΕ περί το 10%. Υπάρχουν ωστόσο πολλοί λόγοι ώστε η άνοδός του να είναι μάλλον συγκρατημένη παρά εντυπωσιακή. Αν εξαιρέσουμε ένα 5% που αποτελεί τον πιστό ιδεολογικό πυρήνα των ψηφοφόρων του κόμματος, οι υπόλοιποι ψηφοφόροι το ρίχνουν στο κόμμα για λόγους οικογενειακούς/συναισθηματικούς, ως διαμαρτυρία ή ως επιβράβευση της ιδεολογικής και αγωνιστικής σταθερότητας και δράσης του. Πολλοί από αυτούς ωστόσο, καθώς και το υπόλοιπο κομμάτι του εκλογικού σώματος που αποτελεί το ευήκοο ακροατήριο του ΚΚΕ, επηρεάζονται σε μικρό βαθμό από τις ιδεολογικές "κόκκινες γραμμές" του κόμματος και τις όποιες -δίκαιες ή άδικες- θέσεις του, και πάντως σε αρκετά μεγαλύτερο από την εικόνα που τρίτοι φιλοτεχνούν για το κόμμα. Βασική έκφραση του φαινομένου αυτού, πέρα από την επιρροή της γνωστής φιλολογίας περί απολιθωμένων ιδεών και ξύλινων μυαλών, αποτελεί η πάγια τακτική ετεροπροσδιορισμού του ΚΚΕ σε σχέση με το ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο το ΚΚΕ ασχολείται -κατά τη γνώμη μου- υπερβολικά με τον "οπορτουνισμό" αλλά και πάλι, πολύ λιγότερο απ' ότι παρουσιάζεται μηντιακώς. Δεν υπάρχει αναφορά στα ΜΜΕ για το ΚΚΕ που δεν θα ξεκινήσει ή και περιοριστεί στο κλισέ "Επίθεση στο ΣΥΡΙΖΑ εξαπέλυσε το ΚΚΕ" ακόμα κι αν η σχετική επίθεση αφορά σε κλάσμα επί της ομιλίας/ανακοίνωσης. Το ΚΚΕ έχει την "κακή συνήθεια" να λέει τη γνώμη του απερίφραστα και άφοβα κι αυτό δεν γίνεται πάντα σεβαστό. Τελικά, καθώς η "δεξαμενή" των δυνητικών ψηφοφόρων του ΚΚΕ δεν ξεπερνά το 15-20% (πέρα πάντα από το "σκληροπυρηνικό" 5%) και τροφοδοτεί και άλλους σχηματισμούς της αριστεράς, θεωρώ πως αυτή θα στηρίξει μάλλον μειοψηφικά το ΚΚΕ και το ποσοστό του δεν θα ξεπεράσει το 10%. Το εκτιμώ για λίγο πιο πάνω από το 9%.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε λάβει το 3,20% το 2000, το 3,26% το 2004, το 5,04% το 2007 και το 4,60% το 2009. Ο μέσος όρος των πρόσφατων γκάλοπ δίνει στο ΣΥΡΙΖΑ περί το 11%. Το ρεύμα πάντως που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ και το οποίο σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην προσωπική στάση του αρχηγού του, είναι αδιαμφισβήτητο. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι νέος και μοντέρνος όπως ο αρχηγός του, παίζει τρελά την "ενότητα της αριστεράς" που προβάλλεται σαν χειροπιαστή λύση κατά της μνημονιακής επέλασης και ασκεί διά του προέδρου του καταγγελτικό λόγο επί προσωπικού, τακτική που συμβαδίζει με τη λογική της προσωπικής ευθύνης (σε αντιδιαστολή με την ευθύνη του κοινωνικοοικονομικού συστήματος). Έχει δε τινάξει τη μπάνκα στον αέρα με την επίκληση της όποιας προοπτικής "αριστερής εξουσίας". Μεγάλη πρόοδος από την εποχή του επικαλούμενου τα φιλάνθρωπα αισθήματα των ψηφοφόρων Ν.Κωνσταντόπουλου. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βέβαια αδιαμφισβήτητη παρουσία στα κινήματα, και μάλιστα με ευρύτερο "αριστερό" χαρακτήρα χωρίς κομμουνιστικούς "ξυλογλωττισμούς". Είναι έτσι σαφώς πολυσυλλεκτικότερος του ΚΚΕ. Χαρακτηριστικό είναι πως έχω ακούσει από (κατά δήλωση) απολιτίκ συναδέλφους ότι ταλαντεύονται ανάμεσα σε Δράση (ή Καμμένο) και ΣΥΡΙΖΑ! Κύριος αστάθμητος παράγοντας του εκλογικού του αποτελέσματος είναι η σύγχυση που προκαλεί η ασταθής στάση των ΜΜΕ. Γιατί αν και σήμερα επίσημοι προπαγανδιστές του είναι ο Λάκης και οι εικαστικοί του πορτρέτου ενός ΚΚΕ που δεν ασχολείται με τίποτα άλλο αλλά με το πως θα πολεμήσει το ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την εποχή των ταυτίσεων του ΣΥΡΙΖΑ με κουκουλοφόρους, τρομοκράτες και ότι στραβό της μοίρας εξυπηρετούσε τότε μια τέτοια ταύτιση. Εκτιμώ τελικά πως θα ξεπεράσει άνετα το 10% και θα κυμανθεί στο 12-13%.

Το ΛΑΟΣ έλαβε το 2,19% το 2004, το 3,80% το 2007 και το 5,63% το 2009. Το ΛΑΟΣ ήταν έτσι κι αλλιώς ένα κόμμα των καναλιών, νόθο τέκνο του δικομματισμού, από αυτά των οποίων η χρησιμότητα σπανίως ξεπερνά τις δυο βουλευτικές εκλογές. Κάλυψε τις ανάγκες του χώρου της λαϊκής δεξιάς για το χρονικό διάστημα που η ΝΔ το έπαιξε "σεμνό και ταπεινό κέντρο". Έκανε τη μαλακία να συγκυβερνήσει και να μη δέσει με κλειστό συμβόλαιο τα ακροδεξιά πουλέν του. Λογικά θα μπει στη βουλή αλλά όχι ιδιαίτερα άνετα, κοντά στο 3-4%.

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες ανήκουν στην ίδια ακριβώς κατηγορία. Και ως προς τη χρησιμότητά τους και ως προς το χώρο που καλύπτουν. Θα μπορούσαν να είναι το ΛΑΟΣ στη θέση του ΛΑΟΣ αν ιδρυόταν μερικά χρόνια πριν. Επειδή όμως η ΝΔ δείχνει να εγκαταλείπει το κέντρο και να εναγκαλίζεται τη λαϊκή δεξιά, το κόμμα του Καμμένου ισορροπεί στο ίδιο σκαλί μαζί της και με το ΛΑΟΣ. Για την ωρα μοιάζει να γκρεμοτσακίζεται το τελευταίο και οι Α.Ε. να πετούν προς τη δόξα, πουλώντας φύκια και αντιμνημονιακό κοπανιστό αέρα. Γεγονός είναι πως από ευτέλεια και λαϊκισμό ξεχειλίζουν. Ο πρόεδρός τους αναβαπτίστηκε από πρώην ακροδεξιός σε αντιμνημονιακός ανεξάρτητος κι επικαλείται (ελευθερία έχουμε να λέει κανείς ότι θέλει) το χρίσμα των "αναποφάσιστων" (τσουβαληστί) και των πάλαι ποτέ κινημάτων των "αγανακτισμένων". Αν οι εκλογές γίνονταν σ'ένα χρόνο δεν θα έμπαιναν στη βουλή αλλά τώρα ένα 6-7% μάλλον θα το πάρουν. Αν πάρουν παραπάνω θα πει πως τούτος ο λαός χρειάζεται πέντ-έξι δόσεις ακόμα από Παπανδρεοκαραμανλήδες για να στρώσει..

Η ΔΗ.ΜΑΡ. κάλυψε μεγάλο μέρος της αποστολής της γεμίζοντας το μεσοδιάστημα της μεταβίβασης της πασοκικής ηγεσίας. Η αλήθεια είναι πως στριμώχνεται κάπου ανάμεσα στην κεντροδεξιά του ΠΑΣΟΚ και την κεντροαριστερά του ΣΥΡΙΖΑ με κύριο όπλο και επιχείρημα τη συμπαθητική φυσιογνωμία του αρχηγού-ιδρυτή της. Επειδή όμως οι μόνοι αρχηγοί-ιδρυτές που αυγάτιζαν καρβέλια και ψάρια εκ του μηδενός ήταν ο Χριστός κι ο Ανδρέας, δύσκολα θα μετατραπεί η ΔΗΜΑΡ από μόνη της σε κόμμα εξουσίας. Θα εκτελέσει βέβαια την ενδεχόμενη αποστολή σχηματισμού συγκυβέρνησης, εφόσον χρειαστεί η συνδομή της, οπότε ένα 5-6% θα το έχει λάβει.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ φοβάμαι πως δεν θα καταφέρει να μπει στη βουλή, επηρεαζόμενη ίσως και από τη λογική της μη στήριξης κομμάτων που δεν θα ξεπεράσουν το 3% για να μην ενισχυθούν οι δυο "μεγάλοι". Έτσι δύσκολα θα ξεπεράσει το 1,5%.

Όσον αφορά στο κόμμα της Ντόρας, με τέτοιο σπρώξιμο που τρώει από τα ΜΜΕ θα είναι σκάνδαλο και προϊόν εκτεταμένης νοθείας το να μη μπει στη βουλή. Θα το τσιμπήσει νομίζω το 3-4%.

Οι λοιποί ανταγωνιστές της Ντόρας στο χώρο του υστερικού νεοφιλελευθερισμού, από τον επιφανειακά κατατονικό Μάνο ως κάτι νέα φυντάνια που ως γνωστόν και μπλαμπλαμπλά προέρχονται από την αγορά και είναι νέοι, ωραίοι και άφθαρτοι και θα γαμήσουν το πελατειακό κράτος, θα τσιμπήσουν αθροιστικά κανά 2-3% αλλά στη βουλή δεν θα μπουν. Αν υπήρξε μια βαθύτερη συζήτηση για την ανάγκη "ενότητας του νεοφιλελευθερισμού" ίσως να τα κατάφερναν. Το ίδιο πιστεύω και για τους χρυσαυγίτες, για τους οποίους θα εκπλαγώ αν περάσουν το 2%. Αλλά πάλι, τούτος ο λαός είναι όλο εκπλήξεις. Αν έμπαινε στη βουλή συμπυκνωμένος ο στατικός φασισμός του μέσου νοικοκυραίου θα ξεβρακώνονταν το μεγαλείο του πριαπικού μικροτσουτσουνισμού του έθνους.


Αυτές είναι οι εκτιμήσεις μου. Αν πίστευα πως επηρεάζω έστω και τη μάνα μου θα τη μάθαινα να σερφάρει και θα τα μαγείρευα πιο κοκκινιστά. Εδώ τη γυναίκα μου καλά καλά δε μπορώ να καρατσεκάρω πως θα ρίξει το σωστό ψηφοδέλτιο κι έχω φτάσει στο σημείο να της τάζω πως θα την πάω αύριο στο Βενιζέλο να κάνει χάζι τα εναπομείναντα πασόκια.