Καλά λόγια για την Ελλάδα!

Βλέποντας το πρωί τα κρεμασμένα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων το βλέμμα μου σταμάτησε σ' αυτό:

Μου ξέφυγε ένας αναστεναγμός ανακούφισης. Έφτασε λοιπόν επιτέλους η ώρα να ακούσουμε κι εμείς οι πτωχοί μια καλή κουβέντα. Δεν κρύβω πως με δυσκολία συγκράτησα τα δάκρυά μου. Έβγαλα με τρόπο απ' το πέτο μου το μεταξωτό μου μαντήλι και σφούγγηξα τα μάτια μου. Δίπλα μου ένας ρακένδυτος κύριος φυσούσε με δύναμη τη μύτη του. Ήταν προφανές πως η συγκίνηση τον είχε κατακλύσει. Με κοίταξε με δακρυσμένα μάτια. Ήταν πλημμυρισμένα ευγνωμοσύνη.

Έτρεξα γρήγορα να αναζητήσω αυτά τα καλά λόγια. Ξεφύλλισα τον διεθνή τύπο και τα αποτελέσματα είναι συνταρακτικά:

Ε, δεν θα υπήρχαν διεθνείς αντιδράσεις και για το νέο κόμμα Μπίστη Τζουμάκα Καστανίδη;