Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Το ψέμα και τα κοντά (ή κομμένα;) ποδάρια


Τα γονίδια του καθεστωτικού τύπου, μαζί με την ανάγκη να πουλήσουν καμιά "ευχάριστη" είδηση οδηγούν σε πρωτοσέλιδα σαν το παραπάνω.
"Παγώνουν!"
"Ανάσα!"
Το πανηγύρι στήθηκε επειδή βγήκε δικαστική απόφαση που απαγόρευσε στη ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα σε πελάτη της ο οποίος έλαβε λογαριασμό με λανθασμένο υπολογισμό φόρου ακινήτων.
Πως; Είναι αυτονόητο ότι αν σου προκύπτει φόρος κλίμακας 100 ευρώ και σου στείλουν μπιλιέτο να πληρώσεις 1000 δεν θα το πληρώσεις;
Αμ, δε. Δεν είναι αυτονόητο. Είναι ευκαιρία για παραπληροφόρηση και ψέμματα από τα κοράκια της εξουσίας. Τα χαράτσια δεν παγώνουν με παραπλανητικά πρωτοσέλιδα. Παγώνουν με συντονισμό και αγώνα από το λαό.

Ωστόσο, επειδή είμαστε σφαιρικοί και ακριβοδίκαιοι δημοσιεύουμε σήμερα σε απολειστικότητα το αυριανό πρωτοσέλιδο της εκλεκτής φυλλάδας που θα έχει νέους πανηγυρισμούς:


4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ευτυχώς οι ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ μας γλίτωσαν!!!
Κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας?

blackbedlam είπε...

Φίλε Ανώνυμε, οι αγώνες του λαού μπορεί να μην μας γλύτωσαν, αλλά να ξέρεις ότι αν είναι να γλυτώσουμε μόνον με αυτούς μπορούμε.

Γι΄αυτό οι γκρίνιες δεν βοηθάνε, όχι ότι δεν θα έχουμε και κριτική ματιά, αλλά μην απαξιώνουμε τα πάντα.
Έχει δρόμο ακόμη.
Θέλει δουλειά πολύ.
Στην Χαλυβουργική οι απεργοί βρίσκονται για 18η μέρα στις πύλες του Εργοστασίου αρνούμενοι να μπουν μέσα με σκυμμένο κεφάλι.
Αρνούνται να υποταχθούν στις πιέσεις και τις απειλές της εργοδοσίας και του Μαύρου μετώπου της κυβέρνησης.
Να τι μπορεί να κάνει ο λαός, να συμπαρασταθεί, να ακολουθήσει το παράδειγμά τους ,να βρεθούμε συσπειρωμένοι κάτω από τα κοινά μας προβλήματα και μπροστά στο φάσμα της φτώχειας και της εξαθλίωσης που επιχειρούν να μας επιβάλλουν,να δώσομε την δική μας απάντηση αποφασιστικά.
Δεν κωλώνουμε δεν απογοητευόμαστε δεν έχουμε τέτοια πολυτέλεια.

Όσο για τα παπαγαλάκια και τις ψευτιές τους,δεν πάει να γράφουν ότι θέλουν. Αυτήν την φορά δεν γίνεται να πείσουν για πολύ ακόμη και τον πιο αφελή, γιατί αυτά που του λένε έρχονται σε αντίθεση και διαψεύδονται από την καθημερινότητά και το βλέμμα των παιδιών.

ένας στρατολάτης είπε...

Να υποθέσω ανώνυμε πως αφού οι αγώνες του λαού δεν μας γλύτωσαν μέχρι τώρα πρέπει να τους αποκηρύξουμε; Ή να γράφουμε ως επίλογο σε κάθε σχόλιο κατά των καθεστωτικών πρακτικών πως δεν υπάρχει καμία ελπίδα; Για να είμαστε και ρεαλιστές.
Προσωπικά θα πιστεύω πάντα πως αγώνας άγονος είναι ο μη γενόμενος.

ΒΒ, κι όμως αυτή η φυλλάδα πουλάει ότι πούλαγε. Καμία πτώση. Πόσο πρέπει να φτύσεις τον άλλο κατάμουτρα για να σε διαολοστείλει ρε γαμώτο; Βλέπω ανθρώπους να την αγοράζουν και ξυπνά μέσα μου ο Μπέρια!

Οικοδόμος είπε...

Καλησπέρα.
Θα ήθελα να διαβάσω κάποια διαφορετική πρόταση από τον "ανώνυμο".
Αμφιβάλλω όμως αν έχει.
Το κακό είναι πως τέτοιες απόψεις δεν είναι καθόλου "ανώνυμες". Σπέρνουν την απογοήτευση και την απαισιοδοξία στο λαό.
Επηρεάζουν όμως και τις υιοθετούν κάποιοι "ανώνυμοι".
Αγώνας και μόνο αγώνας αγαπητέ "ανώνυμε". Στην ...περίπτωσή μας όμως, δεν υπάρχει άλλος δρόμος!
Για να το ελαφρύνουμε και λίγο: τρομερό πρωτοσέλιδο, ...το δεύτερο, εννοείται.
Καλή δύναμη!