Βγάλτε όσα σενάρια θέλετε για "μεγάλης κλίμακας επικείμενο τρομοκρατικό χτύπημα". Νά 'χει ν' ασχολείται το σκυλολόι των καθεστωτικών ΜΜΕ και τα ζόμπι που ακόμα εξημερώνονται από αυτά.
Τρομοκρατία όμως είναι το καθεστώς στο οποίο ζει ο άνεργος, ο μεροκαματιάρης, ο πολύτεκνος, ο συνταξιούχος, ο ασθενής.
Τρομοκρατία είναι η αβάντα που δίνετε στους εργοδότες να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους με την απειλή της ανεργίας.
Τρομοκρατία είναι η όλο αυξανόμενη πείνα. Το αδιέξοδο των πεινασμένων.
Τρομοκρατία είναι τα χαράτσια, οι απειλές κατά της ελευθερίας και της όποιας περιουσίας των χρωστούντων άνω του πεντοχίλιαρου στο κράτος.
Τρομοκρατία είναι τα συνεχή ψεύδη με τα οποία προσπαθείτε να πείσετε τον κόσμο για την αναγκαιότητα της υπακοής, της συναίνεσης, της έκτης, έβδομης και εκατοστής δέκατης όγδοης δόσης δανειακής μεθαδόνης.
Τρομοκρατία είναι οι ορδές των γκλομποφόρων πραιτωριανών και των μαρμαροφόρων συμπαικτών τους.
Τρομοκρατία είναι οι συνθήκες εργασίας στα κάτεργα σαν αυτό της Χαλυβουργίας Ελλάδος που αποκαλύφτηκε γι' ακόμα μια φορά χτες.
Δεν τρομοκρατούμαστε πια.
Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε, μόνο τις αλυσίδες μας. Τα στρασσάκια που τις στόλιζαν τα χάσαμε ήδη.
Όλοι στην αυριανή απεργία με μπροστάρηδες τους λεβέντες χαλυβουργούς. Να γίνει όλη η Αθήνα μια διαδήλωση.
Τρομοκρατία όμως είναι το καθεστώς στο οποίο ζει ο άνεργος, ο μεροκαματιάρης, ο πολύτεκνος, ο συνταξιούχος, ο ασθενής.
Τρομοκρατία είναι η αβάντα που δίνετε στους εργοδότες να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους με την απειλή της ανεργίας.
Τρομοκρατία είναι η όλο αυξανόμενη πείνα. Το αδιέξοδο των πεινασμένων.
Τρομοκρατία είναι τα χαράτσια, οι απειλές κατά της ελευθερίας και της όποιας περιουσίας των χρωστούντων άνω του πεντοχίλιαρου στο κράτος.
Τρομοκρατία είναι τα συνεχή ψεύδη με τα οποία προσπαθείτε να πείσετε τον κόσμο για την αναγκαιότητα της υπακοής, της συναίνεσης, της έκτης, έβδομης και εκατοστής δέκατης όγδοης δόσης δανειακής μεθαδόνης.
Τρομοκρατία είναι οι ορδές των γκλομποφόρων πραιτωριανών και των μαρμαροφόρων συμπαικτών τους.
Τρομοκρατία είναι οι συνθήκες εργασίας στα κάτεργα σαν αυτό της Χαλυβουργίας Ελλάδος που αποκαλύφτηκε γι' ακόμα μια φορά χτες.
Δεν τρομοκρατούμαστε πια.
Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε, μόνο τις αλυσίδες μας. Τα στρασσάκια που τις στόλιζαν τα χάσαμε ήδη.
Όλοι στην αυριανή απεργία με μπροστάρηδες τους λεβέντες χαλυβουργούς. Να γίνει όλη η Αθήνα μια διαδήλωση.
Μαριάννα Ξενάκη (1938-), χαρακτικό, "Η απεργία" σε σχέδια Α.Τάσσου.
Κεντρική είσοδος δημαρχείου Βόλου
(εκεί όπου οι χαλυβουργοί του τοπικού εργοστασίου της Χαλυβουργίας Ελλάδος υπέκυψαν αμαχητί στους εκβιασμούς της εργοδοσίας)
Τάσσος Αλεβίζος (1914-1985), χαρακτικό, "Γοργοπόταμος"
(την 69η επέτειο από την ανατίναξη της γέφυράς του γιορτάσαμε στις 25 Νοέμβρη)
7 σχόλια:
Τρομοκρατία είναι να ψάχνεις απεγνωσμένα για δουλειά….εσύ που από τα μικράτα σου δεν σταμάτησες να δουλεύεις ούτε μια μέρα.
Τρομοκρατία είναι να βλέπεις κάθε πρωί τα παιδιά σου να φεύγουν για το σχολείο χωρίς γάλα…γιατί εσύ δεν μπορείς ούτε αυτό πια να προσφέρεις.
Τρομοκρατία είναι να περιμένεις την «κατακρεουργημένη» σύνταξη των γονιών σου για να φάνε τα παιδιά σου.
Τρομοκρατία είναι να βλέπεις όλα τα παγκάκια του πάρκου της γειτονιάς σου να είναι κάθε βράδυ καλλυμένα από ανθρώπινα σώματα τυλιγμένα με κουρέλια.
Τρομοκρατία είναι να βλέπεις τους ουρές στα συσσίτια των απόρων κάθε μέρα να είναι όλο και πιο μακριές.
Τρομοκρατία είναι να βλέπεις γονείς να πηγαίνουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα…γιατί δεν μπορούν να τα ταΐσουν.
Τρομοκρατία είναι τα κανάλια τους και οι εφημερίδες τους…με την «αντικειμενική» τους ενημέρωση.
Τρομοκρατία είναι οι καλοζωισμένες φάτσες τους με τα ατσαλάκωτα κουστούμια τους…αυτές τις φάτσες που εμείς ακόμα καθόμαστε και τις κοιτάμε…αυτές τις φάτσες που εμείς ΜΠΟΡΟΥΜΕ να τις κάνουμε να ιδρώσουν από φόβο…
αυτές τις φάτσες που εμείς ΜΠΟΡΟΥΜΕ να τις στείλουμε στον αγύριστο και να μην τις ξαναδούμε ΠΟΤΕ.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ.
Και πόσα άλλα ακόμα..
Και πόσο ακόμα θα ενταθεί η τρομοκρατία τους αν δεν αντιδράσουμε ανάλογα.
Γιατί βλέπω τον τρόμο, καμουφλαρισμένο πίσω από αδιάφορα βλέμματα φιλήσυχων νοικοκυραίων, Συναδέλφων, γνωστών. Πίσω από "και τι θα βγει;", "τι να κάνει μια απεργία;", "γιατί να χάσω το μεροκάματο;"
Το καβούκι όμως δεν προστατεύει. Είναι η ασπιρίνη που διώχνει προσωρινά τα συμπτώματα, μέχρι αυτά να γυρίσουν πιο άγρια.
Αλλά, αργά ή γρήγορα θα στείλουμε τους υπαιτίους στον αγύριστο!
Πικρές οι αλήθειες αλλά τι περιμένουμε από μία διαδήλωση το μήνα?
Αν η αριστερά ήταν ενωμένη θα υπήρχε ελπίδα δράσης αποτελεσματικής.
χ
ΛΟΙΠΟΝ εγω...Σε ΚΑΘΕ απεργια πηγαινω...
Μαχομαι την τρομοκρατια τους...
Με την αισιοδοξια μου...
Ενα βημα σημερα...
Δυο αυριο...!!
Δεν ψαχνω για δικαιολογιες...
Ουτε ονειρευομαι τις λυσεις...
Που θα μου επιβαλλουν...Τα κομματα...
Εγω ειμαι το Κομμα...
Εγω θα επιβαλλω την λυση...!!
Κι αν δεν μπορεσω..[που θα μπορεσω...]Να τους διωξω...!!!
ΕΓΩ ΘΑ ΦΤΑΙΩ...!!!
Οχι το κομμα,οδηγος μου...!!!
Γιατι...Το δικο μου το κομμα...
ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙ....
Δεν του...ανηκω εγω...!!!
Εμείς είμαστε το Κόμμα Μαχαίρη. Πάντα το πίστευα αυτό.
Φανταστικό άρθρο, μπράβο!
Νά'στε καλά και να καλύψετε φωτογραφικά τη Μέρα της Νίκης!
Δημοσίευση σχολίου