Πως κορυφώνεται μια αισθησιακή ταινία που σέβεται τον εαυτό της; Για όσους έχουν εντρυφήσει στο είδος η απάντηση είναι εύκολη. Ο πρωταγωνιστής (ή και η παρέα του) εκσπερματίζει πάνω στην παρτενέρ του (ή και την παρέα της). Ας πούμε -για να μην το παραεξειδικεύουμε- με τρόπους που δεν συνηθίζονται, ως προς τον ενθουσιασμό τουλάχιστον, στην καθημερινότητα. Η συνήθεια αυτή δεν είναι τυχαία. Σχετίζεται ευθέως με το φύλο του κοινού που αποτελεί τον στόχο-καταναλωτή της πορνογραφίας. Η γαργαλιστική διαδικασία επιτυγχάνεται πρωτίστως μέσα από την αναπαραγωγή κυριαρχικών μοτίβων και δευτερευόντως μέσα από την απλή απεικόνιση του ωμού υλικού. Είναι έτσι απολύτως προσηλωμένη στην αναπαραγωγή αρχετυπικών διπόλων αφέντη-κυρίαρχου και υποτελούς-κυριαρχούμενου. Η τελική κορύφωση μέσα σε πλαίσιο προσκύνησης και γεμάτης ευγνωμοσύνη αποδοχής των καρπών της εξυπηρετούν ακριβώς αυτή την αναπαραγωγή. (Εδώ πρέπει να σημειώσω πως η προσέγγιση αυτή δεν έχει αξιολογικό χαρακτήρα. Δεν υπάρχει τίποτα "κακό" ή κατακριτέο στο σεξ, ούτε βέβαια στην εμπορεύσιμη μορφή του, αρκεί να υπάρχει συναίνεση). Φυσικά ακόμα και όσοι διεγείρονται με μη συναινετικά μοτίβα μπορούν στην πορνογραφία να βρουν τις "αναίμακτες" προβολές τους.
Η πορνογραφία έχει -μέσα στ'άλλα- ένα ξεχωριστό πλεονέκτημα. Μπορείς να παρακολουθείς τη δράση από πολύ κοντά χωρίς να κινδυνεύεις από το συνάχι της πρωταγωνίστριας ή τα φλόκια του πρωταγωνιστή. Το πρόβλημα ξεκινά όταν το κοινό μπερδεύει τη ζωή με την "τέχνη" και την πραγματικότητα με τη μυθοπλασία. Κι έτσι όπως κάθεται αναπαυτικά στην υποθηκευμένη πολυθρόνα του αρχίζει να πιστεύει πως επειδή φορά τα δίχρωμα γυαλιά δεν βρίσκεται παρά μπροστά σε μια εικονική πραγματικότητα που αφορά τους πρωταγωνιστές και τους κομπάρσους. Και πειστεί πως η συναινετική επίφαση του σεναρίου θα οδηγήσει σ'ένα ασφαλές και υγιεινό χάπι εντ.
Και πριν προλάβει να καταλάβει πως το θριντί που σαλεύει δεν είναι εικονικό, λουστεί τις συνέπειες της αναπαυτικότητας.
Η πορνογραφία έχει -μέσα στ'άλλα- ένα ξεχωριστό πλεονέκτημα. Μπορείς να παρακολουθείς τη δράση από πολύ κοντά χωρίς να κινδυνεύεις από το συνάχι της πρωταγωνίστριας ή τα φλόκια του πρωταγωνιστή. Το πρόβλημα ξεκινά όταν το κοινό μπερδεύει τη ζωή με την "τέχνη" και την πραγματικότητα με τη μυθοπλασία. Κι έτσι όπως κάθεται αναπαυτικά στην υποθηκευμένη πολυθρόνα του αρχίζει να πιστεύει πως επειδή φορά τα δίχρωμα γυαλιά δεν βρίσκεται παρά μπροστά σε μια εικονική πραγματικότητα που αφορά τους πρωταγωνιστές και τους κομπάρσους. Και πειστεί πως η συναινετική επίφαση του σεναρίου θα οδηγήσει σ'ένα ασφαλές και υγιεινό χάπι εντ.
Και πριν προλάβει να καταλάβει πως το θριντί που σαλεύει δεν είναι εικονικό, λουστεί τις συνέπειες της αναπαυτικότητας.
5 σχόλια:
Καλησπέρα.
Πολύ έξυπνος ο παραλληλισμός. Και η φωτογραφία πολύ... ζωντανή.
Γράφεις:
"Και πριν προλάβει να καταλάβει πως το θριντί που σαλεύει δεν είναι εικονικό, λουστεί τις συνέπειες της αναπαυτικότητας."
Εγώ λέω πως το κοινό θα λουστεί τελικά, αλλά πρέπει, του αξίζει κιόλας να λουστεί τις συνέπειες. Αφού καταδέχεται ακόμα να πληρώνει εισιτήριο για τόσο κακοπαιγμένες προβολές. Τουλάχιστον η πορνογραφία έχει να δείξει και κάποια δείγματα τέχνης. Αντίθετα αυτό που παρακολουθούμε σήμερα, και που συμμετέχει ο καθένας μας με τον ένα ή άλλον τρόπο, θυμίζει εκείνες τις αξέχαστες διπλές προβολές στο "Αντιννέα" με ένα έργο καράτε και ένα σεξ. Έτσι για να έχει και πόνο το "θριντί" που βιώνουμε...
Καλή δύναμη!
Σήμερον δύο έργα.
Το αριστούργημα καράτε "Φάτην και χειροκρότα" και η υπερπαραγωγή σεξ "Σκύψτε ευλογημένοι".
Στο ρόλο του καρπαζοεισπράκτορα και του "ευλογημένου" ο λαός!
Πω πω οικοδόμε, θα φάμε καλά!
Ανοίξτε τις ομπρέλες...
ειπαμε σκηνοθεσία αλλά εσύ φτάνεις σε λίγο στο extreme hard core?
Εμένα πάντως το παράλληλο λιγότερο προς sex και τσόντα μου φέρνει,και περισσότερο με ρωμαική αρένα,όπου απαξ και σ'εριξαν...
χ
Παύλο, μπορούμε και να τους τον κόψουμε.
Χ, στη ρωμαϊκή αρένα υπάρχουν πολλοί θεατές που "διασκεδάζουν" ανενόχλητοι και λίγοι που τους τρώνε τα λιοντάρια.
Δημοσίευση σχολίου