Κι αν πετύχω τον παπά;

Γιατί όχι δημοψήφισμα;
Φωνάζουμε, γκρινιάζουμε, διαμαρτυρόμαστε κατ'οίκον και επί ασφάλτου, μουτζώνουμε, θα τους γιαουρτώσουμε, θα τους κρεμάσουμε, θα κάψουμε τη βουλή.
Για να δούμε τώρα πόσα απίδια πιάνει ο σάκος.
Ο Παπανδρέου πετάει το γάντι γνωρίζοντας πως τα εκβιαστικά διλήμματα είναι αποτελεσματικότατα. Έχει ήδη προετοιμάσει το έδαφος διαρρέοντας κατά καιρούς τις κυβερνητικές προθέσεις για διενέργεια δημοψηφίσματος περί πτώχευσης, μονιμότητας δημοσίων υπαλλήλων και άλλων καινών δαιμονίων. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν που βρίσκεται η έκπληξη.
Στην τακτική της κυβέρνησης η απάντηση θα έπρεπε να είναι η άρνηση κάθε εκβιασμού. Η αποχή. Γιατί το ερώτημα -μάλλον- θα είναι απλό: "αποδεχόμαστε ή όχι τη δανειακή σύμβαση". Ήδη όμως τα εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα του λαού έχουν σακατευτεί. Ήδη η ανεργία καλπάζει και η ύφεση την οδηγεί σε δρόμους χωρίς επιστροφή. Έχουμε ήδη ματώσει και θα ματώσουμε κι άλλο. Γιατί βιώνουμε μια βαθύτατη καπιταλιστική κρίση, ανεξάρτητα από τα άρθρα και τις περισπωμένες των δανειακών συμβάσεων. Και γιατί το ενδεχόμενο της απόρριψης της δανειακής σύμβασης δεν συνεπάγεται από μόνο του τη σωτηρία του λαού. Πόσο μάλλον το ενδεχόμενο της αποδοχής βέβαια! Σε τελική ανάλυση το δημοψήφισμα μπορεί κάλλιστα να λειτουργήσει ως εξαγνιστήριο του πολιτικού συστήματος και των ντόπιων εντεταλμένων του διεθνούς κεφαλαίου. Κυρίως δε να αποπροσανατολίσει από την κύρια ανάγκη, αυτή της κατεδάφισής του.
Όμως.

Έχουμε κακή εμπειρία από την πρακτική της αποχής.
Ο συρφετός των διαμορφωτών/εκβιαστών της κοινής γνώμης ακονίζει τα μαχαίρια του. Το δεδομένο κλίμα τρομοκρατίας του λαού θα οξυνθεί περαιτέρω. Τα παπαγαλάκια τους θα δουλέψουν τριπλοβάρδιες. Χρειάζονται το λαό φοβισμένο. Ο τρόμος για το αύριο είναι το ισχυρότερο όπλο τους. (Κόβω το κεφάλι μου πως μέχρι το δημοψήφισμα θα παίξουν τρελά τα πολεμικά σενάρια!)

Να μην απαντάμε στις δημοσκοπήσεις.
Να μην γνωρίζουν τι θα τους ξημερώσει την επαύριο του δημοψηφίσματος.
Κι αυτό που θα τους ξημερώσει να είναι το σύνθημα για τις πραγματικές ανατροπές.

Και κάτι ακόμα. Αυτό το γελοίο σύστημα, στο πλαίσιο του οποίου μια ανακοίνωση για δημοψήφισμα στην Άνω Κωλομαγουλίτσα προκαλεί σεισμό 100 ρίχτερ στο παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα πρέπει να πιστέψω πως είναι η μόνη ρεαλιστική λύση για την ανθρωπότητα;

(Να δω πότε θα καταφέρω να ανεβάσω το μέρος Γ' τώρα που ρήμαξα και το λάπτοπ)