Κυριακή 20 Μαρτίου 2011
Σ6 κι όποιος αντ6
Είνα αν6γητο να κοντεύεις τα σαράντα και να χολοσκάς για το ποδόσφαιρο. Κι όμως αν σού'χει κολλήσει το μικρόβιο του οπαδισμού δύσκολα γιατρεύεσαι. Θυμάμαι όταν ήμουν μαθητής τη δεκαετία του '80 κι έχανε η ομάδα, η Δευτέρα ήταν ένα μαρτύριο, όχι μόνο λόγω καζούρας αλλά και λόγω στενοχώριας. Αλλά στα σαράντα σου γαμώτο; Δεν υπάρχουν λ6ς για το γελοίο του πράγματος. Πιστεύω μέχρι τα 6ντα μου να τό'χω ξεπεράσει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
Να παρηγορει, ενας Ολυμπιακος...
Εναν Αεκτζη...Σημερα...Το βρισκω τουλαχιστον..Ασυνηθιστο φιλε...!!
Ομως, μια και εγω ποτες δεν επασχα απο το "οπαδικο συνδρομο" και αντιθετα απο αλλους, δεν βλεπω τι καλο μπορει να εχει ενα πρωταθλημα..
λαμογιων και διαφημιστων...
Εχω να λεω τα εξης...
Οταν πρωτοφορεθηκαν οι διαφημισεις στα φανελλακια...
Οταν τα λεφτα απο τα τηλεοπτικα, και το κρατος, πεφτανε'βροχη' στα λαμογια...
Οταν οι διεθνεις λαθρεμποροι, οι νταβατζηδες και οι κατασκοποι...
εγινανε..εθνικοι ευεργετες, και προεδραρες...
Τοτε πεθανε το αθλημα φιλε...
Εγινε μια σικε ανταγωνιστικη πλατφορμα...Με ξενα ταλεντα, με ξενους προπονητες...Και με ηλιθιους
φιλαθλους...
Και λεω ηλιθιους...Γιατι,επαψε πια ο φιλος σου ο ΑΕΚτζης, η ο Βαζελος
Να πινει μαζι σου ρακες...!!
Ηθελες να τον..μηδενισεις, να τον καταστρεψεις, να τον ξεφτιλισεις...
Ετσι σε μαθαινανε τα λαμογια...
Γι αυτο πληρωνοτανε...Για να μας μαθουνε αυτα...
Και να σημερα, ποιο ειναι το..τελευταιο σκαλι...
Μια ομαδα να τις συντριβει ολες...
Και στο τελος να τα παθαινει χειροτερα απο ολες...!!!
Γιατι δεν υπαρχουν αντιπαλοι...
Υπαρχουν.."εχθροι"...
Γι αυτο πιστευω...Ολοι μαζι, οι εναπομειναντες, φιλαθλοι...
Πρεπει να ζητησουμε απο τα λαμογια να φυγουν...Αγνοωντας τα...
[το μισο γηπεδο αδειο εχτες...Πηγανε μονο τα πρεζονια]
Μηπως και γλυτωσουμε τις ξεφτιλες που ερχονται...
Μα εκεί είναι το πρόβλημά μου. Ότι μιλάμε για ένα πρωτάθλημα τραμπούκων, κακοποιών και νταβατζήδων. Αλλά... το αίμα νερό δε γίνεται.
Εμ, τα θέλεις και τα παθαίνεις!
Το αίμα νερό δεν γίνεται! Άκουσον, άκουσον!
Ή το παίρνεις απόφαση ότι κυβερνάνε τα λαμόγια και οι στρατοί πρεζάκηδων που έχουν φτιάξει ή θα κάθεσαι να στεναχωριέσαι.
Γράψτους κανόνικά. Μην πατάς γήπεδο, μην τους βλέπεις, βάλε τη φανέλα στο ντουλάπι με μπόλικη ναφθαλίνη και μέχρι τότε δες ποδόσφαιρο από άλλους! Στο ευρωπαϊκό στερέωμα υπάρχουν πολλές "ουσίες" που θα σε κάνουν να ξεχάσεις. Εγώ προτιμώ προς το παρόν "Μπαρτσελονινη"...
Πολύ συμπέσαμε σήμερα ΠαύλοK. Στις 4:28 σου άφησα σχόλιο στο θαυμάσιο πόστ σου και μπαίνοντας στο μπλογκ μου βλέπω δικό σου σχόλιο της 4:27!
Τι άκουσον άκουσον καλέ;
Τι να κάνω; Τρέφω αισθήματα για την κιτρινόμαυρη φανέλα... Ναι κυβερνάνε τα λαμόγια και οι στρατοί των πρεζάκηδων αλλά και τέτοια πού'ναι εγώ την αγαπώ! Καλή κι η Μπαρτσελόνα αλλά απλά τη συμπαθώ.
Αγαπητέ Στρατολάτη,
βλέπω ανησυχητική νηνεμία στο blog σου.
Μα τόσο πολύ σε πείραξε η ήττα του δικέφαλου πουλιού;
Take it easy!
Υπαρχει και του χρόνου πρωτάθλημα...
Μπα, η φαρυγγίτιδα που κόλλησα από το γιο μου ευθύνεται κυρίως για τη νηνεμία. Κι ακόμα δεν έχει περάσει.
Ε, τότε μη μιλάς. Γράφε! :)
Δημοσίευση σχολίου