Αγαποπαίγνιο

Η παιχνιδιάρα μπλόγκερ Σόνια καλεί σε ένα μπλογκοπαίχνιδο μερικούς μπλογκογείτονες, μεταξύ αυτών και την αφεντιά μου. Δεν είναι πολύ του στυλ μου τέτοια παιχνίδια, απ’ την άλλη με τη συμμετοχή μου θα τσεκάρω αν μπορώ έστω και σε ένα post να μην είμαι ξινός, γκρινιάρης και ακατάδεκτος.

Το παίγνιο με καλεί να καταγράψω δέκα πράγματα που αγαπώ. Θα παρακάμψω τα αυτονόητα, οικογένεια, φίλους κλπ. καθώς και ότι καταγράφεται στο προφίλ μου σε επίπεδο μουσικής, βιβλίων και κινηματογράφου. Για να δούμε… (γαμώτο, αν ήταν να γράψω 1000 πράγματα που μισώ θα ήταν πολύ πιο εύκολο)

Σε τυχαία σειρά λοιπόν αγαπώ μεταξύ άλλων...

• την ερώτηση «μπαμπά τι είναι το ‘γαμώτο’;» (κι όλες τις παιδικές, αθώες ή πονηρές, ερωτήσεις) 
• τη μυρωδιά του χώματος μετά τη βροχή, τον ήχο της βροχής στον τσίγκο
• τη θάλασσα του πρωιού, κι όταν τη ρυτιδώνει η βροχή
• τις ελιές, τα κυπαρίσσια, τις μουριές, τα κλήματα, τις συκιές, τις χαρουπιές, τις λεμονιές (αντίθετα για κάποιο λόγο αντιπαθώ τους ευκάλυπτους), το θυμάρι, τα ξερά χόρτα στον καλοκαιρινό ήλιο
• τις απροσδόκητες μυρωδιές που με γυρνούν σε στιγμές της παιδικής μου ηλικίας
• τις γειτονιές που μεγάλωσα, τα σπίτια που έζησα (ακόμα και τον πρώην στάβλο στο Τυχερό του Έβρου)
• τους αστραγάλους, τις λαγόνες, τα μακριά όμορφα δάχτυλα
• τον Πικάσσο, τον Κλέ, τον Σαγκάλ, τον Μοντιλιάνι, τον Τζακομέτι, τον Κωνσταντίνο Παρθένη, τον Τάσσο, τη Βάσω Κατράκη, τη ρωσική πρωτοπορία, κι άλλους που δε μού'ρχονται τώρα (στο προφίλ πάντως δεν διατίθενται σχετικές κατηγορίες)
• το έργο του Γιώργου Ιωάννου, του Ντίνου Χριστιανόπουλου, του Μανώλη Αναγνωστάκη (ουπς, γιατί δεν τους έχω στο προφίλ;)
• τα έρημα ξωκλήσια και τις βοτσαλωτές αυλές
• αυτούς που δεν εξαργύρωσαν τη γενναιότητά τους
• την εγγύς Ανατολή
• την τεμπελιά
• και φυσικά την ΑΕΚ!

Μπα, τελικά βγήκαν πάνω από δέκα, να τα αφήσω;
Περισσότερα περί αγαποπαίχνιδων στο lovecalculator