Παζλ για συναχωμένους

Νέο πολιτικό σχηματισμό ετοιμάζονται να ιδρύσουν οι αντάρτες των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Η ανάγκη για ίδρυση νέων πολιτικών σχημάτων σε αντικατάσταση των παλιών και φθαρμένων είναι, όπως ξέρεις, πιο αναγκαία σήμερα παρά ποτέ. Μαζί με την ανάγκη αποδόμησης του σοβιετικού κράτους, την ανάγκη να βγούν στον αφρό νέα και άφθαρτα πρόσωπα και την ανάγκη να εργαστούμε σκληρά για να δείξουμε στους ευρωπαίους πως δεν είμαστε τεμπέληδες, η ανάγκη για νέα πολιτικά σχήματα αποτελεί το πατερημόν κάθε υπεύθυνου παπαγάλου πολίτη.

Κάπως έτσι όμως αρχίζει και δυσκολεύει το πράγμα. Ποιο κομμάτι να διαλέξεις πρώτο για να λύσεις το κυβερνητικό παζλ;
Πριν από μια πενταετία όταν ζητούσες εκσυγχρονισμό και ευρωπαϊκή προοπτική είχες δύο μόλις κομμάτια στη διάθεσή σου. Έπιανες πρώτα το ένα, έπιανες μετά το άλλο, λυνόταν το παζλ.
Να, κάπως έτσι:

Ο λαός όμως σιχάθηκε το σικέ παιχνίδι. Είναι κι αυτή η ανθρώπινη φύση που δε σηκώνει τη ρουτίνα. Δε γίνεται ρε αδερφέ να τρως καθημερινά αστακό-καραβίδες, καραβίδες-αστακό. Όπως δε γίνεται να χουφτώνεις συνέχεια τη Μόνικα Μπελούτσι. Χρειάζεται και μια αλλαγή στο μενού. Ο λαός απήυδησε με τα ίδια και τα ίδια και απαίτησε ένα πιο περίπλοκο παζλ. Με επιμονή και ατσάλινη αποφασιστικότητα διεκδίκησε και πέτυχε την κατάτμηση του παζλ σε περισσότερα κομμάτια. Διεκδίκησε και εξασφάλισε φαρδύτερο καπάκι στη λεκάνη για να μπορεί να απιθώνει τα κομμάτια του. Είναι κι αυτές λαϊκές νίκες, (αφού οι άλλες είναι ξεπερασμένες).

Κομμάτια νά'χεις να παίζεις. Μην σου μπει καμιά ιδέα να ξεκολλήσεις απ' το καπάκι της λεκάνης και να βγεις από το WC. Κι όταν πεινάσεις φάε το παζλ σου.