Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Πρωτομηνιά χωρίς πολλές εκπλήξεις

Δεν πλημμύρισαν οι δρόμοι της Αθήνας, παρά τις μεγάλες διαδηλώσεις που έγιναν. Μάλλον ήταν αναμενόμενο, για αρκετούς λόγους:
  •  Μεγάλη μερίδα του λαού αντιλαμβάνεται τον αγώνα κατά των μέτρων σαν μία μάχη που κρίνεται με συνοπτικές διαδικασίες. Όταν βλέπει πως το αυτί των κυβερνώντων δεν ιδρώνει τόσο εύκολα, απογοητεύεται και χάνει την πίστη της στο ενδεχόμενο της νίκης. Η μερίδα αυτή κατά κανόνα δεν έχει ιδιαίτερο καημό να ανατραπεί ο καπιταλισμός αλλά να περιοριστεί η επιθετικότητά του. Δεν βλέπει την σύγκρουση συμφερόντων καπιταλιστών και εργαζόμενων σαν μακροχρόνιο ταξικό πόλεμο αλλά προτιμά να ασχολείται με τα πρόσωπα.
  • Η αναμενόμενη εξαφάνιση των "αγανακτισμένων" απογοήτευσε αρκετούς εποχικούς διαδηλωτές που στήριζαν τις ελπίδες τους στον καλλωπισμό του καπιταλισμού μέσα από φεστιβαλικές διεργασίες.
  •  Η κυβερνητική αλλαγή, όσο κι αν είναι ηλίου φαεινότερο ποιους εξυπηρετεί, πασπάλισε με στάχτη τα μάτια μεγάλης μερίδας του λαού. Όσο κι αν δεν μας αρέσει, αυτή η μερίδα είναι χαμένη υπόθεση.

Είναι τόσο οφθαλμοφανής ο λόγος για τον οποίο σήμερα δεν έγινε το παραμικρό συγκρουσιακό επεισόδιο που καταντά γελοίο. Η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου έπρεπε να δείξει πως έχει αγνές προθέσεις. Έπρεπε επίσης να δείξει πως τα φασισταριά που την απαρτίζουν είναι σύγχρονοι φιλοευρωπαίοι στοχαστές. Δεν θα επέτρεπε σε καμία περίπτωση να συνδεθεί η έναρξη της θητείας Παπαδήμου με δακρυγόνα και τραυματισμούς.
Αυτό όμως ήταν το αυτονόητο και αναμενόμενο. Αυτοί που οφείλουν κάποια απάντηση είναι οι "υπερεπαναστάτες" και όσοι χαρακτηρίζουν τους κουκουλοφόρους ως αγνούς αναρχικούς. Γιατί δεν έκαναν την επανάστασή τους ούτε σήμερα; Ούτε το ΠΑΜΕ "προστάτευε" τη βουλή, ούτε ιδιαίτερου πλήθους αστυνομικές δυνάμεις τη φύλαγαν. Ρητορικό είναι το ερώτημα βεβαίως. Οι κυβερνητικοί, έτσι κι αλλιώς, ήταν ήδη ξεσκέπαστοι. Απ' ότι φαίνεται όμως, ο δεκεμβριάτικος αέρας πήρε το επαναστατικό πάπλωμα και των μαρμαροφόρων "αντιεξουσιαστών".

Εχει πολλή πλάκα η επιλογή του κυβερνητικού εκπροσώπου. Αν όμως η κυβέρνηση είχε χιούμορ θα όριζε τον Μανώλη και όχι τον Παντελή.

Ακόμα περισσότερη πλάκα έχουν οι αντιδράσεις για τα λεχθέντα του Πάγκαλου. Είναι σα να μπαίνει κανείς στο WC από το οποίο προ ολίγου βγήκε ο αντιπρόεδρος και να αναλύει αυτά που άφησε ξεχνώντας να τραβήξει το καζανάκι. Η χρησιμότητα του Πάγκαλου αυτή είναι. Να αμολάει παντού τα προϊόντα της πνευματικής του πέψης και να απολαμβάνει τις αντιδράσεις των ταλαιπωρούμενων από τις οσμές. Να καλλιεργεί εν τέλει τη λογική της ευθύνης των προσώπων και όχι των πολιτικών που αυτά υπηρετούν.

9 σχόλια:

Οικοδόμος είπε...

Στρατολάτη καλησπέρα.
Πολύ δυνατό κείμενο, κάθε παράγραφός σου αποτυπώνει την πραγματικότητα. Έύστοχη η αναφορά σου στη μερίδα (μεγάλη) του κόσμου που δεν δίνει δεκάρα για ανατροπή του συστήματος, αλλά πιστεύει πως είναι ζήτημα προσώπων. Για τους "κουκουλοφόρους", αυτό συζητούσαμε με φίλους συναδέλφους το πρωί στην Κάνιγγος. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Αντιθέτως, συνιστούν ένα όπλο (οι "κουκουλοφόροι"), που η κυβέρνηση το χρησιμοποιεί όποτε κρίνει πως την εξυπηρετεί. Σήμερα πρέπει να παρουσιάσει ένα άλλο πρόσωπο, συναινετικό, "τώρα δουλεύουμε όλοι μαζί".
Σίγουρα πάσχουν από έλλειψη χιούμορ (είσαι φοβερός!), το Μανόλη θέλαμε για εκπρόσωπο!!!
Όσο γι΄αυτά που γράφεις για τον πάγκαλο, είναι η πιο εύστοχη και ακριβής περιγραφή γι' αυτόν και τη ρητορική του, που έχω διαβάσει. Μπράβο φίλε, μέσα σε λίγες παραγράφους χώρεσες όλο το κλίμα των τελευταίων ημερών.
Καλή δύναμη!

gitsanas είπε...

Δεν έχεις καταλάβει ότι τώρα πιά κοιμόμαστε ήσυχοι με την Νέα Κυβέρνηση;
Όλα θα πάνε ρολόι...
Κι αν υπάρχει λόγος να παλέψουμε για κάτι...ε!! άστο να το κάνει κανένας άλλος. Εμείς "ηρεμία, τάξη και ασφάλεια".
Α!!! και κάτι άλλο. "Όλα είναι προδιεγεγραμμένα, δεν πρόκειται να καταφέρουμε τίποτε...ποιός ο λόγος λοιπόν να τρέχουμε σε πορείες και να επαναστατούμε;"

Δικαιολογίες, δικαιολογίες....

ένας στρατολάτης είπε...

Οικοδόμε καλημέρα. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Τι γίνεται όμως από δω και πέρα; Αυτό είναι που με καίει. Φοβάμαι μήπως περάσει κι ο αγώνας των χαλυβουργών σε δεύτερη μοίρα και πάει στράφι μαζί του όλη η δυναμική που θα μπορούσε να συσσωρευτεί. Ως πότε γαμώτο θα μας κρατούν γραπωμένους οι συσχετισμοί και η αδράνεια των πολλών;


Πως δεν τό'χω καταλάβει πατριώτισσα... Κι αύριο θα κοιμόμαστε ήσυχοι με την επόμενη, τη μεθεπόμενη και την παραμεθεπόμενη, μέχρι να περάσουμε ησύχως στον αιώνιο ύπνο..
Ή μήπως τελικά να αφήσουμε τις ..ευγένειες και να χυμήξουμε έστω και χωρίς ελπίδα για νίκη;

Ανώνυμος είπε...

Αν ομολογήσουμε κάποιες αλήθειες ίσως καταλάβουμε και μερικά"γιατί"
Παραδείγματα
1.Κανένα βάρβαρο μέτρο δεν καταφέραμε να ακυρώσουμε
2.Ο τρομοκρατημένος κόσμος παραμένει όμηρος της προπαγανδας της τηλεόρασης
3.Το παρακράτος των γνωστών-αγνώστων δεν είναι όργανο κυβερνητικό αλλά όργανο των ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ και γι'αυτό ανάλογα μπορεί να χτυπάει ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ή ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ αλλά όχι ΠΑΠΑΔΗΜΟ τώρα,ανάλογα με τα συμφέροντα των πραγματικών αφεντικών(όπως τα κανάλια)
4.Κινήματα με δράση εκεί που τους πονάει δηλ.στο παραδάκι της λεηλασίας (πχ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ) σχεδόν θάφτηκαν από την επίσημη αριστερά.
5.Ριζοσπαστικός λόγος συγκεκριμένος από τα κόμματα αριστεράς με ακτιβισμό(πχ διαφθορά δικαιοσύνης-Τσουκάτος)
6.πολυήμερες καταλήψεις στις φωλιές των μηχανισμών(υπουργεία,καναλια ,κλπ)
Με λίγα λόγια ο κόσμος ξέρει πως δε βάφονται τ'αυγά.
χ

Μαζεστίξ είπε...

Νομίζω πως ο κύριος λόγος είναι η καλλιέργεια της ενοοποίησης προσώπων και όχι του συστήματος.

Οι περισσότεροι θεωρούν πως απλώς ο ΓΑΠ απέτυχε.
Δεν αντιλαμβάνονται το συστημικό στόχο που υπηρετούσε ο ΓΑΠ και ότι πέτυχε.
Κι ότι ο Παπαδήμος ήρθε τώρα για να ολοκληρώσει το σχέδιο.

Θεωρούν τον ΓΑΠ χαζό, ανίκανο κλπ.
όπως προστάζει η τηλεόραση...

Τα βάλανε με τον ΓΑΠ και τον Πάγκαλο γιατί είναι χέστες και φοβούνται να τα βάλουν με το συστημα.

Αυτό πονάει και είναι κοουραστικό.
Και σε βάζει προ των ευθυνών σου.
Ενώ είναι πολύ πιο εύκολο να εναλασσεις υπευθύνους στην εξουσία και να στέκεσαι εσύ μετά πάντα ως εξαπατημένος ανεύθυνος.
Πάντα ως θύμα ενός "χαζού", ενός "Κουρασμένου", ενός "Κινέζου", ενός "Γκαντέμη" κλπ.
Πάντα γελαστός και γελασμένος...

ένας στρατολάτης είπε...

Για τα 1-2-3 δεν αμφιβάλει κανείς. Δεν είναι μυστικά.
Για το κίνημα "Δεν πληρώνω" φοβάμαι πως υπάρχουν αρκετές σκοτεινές παράμετροι πίσω από το επαναστατικό και ακομμάτιστο προφίλ του. Μερικά ερωτήματα τουλάχιστον ανακύπτουν από το ρόλο τους στην προκάλυψη των μαρμαροφόρων κατά την επίθεση στο ΠΑΜΕ στις 20/10. Φυσικά η ένστασή μου δεν αφορά στη λογική ενός τέτοιου κινήματος αλλά στους κινδύνους παρείσφρυσης στις τάξεις του ομάδων με σκοπούς άλλους από αυτούς που ευαγγελίζονται.
Για το 5 όποιος ψάχνει βρίσκει. Αλλά κατά τη γνώμη μου ο ρόλος της αριστεράς δεν είναι στην αποκάλυψη της σαπίλας του καπιταλισμού αλλά στις δράσεις ανατροπής του. Εκεί μπορεί να κριθεί για τις ατέλειες και παραλείψεις της. Το ρόλο της αποκάλυψης εξάλλου των σκανδάλων τον αναλαμβάνουν οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές τους, αλληλοκατηγορούμενοι.
Το 6 καλό είναι αλλά απαιτεί δυνάμεις. Το ΠΑΜΕ ας πούμε εξήγγειλε τα εξής:
"Την Τρίτη 6 Δεκέμβρη σε κάθε πόλη, σε κάθε περιοχή, σε όλη την Ελλάδα, οργανώνουμε συγκεντρώσεις μπροστά στα γραφεία των Εφοριών. Απαιτούμε να ακυρωθεί το χαράτσι για τα ακίνητα. Να σταματήσει η φοροληστεία. Το απόγευμα συνεχίζουμε με συλλαλητήρια σε κάθε πόλη, σε κάθε Δήμο.
Στις 20 Δεκέμβρη πραγματοποιούμε συλλαλητήρια για τους ανέργους σε κάθε πόλη. Δεν αφορά μόνο τους ανέργους είναι ζήτημα συνολικά των εργαζομένων."
Αυτά όμως χρειάζονται κόσμο.

ένας στρατολάτης είπε...

Συμφωνούμε απόλυτα Μαζεστίξ. Αυτό γράφω και στην τελευταία πρόταση του ποστ. Η "ανικανότητα" είναι το προπέτασμα που κρύβει την εξαιρετική τους ικανότητα στην ισοπέδωση του λαού. Πόσο μου ανεβαίνει η πίεση όταν ακούω τις μαλακίες για "προδότες" δεν περιγράφεται. Ποιοι προδότες μωρέ; Ο μόνος που "προδίνουν" είναι ο ηλίθιος που νομίζει ότι τα γαλαζοπρασινόμαυρα κομματόσκυλα υπηρετούν τα συμφέροντά του.

Μαζεστίξ είπε...

Ως προς τους "προδότες" νομίζω πως έχεις εν μέρει δίκιο και εν μέρει άδικο.

Αν κάποιος τους θεωρεί "προδότες των λαικών συμφερόντων", τότε εμπίπτει στην κατηγορία που προανέφερες.
Δε γεννήθηκαν έτσι κι αλλιώς εκπρόσωποι της εργατικής τάξης για να την προδώσουν κιόλας.
Οπότε όποιος τους θεωρεί προδότες των λαικών στρωμάτων, φυσικά και λέει μαλακίες.

Αλλά μπορούν αντικειμενικά να θεωρηθούν προδότες της χώρας.
Καλώς ή κακώς, γεννήθηκαν σ' αυτή τη χώρα.
Και προδότης μιας χώρας ονομάζεται όποιος εν γνώσει του προκαλεί ζημιώνει την χώρα του προς ικανοποίηση ιδίου οφέλους.
Και αντικειμενικά, η οικονομική και πολιτική ελίτ έχει διαπράξει αυτού του είδους την προδοσία.

Διότι αναφέρεσαι νομίζω στην υποκειμενική προδοσία του στυλ "τους πίστεψα και με πρόδωσαν".
Και έχεις απόλυτο δίκιο εκεί.

Αλλά υπάρχει και η αντικειμενική προδοσία, που υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων και στο Δίκαιο κάθε χώρας, πόλης-κράτους και φυλής.

ένας στρατολάτης είπε...

Μην τα χαλάσουμε σ'αυτό Μαζεστίξ πάνω που οικοδομούμε τη Λαϊκή Συμμαχία!
Προδίδουν τη χώρα τους; Σύμφωνοι.
Κάνουν ωστόσο ακριβώς ότι είναι προορισμένοι να κάνουν. Κι αν θες, προδότες είναι, πολύ περισσότερο, οι προλετάριοι που ξεπουλούν τη συνείδησή τους για να μη χάσουν το smart κινητό.