Τα "εγκλήματα του κομμουνισμού" και άλλες μαλακίες για να τρώμε το φαΐ μας

Οι υπουργοί εξωτερικών έξι χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ανήκαν κάποτε στο ανατολικό μπλοκ ζητούν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή την διαμόρφωση κοινής ευρωπαϊκής θέσης για τα "εγκλήματα του κομμουνισμού". Προτείνουν μεταξύ άλλων την άσκηση ποινικής δίωξης κατά όποιων "δικαιολογούν, αρνούνται ή υποβαθμίζουν τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων".
Ήδη από τις 14 Δεκεμβρίου του 2005 η πολιτική επιτροπή της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης υιοθέτησε σχέδιο απόφασης με τίτλο "Ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων" το οποίο οδήγησε στο ψήφισμα της ολομέλειας με αριθμό 1481 της 26 Ιανουαρίου 2006. Τότε το ψήφισμα συγκέντρωσε τις θετικές ψήφους 85 μελών του Συμβουλίου έναντι 50 αρνητικών και 11 λευκών. Από τα υπόλοιπα 315 μέλη απείχαν τα 169. Η απόφαση δεν συγκέντρωσε τα 2/3 των ψήφων και δεν εισήχθη προς συζήτηση στο Συμβούλιο Υπουργών. Φαίνεται όμως πως η ανάγκη των χατζηαβάτηδων του καπιταλισμού να ξεμπερδέψουν με τον εκλιπόντα -υποτίθεται- "κομμουνιστικό κίνδυνο" αναζωπυρώνει διαρκώς την αντικομμουνιστική εκστρατεία και επιταχύνει το κυνήγι μαγισσών με ευρωδημοκρατικές διαδικασίες. Πρόθεσή τους φυσικά δεν είναι μόνο να κάνουν ιστορικές αναδρομές αλλά μάλλον να ετοιμάσουν τα λευκά κελιά του αύριο. Η εξίσωση του κομμουνισμού με το φασισμό δεν είναι απλά μια βρώμικη μεθόδευση σπίλωσης του κομμουνισμού, η σχετική φιλολογία αναπτύχθηκε αμέσως μετά την πτώση των καθεστώτων των ανατολικών χωρών και αναπτύσσεται επιθετικά. Ενδεικτική πάντως της έγνοιας των αυτόκλητων δικαστών είναι η κάτωθι παράγραφος του επεξηγηματικού μνημονίου της απόφασης: "Φαίνεται ότι σε ορισμένες χώρες είναι ζωντανό ακόμα ένα είδος νοσταλγίας για τον κομμουνισμό. Αυτό το γεγονός δημιουργεί τον κίνδυνο ο κομμουνισμός να κερδίσει την εξουσία στη μία ή στην άλλη χώρα".
Μπροστά σ'αυτά που μας ετοιμάζουν οι ευνομούμενες καπιταλιστικές κοινοβουλευτικές δημοκρατίες μας πρέπει να τοποθετήσουν έναν κακομούτσουνο μπαμπούλα με σκουριασμένο κονσερβοκούτι για αντιπερισπασμό. Σήμερα οδηγούν τον πληθυσμό στην φτώχεια και την εξαθλίωση, γκρεμίζουν στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα, μοιράζουν δημόσιο χρήμα στους εργοδότες για να καταπολεμήσουν τάχα την ανεργία, εκχωρούν κυριαρχικά δικαιώματα χωρών σε χρηματοοικονομικά τραστ μαφιόζων κι όλα αυτά με την πολύτιμη συνδρομή μιας καθολικής προπαγανδιστικής εκστρατείας των διαπλεκόμενων ΜΜΕ. Η κερδοφορία είναι η υπέρτατη θεά, στο βωμό της οποίας οφείλουμε όλοι να αφιερώσουμε κανα χέρι ή κανα πόδι γιατί αλλιώς θα μας κατασπαράξει ολόκληρους το τέρας της ύφεσης. Τελικά υπάρχει καμία διαφορά με τη δουλεία; Αλλά, όλα για όλα, ο κομμουνισμός είναι ο απάνθρωπος. Μας έχουν κάνει να νιώθουμε μονίμως υποχρεωμένοι να απολογούμαστε για τις όποιες ατέλειες των κομμουνιστικών καθεστώτων αλλά μέχρι εδώ, κάποτε πρέπει να περάσουμε στην αντεπίθεση!
Αργά η γρήγορα θα ξαναγίνει παράνομο να είναι κανείς κομμουνιστής. Αργά η γρήγορα θα μπουζουριαστεί ο πρώτος μπλόγκερ που θα αμφισβήτησει την ύπαρξη των "εγκλημάτων του κομμουνισμού" μετά τη ψήφιση κάποιου νόμου που θα ακολουθήσει υποχρεωτικά κάποια ευρωπαϊκή ντιρεκτίβα. Το χειρότερο δε είναι ότι δεν θα ασχοληθεί κανείς, αφού οι διαστρεβλωτικές ικανότητες του συστήματος είναι πανίσχυρες. Ο καπιταλισμός αλλάζει μακιγιάζ, στο νέο του λουκ κυριαρχούν οι μαύρες σκιές. Δεν αρκεί να τον ξεβάψουμε, πρέπει να τον ξεκάνουμε.