"Αλλά, όπως μόνο στην ερημιά εκείνη όπου δεν υπάρχει ίχνος από στεριά κατοικεί η ψηλότερη αλήθεια, απεριόριστη και απροσδιόριστη όπως ο Θεός – έτσι ακριβώς, καλύτερος είναι ο όλεθρος σ’ αυτό το άπειρο που ουρλιάζει μανιασμένο, παρά το άδοξο πέταγμα στην ανεμόδαρτη παραλία, έστω κι αν αυτό ήταν σωτηρία! Ω ποιος δειλός σαν το σκουλήκι τότε, θε να σέρνονταν στη στεριά! Ω απερίγραπτοι τρόμοι! Είναι άραγε τόσο μάταιη όλη αυτή η αγωνία; Κουράγιο, κουράγιο Μπάλκινγκτον! Μη συμβιβάζεσαι ημίθεε! Από τα πιτσιλίσματα καθώς συντρίβεσαι μες στον ωκεανό, τινάζεται κατακόρυφη η αποθέωσή σου!".
Αποσπάσματα από υπόγειες αναγνώσεις (Μόμπυ Ντίκ, Χέρμαν Μέλβιλ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου