Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2018

Γενέθλια

Φεύγοντας χτες βράδυ από τη θαυμάσια, συγκινητική εκδήλωση για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ στο ΣΕΦ, θυμήθηκα μια ηλικιωμένη, άνω των ογδόντα κυρία, με την οποία είχα ανταλλάξει μερικές κουβέντες πριν από 10 χρόνια, φεύγοντας από την αντίστοιχη εκδήλωση για τα τότε ενενηντάχρονα.
Θυμάμαι που ευχήθηκε να είμαστε καλά και για τα εκατόχρονα. Μακάρι να είναι καλά κι αυτή και -ποιος ξέρει- ίσως να έπιασε τόπο η ευχή της και να ήταν εκεί.
Επόμενη στάση: να είμαστε γεροί να γιορτάσουμε και τα 110.

8 σχόλια:

blackbedlam είπε...


Καλησπέρα καλή χρονιά, δημιουργική, αγωνιστική και τι άλλο να πω, που δεν πιστεύω στις ευχές η άπιστη.

Χαίρομαι πολύ που σε βρίσκω εδώ, χαίρομαι που μπορείς έστω και λακωνικά να ποστάρεις αραιά και που, χαίρομαι που είσαι καλά αδερφέ μου.

Και κοίτα τι σου λέω η αθεόφοβη, ότι δεν πιστεύω στις ευχές, τη στιγμή που εσύ εύχεσαι να πιάνουν και να έπιασε η ευχή της συντρόφισσας και, που ξέρεις, να ήταν εκεί.
Μου αρέσει η αισιοδοξία σου.
Και που λέει ο λόγος και ο λαός "Αγιες μέρες είναι και οι ουρανοί ανοιχτοί".
Οπότε που ξέρεις;
Να είμαστε λοιπόν γεροί και να γιορτάσουμε και τα 110 χρόνια του κόμματος και να γιορτάζουμε τα πρώτα, άντε τα δεύτερα γενέθλια της Λαϊκής μας Επανάστασης!!!!!!
Αυτή η ευχή από την αισιόδοξη πλευρά μου.
Την απαισιόδοξη πλευρά και τους φόβους μου, θα μου επιτρέψεις να μην τους εκφράσω.

ΥΓ: Μετά από χρόνια επικοινώνησε μαζί μου ο διαδικτυακός μας φίλος ο pavlosk βρίσκεται μακρυά τον θυμάσαι;
Μεταξύ λίγων άλλων, με ρώτησε για σένα τι κάνεις, πώς είσαι αν ξέρω τίποτα δηλαδή.











ένας στρατολάτης είπε...

Γεια σου βρε ΒΒ, χρόνια και ζαμάνια!
Μακάρι να πιάνουν καλέ και μερικές ευχές μας, αυτές για την υγεία τουλάχιστον. Να λέμε κανα "χρόνια και ζαμάνια" ανά πενταετία, να βλέπουμε ότι είμαστε γεροί.
Άσε τους φόβους, τώρα κάνουμε τον Καζαμία.
Λες να μη θυμάμαι τον Παύλο και τα χαιρετίσματα στο θείο; Μπορεί να έκλεισαν εξατετία ξηρασίας αλλά ακόμα στέκουν στα "Είπαν και ελάλησαν" μου. Γυρεύουν ακόμα το θαύμα φαίνεται.
Για να δούμε, θα ξαναβλαστήσει κανά παλιό μπλογκ;

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Καλή χρονιά - ψυχή βαθιά!

ένας στρατολάτης είπε...

Καλή χρονιά Ευρυτάνα!

blackbedlam είπε...


"Στρατολάτα" μου η αλήθεια είναι ότι είναι φορές που το σκέφτομαι.
Λέω μήπως να πάρω πάλι τις στράτες του κυβερνοχώρου.

Ένα πράγμα με σταματάει φοβάμαι τον εαυτό μου.

Δεν έχω καλά πράγματα να πω.

Όχι δεν μεταστεγάστηκα, όχι δεν αλλαξοπίστησα, όχι εξακολουθώ να είμαι πεισμένη για την ιστορική αναγκαιότητα της Σοσιαλιστικής Κομμουνιστικής οικονομίας και κοινωνίας και είμαι περήφανη που ανήκω σε αυτόν το χώρο.

Αλλά εκείνο το "δεν θα φύγει από μόνος του" (ο καπιταλισμός), τι το ήθελε αδερφέ μου και εγώ αναρωτιέμαι και βαυκαλίζομαι με το ποιος θα είναι αυτός που θα του δώσει τη χαριστική βολή;

ΥΓ: φοβάμαι ότι πια ότι έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα.
Δεν διατυπώνονται απόψεις, απαράγονται κατά κανόνα ειδήσεις.

Μπορεί και να κάνω λάθος, αλλά νομίζω, λίγα είναι τα blog που εκφράζουν απόψεις.

Τώρα τι να πω μπορεί και να κάνω λάθος, δεν μπαίνω άλλωστε συχνά πια.









Ανώνυμος είπε...

Τις καλησπερες μου κύριε Στρατολατη.

Μας λείπει το γράψιμο σας και στα δικά μας μέρη η ξηρασία δεν προβλέπεται να αποχωρήσει. Το θαύμα αναζητείται με άλλους τρόπους πλέον.

Φιλικά,

pavlosk

(το λιοπυριωτικο email είναι ενεργό;)

ένας στρατολάτης είπε...

Γεια σου βρε Παύλο!

Ενεργό; Ξέρω γω; Πάω να δω αν θυμάμαι το πάσγουορντ.

Ανώνυμος είπε...

Σου έστειλα, αλλά μάλλον δεν εχεις πρόσβαση ... Πως επικοινωνούμε λοιπόν;

pavlosk