1Χ2

Συνήθως δεν είμαι πολύ καλός στις προβλέψεις. Αν ήμουν, κάτι θα έπιανα στο στοίχημα και θα γλύτωνα την κρεβατομουρμούρα του τύπου "τι είναι πάλι αυτά τα 5-5-5 στην κάρτα;" (όπου τα 5-5-5 είναι τα τάλιρα που κατατίθενται στο βωμό της βελτίωσης των προβλεπτικών μου ικανοτήτων).

Βλέποντας όμως το σκηνικό που έχει στηθεί στα πεζοδρόμια των τραπεζών και των καναλιών διακινδυνεύω την πρόβλεψη (χωρίς μάλιστα να ξοδέψω τάλιρο) ότι η συμφωνία με τους εσμούς θα σκάσει στις καθυστερήσεις. Δεν ξέρω κιόλας γιατί, όλα τα τελευταία στοιχήματα που κέρδισα τα κέρδισα με γκολ στο 90' και βάλε.
Νομίζω ότι όλα συνηγορούν ότι η συμφωνία είναι δεδομένη και το μόνο που την καθυστερεί είναι η απόλαυση της διαδρομής μέχρι αυτή. Τουτέστιν:

• Ο φόβος έχει φτάσει στο όριο του κόκκινου αλλά δεν το έχει ξεπεράσει.
• Τα ΑΤΜ πολιορκούνται αλλά δεν έχουν στερέψει τελείως. Τελειώνουν τα εικοσάρικα αλλά μένουν ακόμα πενηντάρικα.
• Τα σούπερ μάρκετ ξεπουλάνε ζυμαρικά και ρύζια αλλά έχουν ακόμα επάρκεια.

Δεν έχει φτάσει ακόμα το κρίσιμο σημείο που μετατρέπει την ανησυχία σε πανικό, διότι υπάρχει ακόμα η ελπίδα της συμφωνίας. Στην κατάσταση αυτή βέβαια η ελπίδα απογυμνώνεται από απαιτήσεις. Είναι δηλαδή οι κατάλληλες συνθήκες για να μένει κι η πίτα γεμάτη κι ο σκύλος χορτάτος. Χμμ.., ατυχής παραλληλισμός, αφού εν προκειμένω η πίτα είναι νηστίσιμη, ή μάλλον δηλητηριώδης.

Η εθνική υπερηφάνεια είναι το αδύνατο σημείο μου (κι αυτό είναι μείον μου). Μόλις πάει να ξυπνήσει μέσα μου ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, του κοπανάω μία και τον ξαποστέλω από κει που ξεφύτρωσε. (Ακόμα όμως δεν έχω βρει που κρύβεται να τον ξεκάνω μια και καλή).

Γι' αυτό δυσκολεύομαι να εντοπίσω επαναστατικά χαρακτηριστικά στο ανφάς του πρωθυπουργού. Βλέπω, αντίθετα, έναν ικανότατο σοσιαλδημοκράτη, συμπαθή και μετρημένο, που ξέρει καλά να χρησιμοποιεί (μην πω χειραγωγεί και παρεξηγηθεί κανας Ανδρούτσος) το λαϊκό αίσθημα.

Ο ίδιος όμως συμπαθής τύπος, ταγμένος στην ευρωενωσιακή νομιμότητα, ήταν ο ίδιος που πρότεινε μέτρα ύψους 7,9δις προ πενθημέρου. Και για να λέμε τα σύκα σύκα, το 1δις εξ' αυτών (κάτι αμυντικές δαπάνες, τηλεοπτικές διαφημίσεις, VLTs και 4G-5G) δεν μοιάζουν με αυτό που λέμε "αντιλαϊκά".

Ούτε όμως οι υποσχέσεις για -2 μνημόνια μοιάζουν με το +1.

Κι επειδή φτάσαμε να ξεχνάμε τα βασικά, τα χρέη δεν τα δημιούργησε ο λαός, τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων δεν τα τζόγαρα εγώ (για κάτι 5-5-5, ευχαρίστως να απολογηθώ), την παραγωγική βάση της χώρας δεν τη ρήμαξε ο Σήφης ο κροκόδειλος, τις καλλιέργειες δεν τις ξερίζωσαν οι ανεμομπούρμπουλες, τις επιδοτήσεις δεν τις ξεκοκάλισαν οι Ρομά.

Όλα τα παραπάνω είναι αποτέλεσμα κεντρικών πολιτικών διαταγών της ΕΕ, εφαρμοσμένων από το ντόπιο αστικό πολιτικό προσωπικό τους, από τότε που αποφασίσαμε ότι ανήκομεν εις την Δύσιν.

Πρόκειται για διαχρονικά εγκλήματα κατά του έθνους (φύγε πάλι ρε Αντρούτσο), απαράγραπτα και υπεύθυνα για το σημερινό αδιέξοδο. Η αστική προπαγάνδα και τα βλήματα που την καταπίνουν μπορεί να κατηγορούν τους συνδικαλιστές, τις "σοβιετίες" και τον Κιμ Γιονγκ Ουν, μπορεί να ορκίζονται ότι το ευρώ είναι μυρωμένο από την οσία Φραγκίσκη, μπορεί και να λένε ότι όποιος βγει από την ΕΕ θα πάθει όσα έπαθε η κυρα-Μαρία που δεν έβγαλε σε φωτοτυπίες το γνωστό χαρτάκι με τον Άγιο Νεκτάριο.

Αυτή την ίδια αποστολή, της εφαρμογής των διαταγών της ΕΕ, αυτή θα φέρει εις πέρας και η κυβέρνηση με την όποια συμφωνία, έστω κι αν γλυτώσει μερικά σουσαμάκια από το κουλούρι της υποτέλειας.
Τα υπόλοιπα είναι πλαστικά σημαιάκια με τη μορφή του Οδυσσέα Ανδρούτσου.