Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

Το ρολόι του κόσμου χτυπάει μεσάνυχτα

Ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς απήθυνε έκκληση από το βήμα του ΟΗΕ για τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής και την διεθνή αναγνώριση της Παλαιστίνης ως ανεξάρτητου κράτους. Τόλμησε δε να χαρακτηρίσει "πόλεμο γενοκτονίας" τις πρόσφατες ισραηλινές επιχειρήσεις και να απειλήσει με τιμωρία των ενόχων. Γεγονός είναι ότι ο Μαχμούτ Αμπάς έχει απειλητική φάτσα. Έχει μουστάκι, πεταχτά αυτιά και φορά χοντρά παλιομοδίτικα γυαλιά. Ο μέσος αμερικάνος που θα τον συναντούσε στο δρόμο θα καλούσε άμεσα το εφμπιάι καταγγέλλοντας πιθανό τρομοκράτη. Ο μέσος αμερικάνος είναι χοντρός και βλαμμένος· μόνο ένα λαό μπορώ να σκεφτώ με μεγαλύτερο μέσο όρο μαλακίας. Για κάποιο λόγο όμως, όταν ενώνονται οι δύο αυτοί λαοί προκύπτουν κυβερνητικοί εκπρόσωποι σαν τη Τζένιφερ Ψάκι που χοντρή δεν τη λες, καριόλα ίσως, και η οποία έσπευσε να απογοητευτεί από τις "προκλητικές δηλώσεις" Αμπάς σημειώνοντας ότι "δεν βοηθούν στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των δύο πλευρών". Η εμπιστοσύνη αποκαθίσταται όταν ο δολοφονημένος είναι ψύχραιμος και μετριοπαθής, κατά την Ψάκειο αντίληψη τουλάχιστον. Διότι πάντα η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, είτε δολοφονείς είτε σε δολοφονούν. Αχ βρε πουτάνα θεωρία των δύο άκρων.

Στην Ουκρανία γκρέμισαν κι άλλο άγαλμα του Λένιν. Ο κυβερνήτης του Χάρκοβο υπέγραψε το διάταγμα και το ανυπόμονο πλήθος κατεδάφισε το μεγαλύτερο εναπομείναν άγαλμα του Λένιν στην Ευρώπη. Μέχρι πρότινος η Ευρώπη προμόταρε φανατικά τη θεωρία των δύο άκρων, για την εξομοίωση φασισμού και κομμουνισμού ως παρόμοιες ολοκληρωτικές θεωρίες. Όμως το αίμα νερό δεν γίνεται και ακροδεξιοί "ακτιβιστές" αναρριχώνται πανηγυρικά στις εξουσίες χοροπηδώντας γύρω από ερείπια μνημείων της σοβιετικής περιόδου. Εξάλλου ο φασισμός είναι πολύ ευρεία έννοια. Δεν έπεται ότι ο ακροδεξιός είναι φασίστας, μπορεί να είναι απλός ακτιβιστής, πρόθυμος να το συζητήσει προτού σε μαχαιρώσει. Ενώ ο κομμουνιστής δεν ξεγλυστρά με τίποτα και μπορείς εύκολα να τον πεις "κόκκινο φασίστα". Ιδίως αν αρνείται να ανέβει στο πρώην ευρωκομμουνιστικό τρενάκι προς την εξουσία. Γιατί λοιπόν να μην σκεφτεί κανείς ότι οι ακτιβιστές γκρεμίζουν αγάλματα των κόκκινων φασιστών; Αν και για να είναι σωστή η δοσολογία, συνήθως ο νεκρός κομμουνιστής είναι "καλός". Κι αν ζούσε σήμερα θα είχε άλλα μυαλά. Ο ζωντανός, αυτός μάλιστα, αυτός κατά πάσα πιθανότητα είναι κόκκινος φασίστας.

Τικ τακ τικ τακ, το ρολόι του κόσμου χτυπά μεσάνυχτα. Ταυτόχρονα στην Παλαιστίνη και στην Ουκρανία.


Τικ τακ τικ τακ, το ρολόι του κόσμου θα ξαναχτυπήσει, προκλητικά, καταμεσήμερο.

2 σχόλια:

Λύσιππος είπε...

Θα είχε ενδιαφέρον η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ αποτίμηση σου του αγάλματος.

Για το μέτρο και τη τέχνη "το μεγαλύτερο εναπομείναν άγαλμα του Λένιν" νομίζω πως ο Πουλόπουλος θα είχε σοβαρές ενστάσεις στο τραγούδι του σε huge μεγέθη,για πρακτικούς λόγους

ένας στρατολάτης είπε...

Ξέχασα τα εισαγωγικά κατά τη μεταφορά της φράσης, μπράβο, την διύλισες την ψείρα.
Εμένα πάντως, αν δεν είναι σαν του Χριστού στο Ρίο και του Βασιλόπουλου στο Αντίρριο, δε μου αρέσουν.