Γκαρσόν, ένας λιάπης στη σούπα μου

Κάτι αστραπόγιαννοι σαν τον Λιάπη είναι τόσο χρήσιμοι για το σύστημα όσο κι ο ίδιος ο Πρετεντέρης. Ο τελευταίος και οι συνάδελφοί του σερβίρουν στον κόσμο τη συνταγή του μονόδρομου: δυο πρέζες υπευθυνότητα , τρεις κουταλιές της σούπας τρομοκρατία, μπόλικη υπομονή και πασπάλισμα με καβουρδισμένη ελπίδα. Ο πρώτος παριστάνει τη μύγα πού 'πεσε στην κατσαρόλα. Μερικές φορές η μύγα είναι πιο χρήσιμη απ' το περιεχόμενο της κατσαρόλας. Διότι ακριβώς αποσπά την προσοχή από το περιεχόμενο αυτό. Κι αηδιάζεις που έπεσε η μύγα στο φαΐ, όχι που αυτό είναι σιχαμερότερο.

Όπως ο μάγειρας βάζει προσεχτικά το κουταλάκι και αφαιρεί το απρόσεχτο έντομο, έτσι η νουδού έσπευσε να διαγράψει το Λιάπη. Τον έβγαλε και καθάρισε, μπορείς να συνεχίσεις.

Δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι οι δοσίλογοι, οι προδότες, οι γερμανοί, η Μέρκελ κι ο Λιάπης. Αν τους βγάλεις αυτούς ο καπιταλισμός θα είναι πεντανόστιμος.