Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

"Μνήμη του λαού μου σε λένε..."

Περιπλανώμενος επί μακρόν,σε τούτη την αγνώριστη χώρα με τους σκυφτούς και απελπισμένους ανθρώπους,είπα να ψάξω να βρω σημάδια ταυτότητας.Να μερικά







εγκαταλειμμένες χιλιόχρονες ελιές,που μόνο τη περιφρόνηση τους αξίζουμε














Πέτρα στη πέτρα οι Άγιοι Σέργιος και Βάκχος που ενέπνευσαν και προβλημάτισαν διάφορους











"Εϊ που πας γυναίκα με το μυτερό καπέλο?
-Στις Τζιτζιφιές τις κόκκινες,στα κρεμαστά νερά που βαφτισμένο σ' έχω....(Οδ.Ελύτης)












Στα κλαδιά του έλατου αυτού κρύφτηκε ένα παιδί 20 χρονών το ΄49 στις εκκαθαριστικές του παρακράτους.Προδόθηκε και εκτελέστηκε στη ρίζα του.Διόνος (Διόνυσος) τ΄'ονομα του.














Και δυνατούς τραβέρσωσαν πύργους,για τα δύσκολα,σκοτεινά και άγρια χρόνια που δε σταμάτησαν ποτέ.






4 σχόλια:

akrat είπε...

Ικτίνος

μαγεία

διάνα

10 στα 10 στην καρδιά μας

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Φίλε, είναι από τις πιο ωραίες και βαθιά φιλοσοφημένες αναρτήσεις που έχω διαβάσει το τελευταίο διάστημα.

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

ΥΓ. Αναδημοσιεύουμε (στη στήλη "ΕΜΦΑΣΗ" που βρίσκεται στην πλαϊνή κάθετη μπάρα του blog μας).

ο Ικτίνος είπε...

Ευχαριστώ φίλοι μου.
Είμαι σε μια φάση "απουσίας"και περιορισμένων συνδέσεων.