Άυριο είναι η πανελλαδική πανεργατική απεργία. Άκουσα στις ειδήσεις πως το μετρό θα λειτουργεί, φαντάζομαι πως αν αύριο δεν πλημμυρίσει η Αθήνα από διαδηλωτές, δεν θα πλημμυρίσει ποτέ. Στις 11 το ΠΑΜΕ θα συγκεντρωθεί στην Ομόνοια, την ίδια ώρα τα πρωτοβάθμια σωματεία της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς θα βρίσκονται στο Μουσείο. Πιο πέρα στο πεδίο του Άρεως θα περιφέρεται ο θίασος του Γιάννη. Όπως πάντα θα κινούμαι από Ομόνοια μέχρι Μουσείο και τούμπαλιν, ελπίζω το διάβα μου να είναι αδύνατο από το πλήθος.
Ο σημερινός Ριζοσπάστης προειδοποιεί για ενδεχόμενη προβοκάτσια. Θα μπορούσε ίσως κάποιος να υποθέσει πως μια τέτοια προειδοποίηση αποσκοπεί στην ενίσχυση των γραμμών του ΠΑΜΕ όπου προφανώς η περιφρούρηση είναι οργανωμένη και ισχυρή. Η μακρά εμπειρία ωστόσο διδάσκει ότι όσο ενισχύεται η οργή του λαού ενισχύονται και οι μέθοδοι τρομοκράτησης και χειραγώγησής του. Έχει αποδειχτεί ότι το καθεστώς, ανεξάρτητα από το χρώμα του μανδύα του, δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο κρίνει ότι του είναι χρήσιμο. Η προσεκτική περιφρούρηση είναι ζήτημα που πρέπει να προσέξουν και τα υπόλοιπα γκρουπ πέρα από το ΠΑΜΕ. Επιπλέον θα ήθελα το ΠΑΜΕ που διεκδικεί το ρόλο του πιο αποφασισμένου και συμπαγή πόλου της εργατιάς να δείξει και στην αυριανή πορεία την ίδια αποφασιστικότητα που δείχνει στις περιφρουρήσεις των απεργιών στους χώρους εργασίας. Δεν αρκεί πια μια απλή συγκέντρωση μετά διελεύσεως από την πλατεία Συντάγματος.
Οι ντουφεκιές στον αέρα πρέπει να τελειώνουν. Η ηγεσία της ΓΣΕΕ πρέπει να αποτελέσει παρελθόν, ίσως όχι θεσμικά αλλά συντονιστικά. Δεν μπορεί να αναλώνεται η κύρια ταξική εργατική οργάνωση σε ανταλλαγή μομφών περί "σεχταριστών" και "οπορτουνιστών" με τις υπόλοιπες (έστω αυτοπροσδιοριζόμενες ως) ταξικές οργανώσεις και να επιτρέπουν αμφότεροι στον εργοδοτικό συνδικαλισμό να βρωμίζει το κύριο όπλο της εργατικής τάξης που είναι ακριβώς ο συνδικαλισμός. Πρέπει να είναι η τελευταία γενική απεργία υπό τη σκέπη της σημερινής ηγεσίας της ΓΣΕΕ.
Έπειτα από τα γεγονότα σε Τυνησία, Αίγυπτο, Υεμένη, Λιβύη και αλλού η αυριανή συγκέντρωση έχει αποκτήσει μεγαλύτερη σημασία. Πιστεύω πως οι εξεγέρσεις, ακόμα κι αν επιδοτήθηκαν σε κάποιο βαθμό από τη διπλωματία των καπιταλιστικών δυνάμεων για τους δικούς τους λόγους, έχουν ξεφύγει από το πλάνο στο οποίο ίσως υπολόγιζαν οι τελευταίες. Δεν είναι τυχαίο πως στη Λευκορωσία η οποία αποτελεί στόχο τους στην ευρωπαϊκή ήπειρο δεν έχει ακόμα συμβεί κάτι αντίστοιχο. Παρόλο μάλιστα που υπάρχει εκτεταμμένο δίκτυο "μη κυβερνητικών οργανώσεων"-δούρρειων ίππων που απεργάζονται ακριβώς την υπόσκαψη του εκεί (αμφιλεγόμενου) καθεστώτος. Οι καπιταλιστικές δυνάμεις πιστεύω πως φοβούνται την επέκταση της εξεγερτικής θύελλας στην ευρωπαϊκή ήπειρο, γι'αυτό στην Ελλάδα όπου οι συνθήκες ευνοούν μια τέτοια κατάσταση κρίνονται πολύ περισσότερα από μια απλή απεργία.
Να πλημμυρίσουμε την Αθήνα.
Να αναγκάσουμε τις ταξικές οργανώσεις να ενωθούν, έστω και στο οδόστρωμα.
Να μην επιτρέψουμε στους προβοκάτορες και τους ασφαλίτες να εκτελέσουν τις υπηρεσίες τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου