Στην ενότητα η δύναμη

Αρχίζω να πιστεύω ότι μεγάλο τμήμα του λαού ξεπερνά το ψευδοδίλημμα "λίγα ή τίποτα" που σερβίρεται από την κυβέρνηση και τους χατζηαβάτηδές της και λαμβάνει θέση μάχης. Δεν ξέρω αν είναι απ' την ένταση της στιγμής, το κλίμα (και) στις διαδικτυακές κοινότητες είναι πολωμένο και τα νέα που κυκλοφορούν έχουν μια deja vu αίσθηση προπραξικοπηματικών ωρών. Πολλοί διαισθάνονται προβοκάτσιες, τόσο σ' αυτά που έγιναν σήμερα, όσο και σ'αυτά που έρχονται. Τα εθνικολαϊκίστικα ασπόνδυλα του Λάος που έχουν και το θράσος να αυτοαποκαλούνται Λαός παριστάνουν στη βουλή τους βασιβουζούκους, κυρίως κατά του ΚΚΕ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρούν ότι βρήκαν την ευκαιρία να συλλέξουν το διάφορο της νομιμοφανούς δράσης τους και των εμπριμέ ραιγιόν με τα οποία τυλίγουν τα γιαταγάνια τους.
Δεν ξέρω αν είναι η κατάλληλη στιγμή για τέτοιες συζητήσεις αλλά η προσέγγιση του ΚΚΕ με το ΣΥΡΙΖΑ, έστω και κατά συνθήκη, ίσως είναι επιβεβλημένη από το κλίμα. Η οργάνωση και η περιφρουρητική ικανότητα του ΠΑΜΕ στις συλλογικές μάχες που έρχονται χρειάζεται σε ένα ισχυρό και κυρίως ενιαίο κίνημα. Τέτοιο ασφαλώς δεν μπορεί να υπάρχει υπό τις νυχτοπεταλουδίστικες φτερούγες της ΓΣΕΕ.